20,324 matches
-
controversate, care Își au locul În studii și articole de specialitate; - după fiecare „lecție”, sunt prezentate seturi de exerciții, menite să consolideze cunoștințele Însușite. La fel ca tratatele, manualele pot fi supuse unor presiuni ideologice. De exemplu, manualele de istorie redactate În timpul regimului comunist au falsificat multe evenimente din istoria națională, prezentându-le deformat, În funcție de imperativele propagandistice ale regimului. După 1989, când a apărut posibilitatea unor manuale alternative, acestea au generat ample dezbateri și controverse În presa românească. 10. Eseul Este
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
iulie 1997), propunea: un deceniu al factologiei În lumea noastră culturală. Al răcelii constructive În locul nimicniciei febrile, dar talentate. Al acumulărilor pozitive, al pragmatismului și strictei referențialități. Zece ani În care toate instituțiile de cultură să fie obligate să-și redacteze marile și micile instrumente de lucru, istoria Academiei și a universităților românești [subl. n.], istoria radiodifuziunii, dicționarul baroului românesc, istoria institutelor de cercetare, a uniunilor de creație, o istorie serioasă a ziaristicii, dicționare de istorici, geografi, actori, regizori, muzicieni, o
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
fusese pur și simplu cumpărat cu 400 de dolari de la o instituție americană, care vindea oricui, contra cost, diplome de doctor! În mod normal, o teză de doctorat trebuie să aibă Între 200 și 300 de pagini și va fi redactată În șase exemplare (pentru cei patru membri ai comisiei, pentru biblioteca instituției unde se susține doctoratul și pentru candidatul Însuși). 14. Teza de licență Reprezintă lucrarea pe care orice absolvent al unei instituții de Învățământ superior trebuie să o prezinte
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
În primul rând studenților, voi trata subiectul respectiv Într-un capitol special (a se vedea infra, „Lucrarea de licență”, pp. 264-280). 15. Lucrarea de grad Este necesară cadrelor didactice din Învățământul preuniversitar, care, la obținerea gradului didactic I, trebuie să redacteze o lucrare asemănătoare cu cea de licență. Din păcate, și aici se constată o situație asemănătoare cu cea a lucrărilor de licență. Mulți autori preferă să abordeze aspecte metodice, nu științifice propriu-zise. De altfel, Însăși instituția organizatoare (În speță, universitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
note de subsol Trimiterea bibliografică În note de subsol este sistemul cel mai răspândit și cu cea mai mare vechime, cu un prestigiu impus de tradiție. Reamintim că toate titlurile din note și referințe vor fi reluate În bibliografia finală, redactată după reguli asupra cărora vom reveni. Sunt rare cazurile când folosim citate care nu au de-a face cu lucrarea propriu-zisă, adică citate care fie dau indicații sumare În text, fie dau o notă pe care nu o reiau În
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
cartea și timpul ei. Atât (p. 5). Mai ales după Revoluția din decembrie 1989 au apărut foarte multe cărți nu sub egida unor edituri, ci a unor instituții. În aceste cazuri, instituțiile respective pot fi omise: Septimiu Chelcea, Cum să redactăm În domeniul științelor socioumane, Editura SNSPA, București, 2000 (au fost omise: Școala Națională de Studii Politice și Administrative, Facultatea de Comunicare și Relații Publice „David Ogilvy”); Dicționarul literaturii române de la origini până la 1900, Editura Academiei Republicii Socialiste România, București, 1979
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
citate primesc un număr În funcție de ordinea stabilită de autor. Avantajul acestui sistem este că nu Întrerupe cu aproape nimic fluența lecturii, dar, În același timp, nu-i oferă cititorului nicio informație concretă despre cartea citată. Bibliografia finală nu poate fi redactată decât la terminarea lucrării. În cazul introducerii unei noi trimiteri, toată numerotarea trebuie schimbată. În acest sistem este redactată celebra lucrare a lui G. Călinescu, Viața lui Mihai Eminescu, care are 257 de trimiteri. FIGURĂ!!! Sistemul trimiterii numerice, folosit de
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
fluența lecturii, dar, În același timp, nu-i oferă cititorului nicio informație concretă despre cartea citată. Bibliografia finală nu poate fi redactată decât la terminarea lucrării. În cazul introducerii unei noi trimiteri, toată numerotarea trebuie schimbată. În acest sistem este redactată celebra lucrare a lui G. Călinescu, Viața lui Mihai Eminescu, care are 257 de trimiteri. FIGURĂ!!! Sistemul trimiterii numerice, folosit de G. Călinescu În Viața lui Mihai Eminescu, editura pentru Literatură, București, 1969. Cifrele dintre parantezele rotunde trimit la o
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
