7,215 matches
-
și arhetipuri culturale, Editura "Amarcord", Timișoara, 1994. Fânaru, Sabina, Eliade prin Eliade, Editura Univers, București, 2003. Genette, Gérard, "Mimologiques, Voyage en Cratylie", Seuil, Paris, 1976, în românește de Alina Ledeanu, în Secolul 20, nr. 1-2-3/1988. Glodeanu, Gheorghe, Coordonate ale imaginarului în opera lui Mircea Eliade, Editura Dacia, Cluj Napoca, 2001. Ghinoiu, Ion, Comoara satelor. Calendar popular, Editura Academiei Române, București, 2005. Graur, Alexandru, Nume de persoane, Editura Științifică, București, 1965. Gregori, Ilina, Studii literare, Editura Fundației Culturale Române, București, 2002. Handoca, Mircea
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
Vinereanu, Mihai, Dicționar etimologic al limbii române pe baza cercetărilor de indo- europenistică, Alcor Edimpex, București, 2008. Vodă-Căpușan, Maria, Mircea Eliade - spectacolul magic, Editura Litera, București, 1991. Vulcănescu, Romulus, Mitologia română, Editura Academiei RSR, București, 1987. Vultur, Ioan, Narațiune și imaginar. Preliminarii la o teorie a fantasticului, Editura Minerva, București, 1987. Zafiu, Rodica, "Păcatele Limbii: "Românache", "străinache"", în România literară, nr. 10 / 2001, articol disponibil la adresa web http://www.romlit.ro/romnache strinache, accesat la data 27 ianuarie 2016. Abstract The interpretation
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
în "Dosarul" Mircea Eliade, vol. III (1928-1944), Elogii și acuze, cuvânt înainte și culegere de texte de Mircea Handoca, Curtea Veche, București, 2000, p. 36; simbolismul titlului Petru și Pavel a fost sesizat și de Gheorghe Glodeanu, în Coordonate ale imaginarului în opera lui Mircea Eliade, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 2001, p. 293, protagoniștii fiind considerați "niște veritabili apostoli ai unei noi generații". 2 Sabina Fânaru, Eliade prin Eliade, Editura Univers, București, 2003, p. 94. 3 George Călinescu, Istoria literaturii române de la
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
postfața la ediția din 1994 a Cadrelor, am apropiat-o de ideile de asimilare și adaptare ale lui Piaget), s-a deplasat acum spre ideea conflictelor între cadre și amintiri, ca ecou al titlului lui Bergson (Gîndirea și mișcarea). Acest imaginar este important în textele contemporane din Memoria, unde memoria copilăriei va fi explicată ca intersectare a unei structuri de memorie colectivă familială cu un curent de memorie adultă. Aceasta va fi o primă variantă a textului, bifată de autor și
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
totală a forței noastre psihice”, prin „coborârea vertiginoasă în noi, iluminarea sistematică a locurilor ascunse [...], plimbarea perpetuă în plină zonă interzisă”. Preconizata „recuperare” urma să culmineze cu accederea în „acel punct al spiritului din care viața și moartea, realul și imaginarul, trecutul și viitorul, comunicabilul și incomunicabilul, susul și josul nu mai sunt percepute contradictoriu”. O asemenea „suprarealitate” e un absolut ce nu se confundă cu cel mallarméean, identificat cu neantul, dar nici cu acela al spiritelor religioase, ce implică o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290021_a_291350]
-
