2,289 matches
-
Trestie și cu Urecheatu, plecăm în față, iar restul grupului va veni la distanță de vreo... Cinci minute. Iar când ați ieșit dincolo, dați un semnal: un orăcăit de broască. Cine-i specialistul dintre voi? - a conchis sublocotenentul. Eu, domn sublocotenent - a răspuns Trestie. Știți cum să acționați în caz de vă întâlniți cu inamicul... Știm. Mutu’ mă cheamă și pe aici ți-i drumul - a răspuns Toaibă.... Mergeau de vreo zece minute. Până la urmă, au dibuit cărăruia de la piciorul pantei
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
zgomot de motor de camion - l-a făcut atent Urecheatu. Nu-i de mirare, fiindcă nu departe de aici trebuie să fie șoseaua pe care tocmai o căutăm - a răspuns Toaibă. În scurtă vreme, a ajuns și grupul condus de sublocotenent. Aveți noutăți? Doar zgomot de motoare ambalate peste poate, ceea ce înseamnă că transportă greutăți mari. Muniție sau trupe - a presupus Toaibă. -Asta trebuie s-o aflăm noi. Eu voi merge în față, însoțit de Toader și de Trestie. Urecheatule, ia
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
până la șosea nu mai era prea multă cale. După un timp, erau atât de aproape de șosea încât simțeau vibrația pământului și mirosul de benzină. Un huruit de motoare grele și chelălăit de fiare le-a atras atenția. Aiestea-s tancuri, domn sublocotenent - a șoptit Trestie. 68 Cred că mai avem doar vreo trei sute de metri până la șosea - a apreciat Toaibă. Trestie, dă semnalul - a ordonat sublocotenentul Cicoare. Îndată a ajuns și grupul lui Urecheatu. Voi rămâneți aici și vă desfășurați în așa
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Un huruit de motoare grele și chelălăit de fiare le-a atras atenția. Aiestea-s tancuri, domn sublocotenent - a șoptit Trestie. 68 Cred că mai avem doar vreo trei sute de metri până la șosea - a apreciat Toaibă. Trestie, dă semnalul - a ordonat sublocotenentul Cicoare. Îndată a ajuns și grupul lui Urecheatu. Voi rămâneți aici și vă desfășurați în așa fel încât să ne puteți acoperi în caz că suntem descoperiți. Noi ne vom apropia de șosea cât se poate mai mult. Mersul lor a devenit
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
și-au putut da seama, erau încărcate cu trupă. Nu mergeau cu viteză, pentru ca tancurile să nu rămână în urmă. Încet-încet, pe sub nasul lor au trecut douăsprezece tancuri. Ține minte, Trestie! Douăsprezece tancuri și două camioane cu trupeți! Am înțeles! Sublocotenentul s-a uitat la ceas. Era trecut de miezul nopții. Pe nesimțite, zgomotul coloanei s-a pierdut în depărtare, dar în scurtă vreme s-a auzit duduit de motoare de autovehicule ușoare... Aiestea-s mașini de comandament. Ia să vedem câte
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de miezul nopții. Pe nesimțite, zgomotul coloanei s-a pierdut în depărtare, dar în scurtă vreme s-a auzit duduit de motoare de autovehicule ușoare... Aiestea-s mașini de comandament. Ia să vedem câte-s? Una, două, trei - a început numărătoarea sublocotenentul, când o scurtă pâlpâire a becului roșu al mașinii din față semnala oprirea coloanei... Hopaaa! Asta nu-i treabă bună - a apreciat Toaibă, pipăindu-și automatul și sacul cu grenade. Într-adevăr, coloana de mașini s-a oprit. Ocupanții au
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
au început să coboare la repezeală, pentru a se dezmorți sau cine știe pentru ce alte nevoi... Dacă vreunul coboară rambleul, calcă pe capetele noastre sau ne trezim stropiți - a apreciat Trestie. Înapoi, până nu-i prea târziu! - a ordonat sublocotenentul. S-au târât vreo zece pași înapoi și au rămas în așteptare. „Ce-ar fi să punem mâna pe unul din ei?” - i-a trecut prin minte lui Toaibă. În secunda următoare, i-a împărtășit gândul și sublocotenentului. Care ar
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a ordonat sublocotenentul. S-au târât vreo zece pași înapoi și au rămas în așteptare. „Ce-ar fi să punem mâna pe unul din ei?” - i-a trecut prin minte lui Toaibă. În secunda următoare, i-a împărtășit gândul și sublocotenentului. Care ar fi mai ușor de înhățat? - a întrebat Trestie, care a auzit șușoteala celor doi. Cred că cel care a coborât rambleul - a consimțit sublocotenentul, nerealizând parcă pericolul la care se expuneau. Să așteptăm să urce ceilalți în mașini
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
