4,413 matches
-
istoriei ideilor îngăduie observația potrivit căreia aspirațiile omului european cuceresc comunitățile umane trăind în arealul de dincolo de capitala Habsburgilor. Contactele și dialogul Orient-Occident, odată bine cunoscute, oferă o altă imagine a geografiei cultuale și culturale europene, aduc în lumină vechimea tentației lui homo europaeus, prezent în conștiințe nu numai la apuseni, la germanii și austriecii din Europa de mijloc, ci și la greci, sârbi, croați, români, bulgari, ruși, slovaci, cehi, polonezi, maghiari, sloveni. În Sud-Est mutațiile mai mici sau mai mari
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
mediul pastorilor protestanți, a episcopilor anglicani, a profesorilor luterani și, nu arareori, a laicilor, acest grup se afirmă și trăiește sub spectrul noii viziuni despre lume și natură, caută să promoveze rostul și puterea Luminilor și, odată cu ea, a rațiunii. Tentația e una singură: eliberarea, respectiv libertatea de gândire și acțiune sau, cum spunea Kant, ieșirea omului din starea de minorat, adică din neputința de a se servi de propriul său intelect fără a fi condus de altcineva. De talente nu
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
potrivit căreia individul va trebui să se ghideze după un drept care îi aparține de la naștere: dreptul la libertate. Miracol? În măsura în care românii și comunitățile învecinate lor își descoperă (cultural vorbind) într-un timp foarte scurt vocația integratoare, vocația universalității, înțelegând acum tentația apartenenței la un statut conferit de homo europaeus modern. Punțile de legătură cu Franța devin de referință într-un moment în care schimbarea europeanului nu mai este o utopie. Intelectualii din cercurile princiare moldavo-muntene nu pot fi ignorați când încercăm
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
sud-est a continentului. În Transilvania, zecile de ediții de la Alba-Iulia nu reprezintă decât un exemplu pe o hartă a circulației voltairianismului. La Aiud, Târgu-Mureș, Cristuru Secuiesc și Sibiu pătrunde un număr la fel de impresionant din cărțile filosofului. Farmecul lecturii, ca și tentația noului, are un cuvânt greu de spus în ciuda ezitărilor. O cercetare avizată întreprinsă nu demult reliefează contactul privilegiat pe care îl au transilvănenii cu opera gânditorului francez. Elements de la philosophie de Newton, Londra, MDCCXLI; Histoire de Charles XII, roi de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
de emulație pe care o vom recunoaște urmărind o parte din drumurile străbătute de carte. E drept, mai întâi doar elita se ratașează idealurilor europene, în vreme ce categoriile sociale intermediare se rezumă la cultura tradițională. Totuși, în cazul acesta din urmă, tentația comunicării este din ce în ce mai mare. Interferențele nu sunt o excepție. Banatul este, prin excelență, o zonă de admirabile schimburi de valori și secolele XVIII-XIX aduc o sumedenie de dovezi incontestabile despre o Erweitenmg des Bewuβtseins. Intelectualitatea citește în continuare vechile cărți
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Luminilor sunt aproape de neînțeles fără aportul extraordinar al unei personalități întru totul implicate în devenirea națiunii moderne: l-am numit pe Dositej Obradović. Rolul cărților fundamentale îl vom recunoaște mai lesne dacă vom dezvălui valențele acestui homo novus implicat în tentația europeană, devenită la rându-i leitmotiv pentru elita comunităților Sud-Estului. Contemporan cu Karadžić Vuk Stefanović, Dositej reprezintă, după momentul întruchipat de Sava Nemanjić, a doua etapă de afirmare a culturii sârbe. Este gânditorul care își pune marile probleme ale timpului
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
difuzare a informațiilor, dovedește o unitate, dar și o diversitate spirituală ieșite din comun. Suntem ispitiți să credem că Tipografia Universității din Buda redă, la nivelul producției de carte, ansamblul fenomenului cultural central-sud-est european; ea ne explică sistemul relațional și tentațiile culturale și politice ale regiunii. O întâlnire a feluritelor conștiințe și mentalități care converg atunci când ideile de egalitate și libertate intră în scena vieții cotidiene. Teoriile naționale, contribuind la emancipare (de la doctrina cehoslovacă a lui Kollar, la teza continuității daco-romane
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
