2,910 matches
-
a verbului din regentă); Nu mă interesează ceea ce ai spus; Ceea ce ai spus chiar nu mă interesează. V. coerență, enunț, focalizare, predicație, remă, tematizare. DSL 2001. RN REMĂ. Termenul remă a fost propus pentru a denumi cel de-al doilea constituent al structurii unui enunț, atunci cînd se urmează terminologia propusă de Aristotel, pentru ceea ce în mod obișnuit este numit predicat, și cînd se respectă corespondența dintre nivelul sintactic și cel logico-semantic. În acest caz, rema reprezintă segmentul discursiv prin care
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
a presupune necesitatea unui statut ontologic propriu-zis. V. discurs, funcție, ierarhie, limbă, relație, sistem. HJELMSLEV 1943; GREIMAS - COURTES 1993; DSL 2001; DETRIE - SIBLOT - VERINE 2001. RN SUBIECT. În tradiția gramaticală și logică este stabilit că un enunț este alcătuit din constituenți ce posedă funcții sintactice diferite, dintre care două au fost identificate încă din Antichitate: cea de subiect, care indică obiectul despre care se vorbește, și cea de predicat, care arată ce se spune despre subiect. Subiectul este definit în majoritatea
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
obligativitatea "acoperirii" în orice limbă, fie concret, prin intermediul unor substantive, pronume etc., fie abstract prin categorii vide (de exemplu, urmele care apar în urma deplasării subiectului). Dacă opoziția dintre subiect și predicat este o distincție gramaticală și logică, nu întotdeauna acești constituenți ai discursului corespund în viziunea acestor două discipline. Cu alte cuvinte, subiectul gramatical nu coincide întotdeauna cu subiectul logic, iar această situație a oferit sugestia distingerii și a altor tipuri de subiect, din perspectiva analizei comunicării, a a n a
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
se distinge ca persoană sau lucru despre care se spune ceva, altul decît trăsăturile asociate în mod obișnuit subiectului enunțului. În propoziția Coridorul a fost pictat de fratele meu, de exemplu, fratele meu este sintagma nominală care concordă cu verbul, constituentul care, prin forma specifică, s-ar identifica cu subiectul enunțului. Dar, coridorul este cel care se distinge ca obiect la care se referă mesajul, entitatea asupra căreia se dă o informație. Ca atare, acesta este subiectul psiholgic al enunțului, deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
notabile, căci rigiitatea, stereotipia și monotonia tematică și de structură descriptivă constituie atributele genului. Recursul la tehnicile și procedeele literaturii didactice face ca, deși asociată paradigmei romanești, utopia să dispună în mică măsură de mijloacele de seducție specifice romanului: acțiunea, constituent important al speciei, își găsește cu greu loc în discursul utopic, iar conflictul veritabil este, de asemenea, absent; prin urmare, nici personajele nu au forță, consistență, individualitate sau identitate. Se pare, deci, că miza ideologică îngrădește destul de mult posibilitățile de
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
procentul adus de potențialul ereditar: fără a l absolutiza. Pe de altă parte, includerea în ecuație a acestui factor determină gândirea competenței pe niveluri și sfere. Nivelurile de manifestare a puterii de seducție diferă. Dar, dacă vom include interlocutorii între constituenții contextelor, ai situațiilor, atunci vom accepta că și competențele se cer judecate în funcție de ele. O asemenea concluzie este reală, dar - poate de aceea - și prea optimistă, fiindcă nu va îngădui nimănui să spună, nici despre sine nici despre altul, că
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
în sânge pentru a menține neutralitatea electrică. Mai sunt absorbiți și ioni de calciu, dar concentrația calciului în vezicula biliară este mai mare decât în plasmă deoarece distribuția ionilor de calciu este determinată conform echilibrului Donnan-Gibbs. Circuitul hepato-entero-hepatic Din toți constituenții lipidici ai bilei numai acizii biliari au o funcție utilă și numai aceștia participă la circuitul hepato-entero-hepatic. Circuitul este util deoarece furnizează hepatocitului cantități mari din acizii biliari secretați anterior. Acizii biliari conjugați, constituienți majori ai bilei, nu sunt absorbiți
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
perioade mai lungi de timp, cu ieșirile din aceeași substanță. Când aportul depășește eliminările, atunci este vorba de un dezechilibru pozitiv, iar când pierderile depășesc aportul este vorba de un dezechilibru negativ. 26.1. Compartimente hidrice ale organismului Apa este constituentul major al tuturor componentelor organismului. Cantitatea totală de apă corporală este în medie de aproximativ 60% din greutatea corporală la bărbații adulți și aproximativ 50% la femeile tinere. Diferențele înregistrate se datorează distribuției diferite a țesutului adipos, care conține o
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
