2,924 matches
-
tir. ― Și acidul? întrebă Ripley. Știu că armele astea sunt blindate, dar ați văzut cât de coroziv este fluidul lor vital. ― Dacă roboții mai trag, înseamnă că sunt neatinși, îi răspunse Hicks. Proiectilele RS-urilor au o forță de impact grozavă, iar dacă împing mereu îndărăt, acidul n-o să-i atingă. Se împrăștie pe pereți și pe jos, dar nu pe arme. Așa trebuia să fie; roboții-santinelă își continuau tirul de baraj. Trecură două minute, trei. Controlul armei B ajunse la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
nimeni vreodată să ne impună ceva, muzical vorbind, că am refuzat să facem playback, că am avut cel mai lung turneu de cluburi din istoria rock-ului românesc - cu 35 de locații, chiar dacă nu toate au fost din cele mai grozave... -, că putem să fim, acum, propriii noștri manageri, că am refuzat să cântăm în campanii electorale, că am avut și avem curajul să spunem ce gândim. Privind în urmă - ceea ce este, credeți-ne, un bun exercițiu, din când în când
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
închise (Grassi, Van Axel, Fortuny), care găzduiau varii expoziții cu tâlc mai mult sau mai puțin. Palazzo Fortuny, de pildă, găzduia o splendidă expoziție intitulată ArtTempo, ce recapitula arta de-a lungul vremurilor, oferind gurmandului și totodată gurmetului cel mai grozav salon-hală de tip suprarealist, imaginat vreodată. Nici pomeneală să-și poată închipui cineva așa ceva (la Centrul Pompidou din Paris am văzut expuse frânturi din cabinetul lui André Breton, dar acestea sunt mignone pe lângă salonul lui Mariano Fortuny, celebrul stilist catifelar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
italiana? — Precum vezi, răspunse tătarul. Tatăl meu, Hantătar, văzându-mă cu tragere la carte, m-a dat la școli. Am terminat anul trecut la Padova, secția clasice. O să mă-ntrebi poate ce caut pe-aici. Ducatele italiene trec printr-o grozavă criză economică, o ciumă, și cu toate că aveam pe diplomă „magna cum laudae”, nu m-am putut angaja la nici un duce. Așa că m-am întors acasă la vechile obiceiuri: prădez pustietățile și mă hrănesc cu visuri. Dacă drumul domniei-tale nu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
să vorbească despre alta, cei doi călugări înaintau prin stepă, apropiindu-se de hotarele Moldovei. în urmă-le, la răsărit, tocmai prindea a miji o geană de lumină, când, din iarba somnoroasă și-naltă, țâșni drept în fața lor o arătare grozavă și, o dată cu ea, bubui un glas de spaimă: — Bine-ați venit în Moldova, da’ stați pe loc! Mâinile sus! Buimăcite, fețele bisericești ridicară mâinile. Se uitau tremurând la acel trup din care ieșea acel glas și nu vedeau bine: om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pâș, vine senzualitatea. „Doamne, am șoptit, aibi milă, nu mă lăsa s-o iau razna, scapă-mă, arată-mi o cale!” Și-atunci, din senin, din înaltul tăriilor cerești s-a rostogolit un huiet năpraznic și-am auzit o voce grozavă tunând: „La muncă!” N-am pregetat o clipă; mi-am pus un șorț, am dat la găini, am slobozit vacile, am udat și măturat curtea, am săpat în grădină, am plantat niște puieți, am șters praful în castel, am spălat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
DIN CRONICI în vreme ce la conacul boierului Radu Stoenescu-Balcâzu se punea la cale. precum am văzut, a doua suire în Scaun a lui Barzovie-Vodă, Moldova, sub Sima-Vodă, gemea din greu sub turci. Țara era adusă la sapă de lemn și, din cauza grozavei sărăcii, se petrecură întâmplări nemaiauzite care înfiorau oamenii. Nici nu dăduse prima brumă a acelei toamne când, într-o dimineață, căpitanul Bașotă și oștenii lui, care păzeau o bucată de hotar, văzură mii de iepuri lihniți trecând Nistrul printr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
era deja mort. Supradoză de cocaină. Tim se despinse de spatele scaunului, îl roti ca să stea la biroul lui și începu să mâzgălească. E genial, atâta timp cât nu ne dă nimeni în judecată. Tre’ să verific asta. Va fi o apariție grozavă pentru ediția de sâmbătă. —De ce sâmbătă? —Mai mult spațiu. Poate să îl pun în secțiunea a doua, să îi dedic două pagini, multe poze drăguțe... Știi cine a investigat, nu? I-am dat numele lui Brand. —Dar tu? Aș putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