citat trebuie să indicăm cu maximă rigoare sursa, care poate fi tipărită, electronică sau manuscrisă. Indicarea sursei poate fi făcută În trei modalități: sistemul expunerii și trimiterea la nota de subsol (sistemul autor-citat); sistemul autor-dată, cu mențiunea că bibliografia trebuie redactată cu maximă rigoare; printr-o simplă paranteză, În care precizăm doar numărul paginii, În cazul În care este vorba despre o analiză critică a unei lucrări. De exemplu, dacă ne-am propus să scriem o teză despre Constituția României, vom
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
manuscris, care se poate aduce ca probă. Mai greu este În cazul informațiilor orale, care pot stârni controverse. 9. „Avertismente, capcane, uzanțe” Sub acest generic, Umberto Eco tratează numeroase artificii, care nu epuizează „oceanul fără țărm” care trebuie traversat atunci când redactăm o lucrare științifică: • Să nu oferim referințe pentru noțiuni de cunoaștere universală. Așadar, să nu scriem: „Napoleon, cum scrie Ludwig, a murit la Sf. Elena”, fiindcă se presupune că biograful Emil Ludwig nu este chiar atât de cunoscut Încât să
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
de exemplu, la „Bibliografia generală” am stabilit o listă cu numeroase lucrări consultate, dar la sfârșitul fiecărui capitol am indicat câte o „Bibliografie specială”, aferentă strict temei cercetate. Astfel, la „Bibliografie generală” am trecut lucrarea lui Septimiu Chelcea Cum să redactăm În domeniul științelor socioumane, iar la „Bibliografia specială” de la sfârșitul capitolului În care am abordat redactarea indicelui am indicat strict capitolul din cartea lui Septimiu Chelcea care se referă la acest aspect: Septimiu Chelcea, „Indicele de nume”, În Cum să
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
În domeniul științelor socioumane, iar la „Bibliografia specială” de la sfârșitul capitolului În care am abordat redactarea indicelui am indicat strict capitolul din cartea lui Septimiu Chelcea care se referă la acest aspect: Septimiu Chelcea, „Indicele de nume”, În Cum să redactăm În domeniul științelor socioumane, Editura SNSPA, București, 2000, p. 100. În limba engleză există termenii references pentru bibliografia specială și bibliography pentru bibliografia generală, care fac bine distincția Între cele două categorii de bibliografii. Din punctul de vedere al cantității
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
1895-1961. Bibliografie, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1977; Barbu Theodorescu, Nicolae Iorga, 1871-1940. Bibliografie, Editura Enciclopedică Română și Editura Militară, București, 1976. 3. Organizarea repertoriului bibliografic Indiferent de tipul bibliografiei (generală, specială, analitică, signaletică, bibliografia unui autor), aceasta poate fi redactată În ordinea strict alfabetică a autorilor, respectiv În ordine cronologică. 3.1. Bibliografia redactată În ordinea alfabetică a autorilor Este cea mai răspândită. Această variantă devine absolut obligatorie În cazul În care pentru redactarea notelor folosim sistemul autor-dată (sistemul Harvard
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
Editura Enciclopedică Română și Editura Militară, București, 1976. 3. Organizarea repertoriului bibliografic Indiferent de tipul bibliografiei (generală, specială, analitică, signaletică, bibliografia unui autor), aceasta poate fi redactată În ordinea strict alfabetică a autorilor, respectiv În ordine cronologică. 3.1. Bibliografia redactată În ordinea alfabetică a autorilor Este cea mai răspândită. Această variantă devine absolut obligatorie În cazul În care pentru redactarea notelor folosim sistemul autor-dată (sistemul Harvard). Exemplu: Elbow, Peter, Writing: without Teachers, Oxford University Press, New York, 1987. Ferréol, Gilles; Flageul
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
a indexului și a cuprinsului”, În Chelcea, 2007, pp. 170-179. Rădulescu, Mihaela Șt., „Bibliografia”, În Rădulescu, 2006, pp. 123-130. Vulpe, Magdalena, „Documentarea bibliografică”, În Vulpe, 2002, pp. 51-57. 6. Comentarii la unele modele de bibliografii FIGURĂ!!! Septimiu Chelcea, Cum să redactăm o lucrare de licență, o teză de doctorat, un articol științific În domeniul științelor socioumane, ediția a IV-a, revizuită și adăugită, Comunicare.ro, București, 2007, p. 209. 1. Anul apariției cărții este plasat Între paranteze rotunde, Între numele autorului
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
indicelui este o operație extrem de migăloasă, care solicită răbdare și perseverență din partea cercetătorului, precum și un larg orizont cultural. De multe ori, indicele este alcătuit de altă persoană decât autorul, al cărei nume nu apare Întotdeauna menționat (Virgil Leon, care a redactat indicele de nume la monografia mea consacrată lui Aron Pumnul, nu este amintit pentru această operațiune). Alteori, autorul indicelui este menționat, În semn de recunoaștere a efortului pe care l-a depus. 2. Redactarea indicelui În general, redactarea unui indice
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