Anastasia / Institutul Cultural Român, București, 2005. Dumitrescu, Sorin, Noi și Icoana (I): 31+1 de iconologii pentru învățarea icoanei, Fundația Anastasia, București, 2010. Dumitru, Luiza Maria, Sacrul monstruos: mitologiemitistoriefolclor românesc, Editura Paideia, București, 2007. Durand, Gilbert, Aventurile imaginii: Imaginația simbolică. Imaginarul, Editura Nemira, București, 1999. Durand, Gilbert, Structurile antropologice ale imaginarului, Editura Univers Enciclopedic, București, 1998. Durkheim, Émile, Formele elementare ale vieții religioase, Editura Polirom, Iași, 1995. Eco, Umberto, Istoria frumuseții, Enciclopedia Rao, București, 2005. Eco, Umberto, Istoria urâtului, Enciclopedia Rao
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
Icoana (I): 31+1 de iconologii pentru învățarea icoanei, Fundația Anastasia, București, 2010. Dumitru, Luiza Maria, Sacrul monstruos: mitologiemitistoriefolclor românesc, Editura Paideia, București, 2007. Durand, Gilbert, Aventurile imaginii: Imaginația simbolică. Imaginarul, Editura Nemira, București, 1999. Durand, Gilbert, Structurile antropologice ale imaginarului, Editura Univers Enciclopedic, București, 1998. Durkheim, Émile, Formele elementare ale vieții religioase, Editura Polirom, Iași, 1995. Eco, Umberto, Istoria frumuseții, Enciclopedia Rao, București, 2005. Eco, Umberto, Istoria urâtului, Enciclopedia Rao, București, 2007. Eliade, Mircea, Sacrul și profanul, Editura Humanitas, București
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
Kazimierz, L'art de l'Égypte, Éditions Citadelles & Mazenod-Editio, Paris, 1968-1994. Michaud, Yves, La crise de l'art contemporain, Presses Universitaires de France, col. Quadrige. Mircea, Corneliu, Divinul, Editura Paideia, București, 2006. Mondzain, Marie-José, Imagine, icoană, iconomie: sursele bizantine ale imaginarului, Editura Sophia, București, 2009. Nae, Cristian, Arta după sfârșitul artei: Danto și redefinirea operei de artă, Editura Universității "Alexandru Ioan Cuza", 2010. Newberg, Andrew, Waldman, Mark Robert, Cum schimbă Dumnezeu creierul: descoperirile inovatoare ale unui prestigios neurolog, Curtea Veche Publishing
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
dimensiune, capabilă să determine ascensiunea spirituală a acestuia. 287 Jean-Jacques Wunenburger, Filozofia imaginilor, Editura Polirom, Iași, 2004, p. 227. 288 Rudolf Otto, op. cit., pp. 81-87. 289 Ibidem, pp. 83-85. 290 Ibidem, pp. 87-93. 291 Gilbert Durand, Aventurile imaginii: Imaginația simbolică. Imaginarul, Editura Nemira, București, 1999, p. 13. 292 Juan Martín Velasco, Introducere în fenomenologia religiei, Editura Polirom, Iași, 1997, pp. 82-83. 293 Ibidem, p. 83. 294 "În general, Misterul este numele divinității în care toate formele acesteia coincid și, prin urmare
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
și spiritual. Totodată, originile semantice ale noțiunii de imagine se îmbogățesc și prin sensurile termenului latinesc imago. (Vezi Jean-Jacques Wunenburger, Filozofia..., pp. 9-22.) 304 Ibidem, p. 237. 305 Ibidem, p. 238. 306 Marie-José Mondzain, Imagine, icoană, iconomie: sursele bizantine ale imaginarului, Editura Sophia, București, 2009, p. 102. 307 Ibidem, p. 102. 308 Régis Debray susține că imaginea prezintă o funcție mijlocitoare între morți și vii, constituind în același timp un mijloc de divinație și de supraviețuire. (Cf. Régis Debray, op. cit., p.
