3,363 matches
-
psihologiei, cu deosebire asupra posibilităților ei de dezvoltare. Este interesant de menționat cum aceeași soluție a înmânării forței și puterii dumnezeiești atotputernice, coborâte din Cer, statului național și reprezentanților acestuia pe Pământ a fost instrumentul de bază al ființării ideologiei fasciste din Germania, din Italia și din alte țări. O ideologie care s-a răspândit cu un succes de masă întru totul comparabil ideologiei marxiste, prin care, în locul idealului comunist utopic al unei echități economice a oamenilor de pe Pământ a fost
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
vitale ale sângelui; lăsat să degenereze într-un elefantiazis teritorial, care a cauzat enorm de multe victime și suferinzi în secolul al XX-lea. Au fost consecințe reale și de neuitat ale răspândirii în masă a sistemelor dictatoriale comuniste și fasciste. Acestea s-au dovedit interesate de știința psihologiei, inițial, în virtutea unei rivalități de simetrie cu ce se întâmpla în orice societate echilibrată, ulterior doar în măsura în care o puteau subordona intereselor lor ideologice. Era o ideologie întru totul comparabilă cu cea a
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
spiritual, pe care se clădea întreaga societate americană, care dovedea tot mai multă per-meabilitate față de psihologii care veneau din Germania și Austria. Aceștia imigrau în SUA din cauza imposibilității de a se împăca și de a se subordona la obscurantismul ideologiei fasciste care se impunea cu fiecare zi în țările lor de origine. Dacă inițial, la începutul secolului, acest pragmatism s-a dovedit reținut față de acceptarea introspecționismului lor profesional, în scurt timp, prin modul cum aceștia s-au pus în serviciul activității
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
Gh. Zapan. Deosebirea dintre cele două situații era dată doar de faptul că M. Beniuc a mai trăit pe propria sa piele, în Germania, evenimente similare, la fel de dramatice. Era cercetător și lucra alături de profesorul său J. Von Uexkull, când autoritățile fasciste nou instalate l-au somat pe acesta să subordoneze planurile de cercetare ale instituției cauzei ideologice a expansiunii naziste, să susțină politica antisemită, ariană și de expansiune teritorială a hitlerimului. J. von Uexkull, conducătorul Institutului din Hamburg, a ales atunci
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
și mai prosperi, mai activi economic, beneficiari ai tranziției. Noncălătorii pot fi mai vârstnici, mai săraci, mai puțin educați, inactivi sau chiar mai alienați. S-a demonstrat că această stare de marginalitate/alienare/insucces/resemnare generează structuri de personalitate „închise”, „fasciste”, cu un nivel scăzut de toleranță. Deci nu pentru că au călătorit în Occident, au devenit mai toleranți decât cei care artificial sunt puși în categoria de noncălători, ci pentru că sunt mai tineri, mai educați, mai bogați, mai activi, mai de
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
societății evreiești În perioada comunistă s-a desfășurat sub semnul unor puncte cardinale determinante. După părerea noastră, trei au fost factorii care au influențat această dinamică, și anume: În primul rând, trecutul imediat, adică tragedia populației evreiești În perioada dictaturii fasciste, sau ceea ce am numi capitolul românesc al Holocaustului. Această tragedie a avut un impact deosebit asupra populației evreo-române. Trauma Holocaustului va fi determinantă pentru supraviețuitorii acestei perioade, le va influența deciziile fundamentale, le va schimba radical modul de a gândi
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
și poate, cea mai importantă, ca impact asupra mișcării de idei din România, este Jurnalul lui Mihail Sebastian 2. Chiar dacă perioada surprinsă este cea a Holocaustului, În final este prins, cu tușe grăbite, un tablou al perioadei imediate căderii regimului fascist. În această scurtă perioadă, xe "Sebastian"Sebastian reușește să Înțeleagă Înaintea multora adevăratul caracter al comunismului. La 31 august 1944, el nota În Jurnal observația prin care intuia „noul totalitarism”: „Ar fi imposibil să lucrez sub un regim de comitete
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
autorii sunt conștienți sau nu, preocuparea pentru cercetarea istoriei comunismului este o formă de despărțire definitivă. Coordonate sociale și demografice ale populației evreiești din România după Holocausttc "Coordonate sociale și demografice ale populației evreiești din România după Holocaust" Perioada dictaturii fasciste a lui Ion xe "Antonescu"Antonescu a lăsat urme grave asupra stării generale a populației evreiești. Aceasta cunoscuse agresiunea fizică, concretizată În pogromuri, asasinate, torturi, muncă forțată, deportarea În condiții subumane, opresiunea de caracter economic, prin confiscarea de proprietăți, evacuarea
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