a trecut prin minte lui Toaibă. În secunda următoare, i-a împărtășit gândul și sublocotenentului. Care ar fi mai ușor de înhățat? - a întrebat Trestie, care a auzit șușoteala celor doi. Cred că cel care a coborât rambleul - a consimțit sublocotenentul, nerealizând parcă pericolul la care se expuneau. Să așteptăm să urce ceilalți în mașini, fiindcă aista cu pantalonii în vine are mai multă treabă - a apreciat Trestie. Trestie! Tu pornește ușor spre dreapta. Eu sunt bine așezat aici. În clipa
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
aici. În clipa când ai auzit un „pâst!”, am și sărit pe rus și știi tu cum îl facem să facă nani - a șoptit Toaibă. Eu mă retrag puțin și vă acopăr, în caz de reacție din partea lor - a precizat sublocotenentul. Ușurați, rușii s-au întors - rând pe rând - bine dispuși, la mașini. Cel cu pantalonii în vine, încă mai zăbovea... Unul din prima mașină a strigat: Alioșa! Hai, că nu mai ajungem coloana! Îndată, tovarășe comandant! - a răspuns rusul. În
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
își trăgea pantalonii... Cum s-a întâmplat, cum nu s-a întâmplat, dar rusul, înainte de a „adormi”, a apucat să țipe... Cât ai clipi, cei din mașini au sărit cu automatele în mâini și au început să tragă în neștire... Sublocotenentul Cicoare a tras o rafală de automat lungă și secerată... Îndată nu se mai auzea nici în cer nici în pământ... Toaibă și cu Trestie aruncau grenadă după grenadă asupra mașinilor de pe șosea și au pornit-o înapoi în salturi
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
ai lui. Rușii însă s-au adăpostit de cealaltă parte a șoselei și au deschis focul cu toate armele din dotare. Până și cu două mitraliere montate pe mașini. Din câteva salturi, grupul lui Urecheatu a fost aproape de cel al sublocotenentului. Plecați! Rămânem noi! - a strigat Urecheatu. Cicoare și ai lui au pornit înapoi, în salturi scurte. Toaibă tocmai zvâcnise într-un nou salt, când a simțit o lovitură în pulpa piciorului stâng. „Ce-i asta?” - s-a întrebat, ducând mâna
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de celălalt, pentru a te putea trage. Așa te vei putea târî mai ușor, până scăpăm de sub focul rușilor. Să ne ridicăm nu-i chip! Gemând de durere, Toaibă a urmat întocmai sfatul prietenului său. Nu prea departe îi aștepta sublocotenentul. Ce s-a întâmplat? Toader e rănit la piciorul stâng. Pierde sânge mult. Hai să-l pansăm și apoi vom chibzui ce putem face. Trestie l-a pansat ca un adevărat sanitar, dar a constatat că fluierul piciorului stâng era
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
am lăsat furați de o idee nefericită. Acum sunt două treburi de făcut: întâi transportul lui Toader la postul de prim-ajutor și apoi finalizarea misiunii primite. Mai avem doar o zi înainte... Cine îl însoțește pe Toader? - a întrebat sublocotenentul Cicoare. Voi merge eu, dar unul singur nu poate face nimic la trecerea pe cărăruia de pe gârlă, unde trebuie să mergi doar târâș. Alege-ți ajutorul. Cine vrea să meargă cu mine? a tatonat Trestie. Fără nici un cuvânt, sergentul Limbosu
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
cu privirea în pământ, ca și cum ar fi spus: „Vreau să te ajut să-l salvezi pe Toaibă... poate așa mă va ierta pentru tot ce i am făcut în perioada de instrucție... Poate...” Plecați chiar în clipa asta - a ordonat sublocotenentul. Sprijinindu-se de umerii celor doi, Toaibă înainta fără prea mare dificultate. Cu timpul, însă, pe lângă durerea neiertătoare a apărut și oboseala. Când soarele pipăia bolta cerească cu primele raze ale răsăritului, cei trei se odihneau la intrarea pe făgașul
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de multe ori la camarazii săi de pe front: „Acum îi al naibii de greu să te furișezi printre liniile inamice, dar și mai greu să stai nemișcat în vreo zi cu ger de să crape pietrele... Ce-o fi făcând oare Trestie, sublocotenentul Cicoare, căpitanul Făgurel și ceilalți? Or fi întregi și sănătoși? Dee Domnul! Eu am ajuns unde am ajuns și nu mai pot face nimic decât să mă târâi de ici-colo cu mare greu”. În ultima vreme, mergea mai binișor. Folosea
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
alte și alte teze cu note mari și fo arte mari. Doamne ce ușurare și degajare! În 1937, la vârsta de 21 de ani, era învățăto r, î ncepându-și ucenicia ca suplinitor, în satul natal... În 19 40 e ra sublocotenent și a trăit zilele obsedante ale lui 28 iunie 1940 , re tragerea umilitoare din Basarabia ocupată samavolnic, salvarea drapelului regimentului, 30 august 1940 cu cedarea unei părți a Trans ilva niei, pe când el era la Cârțișoara Făgărașului, abdicarea regelui Car
