3,207 matches
-
numiți teroriști au fost „confecționați” din persoane civile care dețineau o armă (primită de la militari), aveau statură atletică și fuseseră rănite în schimburile de focuri din diferitele puncte fierbinți ale Bucureștiului; internați în spitale, mai apoi acești civili au fost preschimbați în „teroriști”, decedând în chip misterios. La Spitalul de Urgență din București ar fi fost internate aproape 100 de persoane care corespundeau acestei tipologii induse - toate aveau răni ușoare și multe dintre ele au decedat în mod inexplicabil (Domșa și
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
demult, o căpetenie shuar a devenit rea și sîngeroasă. [e7] Îi omora pe shuarii buni fără nici un motiv, [e8] iar bătrînii i-au hărăzit moartea. [e9] Tnaupi, căpetenia sîngeroasă, văzîndu-se încolțit, a luat-o la sănătoasa [e10] și a fost preschimbat în maimuță leneșă, [e11] dar, pentru că maimuțele se aseamănă atît de mult, [e12] e cu neputință să se știe în care dintre ele se ascunde indianul osîndit. [e13] De aceea trebuie omorîte toate. [e14] Așa se spune că a fost
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
shuar a devenit rea și sîngeroasă. [e7] Îi omora pe shuarii buni fără nici un motiv, • Nod-pn2 [e8] iar bătrînii i-au hărăzit moartea. • Evaluare-Pn3 [e9] Tnaupi, căpetenia sîngeroasă, văzîndu-se încolțit, a luat-o la sănătoasa • Deznodămînt-Pn4 [e10] și a fost preschimbat în maimuță leneșă, • Situație finală-Pn5 [e11] dar, pentru că maimuțele se aseamănă atît de mult, [e12] e cu neputință să se știe în care dintre ele se ascunde indianul osîndit. • Evaluare finală-PnΩ Morală [e13] De aceea trebuie omorîte toate. Concluzie [e14
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
țelurile naționale prin intermediul a diferite publicații. Cotidianul budapestan Népszava, în ziua intrării trupelor ungare, propunea cititorilor săi, ca meniu de prânz, gulaș secuiesc și varză "à la Cluj", iar, în edițiile zilnice nu mai contenea bucuria re-anexării, care s-a preschimbat repede în nemulțumire. Deși s-a reușit ca sindicate de ramură, care, în mod tradițional, sprijineau mișcările muncitorimii de stânga, să fie reorganizate, se înființaseră și consiliile profesionale, dar, în mare, organizarea preconizată pentru cercul angajaților privați și al celor
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
lor Că am păstrat esența și formele divine Și duhul descompusului amor!” T. Arghezi afirmă programatic, în poezia Testament, estetica urâtului. Această idee este exprimată printr- o serie de simboluri referitoare la caracterul purificator al artei: "Veninul strâns l-am preschimbat în miere, Lăsând întreagă dulcea lor putere.(...) Din bube, mucegaiuri și noroi Iscat-am frumuseți și prețuri noi.” Categoria estetică de tragic presupune un conflict puternic, încordat, între o personalitate de excepție, care luptă eroic, și forțe contrarii care o
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
a celor șapte ani eshatologici va fi dominată de profețiile lui Ilie. Nero va acționa numai în a doua jumătate. Ilie propovăduiește și face minuni în Iudeea, așadar, în partea orientală a Imperiului. El închide cerul, abătând secetă asupra pământului, preschimbă apele râurilor în sânge (cf. Apoc. 11). Nu lipsește nici ciuma. Îngroziți, iudeii îl acuză pe profet în fața senatorilor, cerând moartea sa: Incenduntque prius senatum consurgere in ira/et dicunt Heliam inimicum esse Romanis (vv. 849‑850). La rândul lor
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
slăvesc și al puternicelor osanale din partea celor care îi cântă imne de negrăit. Moștenitorul întunericului va străluci ca o lumină. Când se va ridica la ceruri, când va coborî pe pământ, în toată slava sa, când va face ca demonii preschimbați în îngeri să‑i împlinească toate dorințele cu frică și cutremur. Va trimite falange de demoni în munți [să răscolească] peșterile și crăpăturile pământului ca să îi găsească pe cei care s‑au ascuns de la fața lui și să‑i aducă
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
portretul său simbolic (3, 13‑14): „Este un mic Peleg, tânăr, cu picioare subțiri; pe frunte are câteva fire de păr albe, ca un smoc; sprâncenele sunt lungi până la urechi, pe mâini are un semn de lepră. El se va preschimba în fața voastră: când se va face asemenea unui bătrân, când se va face asemenea unui copil; își va schimba toate trăsăturile, dar nu va putea schimba semnele de pe capul său”. Probabil, prin corespondență cu fragilitatea picioarelor statuii din Dan. 2
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
că intromisiunea nu este doar copulativă (în sensul adamic al termenului după mușcarea fructului oprit) întrucât sunt antrenate și organe de partid (adesea și de stat, când, în scaune cu funcții aflându-se, sunt penetrate de membrele puterii) ci se preschimbă în infiltrări ale cărturărimii din toate vremurile cu Avizori. Despre aceștia din urmă vom spune doar că numele lor e o transliterație a frâncenescului Aviseurs, termen utilizat în jargonul gaborilor hexagonezi pentru desemnarea informatorilor talentați, ignorat chiar și de Luc