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
1969, 10; Ilina Grigorovici, „Minciuna”, LCF, 1969, 44; Nicolae Manolescu, „Minciuna”, CNT, 1969, 46; Ion Turcin, Romanul unei psihologii, RL, 1970, 6; Dimisianu, Prozatori, 178-183; Gabriela Omăt, Formele creatoare ale romanului tânăr, RL, 1970, 23; Ilie Constantin, Jocul realului cu imaginarul, „Scânteia tineretului”, 1970, 6453; Ion Marcoș, În absența epicului, TR, 1975, 50; Valeriu Cristea, Influență și originalitate, RL, 1976, 4; Ioan Groșan, „Înapoi la Savina”, ECH, 1976, 3; Mircea Constantinescu, Qui pro quo derizoriu, VR, 1976, 7; Popa, Dicț. lit.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286325_a_287654]
-
epicului, TR, 1975, 50; Valeriu Cristea, Influență și originalitate, RL, 1976, 4; Ioan Groșan, „Înapoi la Savina”, ECH, 1976, 3; Mircea Constantinescu, Qui pro quo derizoriu, VR, 1976, 7; Popa, Dicț. lit. (1977), 156; Iorgulescu, Scriitori, 190-191; Horia Pop, Ambiguitatea imaginarului, ST, 1980, 9; Gorcea, Structură, 125-126, 187-188, 194-200; Dicț. scriit. rom., I, 624-625; Ulici, Lit. rom., I, 388-390; Popa, Ist. lit., II, 865; Dicț. analitic., IV, 601-603. D.Mc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286325_a_287654]
-
debut, nașterea, fiind inițiată de planificarea maternității, și conduce la structurarea acelui model intern activ de reprezentare (internal working modelă care va favoriza diferențierea progresivă a individului față de lumea din jur (Piaget și Inhelder, 1970Ă. Copilul trăiește între real și imaginar; ca urmare, îi imită pe cei din jur și ajunge să și-i reprezinte și atunci când nu sunt prezenți. Pe de altă parte, la vârste mai mari - în a treia copilărie -, procesele psihice mai complexe - cum este gândirea - le influențează
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
celor din jur. Hipoprosexia favorizează un stil cognitiv distinct, cu asociații ideative superficiale, idei intruzive și tendința de a abandona ușor raționamentul inițial. Lipsa de eficiență intelectuală se explică și prin excesivele tendințe introspective și meditative, precum și prin incursiunile în imaginar. Comportamentul este solitar, apatic, monoton, lipsit de spontaneitate, cu un interes minim acordat anturajului. Este evitată intimitatea în relațiile interpersonale, exceptând rudele de gradul I. Sunt cvasipermanente hipoactivismul și chiar inerția motorie, care, alături de apatie, explică și hiposexualitatea în cadrul căreia
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
a nu fi respins” - favorizează anxietatea, fatigabilitatea și spiritul autocritic. Concepția despre lume - „Viața e nedreaptă, cei din jur mă critică, dar aș dori pe cineva care să mă accepte” - cultivă hipervigilența, iar dacă expectațiile nu se confirmă, refugiul în imaginar. Stadial Bernstein și Travaglini (1993Ă descriu o serie de atribute care însoțesc etapele vieții. Astfel, copilăria are ca repere iritabilitatea, atașamentul viciat și refuzul școlar. În adolescență sunt evidente tristețea, izolarea și stilul pasiv-agresiv. În perioada de adult tânăr, se
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
despre care știe că sunt astfel, pentru a atinge un scop, eventual pentru un avantaj. El este în mod deliberat nesincer. Minciuna e universal răspândită printre oameni putând fi mai mult sau mai puțin justificată. Ea se corelează cu dinamica imaginarului uman și cu ceea ce s-a numit existență, adică faptul că persoana se proiectează în ceea ce ea nu este încă efectiv dar e posibil să devină. Imaginarul creator se desfășoară după coordonatele unor posibile „bune”, sintetice, novatoare. Pe aceleași coordonate
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
putând fi mai mult sau mai puțin justificată. Ea se corelează cu dinamica imaginarului uman și cu ceea ce s-a numit existență, adică faptul că persoana se proiectează în ceea ce ea nu este încă efectiv dar e posibil să devină. Imaginarul creator se desfășoară după coordonatele unor posibile „bune”, sintetice, novatoare. Pe aceleași coordonate ale posibilului, de data aceasta într-o variantă „rea”, se poate desfășura minciuna, confabulația, mitomania. În cazul tulburărilor de personalitate intră în joc minciuna malignă care urmărește
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