în așa fel încât să pară o întrebare ingenioasă; Helen avea o minte brici. M-a privit aspru. — Oh, extraordinar, mi-a răspuns grațios. A fost ca o vacanță gratuită. Am mers în Scoția. Ne-au cazat într-un hotel grozav, de patru stele, toate ca la carte. Era una dintre acele mărci de brânză care se vând la triunghiuri, în folie? am întrebat din nou, nevrând să o las să scape așa de ușor. A trebuit să le desfaci în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
să faci loc și celor din urmă, dar să nu vii cu retragerea ta, oarbă, drept În calea celor care, din spate, Înaintează. Și balega de cal, ca o flamură. Focurile - două. În curte ard două focuri strașnice; sub ceaune grozave, pe crăcane. Femeile se agită primprejur, potrivesc flacăra, amestecă În ceaune, suflă, gustă, plescăie din limbă, apoi iar Încep roiala - spre casă, din casă; spre uliță, din uliță, Între focuri, printre focuri, vorbind, vorbind toate odată, mereu potrivindu-și basmalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
leneșul de bărbatu-său, căutându-i pricină că... Că, toate, de toate: ce altceva să fi simțit, zis o femeie deșelată de muncă, Îmbătrânită Înainte de vreme, Îmbrăcată totdeauna În negru și desculță, bărbatului ei care și pe căldurile cele mai grozave se purta cu tunica lui redingotată, Încheiată la gât, cu cizme Înalte și pălărie - neagră și ea? Din punctul meu de vedere, egoist, Mătușa Domnica n-a prea existat. De la ea n-am Învățat nimic, niciodată; măcar numele unei flori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dar n-am scos nici o vorbă. Cred că Înțelegi, nu? spuse el, Întorcîndu-și, cu un gest rapid, reverul la loc. N-aș vrea să ai idei preconcepute În ceea ce mă privește. Și pe urmă, soțul surorii mele este un tip grozav, pur, cinstit. De aceea aș vrea să-ți fie limpede că nu-l poți considera... cum să-ți spun... nu-i poți zice vagabond. — Atunci cu atît mai mult ar trebui să fii sincer și să-mi spui orice consideri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
de cinstit: portofelul lui putea servi drept cutie de depuneri, Îi Încredințai liniștit bani. Era timid din fire? — Timid? Eu nu i-aș spune chiar timid. — Caracterizați-l pe scurt... cît se poate de concis. — De Încredere, truditor, un tip grozav care nu se dădea bătut. Și mai era și Încăpățînat. Odată ce zicea ceva, nu-și mai trecea peste vorbă nici mort. Ferească sfîntu’ să se fi Înfuriat... era ca o broască rîioasă... — Dar cînd Își atrăgea invidia cuiva?... Cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
c-or fi hrănitori pentru tine, nu? Am privit atent și mi-am dat seama că aprinsesem vreo zece bețe de chibrituri cu care omorîsem peste douăzeci și patru de gîndăcei, adunați acum Într-o moviliță pe masă. — A, trebuie să fie grozav! Se hrănesc cu saké-ul vărsat pe masă. Hai să vedem! Crezînd că glumește, am rămas tăcut locului, dar individul Întinse iute mîna, apucă vreo cîțiva și-i vîrÎ repede În gură. Am vrut să-l opresc, dar n-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
patroana unui astfel de magazin se Îmbrăca prea strident, respingea clientela, dar și dacă era exagerat de modestă Însemna că nu are suficientă Încredere În tehnica și gustul ei. Lucrurile păreau complicate... Amîndouă Însă, așa cum erau Îmbrăcate, lăsau o impresie grozavă. Fata rămase locului privindu-mă insistent peste umerii soției mele, arătîndu-și doar fața. Privirea ei deschisă, inocentă, putea fi asemuită cu aceea a unei păsărele care așteaptă numai să-i fluieri. Eram doar soțul stăpînei, așa că nu avea de ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
și eu... — Președintele asociației nu e de acord, nu ? — De aceea am și zis că o să ne Împrăștiem. Și cum o să vă mai scoateți banii? — A ! Clienții noștri sînt dintre cei mai buni și apoi puștii de afară sînt toți grozavi! PÎnă la urmă am reușit și eu să Înțeleg despre ce afacere era vorba. Nu-mi venea să cred că n-a fost nici măcar unul din bandă la microbuzele din albia uscată a rîului și, cu toate acestea... clienți buni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
la urmă am reușit și eu să Înțeleg despre ce afacere era vorba. Nu-mi venea să cred că n-a fost nici măcar unul din bandă la microbuzele din albia uscată a rîului și, cu toate acestea... clienți buni... puști grozavi... Deci, o bandă de băieți implicați În homosexualitate... și fratele ei trăgea toate sforile... Și dacă acesta Învîrtea lucrurile ca lumea, puteau scăpa și de rigorile legii... Dar nu putea face oricine lucrul acesta... Și dacă nu-i creșteai pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