organizate în nuclee și sateliți, dar în cadrul istoriei ele devin sateliți sau extensiuni ale nucleelor, „aducînd probe noi”.....Recunoaștem nucleele numai cînd identificăm rolul unei acțiuni în cadrul intrigii sau, cu alte cuvinte, cînd promovăm o acțiune la statutul de constituent al intrigii... Nu se poate stabili rolul sau funcția unei acțiuni fără să se ia în considerare consecințele și locul acestora în cadrul povestirii ca întreg. (Culler, 1975b: 135-6) În acest proces retrospectiv de stabilire a sensului și intrigii trebuie adus
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
de a înlănțui acțiuni într-un mod adaptat unui scop. Este cazul scripturilor (sau scenariilor) care reprezintă înșiruiri stereotipe de acțiuni. Cunoașterea lor este adesea indispensabilă pentru interpretarea textelor, mai ales a textelor narative, care nu explică toate relațiile dintre constituenții lor. Ca exemplu, să aruncăm o privire peste următorul rezumat de film: Abby, o tînără doctoriță veterinară cu un fizic obișnuit, animează o emisiune de radio. Unul din corespondenți, sedus de sfaturile sale, o invită la un pahar, dar Abby
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
moderne sînt foarte adesea separate de numele mărcii: "Sosește in better shape. CATHAY PACIFIC", "MONDIAL ASSISTANCE. Imposibilul pentru a vă ajuta", "EDF. Vă datorăm mai mult decît lumina". Se încearcă mai puțin identificarea sloganului cu o formulă autonomă, el devine constituentul unui discurs cu multiple dimensiuni. 3. Enunțuri despre alte enunțuri Aluzia la alte enunțuri Am examinat pînă acum fenomene de polifonie în care se combină mai multe surse enunțiative. Nu am putea totuși să confundăm aceste fenomene cu practica constantă
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
său, construirea celei pentru "cantina celebrelor bande ale lui Eddie Barclay și Johnny Halliday". Observăm că referințele se inserează una în alta, după o ordine strictă, pentru a ajunge la un grup care nu are decît un referent și anulează constituenții de la nivelele inferioare: în text, enunțiatorul nu face referire la Lavadou, ci la un hotel, nu la Johnny Halliday sau la o bandă, ci la un restaurant. 2. Substantive proprii și descrieri cu articol hotărît De fiecare dată cînd putem
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
acord valorile asociate mărcii cu cele asociate categoriei de produs. Pentru substantivele proprii, nu putem vorbi de semnificat la fel ca și în cazul cuvintelor din lexic. Referentul lor evocă un ansamblu deschis de contexte istorice, geografice, iar semnificantul lor, constituenții lor sonori (silabe, foneme) sau ortografici eliberează conotații. Publicitatea deja menționată pentru ceasul de lux "Corynthe" (vezi cap. 10) exploatează faptul că acest oraș aparține Greciei antice și este asociat zeilor, eternității, arhitecturii de marmură, perfecțiunii geometrice etc. Ea exploatează
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
din istorie. Estea-s adevărate. [...] Toate o fost cu putință.” Indiferent care ar fi sursa genetică a elementelor fantastice prezente în b. (mituri, ritualuri, credințe magice, visuri, coșmaruri etc.), ceea ce se impune este literaturizarea lor, transformarea lor în imagini poetice, în constituenți ai unui discurs narativ de tip ficțional. Alegoria, fabulosul, feericul, miraculosul devin niște procedee de încifrare, de poetizare a realității de dincolo de real, o lume acceptată, ca și cum ar fi reală. Amestecul firesc al celor două lumi, relația de complementaritate ce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285668_a_286997]
-
printre multe altele, și în numele arhanghelilor. E așadar, înainte de toate, un spirit al aerului și al văzduhului. Și vine de acolo de unde există prin esența lui, dintr-un spațiu fără țărmuriri și fără opreliști, acela al libertății în sine, până la constituentele sale de capriciu și de joc, și de răsfăț în sine și de sine. Imanentă naturii și combinațiilor ei infinite, împletită cu hazardul, străină de orice transcendență. Îngerii sunt înscriși într-o dependență și o ierarhie din care nimeni nu
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
să distingă și să definească eu precizie noțiunile de funcție gramaticală (de tipul subiect, obiect, predicat), de relație gramaticală (de tipul raportului dintre subiect și predicat, verb tranzitiv și obiect, determinat și determinant), și de categorie gramaticala în sensul ce constituent (de tipul SN = sintagmă nominală, SV= sintagma verbala, N = nume, V =verb, etc.68. Astfel se va putea explica noțiunea de "tip de frază” (afirmativă, negativă, interogativă), arătând, de exemplu, ca între propozițiile; „Nu am dat nimic nimănui." și „Nu
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3068]
-
în care Horațiu numește necesitatea mâna de bronz, exprimând în mod vag, mobil, fermecător o idee clară, găsind acest epitet că printr-o întâmplare.269 O expresie poetica așadar poate fi vagă / frumoasă prin naturalețea, spontaneitatea și noutatea apropierii dintre constituenți. Multe imagini, precizează același poet (Zibaldone, 2055), pot fi cuprinse într-o unică, scurtă expresie sau într-un cuvânt; ele trebuie să fie vag indicate, la fel ca relațiile cu subiectul lor. Efectul obținut astfel este plăcut pentru că procedeul obligă
