2,139 matches
-
masei au ca temelie complicitatea tuturor la un mister care o fac diferită de celelalte, îi cimentează identitatea. Adevărul lor este deasupra jurisdicției rațiunii, ba chiar mai presus de rațiune. Și nu această complicitate, ci slăbirea ei lasă loc pentru rivalități între fracțiunile aceluiași partid sau disidențele din sînul unei națiuni. Ea îi incită pe indivizi să se retragă din societate și alimentează dezamăgirea lor față de credințele colective. În capitolul precedent, am constatat că forma acestor credințe, logica lor, este determinată
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
anii 1924-1925, au apărut pe hartă nu numai Leningrad și Stalingrad, ci și orașe ca Troțki sau Zinovievski. La sfîrșitul anilor douăzeci, fiecare oblat și republică sau aproape, avea cultul unui conducător local"558. În perioada de criză și de rivalități schimbătoare, puzderia de șefi întreține un climat de neliniște permanentă care se adaugă la preocupările economice. Un individ avînd autoritate, se presupune, trebuie să-l întreacă pe ceilalți în funcționarea promptă și sigură, în luarea de hotărîri la momentul cerut
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
activități și atitudini specifice, iar adulții ar trebui să fie preocupați de stimularea potențialului creativ al copilului și de asigurarea unui mediu permisiv. Familia clasică funcționează triadic între următorii poli: tatăl - principiul autorității; mama - principiul afectivității; frații și surorile principiul rivalității; asigurându-se funcțiile de reglare, socializare și individualizare. Familia poate stimula creativitatea copilului, urmărind anumite linii generale: a) acordarea unei libertăți copilului, lipsită de conduite autoritare, dominatoare; b) copilul va prelua valori, nu reguli; c) tratarea copilului cu respect; d
Problematica Creativităţii by MARILENA CRĂCIUN () [Corola-publishinghouse/Science/91590_a_92997]
-
este mai degrabă o necesitate decât un lux. Investigațiile concrete de teren, prin observație directă și prin interviuri intensive, evidențiază multitudinea de tensiuni, mai mult sau mai puțin manifeste în asemenea configurații maritale, fiind legate mai ales de gelozie și rivalitatea dintre copii (de diferite mame sau tați). Variabile ca „integritatea gospodăriei (proprietății)”, „capitalul marital (material și psihosocial)” figurează și în înțelegerea suroratului și a leviratului. Abordarea prin costuri și beneficii, cu accent pe cele economice, este fructuoasă, de altminteri, în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
Figura 4. Descendență patriliniară Patriliniaritatea fundată pe rezidența patrilocală este un model mai răspândit. Societățile bazate pe agricultură și păstorit practică acest sistem. Îmbinând avantajele de descendență și rezidență cu cele ale puterii economice și politice, dominația bărbatului este fără rivalități din partea femeilor. Sistemul nu are contradicțiile celui matriliniar. Nu s-ar putea spune însă, dintr-o perspectivă mai generală din punct de vedere socioantropologic, că este superior altor aranjamente domestice. 4.3. Descendența cognaticătc "4.3. Descendența cognatică" Bilateralitatea (biliniaritatea
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
state system în 1790 centred about France"1. Atenția statelor din Europa Centrală și de Răsărit era încă reținută de probleme controversate care nu-și aflaseră rezolvarea, precum și de altele noi, apărute ca urmare a perpetuării celor dintâi. Între acestea, rivalitatea dintre Austria și Prusia pentru preponderenta în spațiul german continuă să genereze diverse proiecte de împărțire între ele a acelui spațiu. Concomitent, atenția capitalelor europene, îndeosebi a celor cu interese în Europa Orientala, mai era reținută de "duelul" rusoturc, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Denmark and Sweden" (s. Ven.C.)13. Acutizate de tentativa regelui Suediei, Gustav al III-lea, concretizata în războiul purtat cu Rusia între anii 1788 și 1790, de a anula sistemul nordic, instituit de Rusia la Nystad, în anul 1721, rivalitățile politice dintre cele două state s-au estompat, la sfârșitul 11 Ibidem, p. 180. 12 Ibidem, p. 179 și urm. 13 Ibidem, p. 187. secolului XVIII și la începutul celui următor 14. Totuși, datorită raporturilor tensionate dintre Suedia și Marea Britanie
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a se ajunge la acea colaborare, dorită de Rusia, Bernadotte avea, însă, de rezolvat o problemă foarte delicată, si anume să-i convingă pe suedezi să accepte acea transformare radicală în politica externă a țării lor și să treacă peste rivalitățile care separaseră Suedia de Rusia, timp de secole. Și de această dată, "ajutorul" nesperat i-a venit tot de la Napoleon care, în luna ianuarie 1812, a invadat, fără declarație de război, Pomerania Suedeză 124, ca represalii pentru retragerea Suediei din
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