acest caz echilibrat, deoarece însăși persoana ce acționează e duplicitară și nu găsește un echilibru între zona sa intimă și cea publică de manifestare. Omul duplicitar și ambiguu e considerat ca neautentic iar autenticitatea exagerată, anularea deschiderii spre posibil și imaginar poate fi anormală, ca în varianta paranoicului. Duplicitatea umană se desfășoară și în plan suprapersonal, socio-politic, ca de exemplu în nesinceritatea propagandei și diplomației. E un aspect similar cu celelalte direcții de comportamente anetice deja comentate. Egoismul și negenerozitatea. Manipularea
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
pe care se desenează viața de zi cu zi a oamenilor vii, ce nu încetează niciodată să se caracterizeze unul pe altul și să depene povești, despre zei și eroi, despre persoane cunoscute sau despre personaje fictive, plasate în realitatea imaginarului sau a realității cotidiene. Binele și răul nu sunt doar valori, concepte despre care vorbesc filozofii și teologii, ci sunt realități constante, ființânde, „încarnate”, prezente în jurul nostru mereu, zi de zi, ceas de ceas și în proporții de masă, întrețesute
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
pentru I. P. Culianu, care socotea (tiin(a modern( o "mușc( apter(" care, de(i bolnav(, a reu(it s( se impun( (n peisajul renascentist gra(ie Reformei. Consein(ele ei au dus la marea cenzur( (i la abolirea fantasticului (i imaginarului social. S-a ajuns astfel la un nou "modus vivendi" (i la noi modele (i metode de cunoa(tere. Ce a urmat a fost o lung( zbatere (ntre metodă experimental(, pozitiv(, (i cea speculativ(. Fiecare domeniu a (ncercat s( descopere
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
celuilalt (i (n(elegerea de mine (nsumi se presupun reciproc" (p. 209). 8 A se vedea (tefan Afloroaei, Lumea că reprezentare a celuilalt, Editura Institutului European, Ia(i, 1994, (n care autorul dezvolt( problemă alterit((îi. 9 Gilbert Durand, Aventurile imaginarului. Imagina(ia simbolic(. Imginarul, Editura Nemira, Bucure(ți, 1999, pp. 13-14. 10 Ibidem, p. 50. 11 Henri Peretz, op. cît., pp. 33-34. 12 G. H. Mead, apud E. St(nciulescu, op. cît., p. 146. 13 G. Durand, op. cît., p.
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
musulmani pe măsură ce mass-media aduce imagini cu persoane care atacă ambasade, care dau foc steagului altei țări, și cel mai adesea aceștia sunt musulmani. Imaginile suscită mai mult afectele decât rațiunea. Imaginile cu simboluri circulă mai rapid decât cuvintele și încarcă imaginarul colectiv, iar comunicarea între musulmani și ceilalți se face preponderent prin imagini 36 (se consideră că acestea sunt înțelese ușor și la fel de către toți, dar de fapt ele sunt importante surse de neînțelegeri, de conflict). În epoca negustorizării generalizate, în
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
cu mediul, cu alte persoane, când se construiește continuu în relațiile cu ceilalți. Respectul față de părinți, față de bătrâni etc. este învățat prin gesturi, imitație etc. Dar omul învață și din legende și mituri, din proză și poezie, din teorii, din imaginarul social care se exprimă în povești, vieți paradigmatice, practici sociale, rutine cotidiene. Nu stăpânim toate resorturile vieții pe care o trăim, dar traiectoria vieții noastre e construită diferit de către cei informați, de către cei neinformați, de către cei dezinformați, de către cei capabili
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
Situația de urgență este o formă socială constitutivă a epocii noastre. Nu este simpla absență a organizării sociale, ci o formă particulară de organizare socială. Producerea sa, reproducerea sa și maniera de a reacționa față de ea sunt ghidate de un imaginar social specific. Urgența este revelatoarea modului în care se schimbă ordinea modernă a statelor-națiune și a relațiilor internaționale"55. Este adevărat însă că am distrus mult mediul natural și social, și acest fapt este o urgență, arată Augustin Berque 56
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
locale, facilitând schimburi între tinerii artiști din aceste teritorii. Manifestările itinerante, CD-ROM-urile care repertoriază formele de artă din cele trei teritorii rurale etc. sunt câteva dintre inițiativele care au avut drept scop să ofere o altă imagine lumii rurale în imaginarul colectiv. Televiziuni și posturi de radio din diverse țări (din Europa, dar și din Japonia, de exemplu) au realizat reportaje despre astfel de inițiative, ziarele locale au acordat importanță și atenție deosebită acțiunilor, schimbărilor reușite, benefice din aceste sate. Un
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]