51,283 matches
-
pentru care plecasem în munți. Dar, în acele clipe, îmi simțeam plămânii striviți. - Binie faci! Ase trăbuie! mi-a încuviințat hotărârea. Na, mi-a întins pachetul, ia, pipa și bagă-le-n bozonari. Foc ai? Felul în care vorbea, cu vocea groasă și râzând în același timp, m-a făcut să sar în căruță fără să stau pe gânduri. Unchiu Culiță avea o carismă cum n-am văzut pe nimeni să aibă. - Nu, n-am brichetă. - Cum, băăă, să n-ai
Povestea ca viață. „Unchiu Culiță... the beginning of a beautiful friendship” by https://republica.ro/povestea-ca-viata-zunchiu-culita-the-beginning-of-a-beautiful-friendship [Corola-blog/BlogPost/337875_a_339204]
-
mamei se plângea că, din cauza secetei, recolta va fi slabă. Într-o noapte, am visat că udam lanul de porumb cu o stropitoare. Căram apă din Visa, de la aproape un km. Arșiță și efortul făceau să îmi zvâcnească tâmplele. O voce m-a oprit: - Stai, nu așa! Plantele au nevoie de o altfel de apă! M-am trezit. Stăteam pe pat, în genunchi, mă rugam. Cum m-am rugat, nu am putut să-mi amintesc, dar afară începuse o ploaie liniștită
Povestea ca viață. „Unchiu Culiță... the beginning of a beautiful friendship” by https://republica.ro/povestea-ca-viata-zunchiu-culita-the-beginning-of-a-beautiful-friendship [Corola-blog/BlogPost/337875_a_339204]
-
de fiarele nopții. Începu să numere: - Unu... doi... trei... patru... Îl învățase moșul său, când l-a găsit într-o nopate întunecată, în care stelele și luna uitaseră să apară, tremurând ca varga. Zicea el, că, dacă va număra cu voce tare, fiarele n-or să se apropie. Ultima dată numărase acolo, în tranșee, când șuieratul obuzelor și gloanțelorîi purta prin clipe de groază. - Cinci... șase... șapte... Teama ce o simțea acum nu cunoștea cifrele sau nu voia să le audă
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1141 din 14 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392345755.html [Corola-blog/BlogPost/364101_a_365430]
-
o simțea acum nu cunoștea cifrele sau nu voia să le audă. Ea creștea, creștea, creștea, cu aceeași repeziciune cu care mâinile apucau știuleții și le desprindea boabele. O găleată, și încă o găleată, un sac plin... Șerban număra cu voce tare, din ce în ce mai tare, trebuia, trebuia să își învingă teama. - O sută zece... o sută unșpe... o sută doișpe... Maria apăru în ușa șoprului. Într-o mână avea oala cu lapte, în cealaltă sacoșa. Glasul bărbatului o atrăsese în șopronul din
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1141 din 14 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392345755.html [Corola-blog/BlogPost/364101_a_365430]
-
Și-apoi unde mai găsea el acum o servietă din piele de așa calitate. Ca să nu mai pui la socoteală închizătorile. Se așeză la masă, după ce își spălă mâinile în ligheanul de după ușă și i se adresă Mariei cu o voce caldă. - No, hai și stai jos că am să-ți dau o veste mare. Femeia își termină treaba ca și cum nu l-ar fii auzit, umplu cele două farfurii cu tocana din cratiță, și abia apoi se așeză pe scaun cu
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1141 din 14 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392345755.html [Corola-blog/BlogPost/364101_a_365430]
-
de tot? - Nu, tu, muiere. Azi am primit scrisoarea. Îl privi nedumerită, contrariată, altele erau vorbele ce trebuia să le audă, categoric cu omul ei se întâmpla ceva, mai întâi l-a găsit numărând de zor boabele de porumb, cu voce tare de se auzea în tot satul, apoi începuse să fluiere vesel, nu-l mai auzise niciodată fluierând și har domnului erau de ceva vreme împreună, iar acum îi vorbește despre o copila pe care să o aducă în ograda
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1141 din 14 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392345755.html [Corola-blog/BlogPost/364101_a_365430]
-
Peste cadavrul meu. Nu aduci în casa mea copil străin. Nici în ruptul capului. - În casa noastră, Mărie! rosti categoric Șerban, fără însă să ridice tonul, cu un calm de se mira și el cum de nu-i tremură măcar vocea. Tot ce i se întâmpla era atât de neobișnuit, nu își putea explica lui însuși multe lucruri, darmite să-i ceară femeii să înțeleagă. Apoi era cu adevărat vinovat și trebuia numaidecât să obțină iertarea femeii. Și dacă pe Dumnezeu