desfășurare. Să clarificăm puțin lucrurile. homo europaeus nu este altceva decât încercarea de a vedea și de a înțelege rosturile vieții umane. Desigur, familiarizarea cu mai multe epoci își are importanța ei atunci când vrem să explicăm sensurile adânci și durata tentației lui homo europaeus. În dialogul cu sine însăși, omenirea a avut ocazia de a-și depăși propriile-i limite, orgolii, interese, intrând pe calea comuniunii universale. De câte ori însă nu s-a întâmplat contrar? Nașterea unui homo europaeus de tip modern
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
și de Sud-Est, am reliefat cu precădere comunicările interculturale, evidențiind nu numai obstacolele, cât mai ales posibilitățile ivite în obținerea acelui sensus communis. Chiar și așa, majoritatea exemplelor reprezintă oglinda aspirațiilor acelor vremuri. Încă o precizare: în cazul Răsăritului, relevarea tentației lui homo europaeus vine în întâmpinarea intelectualului apusean care, din lipsa unor repere, a omis amintitul spațiu. Pe tot parcursul cărții am insistat și asupra unui crez intim. Reluând concepte mai vechi, decriptând planuri vizibile și invizibile ale dialogului cultural
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
fluturat înaintea ochilor posibilitatea de a face carieră. În schimbul unor avantagii materiale oamenii aceștia au trădat pe camarazii lor de luptă și toate idealurile care au animat o generație de luptători iluminați. Puțini au fost aceia care au rezistat marii tentații de corupție a partidului liberal. Acest partid de la ivirea lui și până în zilele noastre a dus în continuu o acțiune de atragere înspre casa sa a tuturor elementelor idealiste, care au apărut în viața culturală și politică. Fiindcă promotorii și
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
deresponsabilizează în nici un caz cadrele medicale, întrucât aceasta se poate realiza chiar în momentul efectuării de proceduri invazive, prin transferul bacteriilor de pe pielea pacientului, pe porțiuni ale organismului său care sunt în mod firesc sterile (o articulație, de exemplu). Exista tentația de a folosi indicii privind incidența infecțiilor nososcomiale drept criteriu de definire a calității serviciilor de asistență medicală, infecția fiind considerată un eșec în desfășurarea actului de tehnică medicală. În acest sens, se încearcă depistarea nu numai a legăturilor de
MALPRAXISUL MEDICAL by RALUCA MIHAELA SIMION () [Corola-publishinghouse/Science/1374_a_2741]
-
imaginea poetală nu e realizată ca prezență semnificantă ci se dă doar ca potență a ființării, în ce constă realul pe care ea are ambiția să-l propună? Referindu-se la observația lui M. Dufrenne potrivit căruia realismul rămâne o tentație permanentă, atât pentru artist, cât și pentru spectator, deși niciunul nu ajunge la expresia sa veritabilă decât cu condiția să nu-l caute, Ștefan Aug. Doinaș apreciază că "analiza concretă a textelor poetice ne demonstrează, dimpotrivă, că realul se află
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
o înaintare intuitivă în arcuirea pe care se înscrie "săgeata luminii" ce își precede ținta. 18 Ca "o lamură spre sâmbur înnoptată" (Creșterea sărbătorilor, VI, în Sorin Mărculescu, Carte singură, ed. cit., p. 160). 1 Ștefan Aug. Doinaș, Orfeu și tentația realului, Editura Eminescu, București, 1974, p. 5. 2 Mikel Dufrenne, Fenomenologia experienței estetice, Editura Meridiane, București, 1976, vol. II, p. 228. 3 Ibidem. 4 Ibidem. 5 Ibidem, p. 229. 6 Ibidem. 7 Emmanuel Lévinas, De l'existence à l'existant
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
față de real, ca o altă geometrie - posibilă datorită virtuților creatoare ale imaginației" (Poezie și modă poetică, Editura Eminescu, București, 1972, p. 88); Opera nu face decât să se autodefinească, să se afirme pe sine ca replică la real" (Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 74). 15 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 42. 16 Lampa lui Diogene, ed. cit., pp. 184, 185. 17 Ibidem, pp. 26, 198. 18 Poezie și modă poetică, ed. cit., pp. 213-214. 19 Orfeu și
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
creatoare ale imaginației" (Poezie și modă poetică, Editura Eminescu, București, 1972, p. 88); Opera nu face decât să se autodefinească, să se afirme pe sine ca replică la real" (Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 74). 15 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 42. 16 Lampa lui Diogene, ed. cit., pp. 184, 185. 17 Ibidem, pp. 26, 198. 18 Poezie și modă poetică, ed. cit., pp. 213-214. 19 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 7. 20 Ștefan Aug.
