3,581 matches
-
a Poloniei și României?... Merg cu Gafencu la rege. Îl găsesc impresionat, dar neschimbat în opinii. Tot antigerman și pro-francofil, proanglofil. Crede că am urmat o bună politică. Vom continua și vom întări înarmarea. Atmosfera exclude ideea schimbării de guvern. Optimismul liderilor politici și mai ales al regelui era cu totul exagerat. În fapt, soarta României fusese decisă de cele două mari puteri totalitare, Germania și Uniunea Sovietică. În septembrie 1939 s-a declanșat cel de-al doilea război mondial; Polonia
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
nici Antonescu nu au avut percepția corectă a cotiturii intervenite în război prin cele două evenimente: înfrângerea Wehrmachtului în bătălia Moscovei și intrarea Statelor Unite ale Americii în război. Întâlnirea din 11 februarie 1942 pentru bilanțul campaniei din Uniunea Sovietică pune în evidență optimismul celor doi conducători. Pornind de la premisa falsă că victoria Germaniei este certă, Ion Antonescu a considerat că, interesul României era de a sprijini necondiționat efortul de război al Reich-ului, pentru ca, la sfîrșitul războiului să poată culege roadele pentru cel mai
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
sunt la pământ. șef poliție Gh.Pamfil 338 Anexa 5. Dare de seamă asupra situației interne privind starea de spirit, ordinea și siguranța, septembrie 1942. (DJANB, Fond Poliția Dorohoi, ds.313/1942, f.949 955). Evenimentele actuale sunt privite cu optimism de populația română care dă dovadă de încredere în puterile Axei în faptul că armata română este evidențiată pe întreaga presă aliată pentru participarea glorioasă la luptele contra bolșevismului ce deșteaptă mândria ei. Nici bombardamentul inamic din 14 aprilie ce
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
la cabinetul medical al Întreprinderii "Sintofarm", iar în ceea ce mă privea, apreciam că repartizarea mea la Direcția Protocolului nu era o situație de deprofesionalizare, eram însă convins că porțile viitorului îmi erau închise, că trebuia să îmi adun resursele de optimism, să îmi reamintesc că nu fusesem și nu eram la umbra protectoare a niciunuia dintre potentații vremii, nici măcar a vreunuia dintre cei ajutați de mine în timpul deplasării lor la Moscova. Desigur, nu îmi făceam iluzii, eram conștient că principiul "fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
reprezinte țara, fiecare la nivelul lui, știam că localnicii, purtând în ei și o urmă de latinitate, ar trebui să nutrească față de noi un soi de simpatie și înțelegere, ceea ce am și constatat, cu plăcere. Am venit cu încredere și optimism, cu dorința de a fi util ministerului, ambasadei și, dacă se putea, fiecăruia dintre dumneavoastră. Acum, în prag de plecare definitivă de la aceste locuri, încărcate de istorie și mărturii ale unor civilizații apuse, dar care au intrat în patrimoniul cultural
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
Constantinescu, parizienii Stan Golestan și Marcel Mihalovici (dintre toți românii înșirați mai sus, singurul care mă mai incită). Mă interesa școala românească de muzică tot așa cum mă interesa noua pictură românească, de la Tonitza la Petrașcu, de la Ghiață la Pallady: un optimism românesc îmi străbătea ființa. La Cluj, tata a început să achiziționeze albume de artă, pornind cu El Greco și sfârșind cu Cézanne și Van Gogh, Rodin - ca să amintesc doar pe cele din seria somptuoasă „Phaidon“. Prin propriile mele înclinații, i-am
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
este conferit încă din primii ani de viață, prin modalitatea de interacțiune cu ceilalți, felul în care gestionează anumite probleme, capacitatea de a armoniza satisfacerea propriilor nevoi cu ale celorlalți, rezistența la frustrare, încrederea în sine și în cei apropiați, optimismul și sinceritatea, acestea fiind elemente deosebit de importante, cu rol de predicție asupra sănătății și eficienței rolului viitorului adult. Pe lângă aceste aspecte, menționăm că puterea exemplului se poate produce în două sensuri, și anume în direcția preluării și reproducerii comportamentelor cât
Arta de a fi părinte by Roxana Tudorache () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1391]
-
site oferită rapid îi ia locul. Vom vedea ce se întâmplă în continuare. Culoarea și sunetul rămân însă eterne, cu cele mai mari șanse de durată. Totul e ca arta să nu rămână doar apanajul unei elite restrânse. Îmi place optimismul colegului, ne tonifică. Dar îi amintesc că există și altă opinie: pe de o parte asistăm la triumful universal al democrației, evident, un fenomen necesar, pe de altă parte, tocmai în acest progres al omenirii apare cauza inevitabilă de decadență
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
