8,487 matches
-
fiul lui Iosafat. Însă în anii domniei lui Ahab au avut loc conflicte militare cu regatul sirian "Aram Damasc"(în ebraică "Aram Damesek") și, potrivit izvoarelor istorice asiriene, cu Asiria. Din cauza sprijinului său pentru cultul politeist, a ospitalității acordate preoților divinităților cananeene-feniciene și a prigonirii adepților monoteismului, regele Ahab este denunțat de textul biblic ca cel mai mare răufăcător dintre regii Israelului până la el, mai rău decât tatăl său Omri sau decât Ieroboam I ("Iaravam ben Nevat"). Profetul Ilie a suferit
Ahab () [Corola-website/Science/312982_a_314311]
-
acesta Iordanes ne înfățișează seriozitatea și priceperea cu care cel puțin clasa sacerdotală privea preocupările științifice, iar mai departe "pe bărbații cei mai de seamă și mai înțelepți pe care i-a învățat teologia, i-a sfătuit să cinstească anumite divinități și sanctuare, făcându-i preoți și dându-le numele de pileați"" (Getica;XI,71) Deceneu a înlăturat cultul bahic sau dionisiac asociat cu cultura viței de vie și cu orgii. El este cel dintâi care s-a opus viguros pătrunderii
Deceneu () [Corola-website/Science/301063_a_302392]
-
cele ale lui al Sulami (m. 1021) și Farid ad-Din Attar (m. 1229). Attar o descrie ca fiind “bărbat” în funcție de statutul și realizarile ei. Este considerată a fi prima care a îndrăznit să vorbească deschis despre dragostea dintre om și divinitate, ceea ce a devenit tema anecdotelor referitoare la viața ei, poeziilor sale fragmentare și rugăciunilor care au supraviețuit în lucrările autorilor ce au urmat-o. Unii învățați au spus chiar că ar fi fost primul mistic musulman în adevăratul sens al
Rabi‘a al-Adawiyya () [Corola-website/Science/329049_a_330378]
-
înlocuind termenul Ifrit cu semnificația exegetica a acestuia . În sinteză, termenul Djinn este de origine străveche și revelează trecerea de la o concepție religioasă animista (genius loci) spre o viziune politeista o categorie de entități subordinate unui zeu creator alături de alte Divinități specializate într-un anumit raport față de lume). În Coran Djinnii reprezintă o categorie de îngeri inferiori, sunt entități spirituale invizibile. Care se pot revelă printrun corp eteric, acționează în lumea istorică prin “inspirații” sau chiar prin îndeplinirea diferitelor munci în
Djinn () [Corola-website/Science/328718_a_330047]
-
1978, Pentru Ion Pop (1980), autorul primei monografii a operei stănesciene, „Elegia întâia (...) reactualizează o «schemă» mitică universală, aceea a eului cosmic...”. Exegetul consideră util să menționeze că „Simbolistica centrului, a punctului și a sferei a reprezentat încă din vechime divinitatea creatoare a lumii. Punctul care se mișcă în haosul originar, definițiile medievale ale lui Dumnezeu ca «sferă al cărei centru e pretutindeni, iar circumferința nicăieri» (...) constituie astfel de repere” (Ioan Pop, Nichita Stănescu, Spațiul și măștile poeziei, Ed. Albatros, București
Elegia întâia () [Corola-website/Science/309930_a_311259]
-
EPL, Buc., 1969, p. 11 - 23, cf. Nichita Stănescu interpretat de..., 1983, p. 75). Alex. Ștefănescu (1986) apropie preexistența descrisă în acest poem cu „increatul” lui Ion Barbu, găsind similitudini deopotrivă cu străvechile texte sacre indiene sau egiptene „în care divinitatea este definită - cu specifică precauție sacerdotală - prin negație...” ("Introducere în opera lui Nichita Stănescu", 1986, p. 102-103). Atentă la dedicația poemului, Ștefania Mincu ("Momentul Nichita Stănescu", în vol. "Nichita Stănescu: Poezii", Ed. Albatros, București, 1987) exploatează tema condiției artistului, a
Elegia întâia () [Corola-website/Science/309930_a_311259]
-
