11,725 matches
-
al său, Leopold, i s-a oferit tronul Spaniei însă încordarea relațiilor dintre Franța și Germania din acest motiv l-a determinat pe Prințul Leopold să decline această cinste în ciuda susținerii ei de către cancelarul Bismark. Așa numita "candidatură Hohenzollern" la tronul Spaniei a fost unul dintre motivele izbucnirii Războiului franco-german, finalizat cu victoria germană. Karl Anton a jucat un rol covârșitor în întreaga carieră politică a viitorului rege Carol I al României. El i-a fost îndrumător fiului său chiar de la
Karl Anton de Hohenzollern-Sigmaringen () [Corola-website/Science/304488_a_305817]
-
de sârbi în nord-vestul și sud-vestul Bulgariei. Planul prevedea o eliminare a statului sârb și partajarea teritoriilor între bulgari și bizantini. Conform cronicilor sârbe Mihail al III-lea ar fi cerut regelui sârb supunere imediată amenințând că "își va instala tronul în mijlocul țării sârbilor". Ambele părți au făcut pregătiri minuțioase. Mihail și-a chemat în ajutor aliatul, pe Basarab I domnul Țării românești, care i-a trimis un corp semnificativ, precum și detașamente de oseți și tătari, un total de 3,000
Bătălia de la Velbužd () [Corola-website/Science/312466_a_313795]
-
Spre deosebire de părintele său tânărul rege era agresiv și era sprijinit de nobilii care doreau să valorifice victoria de la Velbužd. După rebeliune în ianuarie - aprilie ale aceluiași an, nobilii bulgari l-au detronat pe Ivan Ștefan și l-au adus pe tron pe Ivan Alexandru (1331-1371) vărul împăratului mort Mihail. Pe termen mediu Velebužd a marcat începutul unei perioade de circa 20 de ani în care Serbia a ajuns cel mai puternic stat din sud-estul Europei. Războiul cu imperiul bizantin era deschis
Bătălia de la Velbužd () [Corola-website/Science/312466_a_313795]
-
termen mediu Velebužd a marcat începutul unei perioade de circa 20 de ani în care Serbia a ajuns cel mai puternic stat din sud-estul Europei. Războiul cu imperiul bizantin era deschis și Ștefan Dușan a cucerit de la urcarea sa pe tron numeroase posesiuni bizantine. Bulgaria și Serbia au rămas în relații cordiale și în 1346 Ștefan Dușan a fost încoronat împărat cu ajutorul lui Ivan Alexandru.
Bătălia de la Velbužd () [Corola-website/Science/312466_a_313795]
-
sau 1048). Familia lui Humbert provenea din apropierea regiunii Magdeburg, în Saxonia, cei mai vechi membrii înregistrați ai familiei fiind doi frați din secolul al X-lea, Amadeus și Humbert. Deși inițial era o regiune săracă, moștenitorii de mai târziu a tronului au fost calificați diplomatic și au câștigat controlul asupra trecătorilor montate strategic în Alpi. Doi dintre fii lui Humbert au fost episcopi la Mănăstirea Sain Maurice de la râul Ron. Fiul lui Humbert, Otto de Savoia, a urcat la tron în
Casa de Savoia () [Corola-website/Science/330606_a_331935]
-
a tronului au fost calificați diplomatic și au câștigat controlul asupra trecătorilor montate strategic în Alpi. Doi dintre fii lui Humbert au fost episcopi la Mănăstirea Sain Maurice de la râul Ron. Fiul lui Humbert, Otto de Savoia, a urcat la tron în 1051, după moartea fratelui său mai mare, Amedeo, și s-a căsătorit cu marchiza Adelaide din Torino, obținând orașele Torino si Pinerolo. Aceștia au avut, în trecut, pretenții cu privire la cantonul Vaud, unde au ocupat Château of Chillon în Elveția
Casa de Savoia () [Corola-website/Science/330606_a_331935]
-