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1141 din 14 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392345755.html [Corola-blog/BlogPost/364101_a_365430]
-
sediile.! Faceți de gardă prin rotație, împreună cu secretarul cu propaganda, cu vicepreședintele și cu secretarii de comitet de partid de la cele două C.A.P.‑uri. Asigurați paza... ziua și noaptea! Nu părăsiți comuna orice ar fi! Nu părăsiți sediul primăriei... Vocea îi slăbește, abia se mai aude. Se înroșește, îi curge transpirația pe frunte. Dintr‑odată duce mâna la inimă și iese precipitat pe ușă. Ne uităm unii la alții ridicând din umeri. Nu înțelegem ce vrea de la noi și nici
BIETUL OM SUB VREMI CAP III PRIMARITA- O ALTFEL DE CARTE DESPRE CADEREA COMUNISMULUI de DORINA STOICA în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Bietul_om_sub_vremi_cap_iii_pr_dorina_stoica_1387609581.html [Corola-blog/BlogPost/383249_a_384578]
-
bibliotecă au fost strânse și depozitate în sala de ședințe. Biroul părea acum pustiu și neprimitor pentru ochiul meu obișnuit cu tabloul și cărțile voluminoase, cu coperțile roșii care ocupau toate rafturile micii biblioteci. - Ce facem cu ea?, am auzit vocea șoptită a secretarului pe holul primăriei. Despre mine era vorba. Nu i‑a răspuns nimeni. Pe hol se auzeau pași. Priveam pe geam din spatele perdelei. Coborau tăcuți scările. S‑au oprit câteva minute în drum și au purtat o discuție
BIETUL OM SUB VREMI CAP III PRIMARITA- O ALTFEL DE CARTE DESPRE CADEREA COMUNISMULUI de DORINA STOICA în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Bietul_om_sub_vremi_cap_iii_pr_dorina_stoica_1387609581.html [Corola-blog/BlogPost/383249_a_384578]
-
se tulbura. Stai liniștită că nu ești doar secretar al P.C.R.! Ești și primar, și ai fost votată de către oameni. „Aleasă de oameni? Ce știi tu!?”, mi‑am spus în gând, amintindu‑mi de alegeri. Până târziu am ascultat împreună „Vocea Americii” și „Europa Liberă”, dar vești noi nu prea erau. Deși totul ar fi trebuit să mă îngrijoreze, eram optimistă datorită încurajărilor primite din partea soțului, care m‑a convins că trebuie să fiu acolo și nu în altă parte. Asemenea
BIETUL OM SUB VREMI CAP III PRIMARITA- O ALTFEL DE CARTE DESPRE CADEREA COMUNISMULUI de DORINA STOICA în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Bietul_om_sub_vremi_cap_iii_pr_dorina_stoica_1387609581.html [Corola-blog/BlogPost/383249_a_384578]
-
ortodoxe, cum ar fi Patericul și Filocalia, dar și pentru textele liturgice cuprinse în cărțile de slujbă, l-au făcut să fie iubit și în același timp să fie un părinte duhovnicesc cu autoritate și discernământ, și toate acestea fiindcă vocea profetică a Bisericii și a Părintelui duhovnicesc din Ea, se aude în istorie, căci nu se concepe ca, propovăduind adevărul să nu mustri păcatul, curățindu-l și îndepărtându-l prin baia celui de-al doilea botez, adică prin lacrimile pocăinței
PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIM. IOANICHIE BĂLAN. FRÂNTURI DE GÂNDURI ŞI SENTIMENTE LA ÎMPLINIREA A NOUĂ ANI DE LA MOMENTUL MARII SALE TRECERI… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1479458868.html [Corola-blog/BlogPost/384303_a_385632]
-
de-am muri și ne-am trezi cu ochii întregi să îi facem loc veșniciei înaintea pământului deschid adânc ochii te privesc și mă înfricoșez omule ești tot o rană deschisă însingurări ale zilei însingurările binecuvântate ale celui alungat de vocile care nu spun nimic se adună singurătatea ca apa rece în burdufuri și ține pentru încă o jumătate de sahară între timp timpul devine prieten chiar și când știi că e prieten și cu nisipurile omul ca iarba zilele lui
TĂCERI, OGLINZI ŞI SENSURI de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 1627 din 15 iunie 2015 by http://confluente.ro/alexandru_marchidan_1434381056.html [Corola-blog/BlogPost/379692_a_381021]
-
