23,409 matches
-
mai ușor gândul morții propriei mame. M-am Întrebat atunci, dar nu am Îndrăznit niciodată să Întreb, dacă o ajuta și pe mama să suporte ideea de a ne lăsa pe Julie și pe mine În urmă. Se aude un zgomot de tigăi În bucătărie. —Mamă, te rog, vino să stai jos. Întinde-te puțin, draga mea. Dar vreau să stai tu jos. Imediat. Nu pot să-i spun despre Richard. Cum să-i spun? Julie locuiește la cinci minute cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
o supă de țestoasă, sau despre cod se spunea că ar fi fost pescuit până la extincție de nenorociții ăia de spanioli? Kate, tu ce recomanzi? Încă mai râd când Robin Îmi spune: —Mă recăsătoresc, Kate. Și mi se pare că zgomotul din sală e dat la minim, ca un robinet. Mesenii din jurul meu dau din buze fără zgomot, precum peștii pe care urmează să-i consume. Și dintr-odată știu de ce m-a adus aici, În acest restaurant, În această sală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
nenorociții ăia de spanioli? Kate, tu ce recomanzi? Încă mai râd când Robin Îmi spune: —Mă recăsătoresc, Kate. Și mi se pare că zgomotul din sală e dat la minim, ca un robinet. Mesenii din jurul meu dau din buze fără zgomot, precum peștii pe care urmează să-i consume. Și dintr-odată știu de ce m-a adus aici, În acest restaurant, În această sală. E un loc unde nu se poate urla de furie ori plânge de durere: Într-adevăr, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
pătate cu un portocaliu de culoarea caisei, par ușor surprinse să se regăsească pe jos. Ne-am petrecut timpul — sincer, nu știu cât timp am petrecut - dând cu piciorul În ele. Lui Ben Îi place să se năpustească asupra lor doar de dragul zgomotului. Lui Emily Îi place să-i spună să se astâmpere, În timp ce e evident că-l găsește adorabil. Băiatul și fiica mea au un fel de Înțelegere: el poate să fie neastâmpărat pentru ca ei să-i facă plăcere să fie cuminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Întreabă dacă știu povestea lui Scipio. Dau din cap că nu. —Așa, deci era un general roman pe nume Scipio care a avut un vis. Iar În vis a văzut un sat care era construit chiar lângă o cascadă mare. Zgomotul cascadei era așa de puternic că trebuia să strigi ca să te faci auzit. „Cum trăiți cu zgomotul ăsta tot timpul?“ l-a Întrebat Scipio pe șeful satului, Încercând să acopere urletul cascadei. „Care zgomot?“ l-a Întrebat bătrânul. Pegas se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
pe nume Scipio care a avut un vis. Iar În vis a văzut un sat care era construit chiar lângă o cascadă mare. Zgomotul cascadei era așa de puternic că trebuia să strigi ca să te faci auzit. „Cum trăiți cu zgomotul ăsta tot timpul?“ l-a Întrebat Scipio pe șeful satului, Încercând să acopere urletul cascadei. „Care zgomot?“ l-a Întrebat bătrânul. Pegas se mai cabrează Înaintând câțiva centimentri și când Winston pune frână, se aude un muget ca al unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
construit chiar lângă o cascadă mare. Zgomotul cascadei era așa de puternic că trebuia să strigi ca să te faci auzit. „Cum trăiți cu zgomotul ăsta tot timpul?“ l-a Întrebat Scipio pe șeful satului, Încercând să acopere urletul cascadei. „Care zgomot?“ l-a Întrebat bătrânul. Pegas se mai cabrează Înaintând câțiva centimentri și când Winston pune frână, se aude un muget ca al unei vaci muribunde. Morala poveștii fiind...? În oglindă, Îl văd zâmbind larg, viclean și savurând momentul. —Păi, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
se mai cabrează Înaintând câțiva centimentri și când Winston pune frână, se aude un muget ca al unei vaci muribunde. Morala poveștii fiind...? În oglindă, Îl văd zâmbind larg, viclean și savurând momentul. —Păi, eu cred că avem cu toții un zgomot de fond cu care suntem atât de obișnuiți că nu-l mai auzim. Dar dacă te Îndepărtezi suficient de mult, Îl auzi din nou și te gândești, Doamne, cascada aia făcea un tărăboi imens. Cum am trăit cu zgomotul ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
