2,753 matches
-
seamă de roșii, în contra altor elemente politice, cari poate să fi contribuit și ele la facerea ei, dar nu sunt autorii ei de căpetenie. Daca roșii au făcut-o sau au contribuit a o face, ci au creat o lege " barbară, ilegală și ucizătoare " și contra lor înșile ar căta să-și îndrepte armele polemice. Dar precum am zis la început: nu legea tocmelelor e în cestiune pentru roșii. Ei vor să-și creeze și din greaua și gingașa cestiune a
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
maltratat în privirea stării sale materiale și maltratat și mai rău în privirea tuturor amintirilor mari și sfinte pe care le-a avut, mira - ne - vom de mărturisirea publiciștilor că românii emigrează, mira - ne - vom că preferă o domnie străină barbară în locul celei pseudocivilizate ce se pretinde a fi a lor? "Non solum transfugere ad nos omnino nolunt, sed ut ad eos confugiant, nos relinquunt", zice Salvian și același cuvânt se aplică și la noi. Nu vă prefaceți a vă supăra
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
smulgea cu un efort dement coastele și rupea inima din rădăcinile ei ca s-o-ntindă, cu neasemuită teroare și devoțiune, Iordanului vertical. Acesta se aprindea din nou, pâlpâind, fluturând, până la consistența și lumina aurului lichid, biciuit parcă de consoanele barbare, de sâsâiturile și glissandourile vocii marelui preot. Fascinat de invocația sa bizară, abia dac-am observat cum în gloata pîn-atunci încremenită se petrecea de la o vreme o agitație : câte una, zeci de fete goale până la brâu, cu părul împletit în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu ochi ca ai peștișorilor chinezești și cu cozi flu-turîndu-le de-o palmă la capătul aripilor, se-nvîrteau leneș în jurul florii de oțel și creier de pe marginea abisului. "Tikitan!", murmurară mulțimile, și m-am pomenit șoptind și eu, cu ele, cuvântul barbar. Fecioarele se prăbușiseră pe pardoseală și zăceau acolo ca moarte. Doar câte un fior le mai agita carnea gelatinoasă. Zeci de fluturi, plini pe aripi de ochi de păun sau de crenguțe de coral, mișunau acum pe creierul dezgolit al
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de păianjen, cojite de pe lucruri și călătorind prin văzduh către ei. Ei percepeau direct obiectele și vântul dintre ele. Era motivul pentru care micul prinț nu suferea de urât și melancolie. Când ajungeam la capătul șirului de cioburi colțuroase și barbare ce închideau în ele toate ipostazele luminii pământești, scoteam din buzunar o bilă de sticlă, cea pe care-o găsisem, în grosimea timpului, dezghiocând coaja verde, țepoasă, a unei castane. O așezam la extremitatea dreaptă a șirului, aproape de muchia mesei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lase, mărețe ca o Bunavestire, să se arate în sfârșit ferestrele de cristal, sticlind în penumbră. Zi de zi intram de bunăvoie în capcana de lemn, zmoală și cuarț, priveam butoanele de ebonită, mâncate de vreme, arse cu chibritul, sparte barbar, mai ales cele de la etajele de jos, unde ajungeau copiii, și apăsam pe ultimul din șir, care, pentru că-l foloseam numai eu, avea deja imprimate adânc amprentele degetului meu arătător, în ale căror șanțuri de ebonită îmi potriveam, de fiecare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lor statuare erau, de fapt, lumi agonice, alergând pe loc, alergând ca să poată rămâne pe loc, să-și umple forma, să poată părea, pentru ceilalți, simulacre umane: manechine, figuri de ceară, statui, morți împăiați, înghețați sau îmbălsămați din cine știe ce panteoane barbare. Nici ei nu erau artiști, dacă nu-i socoteai artiști ai foamei, ca pe orice cerșetor sau student fără parale. Nu simpla nemișcare îți dădea dreptul (exorbitant) de-a fi numit om-statuie, căci nu există artă unde nu există spectacol
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
apărut primele structuri politice. Istoricul și geograful Dimitrie Cantemir scrie că înaintea întemeierii Moldovei erau un fel de „republici”, probabil formate din sate răzeșești, care au stat la baza formării statului feudal Moldova, în secolul al XIV-lea. În timpul năvălirilor barbare, populația autohtonă nu și-a pierdut individualitatea, îmbogățindu-și limba și obiceiurile de la cei cu care a conviețuit. Tot în această perioadă se propovăduiește și creștinismul în Moldova. Cumanii, de origine turcă, sunt alungați în 1241 de invazia tătarilor, care
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
