2,284 matches
-
devastată. În timpul ocupației sovietice bunicii au trăit cu frică deoarece începuseră deportările în Siberia. Timp de un an de zile rușii nu au reușit să deporteze prea mulți. S-au găsit în anul 1941 la venirea armatei române, la primării (soviete) listele cu locuitorii ce trebuiau deportați, ca să umple golurile de locuitori din Siberia și Asia Centrală. Listele conțineau aproape o treime din sat. De aceea a fost un exod atât de mare de populație din Basarabia și Bucovina. Spre deosebire de anul 1940
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Viorel Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1694]
-
tot spre locurile sale. Astfel a apucat el să mai trăiască vreo cîțiva ani. Căci, despre planul lui de a ajunge În Făgăraș, Bucureștiul trebuie să fi fost informat de la Londra de Kim Philby, cea mai credin cioasă cîrtiță a Sovietelor, infiltrată În serviciile secrete apusene și care dejucase aproape toate parașutările de partizani În România. Dar lumea credea despre Blidaru că are un dispozitiv special sub piele, poate un nerv fermecat care-l avertiza de fiecare dată cînd se apropie
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cea germană, drept care și-au inhibat germanitatea cu bună știință. Primii care nu i-au crezut au fost rușii: i-au săltat pe mulți dintre ei, ducîndu-i drept În Donbas, la smuls cărbune de sub pămînt și la reconstruit astfel patria Sovietelor. Le-au dat crezare, În schimb, de Îndată primii șefi comuniști din nordul Ardealului, aproape toți unguri, bucurîndu-se că le sporește neamul. Erica știa toate astea fiindcă, la Liceul Eminescu, dr. Ernst Hauler Îi luase Încet și cu băgare de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
credință, că i se arătase astfel dreptate Bisericii Unite cu Roma care se va ridica din nou Într-o bună zi, că Sfînta Fecioară Își căutase un lăcaș aproape de Întîlnirea a trei granițe roșii - a României, a Ungariei și a Sovietelor -, că, tocmai Întrucît satul era mărunt, harnic, credincios și sărman, aproape neștiut pe fața lumii, se bucurase de alegerea Cerului. Eu Însă am un cu totul alt răspuns: la Pișcari, trăia singură În 1953 și Floarea Pomeanului, fostă a Nodului
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Un milion de oameni se țineau de mână, aveau privirile ferme în care surâdea demnitatea. Câte doi pumni îmbrățișați strângeau bățul unui banner pe care scria în rusă și engleză: „Lituania este a lituanienilor!”, „Letonia e a letonilor!”, „No more Soviet Union!”. Și cântau, cântau ceva neinteligibil pentru noi. După cum suna, era un cântec de libertate, un cântec de lebădă, un rămas-bun supunerii, un rămas-bun fricii. Nu știu care dintre noi l-a tras de mână pe celălalt. Am intrat în lanț. Cântam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
care Nicolae Ceaușescu primise titlui de „Eroul al Noii Revoluții Agrare din România.“ Celălalt compozitor, Dumitru Mânzuleț, era autorul imnului formației locale de baschet, câștigătoarea campionatului interjudețean, la 10 mai 1988, când Ceaușescu a primit Ordinul „Lenin“, conferit de Prezidiul Sovietului Suprem al U.R.S.S. Artiștii independenți își arătau fățiș disprețul față de Burtăncureanu, fie în grup, fie individual, ori de câte ori se potrivea să-și încrucișeze pașii cu ai maestrului. Și se întâmpla adeseori să-l întâlnească, deoarece tot joia, și tot între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
o veste a oprit pentru o clipă în loc pe toți românii. Murise conducătorul de atunci al statului român, Gheorghe Gheorghiu Dej. Se zvonea că l-au terminat rușii, deoarece, mai ales în ultima vreme se împotrivise planurilor de expansiune a sovietelor. Marele public nu a aflat până la urmă adevărul și sincer să fiu, atunci nu mi-a păsat și nici acum nu-mi pasă. Fapt este, că în locul lui, a venit la conducerea statului, un tip mult mai tânăr, ager și
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
înlocuirea sa cu un lider mai loial URSS. La propunerea lui Iuri Andropov, pe atunci șef al KGB, a fost ales Babrak Karmal. Planul prevedea ca intervenția militară să folosească drept justificare tocmai cererea lui Amin de ajutor militar din partea sovietelor. Dincolo de frontieră a fost trimis așa numitul "batalion musulman", un detașament special creat din soldați originari din Asia Centrală, având ca scop protecția președintelui Comitetului Revoluționar, Nur Mahhomad Taraki. Din păcate, acesta a murit asasinat din ordinul lui Amin. A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nostalgia vremurilor apuse din Rusia Pravoslavnică. Și încă n-ar fi fost nimic dacă numai la atâta s-ar fi redus nostalgia. Dar basarabencele sufletele lor erau sfâșiate între repulsia față de puterea bolșevică și convingerea intimă (de fapt, speranța) că sovietele n-au reușit totuși să pervertească până într-atât sufletul rus cel pur, înzestrat și generos încât să înnegrească Icoana Patriei lor de suflet. Dacă înainte de revoluția bolșevică și chiar și în primii ani de după tot rusul se veselea într-