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
El nu va denumi nicicând demersul renunțării sale la raportarea spre propria corporalitate și implicit spre întreaga sferă a imanentului drept un act de sacrificare, de autentică jertfire. Adevăratul sacrificiu din trăirea mistică survine atunci când voința renunțării avansează și se preschimbă în universalitatea unei iubiri atotcuprinzătoare. Din și întru această dragoste deplină irumpe jertfa din care pulsează sinele suferind al celui ce sacrifică, sinele dăruit prin ofrandă. Așa cum renunțarea indică un demers diferit de cel al sacrificiului din trăirea mistică tot
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
este, astfel, lovită de intensitatea unei dureri fizice sau de profunda tulburare ce poate zgudui transparențele sufletului. Ea cunoaște o stare intermediară între acești doi poli de suferință, o stare care preia esența ambelor extreme și o rafinează metafizic, o preschimbă prin simbioză și diluare reducându-i ascuțimea concentrată și amplificându-i complexitatea atotcuprinzătoare. Aici, poate, cel mai revelator exemplu ne este oferit de tragedia înfricoșătoare și adesea imposibilă descrierii prin cuvânt a celor lipsiți de vedere, a celor atinși de
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
ne apare stins, paralizat în ultima clipire de viață, închis și pietrificat în sfera acelui moment final când ținta spre care începea să-și fixeze privirea interiorității s-a deschis asemeni unui vârtej abisal răpindu-i suflul de conștiință și preschimbându-l într-o albie seacă de nisip și pământuri aride din care amprenta fluid-transparentă a spiritului s-a retras. Aici chipul mort se așează alături de amintirea celui viu, prezentul sumbru ne apare lângă trecutul dinamic și plin de afirmarea sinelui
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
spre a prinde disperat o normalitate ce nu-și mai anunță reîntoarcerea izbăvitoare. Sperând la această revenire, cel lovit de suferința unei astfel de crunte deficiențe trupești își dezvoltă putința de a sonda normalitatea dorită. Când deții ceva, totul se preschimbă, cel mai adesea, în rutină, în superficială utilizare. Autentica semnificație a ceea ce posezi se ascunde și scapă privirii mult prea obișnuite cu respectiva situație ontică. Ce este al tău devine prin utilizarea repetată parte integrată uniform în totalitatea anonimă a
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
chipul sau acțiunea evocată survin dintr-un fond crepuscular ce se deschide și le permite ieșirea din ascunderea tainică spre susținerea credinței individuale. Astfel, surâsul paradigmatic al zeului, chipul sfântului mistuit în verticalitatea sacră a implorării sau fragmente ale vieților preschimbate întru sacrificiul proiecției spre transcendență apar în fereastra picturii ca degajări revelatorii ce irump profetic din întinderea veșnică a unui dincolo întemeietor. În spatele prim-planului pulsează adevărul atemporal și aspațial ce răzbate privirea credinciosului fundamentând un flux metafizic între evocarea
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
rar împlini și des rata. Așezarea relicvele-mărturii în templu nu susține propriu-zis credința ce înfruntă dual îndoiala, ea solicită credință în fapta, în acțiunea zeului ce a coborât miraculos peste un moment al trecutului consumat. O astfel de coborâre iluminantă preschimbă acel moment temporal într-o clipă abisală a miraculosului, într-o breșă atemporală ce marchează cu pecetea transcendenței deschise grosierul materiei tranzitorii. Amprenta zeului rămâne închistată elementelor substanțiale din imanent cărora le împrumută sfințenia sa radiantă ca factor spiritual evocator
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
muncii, venit pe filieră germană, a atins mult mai greu cortul șatrei țigănești. De aceea, confruntarea cu modernitatea a fost mereu dificilă. Într-o lume marcată de penurie și lipsită de reflexele independenței lucrative, farmecul libertății cu aer tomnatic se preschimbă ușor în otravă. Din visători chemați să îmblânzească firea, unii țigani au ajuns meseriași ai fentei, deloc nostimă atunci când se cheamă furt sau hoție (de unde vorba despre „pomana țigănească”). Anticorpii nomazi în fața civilizației s-au reprodus frecvent pe orbita aberantă
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
la Navas de Tolosa, armata califului almohad. Împinși înpre sudul peninsulei, musulmanii nu mai rezistă decît în Regatul Granadei, de unde vor fi, de asemenea, alungați, în 1492. Cruciadele secolului al XII-lea Odată cu cruciada în Pămîntul Sfînt, recucerirea occidentală se preschimbă, încetul cu încetul, într-o adevărată înscenare de colonizare care, prin cucerirea Constantinopolului de către cruciați în 1204, sfîrșește prin a fi complet deturnată de la obiectivele sale inițiale. În secolele al X-lea și al XI-lea, numeroși sînt creștinii care