un zgomot de fond cu care suntem atât de obișnuiți că nu-l mai auzim. Dar dacă te Îndepărtezi suficient de mult, Îl auzi din nou și te gândești, Doamne, cascada aia făcea un tărăboi imens. Cum am trăit cu zgomotul ăla? — Încerci să-mi spui că aș avea o cascadă, Winston? El izbucnește În râsul acela al lui, din tot sufletul, grunjos, pe care-l ador. —Kate, la dracu’, ce ai tu se numește Niagara Falls. —Winston, te superi dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mai locuiește aici. Mâna lui e peste a mea acum. Spuneai ceva de mutat departe de cascadă? — M-am gândit că dacă eu, dacă noi ne-am muta de lângă cascadă, am auzi din nou și apoi am hotărî dacă... — Dacă zgomotul a fost cel care nu ne lăsa să auzim sau faptul că nu mai aveam ce să ne spunem? Știți cum e atunci când... ușurarea aceea pură la gândul că există cineva pe lume care știe ce gândești la fel de bine ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cu o statuetă mică de bronz reprezentând o femeie Într-unul din talere. În celălalt, Rod pusese o mână de bomboane umplute cu jeleu. A avut o reacție destul de urâtă la vestea plecării mele. Atât de urâtă, de fapt, că zgomotul a trecut prin perete și a ajuns la Robin CooperClark, care are biroul alături. —Katie dă bir cu fugiții, a trâmbițat Rod când șeful departamentului de investiții și-a băgat capul pe ușă ca să afle sursa răgetului. Robin m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
să pretinzi că sunt lucruri mai bune de făcut. Dar nu există lucruri mai bune de făcut. Fiecare mamă știe ce a simțit când i s-a deschis acea cavitate a inimii și dragostea a inundat-o. Restul e doar zgomot și bărbați. Nu vreau decât să mă uit la el, spune Candy. Sprijinită pe perne, colega mea și-a desfăcut toți nasturii de la cămașa mea de noapte cu broderie pentru ca fiul ei să aibă acces la sâni. Sfârcurile sunt ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
a dovedit a fi de neprețuit, la fel ca și capacitatea ei de a asculta și de a-și Însuși ceea ce Își doreau clienții. Din când În când, mă mai sună din toaleta femeilor, șoaptele ei fiind aproape acoperite de zgomotul făcut când se trage apa. În vară, a smuls câteva zile libere și a venit la noi. Pentru prima dată În viața ei, Emily a fost impresionată de mine: după Îndelungi așteptări, mama ei a adus În sfârșit o prințesă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
roșii ca și mărgelele, Marțolea Îi arăta cu capul pe care coarnele crescuse până În salcâm, o căniță cu lapte cu multă spumă, apoi În timp ce blănița lui Sinan Pașa și mustățile Îl mângâiau, acesta sforăia iar pe cerul senin-senin se auzea zgomotul monoton al unui avion nevăzut ... Sfor, sfor! Ca prin vis o mai auzea pe Aneta zicând cu iubirea unui glas stins, stins: Stai să-ți pun o pernă și să te-nchin, nestematu’ meu de nepurcel deștept! Într-un târziu
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
pentru a face „avionuri” ori pentru a o face bucăți din ce În ce mai mici, spre supărarea bunicii Ileana și a Anetei care trebuia să măture cu grijă. În acea iarnă Împlinise cinci ani, ningea așezat și atenția sa a fost atrasă de zgomotele de la ușa de afară, mai multe persoane Își scuturau hainele și Încălțările pline de omăt și intrau În casă ca niște obișnuiți ai ei. Veronica, nepoata bunicii Ileana, și cu fata ei, Rozalița, s-au așezat pe patul În care
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
să-și menajeze copitele Încălțate cu potcoave și hacuri, lăsate preventiv de bunicu’ Ghiorghi: -Le-oi scoate mai Încolo, dacă e moale pe Jdogină și trebuie să aduc lemne pentru ars oale, ămâia măsii! De la calea ferată, Va a observat că zgomotul scos de roțile căruței s-a modificat simțitor, zdruncinăturile sunt mai mici și mai dese. Intrau În Vaslui și Va Întorcea capul dintr-o parte În alta pentru a nu pierde nici un amănunt: casele mai frumoase și mai mari decât
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
final niște opinci cu care Încălța motanul florean, Îl urca În pod, acolo unde motanul oripilat tropăia, se Împiedica, mai cădea, mai mergea până când, cum-necum ajungea la scara din gura podului de pe care aluneca și cădea În tindă cu mare zgomot și miorlăieli, timp În care toți ai casei se sculau de la masă și afișau diverse stări, de la frică, mirare și până la, În final, ...ămâia mătii Ioani! c-am să-ți ard câteva palme de-o să auzi câinii În Giurgiu!” Băiatul
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