790, 987 Berindei, Dan: 1984, 2966a, 3470 7. Comentarii la unele modele de indici 5 FIGURI (IMAGINI SCANATE CU INDICI)!!! 1 Al. Zub, A.D. Xenopol. Bibliografie, Editura Enciclopedică Română și Editura Militară, București, 1973 1. Este un indice de nume, redactat pe două coloane, cifrele din dreptul intrărilor indicând numărul titlului, nu al paginii. 2. Între prenume și prima cifră nu s-a pus niciun semn de punctuație. 3. Autorii care au două nume de familie legate Între ele prin cratimă
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
patru volume (Corsarii minții. Istoria ilustrată a plagiatului la români) dedicate plagiatului la noi. Plagiatul În știință Cel mai recent caz de plagiat a fost dat În vileag de revista 22 și se referă la modul În care a fost redactat tratatul Istoria românilor, apărut sub egida Academiei Române. După cum se știe, Începând din anul 1960, au fost editate primele patru volume din Istoria României, sub egida Academiei Republicii Populare Române, continuarea lucrării fiind apoi oprită din motive politice (pe măsură ce se apropia
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
de colaboratori la secretariatul de redacție au rămas uitate În sertare până În 2001, când, obținându-se fondurile necesare, s-a trecut În mare grabă la pregătirea pentru tipar a primelor patru volume. Numai astfel poate fi explicată prezența unor texte redactate În 1996, alături de altele provenind din versiuni anterioare. Dar nu poate fi explicat În niciun chip gestul acelor autori care, probabil În criză de timp, au reprodus texte aparținând altor colaboratori, fără măcar a-i cita (Iliescu, 2002, pp. 6-7
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
interesant de plagiat Îi aparține lui Florin Bratu, fost prorector al Universității „Ștefan cel Mare” din Suceava. Beneficiind de un lectorat În Franța, Florin Bratu a descoperit la biblioteca din orașul Lille o teză de doctorat despre opera lui Proust redactată de Eveline Caduc, cadru didactic la Universitatea Nice-Sophia Antipolis din Franța, teză pregătită sub coordonarea celebrului Georges Poulet, susținută În 1979 și intitulată La dynamique de la connaissance dans la poétique de Proust et celle de Saint-John Perse. Din cele 190
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
siteographie), cu adresa de Internet completă, se pot da și separat. Este obligatorie precizarea Între paranteze a datei accesării adresei respective. Nici „Bibliografia” („Site-ografia”) nu va fi numerotată ca un capitol al lucrării. 2.10. Aparatul critic (notele) Acesta trebuie redactat după toate rigorile prevăzute (v. supra, „Aparatul critic al unei lucrări științifice”, pp. 73-107). Ca și „Bibliografia”, aparatul critic va fi urmărit sigur de membrii comisiei, care Își pot forma o idee despre valoarea lucrării și În funcție de modul În care
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
toate rigorile prevăzute (v. supra, „Aparatul critic al unei lucrări științifice”, pp. 73-107). Ca și „Bibliografia”, aparatul critic va fi urmărit sigur de membrii comisiei, care Își pot forma o idee despre valoarea lucrării și În funcție de modul În care sunt redactate notele de subsol, referințele etc. De asemenea, așa cum am arătat În capitolul „Corectura textului științific” (vezi infra, pp. 230-248), o atenție sporită va fi acordată corectării cu maximă atenție a lucrării. 2.11. Indicele de nume Acesta se redactează după
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
sunt redactate notele de subsol, referințele etc. De asemenea, așa cum am arătat În capitolul „Corectura textului științific” (vezi infra, pp. 230-248), o atenție sporită va fi acordată corectării cu maximă atenție a lucrării. 2.11. Indicele de nume Acesta se redactează după regulile stabilite la capitolul „Redactarea indicelui” (v. supra, pp. 161-185). Indicele de nume este o marcă a modului profesionist În care a fost elaborată lucrarea. 2.12. Anexele Acestea includ materiale care pot completa ideile și tezele din lucrare
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
diplomă se folosește, de obicei, fontul Times New Roman, cu dimensiunea (Font Size) de 12 puncte utilizând, În mod obligatoriu literele cu diacritice specifice limbii române (ă, â, ș, ț, Î și majusculele lor), În cazul În care lucrarea se redactează În limba română. Observație Exigențele cerute În secțiunile 3.1.1, 3.1.2 și 3.1.3 au fost impuse de practică. Unii studenți utilizau un format mic de text (cu margini până la 4 cm), cules la două rânduri
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
asupra literaturii spaniole, Editura pentru Literatură Universală, București. Cernicova-Bucă, Mariana, 1999, Stilul publicistic actual. Cu privire specială asupra interviului, Editura Augusta, Timișoara. Cernicova-Bucă, Mariana, 2007, Punctuația În publicistica românească actuală, Editura Artpres, Editura Augusta, Timișoara. Chelcea, Septimiu, 2000, Cum să redactăm În domeniul științelor socioumane, Editura SNSPA, București. Chelcea, Septimiu, 2007, Cum să redactăm o lucrare de licență, o teză de doctorat, un articol științific În domeniul științelor socioumane, ediția a IV-a, revizuită și adăugită, Comunicare.ro, București. Cioculescu, Șerban
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]