lui Napoleon privind Polonia. Și aceasta sugestie a fost declinata, deoarece cercurile conducătoare vieneze îl suspectau pe Napoleon că agită problemă Galiției doar în scopul de a preveni o eventuală coalizare a puterilor copartajante ale Poloniei și a reactiva vechea rivalitate austro-prusiană pentru Silezia 296. La rândul său, Napoleon nu a forțat notă, deoarece, pe de o parte, vroia să o împiedice să se alieze cu adversarii săi, iar pe de alta, să o folosească împotriva Rusiei. 292 Cf., idem, Austerlitz
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
72. 69 Loc. cît., p. 74. Aprecierile lui Mouradgea d'Ohsson asupra Prusiei, din perspectiva atragerii ei în amintită coaliție, desi corecte din punctul de vedere al poziției geostrategice a acesteia, s-au dovedit a fi fost total nefondate, în ceea ce privește rivalitatea să cu Rusia, al doilea factor ce trebuia să o facă accesibilă coaliției. Deoarece, tocmai problemă poloneză care le învrăjbea a devenit platformă care le-a apropiat, din nou, si a făcut problematică atragerea ei în planul imaginat de Ignatius
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a adăugat un motiv în plus pentru că Suedia să urmărească, cu și mai mult interes, cursul situației politice din Europa Orientala. În noul context politic, a revenit în atenția diplomației suedeze și statutul juridic al Principatelor Române, influențat direct de rivalitatea franco-rusă în problema orientala. Deoarece, de manieră în care avea să se decidă statutul lor juridic depindea și adjudecarea controlului asupra politicii europene a Porții Otomane 120. Nouă criză politică din Europa afecta, deja, în mod direct, interesele Suediei în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
à changer de sistème"29. Adică, apărea că foarte probabilă decizia Angliei de a încheia pacea cu Franța, "et qu'elle finiră d'avoir des démêlés sérieuses avec la Russie"30. În ceea ce privește Prusia, eforturile de război împotriva Franței și agravarea rivalităților cu Austria în spațiul german și, măi 28 Cf., Europe and the Porte, Vol. IV, doc. nr. 24; astfel că Rusia "was the Empire's perennial enemy, whom the Ottomans feared and hated" (s. Ven.C.) (cf., Thomas Naff, op.
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
contrapondere ce putea fi reprezentată, înainte de toate, de Prusia, adversara ireconciliabila a Austriei în spațiul german, si a Rusiei, deși în alți parametri, în Polonia. Aceluiași obiectiv trebuia să-i fie subscrisa și aderarea Suediei la coaliția antifranceză, dată fiind rivalitatea ei cu Rusia în spațiul baltic 145. De altfel, potrivit opiniei cercurilor conducătoare otomane, exprimată de reis efendi, Rasih Mustafa efendi, în cursul unei întrevederi particulare cu Carl Gustaf König, comunitatea de interese dintre Imperiul Otoman și Suedia era reclamata
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
C.) en Dalmatie et en Italie"182. De aceea, otomanii presupuneau "que cette marche des troupes Russes était en conséquence des ordres antérieurs à la défait des Prussiens"183. Deruta provocată de neașteptată derulare a evenimentelor era, însă, agravată, datorită rivalităților din rândul cercurilor conducătoare otomane care făcea aproape imposibilă adoptarea unei poziții unitare, în ceea ce privește războiul cu Rusia. În cazul în care acesta nu putea fi evitat, Poartă Otomană era, totuși, decisă să-l poarte cu toata vigoarea, situație în care
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
defensivă ruso-turcă îndreptată împotriva Franței 214. Acest din urmă obiectiv al Rusiei căpătase consistentă ca urmare a constituirii, în lunile februarie-iulie 1812, a celei de a șasea Coaliții antifranceze, de către Anglia, Rusia și Suedia, eveniment care marca, totodată, si revigorarea rivalităților ruso-engleze pentru preponderenta în Orientul European, fiecare dintre ele disputându-și alianță Porții Otomane 215. Pentru Marea Britanie, intrarea acesteia din urmă în coaliția antifranceză însemna înlesnirea proiectatei diversiuni în Italia, prin concentrarea unei "armate de observație" în Balcani 216. În ceea ce privește
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
8 august 1812, în loc. cît. 217 Cf., rapoartele lui Nils Gustaf Palin, din 13 august, 1 și 15 septembrie și 8 octombrie 1812 și 2 ianuarie 1813, în loc. cît. Alianță Porții Otomane îi mai era necesară Rusiei și din perspectiva rivalității sale cu Austria în problema orientala. Această din urmă nu și-a ascuns îngrijorarea provocată de faptul că tratatul de pace de la București asigura Rusiei o poziție dominantă la gurile Dunării, ceea ce putea prejudicia comerțul acesteia pe fluviu și pe
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Junimism, spirit critic și moldovenism În aceeași măsură în care propune un scenariu coerent întemeiat pe solidaritate de grup și voință de preeminență canonică, Junimea se înscrie întro tradiție a spiritului critic. Deși marcate de o malițio zitate explicabilă prin rivalități ideologice, intuițiile lui G. Ibrăileanu sunt fundamentale - ceea ce aduce Junimea nu este invenția spiritului critic ca fapt cultural definind Moldova. Nouă la junimiști este relația care se stabilește între temperamentul provincial înclinat spre critică și moderație, pe de o parte