spre un referendum pentru a decide între a păstra monarhia sau a deveni republică. Într-o ultimă încercare de a salva monarhia, Victor Emanuel a adbicat în mod oficial pe 9 mai 1946. Umberto și-a asumat în mod oficial tronul, devenind Umberto al II-lea. Nu a funcționat căci referendumul constituțional italian a fost câștigat de republicani, cu 54% din voturi. Victor Emanuel a fugit în exil în Egipt, murind un an mai târziu. La 12 iunie 1946, Regatul Italiei
Casa de Savoia () [Corola-website/Science/330606_a_331935]
-
de a intra în Italia. Această prevedere a fost eliminata în 2002, însă ca parte a acordului de a permite membrii să intre înapoi în Italia, Vittorio Emanuel, ultimul pretendent din Casa de Savoia, a renunțat la toate pretențiile la tron. Rezidențele Casei Regale de Savoia din Torino sunt protejate de Patrimoniul Mondial. Deși titlurile și distincțiile familiei regale italiene nu sunt recunoscute în mod legal de către Republica Italiană, ceilalți membrii rămași ai Casei de Savoia, încă mai folosesc unele dintre
Casa de Savoia () [Corola-website/Science/330606_a_331935]
-
la Nunta de Diamant și la Jubileul de 90 de ani al Regelui Mihai. Pe 16 septembrie 1995 la New York s-a căsătorit cu Casimir Mystkowski, un polonez romano-catolic, în felul acesta pierzându-și locul pe linia de succesiune la tronul britanic. Au divorțat în decembrie 2003 fără a avea urmași. În Statele Unite ale Americii a făcut studii de puericultură și a lucrat, pentru o vreme, în domeniul îngrijirii copiilor, urmând ca la New York sa lucreze în domeniul relațiilor publice, pentru
Maria, Principesă a României () [Corola-website/Science/304359_a_305688]
-
capitala Ducatului de Chambéry la Torino (sub pretextul de a scurta drumul cardinalului de Milano, Carol Borromeo, care făcuse o promisiune - să meargă pe jos pentru a venera Giulgiul din Torino). La începutul secolului al XVIII-lea, în timpul războaielor pentru tronul spaniol, orașul a fost locul de desfășurare a unui lung asediu, întreprins de armata franceză; erou al acelor zile a fost Pietro Micca. Asediul s-a încheiat prin victoria lui Eugen de Savoia asupra forțelor franceze în 1706. În urma victoriei
Torino () [Corola-website/Science/299924_a_301253]
-
avut relații bune cu regele din cauza opiniilor luterane ale lui Christian. Au locuit la propria lor curte în Haderslev și Törning. Ea a devenit regină în 1533 deși, din cauza războiului civil care a urmat imediat după ascensiunea soțului ei pe tron, încoronarea nu a avut loc până în 1537. În 1548 și-a însoțit fiica Anna la nunta ei în Saxonia. Regina Dorothea a fost interesată de politică și, deși nu este clar cât de multă influență a avut, a participat la
Dorothea de Saxa-Lauenburg () [Corola-website/Science/327135_a_328464]
-
statelor vecine. Regele Andrei I a fost primul rege care și-a încoronat fiul, Solomon, în timpul vieții pentru a-i asigura succesiunea (1057). Principiul primogeniturii nu a reușit să înlăture tradiția transmiterii titlurilor între frați și, după regele Andrei I, tronul a fost preluat de fratele acestuia, regele Béla I (1060-1063), în defavoarea tânărului Solomon. Perioada 1063-1080 s-a caracterizat prin conflicte între regele Solomon (1057-1080) și verii lui, Géza, Ladislaus și Lampert, care guvernau "tercia pars regni". Ducele Géza s-a
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