ea se găseau șase fotografii de mărimea unei cărți de vizită, prinse Între două bucăți mari de carton. — SÎnt toate color, zise el coborînd glasul și aplecîndu-se spre mine. Uitați-vă aici, sînt luate din unghiuri diferite. SÎnt chiar mai grozave decît cele făcute de profesioniști. Modelul nu este Însă cine știe ce. Picioarele sînt prea scurte În comparație cu trupul... parcă ar fi de insectă, nu? Dar e expresivă... Se văd și niște fire de păr În zona șezutului... revistele n-ar accepta așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
aș vrea. Bineînțeles că, dacă aș avea ocazia, mi-ar plăcea să stau de vorbă cu el cu promisiunea că n-aș spune nimănui despre asta. Normal, nu ? Mă interesează foarte mult cazul lui, trebuie să recunosc că a fost grozav... Eu n-aș fi niciodată În stare... — După părerea mea, n-a făcut cine știe ce. — Dumneavoastră ați putea? — Din nefericire, eu n-am fost niciodată șef de secție. — Eu n-aș putea... Ce mai Întreprindere! Să se joace cu viețile oamenilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
pare că nici el nu se află aici pentru prima dată. L-ai mai văzut? — Nu pot reține figurile tuturor clienților. Lumina Îmi bate În ochi și noaptea toți clienții-s negri ca ciorile. Dar fotografiile domnului Nemuro au fost grozave, i-am spus mîngîindu-i ușor piciorul cu degetele. Văzînd că nu opune nici o rezistență, i-am cuprins, curajos, toată coapsa albă cu palmele și l-am privit peste umăr pe Tashiro care Încerca, zăpăcit, să privească În altă parte. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
acesta face progrese. Luptă bine. Este puternic. La prima oră va trebui să-i dau telefon Iulianei s-o liniștesc... Da, despre transferul fratelui la secția de neurologie am uitat să o pregătesc. Să nu se sperie, biata fată... E grozavă! Frumoasă, cu suflet mare, blândă și răbdătoare, inteligentă... De ce oare am simțit că ascunde o tristețe adâncă? Nu, nu! Nu este cea cauzată de situația fratelui..., este ceva personal, special”, medita Eugen, în timp ce-l examina cu privirea pe Iustin. Lidia
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
convinși de asta. De la înfrângere însă, nu prea mai avem încredere în ce-au spus bătrânii și înțelepții. Am ajuns să credem că exact opusul a ceea ce spun ei este adevărul absolut în viață. Revoluția și dragostea sunt cele mai grozave și mai plăcute lucruri din lume, fapt de care ne-am dat seama după ce-am gustat din strugurii acri ai minciunii pe care ni i-au oferit bătrânii înțelepți“. Traducere din limba japoneză și note de Angela Hondru, colecția
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
gândești la meseria de reporter într-o televiziune de știri este că Murphy avea dreptate: tot ce se poate întâmpla rău ți se va întâmpla cu siguranță. Trebuie să fii pregătit pentru toate necazurile posibile ca să dai niște live-uri grozave atunci când totul merge bine. Și aceasta nu este o exagerare. Aceasta a fost vestea proastă. Vestea bună este că, învățând din experiențele altora, poți fi pregătit mult mai bine pentru ce te așteaptă pe teren. Tocmai de aici pornim în
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
și să sune o știre și mai ales un text de direct, ne vom îndrepta către lumea reală. Pentru că până acum am discutat teoretic. Însă în televiziune practica este cea care ne omoară. Teoretic, ești capabil să scrii un text grozav pentru o știre, însă când ajungi în ultimul minut la scena unui accident în care și-au pierdut viața 14 oameni, când afli că mai ai 30 de secunde și intri în direct, dar nu ai nici cea mai mică
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
oraș nou, oameni noi... vârsta). Și acum sunt la fel de... în căutare, dar colaborarea la Opposites Attract este delicioasă. Domnul regizor, într-un duet superb cu Dorina Chiriac, a reușit să adune o echipă extrem de frumoasă alături de care am petrecut momente grozave. Este un om bun. Pentru mine e suficient. Cineva îmi spunea că oamenii grași sunt buni. Florin e o excepție. Și îi place să fie așa. Și îi stă bine. Neîncadrat. Nu crede că rama e importantă, ci senzațiile-culori pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]