7,741 matches
-
necesită un răspuns colectiv. Participarea publicului poate fi interpretată ca o oportunitate pentru întărirea proceselor reprezentative, dar și ca un „antidot” pentru elitele politice naționale sau tehnocrați (Institutul European pentru Participare Publică în Europa: O perspectivă internațională, 2009). Etimologic și conceptual termenul „participare” poartă o componentă activă și se referă la „a fi parte a” și „a lua parte la”. Consultarea și participarea sunt procese de natură să contribuie la îmbunătățirea calității deciziilor și configurării unor noi oportunități de „modelare a
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
Aceasta este însă dificil de realizat din cauza dificultăților de identificare a mecanismelor care determină funcționarea responsabilității pe baza rezultatelor. O serioasă provocare în abordarea performanței bazată pe responsabilitate este furnizarea cu acuratețe a informațiilor referitoare la rezultate. Există un cadru conceptual pe care guvernul trebuie să-l creeze și care constituie fundamentarea înțelegerii modului în care se raportează rezultatele și modului în care noile informații pot fi folosite pentru a determina guvernul să-și asume responsabilitatea pentru rezultate. Guvernul poate face
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
capitalului social, iar pe de altă parte, un nivel ridicat al capitalului social poate contribui la reducerea rolului statului în societate. Deși poate părea paradoxală, această concluzie este argumentată de legătura inseparabilă dintre capitalul social și societatea civilă. Ambele categorii conceptuale sunt analitic independente de regimurile politice, dar rolul acestora este mai pregnant sau mai „șters”, în funcție de condițiile create de diferitele regimuri politice și de modul în care sunt organizate relațiile dintre stat și societatea civilă (Hyden, 1997). Vom încerca, în
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
instituțional ca un produs nonlinear ciclic, al unor activități codificate, adoptate și repetitive între domeniul de acțiune și domeniul instituțional. Dacă ne referim la contextul Uniunii Europene, atunci enunțul anterior devine și mai complicat, cel puțin din cauza a două aspecte conceptuale. În primul rând, procesul de instituționalizare se produce, în acest caz, în interiorul unui cadru simultan supranațional și național. Acest aspect este luat în considerare, cel puțin indirect, de teoriile clasice supranaționale și interguvernamentale ale integrării europene (Hix, 2005; Nugent, 2006
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
tipul coalițiilor voluntare pentru finanțarea și alegerea unor bunuri publice” constituie o provocare pentru eficiența guvernelor tip monopol, teritorial fixe. Studiul guvernării locale în Statele Unite și în Europa occidentală se bazează pe guvernanța multinivel policentrică. Unul dintre pilonii acestei abordări conceptuale este competiția dintre jurisdicții. Guvernanța policentrică implică existența mai multor centre de luarea deciziilor, care sunt, în mod formal, independente unul de celălalt. Este o chestiune empirică indiferent dacă acestea funcționează independent sau constituie un sistem interdependent de relații. În măsura în care
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
lamps in our path to fame"); acest mod a fost însă anticipat și de gînditori precum Francis Bacon, care în celebra sa utopie The New Atlantis / Noua Atlantidă (1627) își imagina că în Casa lui Salomon (un fel de matrice conceptuală a Societății Regale ce avea să fie înființată în calitate de centru științific principal în Anglia în anii 1660) unii dintre cei mai importanți membri ai săi erau "lămpile", adică acei oameni de știință care proiectau noile experimente prin care se urmărea
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
si pentru lingvist, precum și pentru cel interesat de studiul comunicării pe componentele ei fundamentale (verbală și nonverbală), filtrarea analitică a informațiilor beneficiind de suportul generos al semioticii. Prima parte a lucrării atrage atenția prin obiectivitatea cu care autoarea transcende zona conceptuală a semioticii verbale, a cărei structura este bine închegata în tipare definitorii, spre obscuritatea ce descrie semiotica nonverbală, în legătură cu care nu se poate vorbi încă de o terminologie descriptiva consacrată și unanim acceptată. Prin succedarea etapelor aferente unui astfel de
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
alegerea, si propunând structura definitorie aferentă (a se vedea distincția comportament nonverbal versus comunicare nonverbală). Un reper bibliografic de certă valoare pentru analiză uneia dintre trăsăturile indispensabile ale comunicării, anume intenționalitatea, este reprezentat de opțiunea pentru orientarea palo-altistă. Același liant conceptual, al Școlii de la Palo Alto, este folosit și pentru construirea altor planuri pe care se etalează lucrarea, bunăoară imposibilitatea noncomunicării. Accesarea, în cadrul lucrării, a unor modele de comunicare dintre părinți și copii (adolescenți!) conduce spre nevoia unor precizări, în esență
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