propriul set de principii raționale stabilite de Dumnezeu, care ar putea fi înțelese de către ființele umane exclusiv prin intermediul rațiunii. Acest lucru însemna că lucrurile din lumea umană și din lumea fizică pot fi înțelese fără a aduce religia, misticismul sau divinitatea în ecuație. Deiștii nu erau atei; pur și simplu, afirmau că tot ceea ce se referea la universul fizic și la cel uman poate fi înțeles independent de aspectele sau explicațiile de ordin religios. Pentru un cadru istoric corect al secolului
Iluminism () [Corola-website/Science/298728_a_300057]
-
panteonului arab politeist, alături de consoartele lui feminine, anume Al-Lat, Al-Uza și Manat. Istoriografia islamică amintește de un manuscris pe pergament, al cărui autor este bunicul profetului Mahomed (anume Abd-al-Mutalib), care privește reglarea unei datorii, încheiată conform tradiției locului cu invocarea divinităților adorate pe post de martori, anume Alah și Al-Milkan. Acest fapt se înscrie în tiparul semit clasic (de ex., Yahve a avut în mintea evreilor timp de sute de ani și el o consoartă, numită Așera (celebra Astarte biblică), până când
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
cum ea nu găsește anormal nici faptul că tatăl lui Mahomed avea prenumele "Servitorul lui Alah" (sau dacă vrem "sclavul lui Alah" - asta înseamnă Abdalah). Explicația acestui fapt este că arabii politeiști recunoșteau mai mulți zei, printre care și Alah (divinitatea masculină), care era, ca orice bărbat arab "șeful casei", adică "șeful casei de piatră" care era templul orașului. În această construcție neterminată (fără acoperiș) erau reunite toate puterile supranaturale în care arabii credeau pe atunci. Rocile, în general, erau considerate
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
explică acest cult al pietrelor, cum este și piatra neagră încastrată în colțul Kaabei, la sud-estul edificiului. Arabii credeau însa nu numai că pietrele, ci și arborii conțin sacrul; un tufiș de palmieri (nakhla) servea de exemplu ca rezidență "Doamnei", divinității feminine ("raba") venerată de locuitorii Meccăi, care mai era numită și Al-'Uza ("Prea-Puternica"); aceștia îi cereau protecție, așa cum stă bine unor comercianți experimentați, care credeau că a face alianțe cu puterile supranaturale era benefic pentru comerțul lor. Ce poate
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
târgurile de schimburi de mărfuri. Pelerinajul la Mecca se făcea pentru a cere protecție celor 3 doamne și stapâne (Al-Lat, Al-Uza și Manat), însă exista aici și un domn (rab), care era stăpânul casei (bayt) de piatră, și care în contrast cu divinitățile feminine ce procurau abundență, era creator. De aici explicația insistenței Coranului în respingerea "asociaționismului", adică recunoașterea în continuare a divinităților feminine alaturi de divinitatea masculină recuperată de noua religie. În această optică, islamul este o trecere de la un politeism ierarhic
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
Al-Uza și Manat), însă exista aici și un domn (rab), care era stăpânul casei (bayt) de piatră, și care în contrast cu divinitățile feminine ce procurau abundență, era creator. De aici explicația insistenței Coranului în respingerea "asociaționismului", adică recunoașterea în continuare a divinităților feminine alaturi de divinitatea masculină recuperată de noua religie. În această optică, islamul este o trecere de la un politeism ierarhic local, la monoteism pur, sub influența religiilor mai vechi, anume iudaismul și creștinismul. Nu există nicio imagine vizuală sau reprezentare
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
exista aici și un domn (rab), care era stăpânul casei (bayt) de piatră, și care în contrast cu divinitățile feminine ce procurau abundență, era creator. De aici explicația insistenței Coranului în respingerea "asociaționismului", adică recunoașterea în continuare a divinităților feminine alaturi de divinitatea masculină recuperată de noua religie. În această optică, islamul este o trecere de la un politeism ierarhic local, la monoteism pur, sub influența religiilor mai vechi, anume iudaismul și creștinismul. Nu există nicio imagine vizuală sau reprezentare a lui Allah deoarece