putut manipula. Și răspunsul care se conturase în cei aproape șase ani de când era sfetnicul personal al Starețului nu se putea referi decât cu recunoștință. Aloim fusese un copil chinuit. Prima sa amintire era aceea a unui șef de clan barbar din Câmpie care îl ținea deasupra unui cazan care clocotea, în timp ce o femeie, probabil mama lui, răsufla din greu cu fața afundată în pantalonii lui de piele. Imaginea aceea îl urmărea mereu, tulburîndu-l profund pentru că, în ciuda amintirii clare, nu știa
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
că urma să scape de cea mai importantă piedică în calea planului său. Bătrânul dorea să debarce pe Vechea Terra împreună cu o grupă de soldați de elită și să cutreiere vastele câmpuri radioactive care înconjurau Abația, ferindu-se de triburile barbare, dar și de spionii călugărilor augustinieni. Spera să poată găsi urme ale Sfântului Augustin cel Nou, măcar și în credințele nomazilor, pentru a înțelege mai bine felul în care putea fi anihilată Abația. Știa că întreprinderea lui era plină de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Abației, însă-mînțarea fusese un succes. Clona în care se trezise la viață conștiința Sfântului Augustin cel Nou se jertfise, aruncîndu-se în aer exact în momentul în care era atacat de toate cele patru carnasiere. Procedeul de sugestionare psihică fusese desigur barbar, la fel și trimiterea pe sol a explozibilului. Sondele psi erau însă abia la început, la fel ca și tehnicile de însămînțare. Arhivele păstrau însă entuziasmul călugărilor augustinieni care, printr-o asemenea manevră, reușiseră să scurteze cu două generații timpul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
acelea care păreau extrem de fragile în peretele dur de granit. Metalul pătrunse fără nici o greutate, de parcă ar fi fost străbătut un fruct negru. - Îți dai seama că e mai simplu să operezi prin craniul unui om. - Și cu metoda asta barbară tămăduiești pe-ai tăi? - Nu, prietene. Cu metoda asta barbară reușesc ca, în ani lungi de antrenamente și operații, să transform mintea unor oameni în așa fel încît să devină cei mai temuți soldați ai Universului. - Vrei să spui că
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Metalul pătrunse fără nici o greutate, de parcă ar fi fost străbătut un fruct negru. - Îți dai seama că e mai simplu să operezi prin craniul unui om. - Și cu metoda asta barbară tămăduiești pe-ai tăi? - Nu, prietene. Cu metoda asta barbară reușesc ca, în ani lungi de antrenamente și operații, să transform mintea unor oameni în așa fel încît să devină cei mai temuți soldați ai Universului. - Vrei să spui că înfigi metalul ăla în țeasta lor și nu mor? - Da
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
al vostru să creadă că el își dorește de fapt să atace psiacul, îi poate promite că va rămâne nepieritor în amintirea alor săi sau îl poate pur și simplu neutraliza... - Adică să-l ucidă? - În nici un caz. Această metodă barbară nu mai este demult folosită. Îl poate pune în incapacitatea de a conduce sau vă poate inocula vouă ideea că trebuie să fiți conduși de un organism colectiv... - De vocea ly? întrebă Arrus. - Asta s-ar putea să fie o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
minimum de administrație și de influență romană, iar pe de altă parte, alianța cu Ravena a acelor neamuri războinice; au reușit astfel, atunci când a fost nevoie, să le facă să se lupte unele împotriva altora în interesul romanilor. Toate comunitățile barbare ce se așezaseră pe teritoriul roman aveau conducere proprie, însă doar cele mai puternice - cum era cazul vizigoților așezați în Aquitania - erau capabile să-și sustragă cu totul teritoriile ocupate puterii romane. O situație mai aparte au avut-o burgunzii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
aparte au avut-o burgunzii: acest popor, de origine scandinavă, se așezase pe malul stâng al Rinului în secolul al IV-lea, lărgindu-și teritoriul în dauna alemanilor; mai târziu, în 413, ei au trecut fluviul deodată cu alte neamuri barbare. Stabiliți în Renania de azi, burgunzii au încercat, în 434, să se extindă spre Belgica, dar au fost înfrânți de către Magister militum Flavius Etius, ce profita din belșug de serviciile mercenarilor huni. Odată pacea încheiată, ei s-au întors la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
al cărui nume era Antelmo. Flavius Etius îi vorbise despre acel om, descriindu-l ca pe un conducător autoritar al comunității autohtone, fidel Bisericii Romei. Fu oarecum surprins - nu neplăcut - să-l găsească aici, asistând la funeraliile unui destoinic luptător barbar de credință ariană; după ce îi sărută inelul, spuse două vorbe despre acea împrejurare: — Lui Magister militum îi va face plăcere să afle că, în astfel de clipe grave, comunitatea creștină nu cunoaște dezbinări. Prelatul încuviință, dar nici o umbră de zâmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