comunicarea reprezintă o reală provocare pentru ambele parți (părinți și copii), ea își are resortul în natură schimbătoare a relației, si nu în caracterul inerent al inabilității adolescentului și părinților săi de a se angaja într-o conversație. Clasificarea modelelor conceptuale ale comunicării părinte-adolescent are în vedere nivelul pe care se concentrează interacțiunea dintre aceștia, focalizare care poate fi ori asupra adolescentului însuși, ori asupra relației în ansamblul ei. A) Sursă modificărilor în natură relației părinte-adolescent, incluzând aici și comunicarea, este
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
by some specialists to be intra-personal communication. This paper expresses and justifies the option for the concept of interior monolog, în order to explain what happens at an intra-personal level, when modeling the personality of an adolescent. The conceptual models of the parent-adolescent communication can be classified according to the level at which the interaction takes place: either within the adolescent him/herself, or within the relationship aș a whole. Concerning the transformations that affect the parent-adolescent relationship, including
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
the adolescent him/herself, or within the relationship aș a whole. Concerning the transformations that affect the parent-adolescent relationship, including communication, the value of the biological and/or cognitive development of the child represents a first guideline în classifying the conceptual models. În other words, the modifications that appear în the nature of family relationships, aș well aș their consequences for communication within the family, derive from the specificity of the processes of individual evolution towards adulthood. The existence of a
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
lui Dionisie Fotino) și două compuneri greco-românești. Tot el (crede Eugenia Dima) ar fi transpus din greacă, în proză, parțial și în versuri, Erotocritul, după Vincenzo Cornaros. Lirica sa este în întregime erotică, omagială, conturând în stihuri învăpăiate și totuși conceptuale portretul „stăpânei”, destăinuind ceva din „cazna nespusă” și plăcerea chinului, transmițând mesaje, jurăminte de statornicie și de ,,robie” veșnică. Motivele se trag de la poezia universală a iubirii (Anacreon, Sappho, Petrarca, Ronsard, din ,,mica poezie” franceză a secolului al XVIII-lea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290402_a_291731]
-
de multitudinea și mobilitatea unghiurilor de abordare, recomandă această lucrare tuturor categoriilor de specialiști care desfășoară activități de educație, asistență, intervenție și sprijin pentru persoanele cu dizabilități sau cu cerințe educative speciale. Autorul Iași, 2005 CAPITOLUL 1TC "CAPITOLUL 1" Cadrul conceptual, stadiul actual și tendințele privind reabilitarea, educația și asistența persoanelor cu cerințe specialetc "Cadrul conceptual, stadiul actual și tendințele privind reabilitarea, educația și asistența persoanelor cu cerințe speciale" 1.1. Preliminariitc "1.1. Preliminarii" Evoluția și dezvoltarea psihopedagogiei speciale a
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
desfășoară activități de educație, asistență, intervenție și sprijin pentru persoanele cu dizabilități sau cu cerințe educative speciale. Autorul Iași, 2005 CAPITOLUL 1TC "CAPITOLUL 1" Cadrul conceptual, stadiul actual și tendințele privind reabilitarea, educația și asistența persoanelor cu cerințe specialetc "Cadrul conceptual, stadiul actual și tendințele privind reabilitarea, educația și asistența persoanelor cu cerințe speciale" 1.1. Preliminariitc "1.1. Preliminarii" Evoluția și dezvoltarea psihopedagogiei speciale a fost determinată de evoluția științelor psihologice și pedagogice (cu precădere în ultimile decenii) care au
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
socială a persoanelor aflate în dificultate; - informarea opiniei publice cu privire la responsabilitatea civică a membrilor comunității față de persoanele aflate în dificultate, precum și posibilitățile de valorificare a potențialului aptitudinal și relațional al acestor persoane în folosul comunității. 1.2. Finalitățile și cadrul conceptual al asistenței psihopedagogice și socialetc "1.2. Finalitățile și cadrul conceptual al asistenței psihopedagogice și sociale" Obiectivul central al acestui domeniu de cercetare‑acțiune este axat pe intervenția în scop terapeutic, recuperator, compensator și instructiv‑educativ asupra persoanelor cu diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
civică a membrilor comunității față de persoanele aflate în dificultate, precum și posibilitățile de valorificare a potențialului aptitudinal și relațional al acestor persoane în folosul comunității. 1.2. Finalitățile și cadrul conceptual al asistenței psihopedagogice și socialetc "1.2. Finalitățile și cadrul conceptual al asistenței psihopedagogice și sociale" Obiectivul central al acestui domeniu de cercetare‑acțiune este axat pe intervenția în scop terapeutic, recuperator, compensator și instructiv‑educativ asupra persoanelor cu diferite tipuri de deficiențe sau aflate în incapacitate de acțiune, pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
poate garanta respectarea demnității umane și sunt diminuate dificultățile pe care societatea le întâmpină în cazul persoanelor cu dizabilități. La Congresul European cu privire la persoanele cu dizabilități, desfășurat la Madrid în perioada 20‑23 martie 2002, s‑a adoptat un cadru conceptual de acțiune la nivel continental, național, regional și local, cu ocazia Anului European 2003 al persoanelor cu handicap, cadru destinat în principal ameliorării calității vieții și serviciilor destinate acestor categorii de persoane. Noua viziune propusă de participanții la acest congres
