2,052 matches
-
el este ministrul păcii și nu poate accepta situația în care creștinii se măcelăresc între ei. Ca răspuns la acest refuz Napoleon ocupă Roma în 1808, revocă daniile făcute bisericii de către Carol Magnul și Pepin, dizolvă Colegiul Cardinalilor și-l exilează pe Papă la Savona, ca apoi să-l aducă în 1812 la Fontainbleau. Steaua lui Napoleon începe să pălească însă odată cu campania militară din Rusia. Evoluția spre prăbușire devine iminentă, ajutată și de cei pe care Napoleon i-a folosit
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
o minoritate -, suportate cu greu de către alții, să apară neliniștea. Unii, cei din Frontul Salvării Naționale (FSN) și aliații lor, se tem să nu fie anihilați de forțele liberale de dreapta, susținute de elitele anticomuniste din exil, de regele Mihai, exilat de asemenea din 31 decembrie 1947; și în niciun caz o persoană ca Ion Iliescu nu ar fi subscris la o astfel de restaurație. Ceilalți se mobilizează pentru a stârpi răul totalitar, neavând de înfruntat numai patru milioane de membri
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
închisori și muriseră, răpuși de boli și de mizerie, ca Iuliu Maniu și atâția alții, sau uciși de-a dreptul, ca Gheorghe Brătianu. Dar și cei care izbutiseră să reziste vegetau încă în închisori sau, în cel mai bun caz, exilați în sate aproape pustii din Bărăgan, copleșiți de absența oricărei speranțe. Așa că regimul putea să-și permită să cumpere un început de recunoaștere internațională renunțând la represiunea fățișă și eliberând, în 1964, marea majoritate a deținuților politici. Un an mai
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
istoriei democrațiilor reinventate la sfârșitul Războiului Rece dacă nu chiar al Istoriei ca atare, precum o deplângea cândva celebrul ei fiu risipitor, Mircea Eliade, care atribuia patriei sale de origine destinul acestei rătăciri în lumea paralelă unde comunitatea internațională își exilează fantomele, inclusiv fantomele din Balcani. Adevărata cotitură în această istorie recentă, punctul de ruptură în soarta României postdecembriste nu ar fi existat probabil niciodată fără conjuncția dintre factorul intern reprezentat de prima alternanță la putere, în 1996, când nomenclatura cât
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
fi construită în vecinătatea acelui act medical dresat de medicii Iuliano și Bogdan, pe care Eminescu și-l cunoștea, desigur: „starea lui este periculoasă atât pentru societate cât și pentru el însuși”. Altfel, de ce „mort pentru societate”? Pentru că se simțea exilat în Botoșani? Pentru că se face atâta tapaj cu aceste chete care-l scot, de fapt, iarăși din viața publică?). Din relatarea ei către Cornelia Emilian, reținem mai întâi grija pentru necesarele băi de la Hall de care o atenționează pe Cornelia
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
necesară, față de acțiunile conducătorilor lor. Regele, furios, a ordonat consiliului bisericii să se dizolve. Black a fost acuzat de sfidare, iar pedeapsa a fost stabilită de consiliul particular al regelui, care, după ce a trasat câteva soluții de compromis, l-au exilat pe preot dincolo de râul Spey și au solicitat tuturor clericilor să semneze un legământ, prin care se obligau ca în problemele civile să se supună tribunalului judiciar civil“ Este un moment semnificativ pentru istoria religioasă a Scoției când regele Iacob
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
treptele palatului Luvru. Parlamentul s-a reunit de urgență, iar Leonora Galigai a fost judecată, acuzată de vrăjitorie și condamnată la moarte. Când regina a încercat să protesteze împotriva deciziilor parlamentului, Ludovic a acuzat-o de les majeste și a exilat-o la castelul Blois. Apoi a decis să se alieze cu ducele de Savoia împotriva armatei spaniole - să nu uităm că Ludovic era căsătorit cu infanta Spaniei - pe care a înfrânt-o. Incapabilă de a reacționa, regina mamă privea uimită
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
regelui. Fiind deconspirat, a fost nevoit în 1631 să fugă în Lorena, revenind la scurt timp pentru a cere și a obține iertarea lui Ludovic. Nu aceeași soartă a avut și regina mamă - de a i se acorda iertarea- fiind exilată în Bruxelles, unde a rămas până la sfârșitul vieții. Un alt aspect care aruncă un semn de întrebare asupra vieții lui Ludovic al XIII-lea este sexualitatea sa. În lucrarea intitulată Homosexuality and Civilization, Crompton de Louis povestește cum regele, deși
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