în ființa noastră. Și totuși, autoflagelarea nu este productivă, lipsa de încredere în capacitatea fiecăruia, mai ales în cea a tinerilor, creează o stare negativă, una care nu este de bun augur. Se impune o altă atitudine, chiar una de optimism. Redresarea poate să vină dacă ne-am exercita cu toții profesiunea cât mai bine, dacă am adopta corectitudinea și cinstea. Un adevărat punct de sprijin în această redresare ar fi solidaritatea intelectuală (nu dezbinarea), reactivarea mediului academic, în prim planul mass-mediei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
trebuie. Vedem cum se impun cei mai mari și cei mai tari pe plan economic și financiar-bancar, mai ales acolo unde structurile naționale nu sunt suficient de consolidate, iar deciziile guvernelor acestor țări sunt ezitante sau eronate. Realitățile, dureroase, contrazic optimismul pe care unii dintre noi îl nutreau la intrarea României în Uniunea Europeană. Optimism exprimat cel mai plastic în epigrama lui Petru Chira: Vor curge fluvii lungi de miere Și laptele de calitate, Din plopi cădea-vor munți de pere În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
plan economic și financiar-bancar, mai ales acolo unde structurile naționale nu sunt suficient de consolidate, iar deciziile guvernelor acestor țări sunt ezitante sau eronate. Realitățile, dureroase, contrazic optimismul pe care unii dintre noi îl nutreau la intrarea României în Uniunea Europeană. Optimism exprimat cel mai plastic în epigrama lui Petru Chira: Vor curge fluvii lungi de miere Și laptele de calitate, Din plopi cădea-vor munți de pere În toate gurile căscate. Cât despre evoluțiile din România, am propriile nelămuriri și dezamăgiri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
scara întregii regiuni sud-estice și ar fi durat mult mai mult. Faptul că România și Bulgaria au evitat aceste alternative și că întreaga regiune pare acum să adopte cam aceleași reforme în vederea integrării europene nu ne poate îndemna decât la optimism. 5. Care sunt succesele cele mai notabile înregistrate de România și Europa de Est în ultimele două decenii? Cred că, atunci când se vor uita la perioada 1989-2009, viitorii istorici vor avea numai lucruri bune de spus. Ea va fi privită ca o
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
aș putea învăța limba română la un nivel rezonabil. Adevăratul motiv au fost prietenii pe care mi-i făcusem acolo. N-aș putea spune că-mi plac toți românii unii sunt caractere neplăcute dar în 1991, într-o perioadă de optimism și deschidere, am avut norocul să întâlnesc câteva persoane extraordinare. Am fost primit cu brațele deschise, m-am simțit ca acasă și întotdeauna m-aș întoarce doar pentru ei. Ca antropolog, mi se părea deosebit de interesant că, în România, modul
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
mea. A fost singura dată când am trăit un sentiment de libertate și am simțit posibilitatea că noi toți vom avea o viață mai bună. Cum nu aveam decât 19 ani, nu am știut că nu voi simți un asemenea optimism la fiecare zece ani, ci doar o singură dată în viață. Pentru mine și colegii mei de universitate, 1989 a dus la o schimbare de perspectivă în ceea ce privește Europa. Spre deosebire de studenții români, mulți studenți britanici călătoresc. Mare parte dintre ei petrec
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
care nu erau neapărat comparabile cu cele ale altor țări. Unele erau, altele nu. Și unele soluții erau comparabile, altele nu. În 1991, atunci când am vizitat România pentru prima dată, existau speranțe uriașe și un sentiment palpabil de așteptare și optimism. Personal, mă așteptam că România se va schimba în proprii săi termeni, nu că va suferi vreo "evoluție". Cu siguranță, România urma să devină mai bună și credeam că voi putea să joc și eu un rol în aceasta. În
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
ele sunt tangibile, neimpresionante, cotidiene, luate ca atare. Schimbările materiale sunt deseori schimbările mai de durată, dar ele nu aduc cu sine întotdeauna progresul, deoarece oamenii simt acești pași înainte și înapoi. Anul 1991 a fost haotic, dar plin de optimism. 1995 a fost mai mult pesimist. În 1996, după schimbarea de guvern, eram optimiști. În 1997, nu. De obicei, de câte ori vizitez România prietenii îmi spun cât de dificilă și de grea este viața lor. În același timp, ei sunt înconjurați
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
în jungla care a devenit, la scurt timp după aceea, mass-media românească. 4. În 1989, ce fel de evoluție anticipați pentru România și Europa de Est pentru următoarele două decenii? Au fost speranțele dvs. în general confirmate sau înșelate? Am avut un optimism precaut în ceea ce privește traiectoria evenimentelor care vor fi înregistrate de regiune. Am crezut că atracția Vestului va fi greu de contracarat. Nu am știut că reacția multora dintre noii conducători est-europeni va fi de a imita forma modelelor occidentale pluraliste în
