11,771 matches
-
ferestrele ascunse enigmatic de draperiile grele și întunecate ale camerei, unde tăcerea domnea peste chipurile obosite și triste ale familiei. Trei copii apropiați ca vârstă ședeau cuminți pe canapeaua înflorată din odaie tăcuți și posomorâți, strecurând uneori priviri furișe și speriate către patul imens, în care un trup firav și minuscul se pierdea printre cearceafurile imaculate de bumbac.Deși nu înțelegeau ei mare lucru despre ce puteau să însemne cuvintele ,, boală” și ,,moarte”, judecând după tristețea și suspinele mamei și muțenia
SILVIA GIURGIU by http://confluente.ro/articole/silvia_giurgiu/canal [Corola-blog/BlogPost/375671_a_377000]
-
fantezii la care se gândea cu jenă, încă din adolescență. În după-amiaza aceasta se va petrece ceva deosebit în viața tinerei, ceva ce era întipărit doar în imaginația ei cam ușuratică și vicioasă. Spera ca nu cumva Mircea să se sperie de îndrăzneala sa și să-i interpreteze greșit dorința de a cunoaște toate tainele actului sexual de care doar auzise de la prietenele mai libertine din liceu sau facultate. Cu Halil experimentase câte ceva, însă Halil era brutal, nu făcea dragoste cu
PLACERE SI SPERANTA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1266 din 19 iunie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1403189943.html [Corola-blog/BlogPost/370438_a_371767]
-
sănătate a tatălui său, se gândi ea. Merse să aprindă lumina în living unde își avea masa de lucru și calculatorul. Nu-i trebuia lumină decât pentru tastare, ecranul monitorului fiind suficient de vizibil ca să lucreze în bune condiții. Se speriase degeaba când a crezut că nu va reuși să se încadreze în termen. Mai mult timp pierdea cu documentarea, cu găsirea obiectelor de mobilier, electrice, sau sanitare, cele mai recomandate pentru ce-și dorea ea să prezinte patronului. Norocul consta
ROMAN IN LUCRU, CONTINUARE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1575 din 24 aprilie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1429852037.html [Corola-blog/BlogPost/357762_a_359091]
-
masă îl invit și mă-nfioară albele lui plete. Pe ochi are mânia lui Hera ca pecete, e slab și pare foarte obosit. Sunt ostenit, îmi spune, spre Delphi mă îndrept și vreau să mă-odihnesc puțin la tine. Nu te speria. Destinul cu a ta viață ține... Și capu-i cade-ntr-un oftat pe piept. Anatol Covali Referință Bibliografică: Poeme / Anatol Covali : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1569, Anul V, 18 aprilie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Anatol
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1569 din 18 aprilie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1429383547.html [Corola-blog/BlogPost/353978_a_355307]
-
Cultură din Reșița și am vrut să fiu solista. Asistând la o repetie și văzând un dirijor foarte exigent care pur și simplu aruncă cu scaune după muzicanții care greșeau, vorbesc de Nicolae Terescu, o somitate în domeniu, m-am speriat și am renunțat. Am intrat într-o altă sală și am asistat la o repetiție de dansuri unde domnea o cu totul altă atmosferă, am văzut un om blând care efectiv vorbea dansatorilor că unor frați și am hotărât să
VREAU SA TRAIESC ATAT TIMP CAT POT SA CANT...INTERVIU CU SOLISTA DE MUZICA POPULARA DIN BANAT, NICOLETA VOICA de MARA CIRCIU în ediţia nr. 220 din 08 august 2011 by http://confluente.ro/Vreau_sa_traiesc_atat_timp_cat_pot_sa_cant_interviu_cu_solista_de_muzica_populara_din_banat_nicoleta_voica.html [Corola-blog/BlogPost/372641_a_373970]
-
pe Savant. După care se întoarse spre Pilot. - N-aveam altă soluție ca să-i îndeplinesc dorința, nu pot prevedea viitorul. Tu ce dorință ai ? întrebă, la fel de amabil. Pilotul care era, să nu uităm, o blondă lipsită de imaginație, în loc să fie speriată era mai degrabă furioasă foc. Iar când era furioasă se bâlbâia. - Auzi, ia du-te la dracu, la dracu, la dracu, la ... Omulețul își schimbă brusc culoarea, din verde smarald deveni verzui spălăcit. Cu alte cuvinte, se îngălbeni. Numele complet