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
și parasimpatică. Parasimpaticul trimite fibre motorii la veziculă și fibre secretorii la epiteliul ductal. Fibrele aferente simpatice transmit durerea din colica biliară. II. LITIAZA VEZICULARĂ DEFINIȚIE: afecțiune caracterizată prin formarea de calculi În vezicula biliară ca urmare a precipitării unor constituenți biliari. ETIOLOGIE. PATOGENIE Bila conține: colesterol, fosfolipide (90 % lecitine), săruri biliare, pigmenți biliari (bilirubină liberă + diglucuronat de bilirubinăă, acizi grași, substanțe minerale (fosfați, carbonațiă și apă; colesterolul, fosfolipidele și sărurile biliare reprezintă 80 % din bilă; debitul este de 5001500 ml
Patologie chirurgicală by Sorinel Luncă () [Corola-publishinghouse/Science/91483_a_93262]
-
burete" - o malformație renală rar Întâlnită. Calcificările menționate la ultimele 3 paragrafe sunt considerate de mulți autori drept precursorii calculilor renali. 2. COMPOZIȚIA CHIMICĂ Calculii urinari aparțin grupului biomineralelor. Diverse substanțe organice sau anorganice, cu structură cristalină sau amorfă, sunt constituenții majori ai calculilor. Este de remarcat faptul că, doar aproximativ 33% din toate “pietrele” aparatului urinar au o structură monominerală, cel mai frecvent existând combinații ale componenților de mai jos În diverse proporții. Trebuie să notăm și faptul că oxalatul
LITIAZA RENALĂ GHIDUL PACIENTULUI ŞI AL MEDICULUI by CĂTĂLIN PRICOP () [Corola-publishinghouse/Science/91500_a_93180]
-
des phénomènes culturels du moment où ceux-ci sont reliés aux premiers. Les informations entraînées dans une recherche consacrée à la communication culturelle et linguistique sont sans doute non seulement nombreuses, mais aussi de types très différents. Les informations constatives qui constituent le point de départ des analyses et des interprétations sont empruntées aux travaux qui seront évidemment cités dans la bibliographie, sans que la source soit précisée à chaque fois dans cet ouvrage, vu que les travaux en questions sont eux-mêmes
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
artă ale acestuia, chiar dintre cele mai radical inovatoare. Caracterele tradiționaliste se precizează mai cu seamă în poezie. Invarianta lor este estetizarea spiritualizantă a unui material de inspirație autohton. Menținându-se în universul rural, tradiționaliștii semnalează cu stăruință în acesta constituenți ce nu atrăseseră în chip deosebit privirile sămănătoriștilor. În versul sămănătorist apar în prim-plan câmpuri, holde, munți, ciobani, hore, nunți, lăutari, cârciumi, hanuri; lirismul tradiționalist decorează peisajele cu biserici, schituri, troițe, înfățișează preoți, monahi, ceremonii cultice, datini de sărbători
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290235_a_291564]
-
matematică a unei teorii este exclusiv responsabila de succesul ei predictiv despărțite de conținutul lor fizic, ecuațiile matematice nedând naștere la nici o predicție (idem). În schimb, Psillos propune un nou program de cercetare realist în care se urmărește identificarea acelor constituenți teoretici ai teoriilor anterioare care au avut succes predictiv, care au contribuit esențial la succesul lor; și să se arate că acești constituenți au fost reținuți în teoriile ulterioare (Psillos 1996: 308-310). La baza acestei propuneri a lui Psillos stă
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
idem). În schimb, Psillos propune un nou program de cercetare realist în care se urmărește identificarea acelor constituenți teoretici ai teoriilor anterioare care au avut succes predictiv, care au contribuit esențial la succesul lor; și să se arate că acești constituenți au fost reținuți în teoriile ulterioare (Psillos 1996: 308-310). La baza acestei propuneri a lui Psillos stă ideea că, chiar dacă acceptam că dezvoltarea științei nu a fost una cumulativa, este implauzibil să spunem că tot ce ne-au spus despre
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
tot ce ne-au spus despre lume teoriile care au fost respinse este greșit, în ciuda succesului lor empiric. Trebuie să fi existat ceva care să fi generat acest succes al teoriilor, iar acest ceva trebuie să fi făcut parte dintre constituenții ei teoretici. Poziția realista este asigurata, din aceasta perspectiva, imediat ce am identificat acești constituenți. Greșeala lui Worrall consta în aceea că a identificat greșit acei constituenți responsabili pentru succesul științei. Atât Psillos, cat și Worrall greșesc prin aceea că nu
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
în ciuda succesului lor empiric. Trebuie să fi existat ceva care să fi generat acest succes al teoriilor, iar acest ceva trebuie să fi făcut parte dintre constituenții ei teoretici. Poziția realista este asigurata, din aceasta perspectiva, imediat ce am identificat acești constituenți. Greșeala lui Worrall consta în aceea că a identificat greșit acei constituenți responsabili pentru succesul științei. Atât Psillos, cat și Worrall greșesc prin aceea că nu iau în serios explicațiile antirealiste ale succesului științei. Ei încearcă să salveze argumentul lipsei
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]