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
gîndului pur și a sensibilului pe care am întîlnit-o la parsi; dar la parși Unicul și Excelentul este refixat ca atare, este chiar un dat natural, lumina. Din contră, la inzi, Unicul, Brahma, nu este decît Unicul inform, care numai preschimbat în infinita diversitate a fenomenelor lumii dă naștere modului panteist de reprezentare artistică. Astfel, de exemplu, se spune despre Krsna: "Pămînt, apă și vînt, aer și foc, spiritul, mintea și eul sînt cele opt piese ale puterii
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
nesfîrșită. Pentru ei nu există neverosimilitudine, imposibilitate. Pe de o parte, este vorba de o instabilitate și o constituție nervoasă slabă, care nu le îngăduie să admită o existență concepută în mod statornic așa cum concep ei, sensibilitatea și fantezia, au preschimbat existența într-un fel de coșmar; pe de altă parte, caracterul de adevăr este contrar naturii lor, ei mint cu bună știință și premeditare chiar unde cunosc foarte bine adevărul. Așa precum spiritul indian este visare și nălucire, stare lipsită
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
ocazia să constatăm mai bine în continuare -, în ciuda asprimii lingvistice este mai degrabă formală decît substanțială: Hegel însuși împărtășește în fond aproape aceeași realitate fundamentală, "retușată" doar. Din punctul nostru de vedere, disensiunea respectivă este mult mai profundă și se preschimbă de-a dreptul într-o incompatibilitate totală cu datele rațiunii umane și cu convingerile noastre personale. Pe de altă parte, nu se poate respinge în masă întreaga lume spirituală indiană, așa cum pare să pretindă uneori Hegel. Cu greu, e adevărat
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
pierderea sufletului. Din acest punct de vedere, Hegel are negreșit în mare măsură dreptate. Monismul filozofico-religios nu oferă o bază suficientă pentru a stabili o viață religioasă în adevăratul sens al cuvîntului. Negarea lumii fenomenelor și a individului unic se preschimbă în cele din urmă în negarea Totul-ui, fie că el se cheamă Brahman, Ătman sau Nirvăna. În orice caz, cel puțin omul în această concepție sfîrșește prin a se examina pe toate fețele, în infinitele aspecte diferite între ele în
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
despotismul cel mai arbitrar, mai abject și mai dezonorant este la el acasă" [363]. Filozoful din Stuttgart are perfectă dreptate atunci cînd subliniază că în India Statul, chiar dacă (tocmai pentru că, am zice noi) se identifică cu realitatea spirituală supremă, se preschimbă în cel mai arbitrar despotism, din moment ce lipsește libertatea subiectivă..., lipsește opoziția... S-ar putea, totuși, obiecta că cel puțin brahmanii (și casta respectivă), în acest Stat indian, au libertate absolută, mai mult chiar, că Statul însuși nu este altceva decît
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
care noi devenimpărtași prin Sfintele Taine. Aceste „comori” rămân ascunse în noi,dar ele sunt vii și reale în Hristos și constituie arvuna celor viitoarecărora Hristos s-a făcut începătură. Urmarea lui Hristos era o făgăduință, faptul că Hristos „va preschimba trupul nostru întru ase mănarea trupului slavei Sale”. Realitatea proslăvirii lui Hristos șiîmpăcarea cu Dumnezeu prin Hristos sunt cele două aripi de vulturcu care Duhul Sfânt „mână” sufletul spre „pământul făgăduinței”.Duhul Sfânt este o „arvună” în Hristos, pentru că după
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
rămas? Răstignite tăceri? / Râșnit între pietrele anilor, / Cascade de pulbere nărui / [...] Alături, în cremene, / Stăruim, / Tăcere albă lângă neagră tăcere” (Două tăceri). Poetul, aidoma lui Homer cel orb, își revede numai în amintiri „colțul de țară” părăsit. Vestala antică se preschimbă în „autohtona” Sfânta Vineri, care dă pribeagului posibilitatea a se găsi pretutindeni, de a trece „din loc în loc, / Din timp în timp, / Din țară în țară, / Peste nedrepte impuse hotară” (Vestala). Nostalgia pentru pământul natal e prezentă și în culegerea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288288_a_289617]
-
contrariu întâlnit la mai multe personaje celebre din serialele de televiziune i-a fascinat și continuă să-i fascineze pe copii. Astfel, Clark Kent, reporter miop, smiorcăit și slab, se transformă în Superman, iar David Bruce Banner, cercetător științific, se preschimbă în Incredibilul Hulk. Utilizând negarea și transformarea în contrariu, două componente ale refuzului, aceste personaje devin ne-slabe și își asumă astfel calități cum ar fi forța fizică și morală, depășind posibilitățile muritorilor de rând. Uneori, utilizatorii negării și transformării
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]