a născut un fiu, pe nume Boris, la Kiev, dar regele Coloman a refuzat să-l recunoască de fiu. În preajma anului 1115, regele i-a orbit pe ducele Álmos și pe fiul acestuia, Béla, pentru a-i asigura succesiunea la tron fiului său, Ștefan al II-lea (1116-1131). Ștefan al II-lea nu a avut fii. Ca atare, fost proclamat moștenitor nepotul său Saul, în locul ducelui orb Béla. La moartea lui Ștefan al II-lea, la 1 martie 1131, vărul său
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
1116-1131). Ștefan al II-lea nu a avut fii. Ca atare, fost proclamat moștenitor nepotul său Saul, în locul ducelui orb Béla. La moartea lui Ștefan al II-lea, la 1 martie 1131, vărul său orb a reușit, însă, să obțină tronul. Regele Béla al II-lea (1131-1141) și-a consolidat domnia învingându-l pe fiul nelegitim al lui Coloman, Boris, care l-a revendicat cu ajutor străin. Regele Béla al II-lea a ocupat unele teritorii în Bosnia și a cedat
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
-lea (1141-1162), episcopul Otto de Freising consemna că toți ungurii "„sunt atât de supuși monarhului și chiar și a-l jigni prin șoapte ascunse era considerat fărădelege”". Fiul său Ștefan al III-lea (1162-1172) a trebuit să se lupte pentru tron cu unchii săi, Ladislau al II-lea (1162-1163) și Stephen al IV-lea (1163-1165), care au primit împotriva lui ajutor bizantin. În timpul domniei sale, împăratul Manuel I Comnenul a ocupat provinciile sudice ale regatului sub pretextul că fratele regelui, Béla ("Despotul
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
ajutor bizantin. În timpul domniei sale, împăratul Manuel I Comnenul a ocupat provinciile sudice ale regatului sub pretextul că fratele regelui, Béla ("Despotul" Alexius) trăia la curtea sa. Ca logodnic al singurei fiice a împăratului, „"despotes" Alexius” a fost un timp moștenitorul tronului imperial (1165-1169). După moartea lui Ștefan al III-lea, la tron a urmat regele Béla al III-lea (1173-1196) care își ținuse fratele, Géza, în captivitate. Regele Béla al III-lea, educat în Imperiul Bizantin, a fost primul rege ungur
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
sudice ale regatului sub pretextul că fratele regelui, Béla ("Despotul" Alexius) trăia la curtea sa. Ca logodnic al singurei fiice a împăratului, „"despotes" Alexius” a fost un timp moștenitorul tronului imperial (1165-1169). După moartea lui Ștefan al III-lea, la tron a urmat regele Béla al III-lea (1173-1196) care își ținuse fratele, Géza, în captivitate. Regele Béla al III-lea, educat în Imperiul Bizantin, a fost primul rege ungur care a folosit „crucea dublă” (crucea lotharingiană) ca simbol al regatului
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
contemporan l-a poreclit "„ultima creangă de aur”". Fiica sa, Elisabeta, ultima membră a familiei, a murit la 6 mai 1338; este venerată de Biserica Romano-Catolică. În urma morții lui Andrei al III-lea, mai mulți pretendenți au început lupta pentru tron. În cele din urmă, Carol I (strănepot al regelui Ștefan al V-lea) a reușit să-și întărească poziția în preajma anului 1310. Din acel moment, toți regii Ungariei (cu excepția lui Matia Corvin) au fost descendenți pe linie maternă din dinastia
Dinastia Arpadiană () [Corola-website/Science/320566_a_321895]
-
amanta sa are un admirator misterios, Andronic le-a poruncit slugilor sale să-l nimicească. Într-o noapte întunecoasă, necunoscutul a fost săgetat din arbaletă, în pragul casei femeii disputate. Cel ucis s-a dovedit a fi Manuel Paleologul, moștenitorul tronului și fratele mai mare al lui Andronic. Această întâmplare tragică l-a băgat în mormânt pe Mihail al IX-lea Paleologul, iar împăratul Andronic II, rămânând, dintr-o dată și fără fiu și fără moștenitor, i-a întors spatele celui vinovat