engleză „ prosecutor”, adică procuror. N-am pe cine să întreb dacă nu-i vreo glumă și pentru că tentația de afla un răspuns e prea mare, bat încet la ușă. - Intră! aud un glas răgușit, urmat de un acces de tusă. Vocea aparținei unei femei trecută de cincizeci de ani, masivă, cu fața brăzdată de milioane de riduri, care stă în spatele unui birou și scrie ceva la calculator. - Bună ziua! zic destul de stângaci. Mă măsoară preț de câteva clipe, dă din cap, apoi
DRUMUL APELOR, 23 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2247 din 24 februarie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1487913713.html [Corola-blog/BlogPost/376321_a_377650]
-
septembrie 2012 Toate Articolele Autorului M-am îndepărtat M-am îndepărtat, ce-i drept, acum sunt prea departe; Aici s-a spart un nor ce-mparte infinitu-n ape, Iar drumul meu mă duce ca într-o tristă carte Străin de vocea mamei, și uitat de horoscoape. Rămân perdele grele trase straniu între noi, Pompăm umor anemic într-un destin abandonat, Din blândul trup căznit, impudic ciocuri de coroi, Mușcă somnambuli uitați pe un pământ însângerat. Tăcerea nu-i problemă, nu-i
M-AM ÎNDEPĂRTAT de STELIAN PLATON în ediţia nr. 629 din 20 septembrie 2012 by http://confluente.ro/M_am_indepartat_stelian_platon_1348192252.html [Corola-blog/BlogPost/343828_a_345157]
-
întâile și frumoasele femei dace. Cântecele Marianei Anghel vin de foarte departe și merg spre ieșirea din timp, unde începe miracolul contemplației muzicii folclorice alese și autentice. Mariana Anghel sărăcește de cuvinte pe ascultătorul ei. Dacă înainte de a-i auzi vocea el le are, după aceasta, nu! Odată pentru că Mariana Anghel glăsuiește mirabil cântecele folclorice hunedorene, a doua oară pentru că este neasemănătoare cu nimeni în superbitate - această zestre pe care pasămite unele care vorbesc să se audă și cu ochii numai
MARIANA ANGHEL. FATA DIN CĂLANUL MIC de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1176 din 21 martie 2014 by http://confluente.ro/Aurel_v_zgheran_1395418549.html [Corola-blog/BlogPost/353857_a_355186]
-
sigur, altele rămân pentru o vreme în trafic etc. Pentru fiecare situație, e nevoie de intervenții anume. În școala românească se scrie mult și obsesiv în caiete, se transcriu rezolvări de exerciții cu duiumul, dar se gândește prea puțin cu voce tare. Ce se întâmplă, de regulă, într-o astfel de clasă - în contextul nostru cultural de școală și învățare? Până sarcina e îndeplinită de fiecare, ceilalți așteaptă. Sau, ca să le câștige tăcerea sau așa-zisa ”cumințenie”, învățătorul își înglodează copiii
Fă liniște, că deranjezi! by https://republica.ro/fa-linic-te-ca-deranjezi [Corola-blog/BlogPost/338313_a_339642]
-
despre gândire, învățare - despre modul în care mințile cresc. Lipsește metodica formării conceptelor și a dezvoltării limbajului. În școala românească se scrie mult și obsesiv în caiete, se transcriu rezolvări de exerciții cu duiumul, dar se gândește prea puțin cu voce tare. Când nu știi să propui un traseu cognitiv care dezvoltă raționamente treptat, faci ce fac mulți profesori cotați bine la bursa părerismelor din cartier: creezi senzația că ”e mult de lucru”, că programele sunt ”stufoase”, că oboseala temelor pentru
Fă liniște, că deranjezi! by https://republica.ro/fa-linic-te-ca-deranjezi [Corola-blog/BlogPost/338313_a_339642]
-
Ești doar Ponțiu Pilat, înaltul procurator al provinciei Iudeea. Trimisul împăratului Tiberius în această parte a imperiului. Atât... Procuratorul realiză că dacă ar mai fi spus ceva va fi fost în zadar și rămase cu privirea pierdută în gol. O voce interioară îi spunea să-și facă un proces de conștiință în fața soției sale și să-i mărturisească cât de rău îi părea pentru ceea ce se întâmplase. Dar procuratorului i se păru ridicolă această idee. Cu alte ocazii fuseseră răstigniți sute
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
Dar procuratorului i se păru ridicolă această idee. Cu alte ocazii fuseseră răstigniți sute de oameni și mai mult ca sigur, printre ei mai erau și nevinovați... De ce i-ar fi păsat acum de moartea unui singur om? O altă voce înterioară îi sugera însă că el era o pietricică prea neînsemnată în mozaicul de conjuncturi care alcătuia realitatea și cursul ei. Știa la ce se referise Claudia când îi vorbise, și anume la faptul că ea îl rugase înaintea procesului