Allah () [Corola-website/Science/306620_a_307949]
-
statul islamic Dumnezeu este suveranul, conducătorul suprem, de aceea liderul musulman trebuie să guverneze în baza legii islamice. Referindu-se la relația dintre Dumnezeu și creație, Qutb distinge două atribute specifice fiecărei entități, astfel: „Crezul islamic postulează că există ʹuluhiyya (divinitate) și ʻubudiyya (adorație, venerare). Cea dintâi este proprie lui Dumnezeu și numai lui, iar cea de pe urmă este caracteristică creației sale, implicit oamenilor, a căror viață este tributară implicațiilor și consecințelor unicității lui Dumnezeu (tawḥīd). ” (Khatab apud Qutb: 2006 A
Frăția Musulmană () [Corola-website/Science/322073_a_323402]
-
altruist. Ashlag a propus ca un astfel de cadru este scopul Creației, și tot ceea ce se întâmplă este pentru a ridica omenirea la nivelul altruismului și iubirii unuia față de celălalt. Ashlag s-a concentrat asupra societății și relației ei cu [[Divinitate]]a. Altruismul este esențial religiei Sikh. Credință centrală în Sikhism este aceea că cea mai mare faptă pe care cineva ar putea să o facă, este de a absorbi și a trăi calitățile dumnezeiești că dragostea, afecțiunea, sacrificiul, răbdarea, armonia
Altruism () [Corola-website/Science/320420_a_321749]
-
Celelalte trei au fost: Jocurile Pytice din Delphi, Jocurile Istmice din Corint și Jocurile din Nemeea. O deosebire importantă dintre Jocurile grecești și cele moderne este că toate evenimentele atletice indiferent de gradul de importanță erau organizate sub patronajul unei divinități. La Delphi era onorat zeul Apollo, iar în Corint și Nemeea zeul Poseidon. Se credea că zeii le dau atleților forța fizică și abilitatea necesară pentru a putea participa cu succes la Jocuri, și drept urmare, atleții se închinau la zeitățile
Jocuri Olimpice antice () [Corola-website/Science/302316_a_303645]
-
natural dezechilibrele apărute. Spre deosebire de "Dragonlance", în care balanța universului era o forță mai puternică chiar decât zeii, existența unui zeu sau a zeilor în "The Death Gate Cycle" este necunoscută; echilibrul universal este cel mai apropiat concept de cel al divinității. De-a lungul unor linii similare, autorii continuă să exploreze tema oamenilor care devin zei - în cazul nostru întreaga rasă Patryn și Sartan revendică acest titlu. În cele din urmă, la fel ca în ambele serii "Dragonlance" și "Darksword", autorii
The Death Gate Cycle () [Corola-website/Science/324240_a_325569]
-
O migrație majoră se desfășoară din Sahara Centrală (care anterior era populată de o vegetație și fauna densă) către vestul Africii datorită schimbării climatice. În Regatul Vechi al Egiptului, locuitorii construiau megastructuri funerare piramidale dedicate conducătorilor (faraoni) ce se considerau "divinități pământene" ce se considerau diferiti de restul maselor. Sunt dezvoltate metalurgia bronzului, meșteșugul sticlei, podoabelor și bijuteriilor din diferite metale prețioase importate din zone îndepărtate. În Europa neolitică, locuitorii construiau megastructuri megalitice circulare dedicate ceremoniilor religioase, iar pe insula Creta
Mileniul al III-lea î.Hr. () [Corola-website/Science/305557_a_306886]
-
motive religioase, pe care ei o consideră un abuz traumatic și anacronic asupra integrității fizice a copiilor. Circumcizia rituală este o practică multimilenară. La popoarele semitice (musulmani, evrei) ea reprezintă o formă de sacrificiu și de pactare prin sânge cu divinitatea. Perceptele îi impun tatălui să-și circumcidă fiul, dar pe motive de neîndemânare care pot fi dăunătoare, tatăl are dreptul să-i transmită această sarcină unui specialist. Primele menționări ale circumciziei au fost picturale, în morminte ale Egiptului antic, atestând