ÎNTÂLNIRE DE GRADUL ZERO de DAN NOREA în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Dan_norea_1401864396.html [Corola-blog/BlogPost/354092_a_355421]
-
cu apa, dar parcă totuși se distingeau niște umbre, care aveau forma unor copaci și blocuri. Unde puteam fi? La Venus sau la Saturn? Oricum, eram lângă mal și nu mai conta nimic în acel moment. Încetasem să mai fiu speriat că luasem drumul spre larg, spre necunoscut. Se știe că-n acest caz, nu aveai niciun mijloc de-a te face anunțat în cazul unei eventuale rătăciri pe mare, pe timp de ceață, decât fluierul și așteptarea ca ceața să
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1233 din 17 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400343282.html [Corola-blog/BlogPost/372769_a_374098]
-
ajutat să ridicăm bărcile și să le întoarcem cu chila[v]în sus, pentru înnoptare. A doua zi doream să o luăm de la capăt, dacă eram sănătoși și timpul ne permitea. Zilele de ceață nu erau așa dese, ca să ne sperie. Ne-am învățat cu ele, doar eram de-ai casei, cum s-ar zice. Înainte, aveam o busolă foarte utilă pe ceață, însă am pierdut-o pe fundul mării, alături de mai multe scule căzute în apă, din neatenție, pe o
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1233 din 17 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400343282.html [Corola-blog/BlogPost/372769_a_374098]
-
ea ... Și chiar dacă azi te prefaci că nu mai ai nevoie de dragoste, pentru a nu mai suferi vreodată, daca te uiti mai bine înlăuntrul tău, știi că nu e adevărat Inima e ca un mic animal sălbatic, emoționat și speriat în fața iubirii. Camelia C 2015 Referință Bibliografica: Gratii / Camelia Constantin : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1519, Anul V, 27 februarie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Camelia Constantin : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este
GRATII de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 1519 din 27 februarie 2015 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1425054936.html [Corola-blog/BlogPost/367845_a_369174]
-
era ora 2 din noapte. Am auzit parcă ceva la ușă. Am crezut că e ploaia sau vântul care se înverșunau din ce în ce mai tare. Era ceva ca un râcâit... și-am aprins lumina. Am deschis un pic ușa și m-am speriat! De fapt, am rămas înmărmurit. Era LINDA! Și, nu știu de ce, am început să plâng. Doamneeeeee, era Linda mea! Nu știam ce să fac mai repede! O mângâiam, o pipăiam, nu-mi venea să cred. O sărutam și plângeam ca
LINDA (SERENADĂ TÂRZIE PENTRU SUFLETE PIERDUTE ÎN NEANT) de FLORIN MARINESCU în ediţia nr. 757 din 26 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Florin_marinescu_linda_serenada_tar_florin_marinescu_1359256430.html [Corola-blog/BlogPost/342300_a_343629]
-
obosit nițel de neștiință lumea se dă în vânt după diplome biografii de poeți și morminte de câini un fluture așezat pe litera Alpha mișcă vesel din coadă mă privește și tace poet cap-de-mort inima latră cu o putere care sperie găinile din vecini Piramidele mele Por seńor Llosa L-am văzut pe Julito la București bărbații latini sunt frumoși concepuți cum sunt în piramidele morții părea un zeu cu pene lumina obosit încăperea orașul nepăsător. Am stat lângă el și
Nicolae Coande by Nicolae Coan [Corola-website/Imaginative/10270_a_11595]
-
aproape răsunător ha nem birod már elviselni azt amiben vagy lépj kÍ mint egi rósz cip?böl ringasd el magad ești pletos și bărbos & cu vreo douăzeci de ani mai tînăr (ea aleargă la două noaptea pe acoperișul magazinului universal speriindu-te nu prin ce ar păți ci prin posibila situație penibilă de a trebui să explici gardienilor publici ce dracu căutați voi acolo la ora aia e și ăsta un sport extrem în felul lui) treceți pe lîngă un cuplu