garantării vieții și a bunurilor materiale. Ca urmare a acestor presiuni, patru sute de mii de hughenoți au preferat să se convertească la catolicism, iar regele a revocat Edictul de la Nantes, înlocuindu-l cu cel de la Fontainebleau. Acest Edict i-a exilat pe pastorii protestanți, a demolat bisericile acestora, a instaurat botezarea forțată; noul Edict a fost aspru comentat în Europa protestantă, și chiar Papa Inocent al XI-lea a criticat violența cu care a fost pus în practică. Cu toate acestea
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
sutele de crapi au fost pescuiți din fântâni și mutați în fântânile de la Marly. Fouquet a fost condamnat la moarte, apoi pedeapsa a fost comutată și a fost condamnat la închisoare pe viață, în recluziune totală. Soția sa a fost exilată. De asemenea Ludovic a rechiziționat toate obiectele decorative și 13000 de volume din impresionanta colecție de 27 000 de exemplare de carte rară pe care le deținea Fouquet. După demiterea lui Fouquet și exilarea definitivă din panteonul artistic, Ludovic a
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
necesitate. Drept argument au adus din nou Geneza, unde bărbatul a dat nume tuturor viețuitoarele. În plus, căderea în păcat s-a datorat tot credulității și curiozității Evei, care, ascultând de sfaturile șarpelui, a mușcat din mărul cunoașterii. Prin urmare, exilați pe pământ, Adam preia prerogativele Divinității, devenind stăpânul femeii, care, pedepsită, trebuie să îl asculte și să i se supună. Din acest motiv nu trebuie să ne mire regulile impuse de Sir Thomas Overbury, în lucrarea A Wife, scrisă în
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
ortografic, bara oblică, *blancul, linia de pauză și punctul sunt mai ales semne de punctuație, iar virgula, deși semn de punctuație, privește Într-o anumită măsură și ortografia În sens strict (p. XXXVII). CITAT RETRAS!!! Se spune că I.L. Caragiale, exilat la Berlin, dădea telefon tipografilor săi pentru a schimba câte o virgulă În unele dintre textele sale! Chiar dacă faptul În sine ține de domeniul anecdoticii, el sugerează cât se poate de bine scrupulozitatea În privința problemelor de punctuație a marelui nostru
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
poveștii este cunoscută: sătulă să-și mai vadă progeniturile ingurgitate, Rhea Îi va da, În locul lui Jupiter, un pietroi Înfășurat În scutece, pe care el Îl Înghiți fără să clipească; acest Jupiter, devenit adult, Îl va detrona și-l va exila În Latium. În singurătatea lui, Saturn va deveni Înțelept și plin de răbdare și va instaura „epoca de aur”, În care domneau pacea și dreptatea. Această legendă așază În epigraf principala dialectică saturniană: aviditate și renunțare. Saturnianul „neevoluat” este otrăvit
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
a creat veteranilor o dublă pedeapsă prin faptul că: ‐ cele 8 hectare de pământ ce li s‐ a dat sau urmează a li se da în Dobrogea nu sunt suficiente pentru hrana lor și al doilea veteranii trebuie să se exileze în Dobrogea, lăsând în țară copiii, rudele și de multe ori și nevestele; 215 ‐ prin legile de la 9 ianuarie 1808 și 20 mai 1906, subofițerii care au făcut 12 ani de serviciu sa u 26 de ani pentru cei reangajați
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
valoare - pe care are să le scrie... Dar nu! - nu va mai lucra nimic serios întro țară de mofturi, unde nu se încurajează arta și literatura adevărată. De aceea și pusese de gând să părăsească acest Orient incult și să se exileze de bună voie în Occidentul luminal - la Kecikemet. Singurul bucureștean care s-a alipit la fosta „Junime“ literară din Iași - rara avis, gâscă rară. În politică, lipsă totală de principii, totuși o extremă consecvență: votează regulat cu opoziția, deși îi
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
judecat de 501 jurați trași la sorți: 281 votează pentru pedeapsa cu moartea, 220 împotrivă. Convinși că tirania nu e niciodată nimicită, că e tot timpul posibilă, atenienii au încercat s-o facă imposibilă, inventînd ostracizarea: Adunarea poate decide să exileze pentru o perioadă de zece ani orice persoană suspectată că ar vrea să instaureze tirania. Dêmokratia ateniană mai este caracterizată de trei imposibile: nu există guvern (nici Consiliul, nici colegiul strategilor nu pot fi considerate un guvern propriu-zis), nu există
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
1997, 7-8; Augustin Cozmuța, Himera ca o ultimă paranteză, „Graiul Maramureșului”, 1998, 21 iunie; Alexandru Pintescu, „Țărmul himerei”, PSS, 1998, 5-6; Titu Popescu, „Țărmul himerei”, „Observator” (München), 1998, octombrie-noiembrie; Nae Antonescu, Profil - Grigore Scarlat, „Discobolul”, 1999, 19-20; Alex. Ștefănescu, Scriitorul exilat la Târgu Jiu, RL, 1999, 50; Dorina Bohanțov, Resuscitarea romantismului, RL, 2000, 40. A. F.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289539_a_290868]
-