Andronic al III-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317271_a_318600]
-
tratat îndreptat împotriva Serbiei. La 28 iulie 1330, la Velbujd (Küstendil), Serbia și Bulgaria intrau în conflict, împăratul repliindu-se la vestea înfrângerii aliatului său. Armata bulgară era nimicită, țarul Mihail Șișman fiind omorât în luptă. Regele sârbilor restabilea pe tronul de la Târnovo pe sora sa Anna și pe fiul acesteia, Ioan Ștefan (în timp ce sora lui Andronic, Theodora, fugea). Bătălia de la Velbujd reprezintă începutul hegemoniei sârbe în Balcani și marchează o schimbare în destinele țărilor balcanice.Ea aduce decizia în război
Andronic al III-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317271_a_318600]
-
sale Theodora, el cucerea mai multe teritorii la frontiera bizantino bulgară și porturile Mesembria și Anchialos. Un nou reviriment se producea astfel în Bulgaria și, apoi, în Serbia. Bulgarii alungau pe țarina Anna și pe fiul său și așezau pe tron pe nepotul lui Mihail Șișman, Ioan Alexandru (1331-1371). În Serbia, nobilimea se ridica contra regelui Ștefan Decianski și acorda puterea fiului său, Ștefan Dușan (1331-1335). Cei doi suverani încheiau pace și încheiau o alianță antibizantină, care era întărită prin căsătoria
Andronic al III-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317271_a_318600]
-
față de credință, Varlaam s-a năpustit asupra isihasmului. Însă, în dezbaterile care au avut loc la sinodul din Constantinopol, în 1341, Palamas a repurtat o victorie convingătoare asupra lui Varlaam Andronic III a murit la 15 iunie 1341, lăsându-i tronul fiului său, Ioan V, iar tutela încredințând-o soției sale, Anna de Savoia, și lui Ioan Cantacuzino.
Andronic al III-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317271_a_318600]
-
-lea al Angliei. Bătălia s-a terminat cu victoria trupelor regale și capturarea lui Monmouth care a fost condamnat la moarte și executat. Mulți dintre susținătorii lui Monmouth au fost executați sau deportați. La puțin timp după urcarea sa pe tron, Iacob al II-lea al Angliei a fost nevoit să se confrunte cu o rebeliune care a devenit cunoscută cu numele de rebeliunea lui Monmouth. James Scott, I Duce de Monmouth era fiul nelegitim al regelui decedat Carol al II
Bătălia de la Sedgemoor () [Corola-website/Science/331844_a_333173]
-
nu se bucura de popularitate în rândurile protestanților. Mulți dintre membri partidului Whyg se aflau în exil la Haga în urma eșecului complotului destinat să-i asasineze pe Carol al II-lea și pe Iacob, fratele său și moștenitorul său la tron. Printre aceștia se afla și Ducele de Monmouth, care se considera succesorul lui Carol al II-lea și dorea să-l detroneze pe unchiul său Iacob. După debarcarea lui Monmouth la Lyme Regis în Dorset, au avut loc o serie
Bătălia de la Sedgemoor () [Corola-website/Science/331844_a_333173]
-
doisprezece ani al regelui, Joffrey. Însă tânăra Arya este băiețoasă și preferă compania servitorilor și a gardienilor. Un incident petrecut între Arya și Joffrey duce la executarea pe nedrept a lupului Sansei, dând prima măsură a cruzimii psihopate a moștenitorului tronului. Deși nu dorește asta, Arya își alungă lupul, pentru a nu avea aceeași soartă. La Debarcaderul Regelui, Eddard descoperă că Arya a adus cu ea, pe furiș, o sabie numită Acul. Resemnat cu gândul că nu va deveni niciodată o
Urzeala tronurilor () [Corola-website/Science/321667_a_322996]