Circumcizie () [Corola-website/Science/308674_a_310003]
-
moartea, atunci când vocea interioară îi spune că destinul nu i s-a împlinit. Puterea gestului și a cuvântului omenesc sunt o pornire de orgoliu luciferic care îl fac pe omul ajuns la conștiința energiilor sale interne să se asemene cu divinitatea. Scoate ziarul "Forța morală" la 28 octombrie 1901, iar în decembrie îl sprijină pe Constantin Al. Ionescu-Caion, în acuzația împotriva lui Caragiale că ar fi plagiat în "Năpasta" pe închipuitul autor maghiar Kemeny. Macedonski, orbit de resentimente împotriva celui care
Alexandru Macedonski () [Corola-website/Science/296854_a_298183]
-
trebuie să țină cont de realizările științei laice, deoarece numai filosofia laică furnizează intelectului criterii de cunoaștere și gândire. Pe acestea se întemeiază cunoașterea dialectică. Scripturile, în schimb, nu trebuie să fie socotite mijloc de demonstrare a existenței sau atributelor divinității, ci numai reper sau referință. Varlaam opune astfel două metode de demonstrație: În acest fel, Varlaam voia să se opună catolicismului pe propriul său teren: logica, rațiunea. Mesajul lui Varlaam era acela că propozițiile teologiei catolice nu au valoare apodictică
Varlaam Calabrezul () [Corola-website/Science/305550_a_306879]
-
în conflict cu cei care susțineau linia tradițională a islamului, prin faptul că abdordează dintr-o perspectivă raționalistă probleme precum caracterul creat sau increat al Coranului, ideea predestinării în comparație cu liberul arbitru, modul în care ar trebui interpretate atributele umane ale divinității, originea răului. Primii reprezentați ai acestui curent teologic sunt Wășil ibn ‘Ață′ (m.131H, 748 d.Hr.) și ‘Amr ibn ‘Ubayd (m.144H, 761 d.Hr.) Tradiția spune că Wășil ibn ‘Ața′ s-a separat de maestrul său Ḥasan al-Bașrῑ
Mutazilism () [Corola-website/Science/328973_a_330302]
-
rotație manșoanele aprinse deasupra capului și le învârt până ce se termină de ars. Coroana e o reprezentare stilizată a crucii pe care a murit Hristos și în același timp o legătură între cer și pământ, o comuniune între om și Divinitate. Pornește din pământ, se înalță spre cer și coboară din nou în pământ. E o adevărată rugăciune. Coroana poate reprezenta foarte bine și desfășurarea vieții umane: nașterea, viața și moartea. Cauciucurile aprinse pot fi considerate niște lumânărie uriașe. Biruința luminii
Boiștea, Neamț () [Corola-website/Science/300775_a_302104]
-
lui Dumnezeu, ce se află din preeternitate cuprins în "Umm al-Kităb" - „Maica Scripturii” aflată în ceruri pe "al-Lawh "al-"Mahfūz" - „Tabla Păstrată”, după cum se arată chiar într-un verset coranic: Pentru musulmani, Coranul nu este doar cartea sacră revelată de către divinitate, definită ca o sumă de concepte în care se crede, o sinteză de precepte etice, o conduită de viață spirituală, un codice civil ce răspunde problemelor vieții cotidiene, ci și „o inimitabilă simfonie ale cărei sunete îi mișcă pe oameni
Coran () [Corola-website/Science/296906_a_298235]
-
secol. Versiunea lui Uthman (cunoscută sub numele "Mushaf 'Uthmăn" "Vulgata lui Osman") organizează revelațiile în ordinea lungimii, cu cele mai lungi capitole (sura) la începutul Coranului și cele mai scurte la sfârșit. În viziunea conservatorilor ordinea capitolelor este stabilită de divinitate. Mai târziu specialiștii au încercat să așeze capitolele în ordine cronologică, și printre musulmani există un consens privind impărțirea capitolelor în cele revelate la Mecca și cele revelate la Medina. Unele sure (de exemplu Sura XVII - "Al-Isră"‘) au fost revelate
Coran () [Corola-website/Science/296906_a_298235]