așa ar arăta un viitor axat pe odihnă? Nimic nu s-ar putea Întîmpla vreodată pe acest tărîm lipsit de afecte, unde mișcarea entropică netezește suprafețele a o mie de bazine de Înot. M-am Întors la mașină, calmat de zgomotele Îndepărtate ale șoselei de coastă. Urmînd instrucțiunile franțuzoaicei, am găsit drumul Înapoi spre indicatorul către Malaga și am reintrat pe autostrada de mare viteză, care nu după mult timp Înconjură o plajă de culoarea limonitului și dezvălui o peninsulă arătoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
singur om a declanșat incendiul ăsta, i-am spus. Frank sau oricine altcineva. Tot locul e o ruină. — De acord. (Hennessy Își privi ceasul, deja nerăbdător să plece.) Sigur, e o casă foarte veche. Ar fi ajuns un singur chibrit. Zgomotele unui joc de tenis Își trimiteau spre noi ecourile de pe un teren din apropiere. La peste un kilometru distanță, Îi distingeam pe jucătorii de la Clubul Nautico, pîlpîiri albicioase În aburul arșiței. — Unde au fost găsiți cei din familia Hollinger? Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
după sosirea ei la Riyadh, paginile goale părînd a spune totul despre depresia din ce În ce mai profundă a mamei. După o cină liniștită În restaurantul pustiu, am ațipit pe divan, cu albumul pe piept, și m-am trezit după miezul nopții, cînd zgomotul unei petreceri Îndrăcite se revărsa dinspre discotecă pe terasa piscinei. Doi bărbați În smochinguri albe se bălăceau În piscină, cu paharele ridicate În cinstea nevestelor lor, care se dezbrăcau lîngă trambulină, rămînÎnd În lenjerie. O tînără beată criță, Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
de mașini, pipăind după Încuietoarea Renault-ului de Închiriat. Odată așezat la volan, am rămas ascultînd În noapte bubuitul muzicii de la discotecă. Într-un Porsche parcat În apropiere, un cîine mare și alb sărea de pe un scaun pe altul, agitat din cauza zgomotului și nerăbdător să-și revadă stăpînul. Am cercetat Învelitoarea coloanei de direcție În căutarea butonului de aprindere. CÎnd mi s-a limpezit vederea, mi-am dat seama că de fapt cîinele era un bărbat În smoching crem, care se lupta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
vicarul cel palid și zelos al bisericii anglicane, căruciorul porni hodorogind către mormîntul deschis. Sunetele dureroase Îl făceau pe cleric să scrîșnească din dinți. Părea stînjenit și tulburat, ca și cum Îi făcea cumva responsabili pe cei prezenți de moartea tinerei suedeze. Zgomot de tocuri Înalte bocănind nesigur pe solul pietros Însoți Înaintarea tuturor În urma căruciorului. Capetele se plecară, privirile evitînd coșciugul și cripta hămesită care avea să-l cuprindă În scurt timp. Doar Gunnar Andersson Îl privi cum se afunda cu smucituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
la o defilare din Bangkok, demonstrînd cum se prinde și se ucide o santinelă inamică. Îmi aminteam de genunchii săi grei, de pulpele puternice, Îmbrăcate Într-un fel de cord negru, și de tălpile profilate ale Încălțărilor, care scoteau un zgomot de sucțiune pe podeaua de piatră, singurul sunet pe care-l mai auzeam În afară de gîfÎielile mele sugrumate. Eram sigur că avusese mare grijă să nu mă rănească, evitîndu-mi vasele de sînge mari și laringele și aplicînd exact atîta presiune cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Și totuși, departe de a mă speria și alunga, atacul făcuse să se-ntoarcă roata implicării mele și transformase În certitudine rămînerea mea În Estrella de Mar. M-am Îmbrăcat și m-am Întors pe balcon, unde am rămas ascultînd zgomotele celor care plonjau În piscina de dedesubt și ale mașinii de tenis care le tot servea ași tenismanilor amatori. Un vag iz de la gelul de baie Încă mai atîrna de pielea mea, parfumul propriei mele strangulări care mă Îmbrățișa ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Dar știam că nu pasiunea era mesajul transmis. Atingerea degetelor pe gît fusese un memento, inserat pe tastatura de vînătăi, al faptului că trebuia să găsesc urme noi pe calea ce ducea către ucigașul familiei Hollinger. Am stat să ascult zgomotul mașinii de tenis care Împușca mingi peste plasa de antrenament și plescăitul echipei de Înot fluture. În căutarea unei țigări, cel mai bun antidot la atîta sănătate și dinamism, mi-am ridicat haina de pe birou și am scotocit-o prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]