POEZIE by Romulus Bucur [Corola-website/Imaginative/14085_a_15410]
-
desenez furnici pe sub piele: niște insecte necunoscute zboară în toate părțile ne răvășesc memoria ca pe-o căpiță a doua zi și de-atunci mereu mai găsesc prin buzunarele rochiilor câte-o aripă sau un picior la început m-am speriat credeam c-o să ne ucidă bâzâitul tăcut ni se frecau oasele între ele: fumul ne aruncase deja peste bord odată cu mâinile căzute-n trupul celuilalt și cerculețe de prins în cluxă pe suprafața privirilor întoarse pe dos în semn inutil
Poezie by Daniela Popa [Corola-website/Imaginative/8957_a_10282]
-
Ștefan Augustin Doinaș Lucrurile Lucrurile prea convingătoare stau ca-mpietrite: totul le sperie. O liniște se-ncoronează-n arborii prăfuiți. Pe vrăbii le apucă iar nebunia zborului. Un vânt urgisit derutează dâra melcilor, se aud frunzarele foșnind ca niște zdrențe. Obrajii păpușilor se spălăcesc în memorie. Împleticindu-se trece furnizorul de doctrine vechi
Poezie by Ștefan Augustin Doinaș [Corola-website/Imaginative/15346_a_16671]
-
Răpan tremura de frică și nu zicea nimic doar se cuibărea în mine de parcă eu aș fi fost mă-sa era întuneric și-n salon plutea un miros grețos hai Răpane l-am rugat cu glas blând cin' te-a speriat așa tare și micul Răpan arăta cu degetul în sus și în sus era doar tavanul sau poate Dumnezeu plângea acum micul Răpan și l-am strâns ca pe copilul meu în brațe și m-am tot gândit în noaptea
noul Mesia by Ofelia Prodan [Corola-website/Imaginative/7591_a_8916]
-
legat!" îmi aruncă din nou îngerul cu palton negru fugărit de spaima mea din urmă. Îngerul alerga înainte, ținându-și aripile la urechi. Alerga, alerga înainte. Eu îmi pierdusem din nou cumpătul, fiindcă îmi pierdusem ireversibil îngerul. Îngerul meu alerga speriat înainte fugărit de invective. " Ești nebun băiatule!" mai strigă odată îngerul și făcu colțul blocului. Alerg ca un nebun după un înger pierdut. ... Pe acest înger pierdut privindu-l în gol ochiul meu stă și plânge. III " Oare îngerul ăla
Poezie by Daniel Culea [Corola-website/Imaginative/14623_a_15948]
-
nici aureola fastuoasă a fricii. Nimic. Crește o grădină Crește o grădină între pereții camerei: merii sunt verzi, prunii uscați, tuia se nalță la cer ca un glonte de iarbă. Când ici când colo, un iepure sare din ascunziș și sperie stolul de ciori adormite. Nici zborul, nici fuga nu le ajută. și nici ariciul ce face semne verii să mai rămână. Ei, verii, timp al curajului pierdut, soroc al libertăților interzise. Focul aprins pe colină e stins. el, singurul lucru
Poezie by A. Gh. Olteanu [Corola-website/Imaginative/8599_a_9924]
-
că nu am acces la trecut depozitul lui imposibil de descifrat de pus în ordine ca într-un muzeu ce răstălmăcește și falsifică e o cruzime să lași gândul golaș ca un prunc să se trezească acolo și să se sperie nimerind în oglinzi lichide și în hârtii cu textul șters mirosind a magnolie când din fotografii izbucnesc spectre cu indescifrabilul lor mesaj te doare indiferența lor cruzimea rudelor insistând deodată cu brutalitate cu ură în a te face să pricepi
Poezie by Constanța Buzea [Corola-website/Imaginative/15369_a_16694]
-
viitorul acestei clipe. Pe rând, singuratici obezi trec în revistă vitrine stilate, iar domnișoare studente germane râzând umblă în grupuri la braț pe o stradă aglomerată din München, pe Kaufingerstrasse, în seara fericirii afișate public, pe străzi unde singurătatea se sperie și amână asaltul, pierzându-mă pentru ore întregi din vedere. Când nu-mi aparține inițiativa sunt model de stat deoparte, cuminte, supus unei ordini subînțelese. Pot să mă prezint chiar mai bine, dar e ok și așa, oricum, numai să