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
sale neprevăzute. Această epocă de nesiguranță juridică, care persista, ne arată cum perioada de toleranță inaugurată de Gallienus, era încă departe de acea schimbare radicală de situație, care a devenit realitate abia sub domnia lui Constantin. Marinus a fost victima rivalității unui competitor în cariera militară; a avut un moment de cumpănă în fața constrângerii judecătorului, folosind timpul permis pentru a reflecta, spre deosebire de mulți alții soldați creștini care, în situații asemănătoare, au înfruntat martiriul fără nici o reținere. Fiind călăuzit îndeaproape cu răbdare
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
public intră într-o fază de obscuritate, lăsând ca interesul stringent pentru comunicarea interpersonală să devină elementul central și celebrat al identității școlilor de comunicare. Această "mutație", pe care o numeam cataclismică, a avut o consecință majoră în ce privește mai vechea rivalitate dintre profesorii de oratorie, întemeietorii departamentelor de comunicare, și cercetătorii empirici, veniți dinspre științele sociale, al căror efort de consolidare a identității domeniului științelor comunicării prin uniformizarea, pe cât posibil, metodologică, a acestuia, cu siguranță că l-am reținut. Efectul anilor
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
realiza o astfel de corelație narativă, Reagan plasează în centrul mitului tot o poveste, firesc, una cât se poate de reală și de concretă. Astfel, președintele american spune povestea celor doi "părinți fondatori" ai statului, Adams și Jefferson, a căror rivalitate politică, ameliorată de trecerea timpului, devine, miraculos, un destin: amândoi vor muri în aceeași zi de 4 iulie 1826, la aniversarea a exact 50 de ani ai Declarației de independență, rodul muncii lor comune în vederea realizării celui mai pretios țel
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
profunde dintre ele și a istoriei de animozități, ele au echilibrat împotriva unei amenințări comune. După război, Statele Unite și Uniunea Sovietică au devenit din nou adversari. În această versiune a teoriei, totuși, diferențele interne și ideologice nu au cauzat o rivalitate înnoită (deși este posibil să fi influențat virulența și forma sa). Inamiciția a fost indusă structural. Într-o lume bipolară, fiecare superputere este singura amenințare serioasă pentru securitatea celeilalte. Fiecare, indiferent de preferințele și înclinațiile sale, trebuie să o echilibreze
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
operează lumea. Poate fi folosit la fel de bine pentru scopuri pașnice există câțiva Quakeri realiști precum și pentru război. De exemplu, sute de mii de vieți ar fi putut fi salvate, ca și milioane de răniți, dacă Statele Unite ar fi urmărit o rivalitate bipolară realistă cu Uniunea Sovietică, mai degrabă decât un Război Rece ideologic. Realiști de frunte precum Niebuhr și Morgenthau (1970:33) nu numai că au criticat puternic războiul din Vietnam, dar au făcut-o de timpuriu. Robert Tucker (1985) s-
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Copeland 1996). Din păcate, testele empirice sunt limitate de faptul că, în 2500 de ani de istorie occidentală, au existat doar patru sisteme bipolare (Atena-Sparta în secolul al V-lea î.Chr., Cartagina-Roma în secolul al III-lea î.Chr., rivalitatea Habsburg-Bourbon în secolul al XVI-lea și Statele Unite-Uniunea Sovietică în secolul XX) (Copeland 1996). Natura predicțiilor structurale O parte a problemei ce vizează stabilitatea relativă a sistemelor bipolare și multipolare este că întrebarea în sine, pusă în termeni structurali
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
relațiile dintre ei. Realismul în fapt devine un caz special de inamiciție, și anume ceea ce Wendt numește anarhie "hobbesiană",. Suveranitatea, înțeleasă ca dreptul la integritate teritorială și independență politică, transformă relațiile după modelul celor existente între rivalii lui Locke, cu rivalitatea substanțial moderată de abolirea războiului de agresiune. Mare parte a realiștilor subestimează totuși semnificația instituțiilor, așa cum se sugerează în titluri ca "The False Promise of International Institutions"11 (Mearsheimer 1994/5) și Sovereignty: Organized Hypocrisy 12 (Krasner 1999). Instituțiile și
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
compatibile cu ideile morale ale Occidentului." Aceste comentarii nasc întrebări neliniștitoare despre viitorul solidarității. În același timp, ele prefigurează mai recentele analize despre "ciocnirea civilizațiilor" și discuțiile dacă emergența valorilor "indigene" și dezvoltarea grupurilor radicale sau militante islamice va adânci rivalitățile cu occidentul (Huntington 1993). Nimic din scrierile lui Bull nu sugera că o prăbușire a societății internaționale ar fi fost iminentă. Așa cum vom vedea în următoarea secțiune, Bull credea că majoritatea noilor state acceptă principiile de bază ale societății internaționale
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]