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Toamnei numărul 11, numărul 11... - La domnișoara Laura, clătină din cap, zâmbind Zamfira. Să n-aveți grijă, domnule elev, că dacă ajungem noi înaintea dumneavoastră, acolo mergem întîi. Și-i spuneam că veniți curând, curând, și veniți cu galoane de sublocotenent. - Să nu-i spuneți asta, îl întrerupse Darie, să nu-i spuneți de galoane. Să-i spuneți ce v-am rugat eu, adăugă. Se simți deodată sleit de puteri și-și privi brațul rănit. I se părea mereu că sângerează
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Niemetzi! Apoi m-am oprit, ca să-mi trag răsuflarea. - Ce te-a apucat? strigă unul din ei. Sîntem români. Rușii urcă pe la Oglindești. Am oftat și am voit să-mi fac cruce. - Asta-i șoseaua spre Dumbrăvi? mă întrebă un sublocotenent. I-o arătai, așa cum se vedea, la câțiva metri, surpată și zdrențuită. - Asta e, dar au distrus-o nemții cu dinamită, azi-dimineață... Dar degeaba vă duceți, adăugai. Nu-i mai găsiți la Dumbrăvi. Mi-au spus că voiau să facă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
se vedea, la câțiva metri, surpată și zdrențuită. - Asta e, dar au distrus-o nemții cu dinamită, azi-dimineață... Dar degeaba vă duceți, adăugai. Nu-i mai găsiți la Dumbrăvi. Mi-au spus că voiau să facă o manevră de diversiune. Sublocotenentul zâmbi, apoi făcu semn plutonului și porni mai departe. - Ne-au distrus șoseaua ca să facă o manevră de diversiune! strigai eu din urmă. Nu i-ar mai ajuta Dumnezeu!... După ce a început să plouă, ieșeam tot mai rar din biserică
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
aveau -, în căruțe, sau în baloturi voluminoase la care n-ar fi renunțat pentru nimic în lume, fiindcă oricum, mai mult de acele bunuri nu mai aveau ce pierde. Fu avansat de la gradul de plutonier T. R. la cel de sublocotenent de rezervă. În primăvara lui 1940 ajunse la Vaslui, la Școala de tunuri antitanc, iar în scurt timp i se încredință comanda Companiei a 9-a, Divizionara Antitanc, formată din patru tunuri de 55 mm fără frâne de tragere, rămase
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
ceea ce avea să urmeze. Nu mai erau cai, iar cei care fuseseră, deja fuseseră utilizați la maximum. Stărui, explicându-i colonelului că tunurile abandonate ar putea fi folosite mai târziu de adversari, împotriva lor. Asta, dacă rămâneau pe poziție. - Domnule sublocotenent, îți înțeleg supărarea, dar nu ești singurul în situația asta! Știi că și nordul Bucovinei a intrat în componența statului sovietic? Caii pe care-i avem au fost folosiți toată noaptea, sunt obosiți. A fost ultima întrevedere cu colonelul, dispărut
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
mergeau și cine-i conducea. Oprirea neașteptată-l intrigă. Încercând s- ajungă spre capul coloanei, printre soldații români, unii șezând, alții rămași pe șosea, la lumina unui chibrit scăpărat de cineva, zări strălucind galonul auriu al mânecii uniformei unui ofițer, sublocotenent activ. Nici el nu știa motivul opririi. I se alătură, ajungând împreună în capul coloanei, însă acolo, surpriză, nu era nici un ofițer. Oamenii mergeau în virtutea inerției, cum se și opriseră. Ghicindu-le nedumerirea, un sergent isteț (îi remarcă mâna stângă
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
În fața primăriei, un om înarmat cu o pușcă Z.B. din dotarea armatei române, o făcea pe-a santinela. Firesc, trecerea lui nu rămase neobservată. Urmarea: cineva din primărie trimise la el trei indivizi civili, înarmați cu pistoale. - Încotro, domnule sublocotenent? Din ce regiment faceți parte? Interlocutorul îl privea lung. De unde te tragi, unde te-ai născut? Evident, voia să afle dacă era basarabean, postura delicată, având în vedere retragerea românilor, sau nu. - Vin dinspre Nistru, sunt învățător. Evitase menționarea
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Caii de la furgon erau odihniți, după popasul din fața primăriei. Când să plece, constată surprins că rămăsese cu un singur soldat, un basarabean căsătorit la Bârlad. Ceilalți, profitând de absența lui, când fusese rechemat în ultima clipă în primărie, plecaseră. - Domnule sublocotenent, v-am spus că nevasta îmi este în Bârlad, avem acolo o brutărie mică. Dacă vom putea, poate trecem și pe-acasă la mine. - Dar ceilalți unde s-au topit? Doar le-am dat posibilitatea alegerii, din timp. Să trecem
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]