Poezii by Vasile Baghiu [Corola-website/Imaginative/4965_a_6290]
-
se va întâmpla prea repede, dar va trebui să încercăm, poate în 2018, un parlament responsabil, un guvern responsabil, ce poate să facă foarte multe timp de un an dacă nu se lasă amăgit de demagogie și dacă nu se sperie de propria sa umbră atunci când trebuie să reabiliteze echilibrul și trebuie să sisteze măsurile antimaghiare și trebuie să adopte în fine acel proiect de lege pentru minoritate care s-a uitat de mult timp în sertar", a mai spus Marko
Marko Bela, despre sărbătoarea Marii Uniri: Ce ar trebui să sărbătorim? by Crișan Andreescu () [Corola-website/Journalistic/102462_a_103754]
-
Am văzut ce înseamnă un teritoriu sub ocupație străină. Am simțit frica oamenilor și jalea mocnită, lipsa de sparanță și umbra neagră a comunismului apăsând peste oameni și țară. Am întânit oameni care nu mai recunosc chipul libertății și se sperie chiar și de visul pe care cei tineri și cei plecați departe încep să-l încălzească din nou la piept. Ea, România asta lălâie și balcâză, ne dă chiar și libertatea de a o părăsi, de a o certa, de
Vicepremierul, pe blog: Ne facem nefericirile cu mâna noastră by Elena Badea () [Corola-website/Journalistic/103340_a_104632]
-
Daily Mail. „Și-a format opinii destul de ferme despre comportamentul nostru, care, subliniază el cu severitate, nu seamănă cu modul în care oamenii civilizați se comportă în București", adaugă tabloidul, citează Digi 24. Victor Spirescu a povestit și că este speriat de englezoaice: „Oamenii sunt așa de zgomotoși în Marea Britanie. Iau metroul și auzi fetele vorbind. Mamă! Ce zgomot fac! Iar fetele beau atât de mult aici. Vineri seara, fetele sunt așa de bete și mie asta nu-mi place. Nu
Klaus Iohannis i-a scris lui Victor Spirescu, primul român ajuns în Marea Britanie în 2014 by Elena Badea () [Corola-website/Journalistic/103757_a_105049]
-
de zgomotoși în Marea Britanie. Iau metroul și auzi fetele vorbind. Mamă! Ce zgomot fac! Iar fetele beau atât de mult aici. Vineri seara, fetele sunt așa de bete și mie asta nu-mi place. Nu vezi asta în România. Mă sperie englezoaicele. Îmi lipsesc cultura din România, tradițiile", a declarat Victor Spirescu. „Nu mă înțelegeți greșit. Englezoaicele sunt frumoase - au gene bune. Dar se comportă altfel decât româncele. Chiar sunt egale cu bărbații. Nu știu ce să spun despre asta. Mie îmi trebuie
Klaus Iohannis i-a scris lui Victor Spirescu, primul român ajuns în Marea Britanie în 2014 by Elena Badea () [Corola-website/Journalistic/103757_a_105049]
-
una dintre fetițe, dar eu am spus că ea va decide asta când va fi mare. Apoi m-au întrebat și dacă doresc să îi las câteva zile la niște norvegieni, dar am refuzat", a spus bărbatul, pentru sursa citată. Speriat de insistențele celor de la Barnevernet, Marius și soția lui au decis să se mute în Suedia. Au făcut toate procedurile necesare și au anunțat poliția. Chiar și după ce s-a mutat în Suedia, tatăl spune că Barnevernet, în colaborare cu
Șocant. Propunerea Barnevernet pentru o familie de români. Nu și-au mai văzut copiii din 2012 by Roxana Covrig () [Corola-website/Journalistic/101504_a_102796]
-
să trec. Mă îndrept către oamenii care controlau. Ridic mâinile, îmi atinge geaca în zona toracelui și mă lasă să trec. Femeilor le sunt controlante și gențile și asta e tot. Atmosferă relaxată, cu excepția unui singur moment: Bubuitura care a speriat oamenii Înainte de a începe Parada de 1 Decembrie, o bubuitură a speriat oamenii. Cu atentatele de la Paris încă proaspete în memorie, prima salvă de tun i-a luat prin surprindere pe oamenii care se afla în zona Parcului Ivor. Salva
PARADA de 1 DECEMBRIE. Ce nu s-a văzut la TV: Bubuitura care a speriat lumea, muzică în Centrul Vechi și coadă la Cola gratis () [Corola-website/Journalistic/101618_a_102910]