din București. Activează în comitetul societății secrete „Frăția”, iar în timpul revoluției de la 1848 e, împreună cu N. Bălcescu, secretar al Guvernului Provizoriu, care îl rânduiește vornic al Bucureștilor. Redactor la „Popolul suveran”, militantul pașoptist participă la lucrările pentru eliberarea robilor țigani. Exilat după înfrângerea revoluției, izbutește să evadeze la Orșova și se refugiază la Brașov, unde editează „Espatriatul” (1849) și pledează pentru apropierea dintre revoluționarii români și unguri. Hărțuit din pricina unei afaceri cu diamante, fuge la Atena și, de acolo, la Paris
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285808_a_287137]
-
în întregul Imperiu: vechiul regat al Boemiei va fi lipsit de orice autonomie, monarhia înceta să mai fie electivă, devenind ereditară în profitul Habsburgilor. Frederic al V-lea a fost surghiunit, iar stăpânirile sale confiscate, iar el nevoit să se exileze în Olanda. Mai târziu va pierde și titlul de elector, în beneficiul lui Maximilian I de Bavaria, care va primi și o parte din Palatinat. Frederic nu a renunțat atât de ușor, încercând prin diferite mijloace să discrediteze partida catolică
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Mary Fulbrook, op. cit., pp. 154-155. 389 O. Aubry, Le Second Empire, Paris, Librairie Arthème Fayard, 18-20, rue du Saint-Gothard, p. 127. Eroarea lui Napoleon Bonaparte fusese tocmai depărtarea de acest "colos" al timpurilor sale. Dar instrucțiunile dictate ulterior de împăratul exilat în insula Sfânta Elena erau, în esență, favorabile unei asemenea alianțe. Oportunitatea s-a ivit în legătură cu problema "Locurilor Sfinte", permițându-i să câștige alianța Angliei, pentru a combate Rusia. Se redeschidea "problema Orientală", născută din destrămarea Imperiului Otoman și pusă
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
avant la lettre, partid care s-a dovedit prea mic pentru a putea rezista electoral, lipsit de logistica și aparatul național. A trecut, după alegerile din 2000, în barca PSD-ului pentru a avea majoritatea în Consiliul Local, fiind apoi exilat de Ioan Solcanu la Havana pentru a-i face loc, cu șase luni înainte de alegeri și cu un buget consistent, potrivit pentru "convins" electoratul, lui Gheorghe Nichita la Primărie. Revenit de la post, a descoperit că e cam singur și izolat
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
lui era un priviligiu prețuit și niciun efort nu era prea mare ca să o meriți. Chiar și pentru oameni de elită. Sau mai ales pentru ei. Născut la Fălticeni, dar legat biografic și sufletește de Iași, Paul Miron s-a exilat în Germania stabilindu-se, în 1962, la Freiburg, un important centru al diasporei române. Din 1972 devine singurul profesor universitar din Germania care se ocupa de limba și literatura română, în cadrul catedrei de romanistică pe care a condus-o mult
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
a recăștigat puterea asupra Florenței și republica a fost dizolvată, Machiavelli a fost destituit din funcție și arestat pentru scurt timp,a fost închis în Florența, fiind învinuit de o presupusă conspirație împotriva noii puteri. După eliberarea sa, a fost exilat și detașat în San Casciano,unde și-a scris cele mai importante lucrări. În ciuda încercărilor sale de a căștiga încrederea casei de Medici, nu și-a recăștigat niciodată poziția înaltă pe care o deținuse în cadrul guvernului. Cănd republica a fost
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Iulia Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2273]
-
cele două euri. Jurnal intim, adică jurnal al relației dintre eul meu biografic și eul meu scriptic. Excrescență a budoarului din secolul al XVIII-lea (loc al izolării, al meditației, al lecturii, dar și al fantasmelor sexuale) intimul se vede exilat dintr-un spațiu definibil Într-o realitate mai degrabă teoretică: pagina de hârtie. „Vibrație materială”, cum o numește Philippe Starck 17, intimul e transferul imaginar al spațiului protector, al casei, Într-o Ithacă interioară, spre care scriitorul se Îndreaptă tânjind
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
parte a sinelui, adică formă a „capitalului individual”, ea nu se opune În mod programatic și direct exteriorității, cum ar fi fost normal. Printr-un artificiu destul de străveziu, de altfel, ea deviază confruntarea cu forțele care scapă de sub controlul scriitorului, exilându-le Într-un spațiu al așteptării. Energia astfel economisită va contribui la stabilirea unui program ferm al autodefinirii. În viziunea lui Bernard Cathelet, intimitatea se sustrage dialecticii individ-societate, nemaifiind o monedă de schimb În asimilarea culturală; intimitatea a devenit un
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]