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
realului, ed. cit., p. 74). 15 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 42. 16 Lampa lui Diogene, ed. cit., pp. 184, 185. 17 Ibidem, pp. 26, 198. 18 Poezie și modă poetică, ed. cit., pp. 213-214. 19 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 7. 20 Ștefan Aug. Doinaș, Eseuri, Editura Eminescu, București, 1996, p. 71. 21 Am putea vorbi de un avantext în care rostirea e "strâns legată de procese pretextuale" (Maria Corti, Principiile comunicării literare, Editura Univers, București
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
dea glas acelui încă-ne-rostit ce stă în orizontul oricărui discurs perfect articulat" (Ștefan Aug. Doinaș, Eseuri, ed. cit., p. 12). 22 Ibidem, p. 72. 23 Poezie și modă poetică, ed. cit., p. 235. 24 Ibidem, p. 232. 25 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 9. 26 Ibidem, p. 13. 27 Ibidem, pp. 86, 92. "O posibilitate latentă a lumii înconjurătoare, un nou mod de a fi al ei" (ibidem, p. 27). 28 Poezie și modă poetică, ed. cit., pp. 88-89
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
mai disparate și - ca atare - tinde să jupuiască suprafața lucrurilor: valoarea ei se măsoară, în extensiune, prin gradul de alteritate pe care-o manifestă între lucrurile somate să ia loc în spațiul ei ideal" (ibidem, p. 88). 29 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 14. 30 Aici, "pretinsul Grund este Abgrund. Dar abisul pe care îl descoperim astfel nu e ca atare lipsă de fond, el e tâșnire a unei Hoheit", avânt nemărginit, apariție a unei înălțimi care susține totul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
descoperim astfel nu e ca atare lipsă de fond, el e tâșnire a unei Hoheit", avânt nemărginit, apariție a unei înălțimi care susține totul (cf. Maurice Merleau-Ponty, Le Visible et l'Invisible, Gallimard, Paris, 1964, p. 303). 31 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 16. 32 Ibidem, p. 18. 33 Ibidem, p. 19. În acest sens, Maurice Blanchot are dreptate să spună că "poezia nu răspunde chemării lucrurilor" (Cartea care va să fie, Editura Est, Paris, Bucarest, Jérusalem, 2005, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
Bucarest, Jérusalem, 2005, p. 309), căci lucrurile-ca-lucruri nu cheamă decât un răspuns care să le invoce ca fapte de a fi ale lumii, și nu ca fapte ale semnificării posibilului ce apar înainte de a fi în lume. 34 Orfeu și tentația realului, ed. cit., p. 26. A vedea nu înseamnă a avea ceva, a pune mâna pe ceva. "A vedea înseamnă, în ciuda analizei nesfârșite mereu posibile, și cu toate că niciun Etwas nu ne rămâne vreodată în mână, a avea un Etwas" (M.
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
să-l străpungă - să-l străpungă cu o privire pătrunzătoare" (ibidem, p. 20). În timp ce idolul rezultă din privirea care îl vizează, icoana convoacă vederea, lăsând vizibilul (...) să se satureze, puțin câte puțin, de invizibil" (ibidem, p. 28). 35 Orfeu și tentația realului, ed. cit., pp. 30, 31. 36 Ibidem, pp. 92-93. Căci "sentimentul sau ideea trăită nu se "traduc" în imagini: ele sunt efectiv imagini" (ibidem, p. 91). 37 Ibidem, p. 79. 38 Ibidem, pp. 27, 29. 39 Ibidem, pp. 54
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
patru (vezi puterea simbolică pe care o are la Greci tetraktis-ul). Alte rezerve față de liste de acest tip provin din rațiuni un pic mai adînci. În spatele unui posibil top al preferințelor stă falsul mit al lui cel mai. Poate aveam tentația unor asemenea clasamente cînd eram adolescent, dar de cînd am citit ceva psihanaliză (nu doar pe Sigmund Freud, ci îndeosebi pe Alfred Adler, tradus acum la noi cu cărți pe care le folosesc mai mult trainerii), m-am convins tot
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
reziduuri. Cunoașterea acestor efecte negative nu a fost o prioritate în secolul XIX, însă a devenit un motiv de îngrijorare în secolul XXI. Resursele mari de petrol din zona subarctică a Canadei și SUA au reprezentat de asemenea o mare tentație, generând însă apoi probleme de mediu chiar mai mari decât aurul. În bazinul Mării Beaufort există resurse impresionante de petrol, de-a lungul coastelor nordice ale Canadei și nordestice ale Alaskăi. Această zonă a Alaskăi este însă parte a unui
Geografia mediilor temperate şi reci ale globului by Larion Daniela () [Corola-publishinghouse/Science/1179_a_2048]
-
este recunoscută, adevărata valoare vine abia la capăt de drum și stă tocmai în propria-i teorie. Probabil că acesta este riscul ce amenință în mod fatal orice teorie despre progres și acumulare în continuitate, dar mai cu seamă orice tentație universalistă. Asemenea primejdii pândesc îndeobște filozofia ca sistem, deoarece ea tinde să devină o Mathesis universalis menită să sistematizeze lumea, în calitate de "știință universală". Să ne amintim că "reacția la sistemul filozofic a fost din capul locului o reacție romantică și
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
reținem deocamdată că acest aspect a putut fi echivalat cu părăsirea de către Comte a scientismului riguros în favoarea unei chemări universaliste, căreia i s-au conferit chiar conotații mistice (vezi I, notele 179 și 193). Dar chemarea universalistă reprezintă până la urmă tentația majoră a filozofiei. Spiritualizarea existenței și sistematizarea lumii prin rațiune ("ordonarea și disciplinarea inteligențelor", după cum afirmă Comte vezi I, nota 181) nu înseamnă altceva decât abandonarea unui mod de concepere "intelectiv teoretic", inductiv, propriu cunoașterii științifice, în favoarea unui model rațional
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]