ridicat, interdicția practicării unor meserii, interdicția de a Învăța și de a primi asistență medicală În instituțiile statului. Era vorba de degradarea social-economică a unei Întregi populații, ce se vedealipsită de drepturi elementare și de apărare. În momentul căderii regimului fascist al lui xe "Antonescu"Antonescu, populația evreiască din România era practic Înjumătățită. Potrivit statisticilor, În Româniaanului 1945, populația evreiască număra 375.000 de oameni, pentru ca În 1946 numărul lor să crească, datorită unui aflux de foști evrei deportați din diverse
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
plan, evreii ar fi urmat să fie deportați spre lagărele de exterminare naziste din centrul Europei. La cele 240.000 de victime ale fascismului românesc se adaugă cei 110.000 de evrei din nordul xe "Transilvaniei"Transilvaniei, deportați de regimul fascist pronazist maghiar al lui Szálasi la Auschwitz-Birkenau. În același timp, trebuie spus că autoritățile fasciste românești sunt responsabile și de exterminarea a 170.000 de evrei ucraineni, În regiunile ocupate vremelnic de armata română. Aceasta a fost soarta evreimii din
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Europei. La cele 240.000 de victime ale fascismului românesc se adaugă cei 110.000 de evrei din nordul xe "Transilvaniei"Transilvaniei, deportați de regimul fascist pronazist maghiar al lui Szálasi la Auschwitz-Birkenau. În același timp, trebuie spus că autoritățile fasciste românești sunt responsabile și de exterminarea a 170.000 de evrei ucraineni, În regiunile ocupate vremelnic de armata română. Aceasta a fost soarta evreimii din România, care a avut, În cele din urmă, șansa ca imprevizibilul și colericul dictator Ion
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
se ridică la 410.000 de evrei, dintre care 170.000 erau evrei din Ucraina. Ținând seama că În perioada premergătoare războiului trăiau În România Mare 765.000 de evrei, putem spune că din aceștia au fost exterminați de dictatura fascistă a lui xe "Antonescu"Antonescu, În perioada 4 septembrie 1940-23 august 1944, circa 240.000 de evrei, iar 110.000 evrei din nordul xe "Transilvaniei"Transilvaniei au fost uciși din ordinul guvernului fascist pronazist maghiar. În acest context, se confirmă
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
din aceștia au fost exterminați de dictatura fascistă a lui xe "Antonescu"Antonescu, În perioada 4 septembrie 1940-23 august 1944, circa 240.000 de evrei, iar 110.000 evrei din nordul xe "Transilvaniei"Transilvaniei au fost uciși din ordinul guvernului fascist pronazist maghiar. În acest context, se confirmă aprecierea generală că evreii din România au pierdut În tragedia Holocaustului aproximativ 350.000 de suflete, deci aproape jumătate din populația lor. Dar grozăvia Holocaustului nu s-a materializat doar În numărul mare
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
vremii fuseseră numiți, neutru, „persoane strămutate” - dispersed persons (D.P.) -, cei ce fuseseră dislocați forțat de către autorități și internați În diferite forme concentraționale. Fenomenul este general european: atât În Vest, cât și În Est, prezența refugiaților evrei, supraviețuitori ai diverselor lagăre fasciste, era o problemă serioasă și pentru diversele guverne, și pentru comunitățile și organizațiile evreiești 4. Datorită poziției sale geografice, și În special Învecinării cu Marea Neagră, România avea să devină un obiectiv căutat de evreii din Întreaga Europă Centrală și de
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
evreiești din România imediat după război. Ele Își vor pune pecetea pe Întreaga dinamică a istoriei colectivității evreiești din România, pe opțiunile politice și ideologice ale acesteia. În umbra teroriitc "În umbra terorii" La 23 august 1944, o dată cu prăbușirea regimului fascist al lui xe "Antonescu"Antonescu, Începe o perioadă nouă În istoria populației evreiești din România. S-a Încheiat o perioadă dramatică, În care o formă de totalitarism i-a amenințat acesteia existența fizică. Din păcate, după o scurtă perioadă de
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
de tranziție 1944-1948 are loc o revenire, e adevărat, lentă și parțială, a populației evreiești În circuitul social-politic și cultural al României. O dată cu abrogarea legislației antonesciene, a Încetat reghetoizarea forțată a populației evreiești, ce a reprezentat unul dintre obiectivele regimului fascist. Pentru o scurtă perioadă, a existat la evrei, la fel ca și la români, speranța revenirii la o viață democratică, de tip pluralist. În esență, problemele erau comune, atât pentru majoritate, cât și pentru minorități, inclusiv cea evreiască, și ele
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
care, pe de-o parte, se Încearcă revenirea la un regim democratic - nu foarte stabil - ce existase În perioada interbelică, iar, pe de alta, această revenire este subminată de comuniști, deși formal ei făceau parte din noul regim democratic. Regimul fascist al lui Ion Antonescu cade În urma loviturii de stat de la 23 august 1944, realizată de către regele Mihai și de cercurile Palatului, cu asentimentul Partidului Național-Țărănesc și al Partidului Național-Liberal - așa-zisele „partide istorice”, partide democratice care dominaseră viața politică În