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
mai sus) "Europei de Est", cu toate conotațiile sale de subjugare și tulburări. Sunt optimist prin natură. Cum pesimismul a fost caracteristica dominantă a regiunii, de multe ori simt că înot împotriva curentului. Aș vrea acum să-mi mențin acest optimism. Europa de Est s-a găsit luptând, după anul 1989, cu două idealuri. Primul a fost senzația că trebuia să adopte exemplele de succes, în plan politic și economic, ale Occidentului (care din ce în ce mai mult este confundat cu Statele Unite). Al doilea a fost
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
Europă. Aceasta a dus la îmbunătățiri în infrastructura de transport și comunicații, a făcut posibilă o dezvoltare economică sporită pentru economiile europene și chiar a încurajat și a ameliorat climatul de acasă. Extinderea a produs, de asemenea, un grad de optimism printre mulți cetățeni din Europa de Est și în România, în particular, care văd răspândirea standardelor occidentale ca pe un bine, menit să le îmbunătățească viața. Educația și serviciile de sănătate sunt câteva arii care probabil vor beneficia datorită extinderii. Românii sunt
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
România și Europa de Est pentru următoarele două decenii? Au fost speranțele dvs. în general confirmate sau înșelate? În 1989 nu am avut timp să mă gândesc la un asemenea scenariu, cu excepția prăbușirii Uniunii Sovietice. Atmosfera acelei epoci era una de mare optimism, atât în Europa Occidentală, cât și în cealaltă jumătate a continentului, mai ales în 1990. În anul următor, dispariția URSS-ului a generat nervozitate și teamă, întrucât din punct de vedere politic mișcarea părea instabilă și se prefigurau în viitor
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
o energie generală de substituție. Energia geotermica rămâne o sursă limitată pentru anumite zone. Energia rezultată din fiziunea atomilor nu constituie încă decât o speranță. Suntem încă optimiști în privința materiilor prime minerale, desi rezervele scoarței terestre nu sunt infinite. Același optimism se întrevede și în domeniul agriculturii, deși se moare încă de foame în lumea a treia, si nu numai. Dincolo de aceste pericole, presupunând că ele ar putea fi depășite, problema eliminării deșeurilor nucleare, industriale sau menajere, este - pe zi ce
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
drept”, ci o îndatorire, cea de a aprehenda miracolul vieții, întocmai cum îl înțelege N. Steinhardt în Jurnalul fericirii. Nu e vorba de „tout est pour le mieux dans le meilleur des mondes possibles”, nici de „armonie prestabilită”, nici de optimism. Fericirea nu e o pleașcă picată din cer. Ea se plătește. Enorm de scump, dar „face”. De altminteri, ea nu poate fi obiectul unei negocieri, al unei polițe de asigurare trasă asupra Providenței. Providența e misterioasă și arbitrară, e absurd
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
a-mi explica de ce ; atenția pe care în mod evident o merita poetul am amânat-o pe mai târziu : noua viață abia începea ! Eram atunci totalmente captat de alte două efecte ale „dezghețului”, care mă umpleau de entuziasm și de optimism ; apariția Sonetelor lui Voiculescu (în foarte frumoasa ediție prefațată de Perpessicius) și reeditarea lui Ion Barbu (în acea primă formă destul de penibilă, dar promițătoare pentru viitor). Aceste două evenimente, plus propria mea reintrare, timidă încă și lentă, în sfera unei
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Bobocul de floare... să fie oare adolescentul vulnerabil încă la ger și intemperii?! Splendida floare de cireș... să fie oare tinerețea cu frumusețea ei?! Roșul înfocat al boabei de cireș... să fie oare a doua tinerețe încărcată de un molipsitor optimism?! Mă opresc aici cu etapele vieții, e mai prudent. Dar nu mă pot opri în a vedea, paradoxal poate, o asemuire între frumusețea dumnezeiască a florii de cireș și puterea, curajul încercat al legendarului samurai, pecetea luptătorului dintotdeauna învingător. Ies
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
ea (mult mai eficientă decît mînia demascatoare) este una a privirii amuzate de un spectacol grotesc. Dănuț trăiește-n grotesc, respiră grotescul, dar, cum nu cunoaște altă realitate, numește acest grotesc „normalitate“ și-ncearcă să se bucure, cu puterea și optimismul tinereții, de el. Ca-n bancul cu bătrînele care regretau anii ’50 pentru că „eram așa tinere pe atunci !“, Cezar Paul -Bădescu este împins de o statornică nostalgie să facă liste întregi de obiecte „comuniste“ scufundate-n uitare : țigări, băuturi etc.
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]