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
a fost răsturnat de gărzile verzi ale lui Al. Țankov. Cauzele prezumate - incapacitatea populației rurale de a se mobiliza asemenea celei muncitorești... Un articol virulent la adresa politicii liberale a Brătienilor („Bîlciul de succese“) se încheie cu un ironic, ambiguu „Trăiască Sovietele!”. Și așa mai departe. Totuși, în „Fascismul e de origine română“ (nr. 27), averescanismul e denunțat ca fascism balcanizat à la roumaine, dizolvat de „plutocrația mercantilă”, fără ca „trista aventură a generalului Averescu să fi avut ceva din strălucirea surprinzătoare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Dori” în timpul unui stagiu parizian. „Plîngerea către Ygor” deplasează aparentul clasicism (infuzat obsesional, psihologizant) al primei părți către un monolog poetic de un lirism melancolic (narator: Dorimedont), drapînd sub străluciri cosmopolite nostalgii ale naturii sălbatice de pe fluviul Enisei, din Țara Sovietelor... Cucerit de muzica rusului, Dorimedont eșuează lamentabil în platitudinea domestică, dezvăluindu-și în final - cu ironie „teatrală” - trucurile propriului text: „victoria sălbatecă” se transformă astfel într-o înfrîngere personală. „Nobila frondă” a lui Jacques G. Costin. „Moralismul” avangardist. Fiziologia provincialului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
politicului”; însă Contimporanul, publicație de stînga, consideră că „paralelismele și alianțele” politice au loc după specificul fiecărei țări: „futurismul în celelalte țări nu este necesarmente aliat cu fascismul, mișcare specific italiană. Spre exemplu, în Rusia, futurismul e arta oficială a sovietelor”. Observație corectă (cu precizarea că futurismul rus, diferit față de cel italian, s-a definit dintru început polemic față de acesta), care lasă a se înțelege faptul că arta de avangardă (futuristă, în cazul de față) este transnațională, în vreme ce alianța ei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
datorează poetului boleșvic Mayakowsky, tradus dintr-una din revistele revoluționare ruse care apar la Berlin”. Este primul poem maiakovskian tradus în România). Semnificativă este însă și notița simpatetică despre gruparea postsimbolistă „Frații lui Serapion”, aflată în flagrantă contradicție cu ideologia Sovietelor. Despre limbajul zaum întîlnim o referire — la mîna a doua — într-o notiță din Contimporanul nr. 49 despre revista belgiană Het Oversicht (Anvers, caiet 210), „un studiu (...) asupra poetului rus Iliazd, inventatorul limbei zaum de muzicalitate rusă”, anticipată de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
exprimă elocvent relațiile mediat-conspirative ale avangardiștilor români cu „arta nouă” din URSS: „Zidurile chinezești ridicate în jurul activului laborator care prepară în eprubete uriașe precipitate de idei, bogate în virulență și aciditate, împiedică orice cunoaștere de fapt a stărilor din Rusia sovietelor. Cel avid de idei noui, urmăritor de noui încercări, interesat de rezolvări poate greu afla ceva din ceiace se întîmplă în vastul laborator. Ici, colo, o mînă prietenă strecoară prietenului prin crăpăturile zidurilor cîteva foi de revistă sau un manuscris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
era numărul 2 al revistei Integral, unde M.H. Maxy (ex-Contimporanul) publicase un articol intitulat „Regia scenică-decor-costum“, în care, preamărind reforma teatrală „cu accente spre desăvîrșire în Rusia”, afirmă că aceasta a fost realizată — după declinul expresionismului din Germania — în țara sovietelor, prin „Tairoff și în special Meyerhold”. Nu lipsește un elogiu al revoluției „constructiviste” sovietice: „Și dacă efectul tuturor svîrcolirilor teatrale se resfrînge în toate țările europene, aportul constructiv nou îl aduce Rusia, singura influențată de o spiritualitate isvorîtă dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
îmbogățit poetica rusă prin cuvintele compuse ale rimelor. În fond anarhist, M. a avut legătură cu pămîntul și mujicul rus. Din momentul cînd proletariatul marilor orașe în persoana lui Lenin (sic!) a luat conducerea politică, M. devenise poetul oficial al Sovietelor. Sinuciderea lui răpește Moscovei sovietice poetul reprezentativ al epocei”. Necrologul din unu e mai scurt și mai rudimentar decît cel din Contimporanul, însă mai afectiv și mai aprins militant: „A murit în Rusia Mayakowsky. Un nume care a răsvrătit lirica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Dar cam atât, un dialog, nu o conciliere, și cu atât mai puțin o alianță, o aliniere umăr lângă umăr Într-un front comun. Gândește-te că În Rusia, de exemplu, Lenin ar fi adăugat credința celebrului său binom cu sovietele și electrificarea și ar fi decretat: Comunismul Înseamnă puterea sovietelor și creștinismul, plus electrificarea Întregii țări, iar tătucul Stalin dădea un ordin suav În acest sens. Este notoriu: georgianul mustăcios știa să se facă ascultat, după cum și bisericile răsăritene știau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