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
mai au loc contacte Între Iosif xe "Chișinevschi"Chișinevschi, membru al Biroului Politic al P.M.R., și Executiva sionistă, ce Își exprima sprijinul În alegerile parlamentare din 1948, În decembrie 1949 partidul avea să condamne oficial mișcarea sionistă, definind-o ca fascistă. Ca urmare, autoritățile comuniste vor forța „autodizolvarea” organizațiilor sioniste (februarie 1948) și vor opri activitatea În România a organizațiilor evreiești Joint, O.S.E. și O.R.T. (4 martie 1949). De asemenea, statul va trece În proprietatea sa rețelele evreiești de
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
proprietatea sa rețelele evreiești de Învățământ (1948) și cea sanitar-socială, În 1949. Aceste măsuri ce loveau În autonomia vieții evreiești se luau pe fondul unei propagande oficiale violente Împotriva a tot ce era specific acesteia. Sionismul era considerat o ideologie fascistă, iar mișcarea sionistă, la fel de periculoasă ca cea legionară. Dar această optică nu se manifesta doar În sfera propagandei. Ea s-a transmis În activitatea operativă a organelor de Securitate, ce-i urmăreau deopotrivă pe legionari și pe sioniști. Începând cu
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
de autoritățile comuniste la Începutul lui 1949. Acest act a reprezentat o lovitură puternică dată vieții evreiești, autonomiei sale. Mai mult decât atât, s-a dus o agresivă politică de demonetizare a acestor organizații, În special a Joint-ului, etichetat ca „fascist”, „imperialist” etc. Dar nu au existat nici la nivel comunitar contacte, conferințe religioase, asociații culturale etc., cu excepția unor relații politice, cum ar fi cea cu centrul comunist de cultură idiș din xe "Argentina"Argentina. Dar și acestea aveau loc sub
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
să „mistifice” substanța activității comunitare, să transforme aceste instituții fundamentale ale vieții evreiești, purtătoare ale unui pronunțat specific, În structuri În afara tradiției. Acest demers a fost facilitat de slăbiciunea comunității evreiești, erodată, În perioada anterioară, din cauza măsurilor luate de guvernarea fascistă. Totalitarismul fascist al lui Antonescu a sesizat potențialul de forță de rezistență al instituției comunitare și a trecut, În decembrie 1941, la desființarea cadrului comunitar. Se desființa organizația supracomunitară, Federația Uniunilor de Comunități, pe care o Înlocuia un organism subordonat
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
substanța activității comunitare, să transforme aceste instituții fundamentale ale vieții evreiești, purtătoare ale unui pronunțat specific, În structuri În afara tradiției. Acest demers a fost facilitat de slăbiciunea comunității evreiești, erodată, În perioada anterioară, din cauza măsurilor luate de guvernarea fascistă. Totalitarismul fascist al lui Antonescu a sesizat potențialul de forță de rezistență al instituției comunitare și a trecut, În decembrie 1941, la desființarea cadrului comunitar. Se desființa organizația supracomunitară, Federația Uniunilor de Comunități, pe care o Înlocuia un organism subordonat guvernului: Centrala
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
colectivității evreiești”1. Prin acest decret se păstrau comunitățile locale, dar ele erau lipsite de autonomia tradițională, căci, conform decretului, au trecut „sub conducerea Centralei Evreilor din România, care va numi comitetele de conducere respective”. În acest fel, regimul totalitar fascist Încerca să anuleze principala structură a societății evreiești, În jurul căreia se putea organiza o anumxe "Antonescu"ită rezistență - fie ea și pasivă - la opresiune. Ca să fie și mai controlată, Comunitatea era dublată de un organ al Centralei, denumit „oficiu”. Centrala
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
și din interiorul guvernului. Dar, În același timp, legile reparatorii nu ar fi reprezentat doar un colac de salvare pentru minoritatea evreiască, ci un semnal din partea societății românești și a elitei sale politice că dorește să rupă definitiv cu trecutul fascist și să treacă la constituirea statului de drept. Aici se află poate Începutul a ceea ce va deveni În timp marea ruptură dintre societatea românească postbelică și populația evreiască. Cea dintâi vedea În reabilitarea populației evreiești doar o concesie făcută acesteia
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
asistența medicală, a obligat comunitățile evreiești și diversele lor organizații să-și constituie atât noi școli, inclusiv de Învățământ superior, cât și noi instituții sanitare. Așa se face că zestrea lor școlară și medicală a crescut simțitor În perioada dictaturii fasciste, care a urmărit, În mod fățiș, ghetoizarea vieții evreiești. Astfel, În 1948 funcționau În administrația comunitară 30 de grădinițe cu 1.097 elevi, 69 de școli primare cu 7.054 de elevi și 23 de școli secundare cu 4.068
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]