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
dezvoltare, cuprinși în sistemul de învățământ). Evoluția conceptului de educație specială a căpătat valențe noi în documentele Conferinței UNESCO asupra educației pentru persoane cu cerințe speciale, desfășurată la Salamanca în iunie 1994, prin care a fost asigurat un nou cadru conceptual, dar mai ales de acțiune, în vederea atingerii obiectivului de educație pentru toți, concretizat în sintagma educație/școală incluzivă. Această nouă formulă evidențiază recunoașterea universală a necesității reformării școlii obișnuite/publice, a sistemului de învățământ în general. Educația/școala incluzivă implică
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
investigație psihopedagogică a persoanelor cu cerințe speciale. Care este diferența majoră între inventarele/chestionarele și testele de personalitate și câte tipuri de teste proiective cunoașteți? CAPITOLUL 4TC CAPITOLUL 4" Deficiențe mintale / de intelecttc "Deficiențe mintale / de intelect" 4.1. Delimitări conceptuale și teorii explicative asupra deficiențelor mintaletc "4.1. Delimitări conceptuale și teorii explicative asupra deficiențelor mintale" Deficiența mintală, una dintre disfuncțiile psihice majore, este o noțiune încă nedefinită cu precizie, implicând numeroase aspecte de natură medicală, psihologică, pedagogică, sociologică și
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
majoră între inventarele/chestionarele și testele de personalitate și câte tipuri de teste proiective cunoașteți? CAPITOLUL 4TC CAPITOLUL 4" Deficiențe mintale / de intelecttc "Deficiențe mintale / de intelect" 4.1. Delimitări conceptuale și teorii explicative asupra deficiențelor mintaletc "4.1. Delimitări conceptuale și teorii explicative asupra deficiențelor mintale" Deficiența mintală, una dintre disfuncțiile psihice majore, este o noțiune încă nedefinită cu precizie, implicând numeroase aspecte de natură medicală, psihologică, pedagogică, sociologică și chiar juridică. Dificultatea este determinată de clasarea acestei disfuncții psihice
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
ajung la această performanță deprinderea este mecanică; - gândirea lor este concretă, situațională, cu limitări la rezolvări de tip mecanic, nu pot înțelege relațiile spațiale dintre obiecte; toate acestea fac ca la sfârșitul dezvoltării lor să nu poată depăși mecanismele gândirii conceptuale și modurile de operare mintală specifice unui copil normal ajuns la vârsta de 7 ani; - atenția se caracterizează printr‑un grad crescut de instabilitate, iar memoria, de regulă, este diminuată, însă, uneori, poate apărea hipermnezia (ca în cazul așa‑numiților
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
și se permanentizează, iar varietatea acestor dificultăți în ceea ce privește tipul, gradul și particularitățile de manifestare de la un copil la altul nu permite o abordare generală, exhaustivă a fenomenului. Teoretic, această dilemă ar putea fi analizată din cel puțin trei perspective: bazal‑conceptuală, factorial‑determinativă și formal‑procedurală. În primul caz, accentul este pus pe abordarea procesuală (intervenții acțional‑stimulative și terapeutic‑recuperative), abordarea directă (construirea de programe educative individualizate axate pe dezvoltarea ariilor instrumentale din domeniul limbajului, citit‑scrisului, calculului matematic, raționamentului
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
mai mare în cazul elevilor cu deficiențe mintale și senzoriale datorită particularităților proceselor psihice (percepția, reprezentarea, gândirea, imaginația, memoria), iar intuiția are un rol compensator, acela de a crea imagini/reprezentări mintale active cu care să poată opera în plan conceptual și noțional. • Principiul accesibilității și tratării individuale, diferențiate - acest principiu poate fi realizat prin respectarea particularităților psihice determinate de tipul și gradul deficienței. În legătură cu acest principiu acționează o regulă, și anume stabilirea unor legături/corelații logice între cunoscut și necunoscut
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
lor sociale. Din această perspectivă, prin raportare la contextul actual al schimbărilor petrecute în sistemul românesc de învățământ și având în vedere unele confuzii care încă mai există în mediul nostru școlar, am considerat utilă prezentarea unor aspecte privind delimitarea conceptuală, aria și/sau mediul de aplicabilitate al serviciilor de consiliere în școală, persoanele autorizate pentru activitatea de consiliere, beneficiarii acestor servicii etc. Termenul a fost lansat de literatura anglo‑saxonă - counseling - și se referă în principal la o intervenție individualizată
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de asistență și protecție destinate persoanelor cu dizabilități sau aflate în dificultate. Această lucrare a reprezentat, în literatura de specialitate din țara noastră, prima abordare pe criterii științifice a calității vieții persoanelor cu handicap. De asemenea, sunt clarificate câteva delimitări conceptuale utile în practica serviciilor de protecție specială și se oferă un set complet de standarde de calitate în funcție de principalele categorii de activități specifice unor centre/servicii de profil. 1. Mult timp cercetătorii au căutat un model universal de dezvoltare, încercând
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]