mari ambarcațiuni cu vele, și munții care îl înconjurau ca o coroană, oglindindu-se în apele lui. Vitalius, ce se găsea alături de comandantul lui, scruta și el peisajul, cu gândul poate la Benaco, lacul său: era într-adevăr, pe jumătate barbar, descendent - din partea tatălui - din coloniști alamani așezați, cu optzeci de ani înainte de marele Valentinian, în Lunca Padului. Familia sa trăia lângă Brixia, pe domeniul imperial. Puțin mai departe de el, cele două santinele burgunde păreau mult mai puțin interesate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
și astfel ar fi fost mai vulnerabili. Acesta era întregul plan de bătaie. Nu aveau acum decât să aștepte. Așteptarea nu fu lungă, căci foarte curând un duruit sumbru începu să răsune prin toată valea; puțin după aceea, primii cavaleri barbari își făcură apariția la cotitura drumului. 27 O tăcere apăsătoare se lăsase în vale. Barbarilor nu le trebui prea mult să părăsească drumul și să se răsfire pe cele două margini și în albia râului, astfel că, în scurt timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Balamber un stimul nicidecum fără însemnătate pentru a continua să se extindă în toată regiunea. însă primul dintre motive îi dădea cea mai mare îngrijorare. Strângând din pumni și scuturând din cap în întuneric, fierbea, gândindu-se la impertinența tipic barbară a acelui om, care nu ezita să dorească pentru sine o copilă căreia îi ucisese tatăl și fratele, dar mai ales nu reușea să accepte, nici măcar ca presupunere, că vreodată, cine știe când, ea ar fi putut să fie a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
după întâmplare, își dădea seama că reacția sa indignată nu pornise dintr-un real sentiment de milă față de hun, ci mai degrabă din groaza adâncă ce-l încercase atunci când ea se dezvăluise, în acea împrejurare tragică, mai nemiloasă și mai barbară decât barbarii cei mai feroce și, deci, ca femeie, îndepărtată și intangibilă. Frumusețea ei rece, care până atunci îl fascinase, îi apărea acum ca aceea a unei statui de marmură, lipsită de orice căldură omenească. Se întărea în el, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de ochiul binevoitor al divinei Providențe. Acum ascultă-mă bine: după cum știi, în Galii există multe forțe pe care, dacă le-am uni, ar fi posibil să adunăm la un loc o mare armată, capabilă să se opună hunilor. Miliții barbare, cele mai multe, dar legate de noi prin tratate precise de alianță: vizigoții din Aquitania, înainte de toate, pe urmă francii din Belgica, dar și alanii din Cenabum Aureliana, saxonii de pe Loira... — Și burgunzii... adăugă Sebastianus. Pentru un moment, chipul lui Flavius Etius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Sebastianus că avea îndoieli asupra capacității militare a bagauzilor, pe care îi considera nimic mai mult decât briganzi la drumul mare: indisciplinați, indolenți, neloiali și oportuniști și deci nepotriviți - mai degrabă din cauza mentalității lor, decât din cauza armamentului - să înfrunte armatele barbare. Cu toate acestea, recunoștea că era vital să-i desprindă de Atila, căci, dacă nu s-ar fi dovedit utili romanilor pe câmpul de luptă, ar fi fost în schimb de mare ajutor regelui hunilor, dat fiind că îl puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
decăderii în care se zbătea un imperiu odată glorios. Descoperiră că fiecare dintre ei provedea dintr-o familie caracterizată printr-o tradiție militară bine înrădăcinată: un unchi al lui Metronius fusese chiar Legat imperial la Magonza pe vremea primelor invazii barbare, în timpul principatului lui Aurelius Probus. Din cele câteva indicii despre participarea sa la războiul bagaudic, pe care nu părea să-l treacă între acțiunile sale cele mai glorioase, Sebastianus se convinse că experiența sa pe câmpul de luptă nu trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
a trădat pe noi? Aștepți, poate, să simți pe grumaz călcâiul hunului ca să înțelegi greșeala pe care am făcut-o? Eudoxiu nu mai e cel pe care îl știați. Trăind printre asasinii aceia, a devenit un dușman al lui Dumnezeu, barbar ca și ei, ba chiar mai mult, până la a viola chiar legile Bagaudiei, prin încercarea de a mă ucide ca să nu vin aici să vă spun adevărul. Eucherius poate confirma vorbele mele: n-aveți decât să-l întrebați. Ambarrus însuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]