atât mai puțin o alianță, o aliniere umăr lângă umăr Într-un front comun. Gândește-te că În Rusia, de exemplu, Lenin ar fi adăugat credința celebrului său binom cu sovietele și electrificarea și ar fi decretat: Comunismul Înseamnă puterea sovietelor și creștinismul, plus electrificarea Întregii țări, iar tătucul Stalin dădea un ordin suav În acest sens. Este notoriu: georgianul mustăcios știa să se facă ascultat, după cum și bisericile răsăritene știau să asculte, autocefalia lor manifestându-se mai mult În raport cu bisericile-surori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
săptămâni. Anevoie le mai poate ține cineva socoteala. Izbucnesc, ca de obicei, conflicte armate între Garda Republicană și poliție, între aviație și guvern, între greviști și armată. O manifestație comunistă începe prin aclamarea Președintelui Republicii și sfârșește prin urale pentru Soviete și revoluția mondială. Și pretutindeni se puteau citi semnele descompunerii: corupția politicienilor, abuzurile conducătorilor, dezmățul în administrație, ruina economică și financiară a țării, degradarea presei, sterilitatea culturii. Lumea nu mai știa pe cine să mai creadă, în ce să mai
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
fericite când vor curăța străzile și vor săpa canale.) Granguri aurii emiteau din frunziș cele patru note sclipitoare ale lor. Ned se Împleticea pe sub geam interpretând cu dăruire rolul ajutorului de grădinar Ivan (care va deveni În 1918 membru În sovietul local). Mai târziu au apărut pe pagini cuvinte mai lungi; iar la sfârșitul volumului maro pătat cu cerneală, o povestire adevărată, logică Își desfășura proporțiile ajunse la maturitate („Într-o zi Ted i-a spus lui Ann: Hai să...“), triumful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
al ostaticilor. Pe atunci, mulți credeau că se poate lupta Împotriva bandei lui Lenin și că se pot salva cuceririle Revoluției din Martie. Tata, fiind ales În Adunarea Constituantă care, În faza sa preliminară, s-a străduit să Împiedice Întărirea sovietelor, s-a hotărât să stea cât mai mult timp la St. Petersburg, trimițându-și Însă numeroasa familie În Crimeea, o zonă Încă liberă (această libertate a mai dăinuit doar câteva săptămâni). Am călătorit În două grupuri, fratele meu și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
familiei mele se schimbase, eram complet ruinați. Cu excepția câtorva bijuterii Îndesate bine În spațiul normal al unui flacon de talc, nu mai aveam absolut nimic. Dar aceasta era o chestiune minoră. Guvernul tătar local fusese Înlăturat de la putere de un Soviet nou-nouț și am fost supuși scandalosului și umilitorului sentiment de nesiguranță. În timpul iernii 1917-1918 și al unei bune părți din primăvara Însorită și vântoasă din Crimeea, moartea absurdă ne dădea târcoale. La două zile, pe cheiul alb de la Ialta (unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
și amenințări. Pentru a-l Înfricoșa și mai tare, un exaltat trăgea din când În când focuri de revolver În aer. Pe 30 mai, la prânz, avu loc și o ședință În afara satului pentru constituirea, după modelul rușilor, a unui „soviet“ compus din câte trei oameni din fiecare companie, soviet care ar fi urmat să preia conducerea regimentului. Spre marea mea stupefacție, Îmi oferiră chiar mie conducerea acestui obiectiv, ceea ce Însemna că trebuia, nici mai mult, nici mai puțin, decât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
un exaltat trăgea din când În când focuri de revolver În aer. Pe 30 mai, la prânz, avu loc și o ședință În afara satului pentru constituirea, după modelul rușilor, a unui „soviet“ compus din câte trei oameni din fiecare companie, soviet care ar fi urmat să preia conducerea regimentului. Spre marea mea stupefacție, Îmi oferiră chiar mie conducerea acestui obiectiv, ceea ce Însemna că trebuia, nici mai mult, nici mai puțin, decât să-l Înlocuiesc pe colonel. (Les carnets de guerre de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
despre viața în colhoz și pe șantier. Toți semnatarii erau extaziați de Gribacev (sau Gribaciov) cu Cîntarea colhozului, de Prevențev, de Carangozov, de Vorovschi, de Vera Vîstoscaia, de Scorohadov, de Scipaciov mari forțe scriitoricești. Un "popor de hibrizi", asta voiau Sovietele să facă din noi. Mircea Eliade, el a spus-o. Hai să ieșim în grădină, Șichy. Proletcultul nu-i de suportat în doze mari. Pe năvletele ăla l-am mai întîlnit. Eșuase la institutul de cercetare, un fel de cimitir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]