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
teamă în afară de arhiereul Caiafa care nu păru deloc afectat și care păși drept în față salutând-l pe procuratorul Ponțiu Pilat. -Pace ție procuratorule! spuse el lovind cu cârja în pardoseală și ridicând o mână. Procuratorul îi aștepta vizibil încruntat. Vocea lui tună ca un ecou în fața celor câțiva farisei și saduchei în fruntea cărora se afla arhiereul Caiafa. -Ce vreți? spuse el fără nici o introducere, vrând în acest fel să-și arate din nou ostilitatea către dânșii. -Am venit într-
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
aduce o mai mare rătăcire în popor dacă nu intervenim la timp prin acțiuni comune. -Și ce am eu cu asta? întrebă Ponțiu Pilat vizibil surexcitat. N-am nici un amestec cu credințele voastre deci nu mă interesează ce credeți voi! Vocea lui aspră, era mai mult decât amenințătoare, însă arhiereul Caiafa nu se lăsă câtuși de puțin impresionat, și reușise să prevadă toate reacțiile de până atunci ale procuratorului. Rosti deci calm și stăpân pe sine. -Mărite, rosti apăsat arhiereul, ucenicii
AL SASELEA FRAGMENT. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1251 din 04 iunie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_condur_1401909258.html [Corola-blog/BlogPost/354053_a_355382]
-
fire albe, Dar, cât de dulce-i vraja sa; Puștiu întreabă-n vorbe dalbe: -Nu, că-i frumoasă, doamna mea? Parcă-i făcută dintr-o stea, Lumina,-n urma ei, ea lasă; -Ce bună este doamna mea! Rostește el, cu voce joasă; Și... peste ani, și ani, cândva, Ii zice unui puști, de-o schioapă: -Ce vezi in rama-i doamna mea, Și rama nu poate s-o-ncapă; Învățătoarea mea, cea dragă, Din mugure, m-a făcut pom; Am s-
POVESTEA LUI VASILICĂ de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/elena_spiridon_1411930658.html [Corola-blog/BlogPost/353098_a_354427]
-
noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului O veste tristă ne-a îndurerat sufletele: poetul gălățean FILUȘ JULEA ne-a părăsit, începându-și zborul lin către îngeri. L-am cunoscut pe Filuș Julea, la recomandarea bunului nostru prieten comun - scriitorul MARIN NĂSTASE. Vocea lui Filuș era totdeauna caldă, ceremonioasă, în orice vorbă rostită se simțea respectul și dragostea sa față de oameni. În 2013, l-am inclus pe poetul Filuș Julea, în MERIDIANE LIRICE (ARIPI DE VIS) - Antologie a poeziei românești contemporane, un loc
DRUM LIN SPRE CER… FILUŞ JULEA! (UN OM… UN ZBOR… UN ÎNGER) de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 1786 din 21 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1448124694.html [Corola-blog/BlogPost/369888_a_371217]
-
și-a propus. În fine, poate fi liniștea fără de care individul nu poate simți prezența lui Dumnezeu, nu reușește să se apropie de El, nu se poate concentra asupra rugilor pe care le înalță către Divinitate ori nu poate asculta vocea dinlăuntrul său, care este semnul că Domnul îi vorbește... Mergând cu atenție pe linia acestei ultime situații, se observă că astfel de persoane se hotărăsc, într-o bună zi, să-l caute pe Dumnezeu în Casa Lui și apelează la
FENOMEN SOCIAL? de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 845 din 24 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Singuratatea_fenomen_social_marian_malciu_1366830845.html [Corola-blog/BlogPost/345976_a_347305]
-
alte cuvinte, este vorba de căutarea căii prin care se consideră că se pot purifica spiritual. Ele au convingerea intimă că au trecut prin clipe de neputință datorate suferințelor fizice și sufletești, mai ales, că a existat înlăuntrul lor acea voce care le-a ridicat și le-a încurajat, voce fără de care nu puteau depăși momentele critice. Nu fug din cauza neputinței de a face față rigorilor vieții după anumite reguli statuate de societate. Odată luată această hotărâre, merg cu pași siguri
FENOMEN SOCIAL? de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 845 din 24 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Singuratatea_fenomen_social_marian_malciu_1366830845.html [Corola-blog/BlogPost/345976_a_347305]