2,424 matches
-
apropie, dar vecinul se răsti la ea. În ziua următoare vecinul din nou întârzia... se înserase, iar stăpânul o chema înăuntru. Cu urechile ascuțite, Viola stătea hotărâtă în fața porții, rezemată pe posterior. În sfârșit se auzise buruitul mașinii, iar ea lătra emoționată la lumina orbitoare a farurilor cunoscute. -Ce-ți trebuie, micuțo? - o întrebă vecinul și îi aruncase o bucată de ciocolată. Viola o mâncase cu plăcere, apoi plecase entuziasmată la culcușul ei. În zilele următoare degeaba îl așteptă pe vecin, nu
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
de ciocolată. Viola o mâncase cu plăcere, apoi plecase entuziasmată la culcușul ei. În zilele următoare degeaba îl așteptă pe vecin, nu venise o săptămână întreagă. Când îl zărise în sfârșit, era cu bâțul de pescuit pe umăr. Începu să latre veselă, iar vecinul îi făcuse cadou un pește. -Viola, mănâncă, peștele e o delicatesă. Dar ei nu-i plăcea peștele și se culcase scheunând în seara aceea. O vreme numai pește primea de la prietenul ei, în consecință nici nu mai
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
în casă, de nu l-a observat, se întreba cățeaua contrariată. Și începu un lătrat de zile mari chiar sub fereastra lui. Vecinul nervos din cale afară, deschise brusc geamul către stradă și o întreba iritat: -Ce-ți trebuie Viola? De ce latri așa apucată? -Au, au, continua Viola, dar deja împăcată oarecum cu soarta, vecinul îi adresă și ei câteva cuvinte. Bărbatul trase geamul din nou, dar Viola nu se lăsă, își începu aria în refren. Vecinul schimbă tactica și apăru ca
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
lăsă, își începu aria în refren. Vecinul schimbă tactica și apăru ca din senin lângă ea pe trotuar, ba mai mult, se aplecă și începu s-o mângâie și s-o dezmierde cu adresări blânde. -Ce-i cu tine Viola, de ce latri sub geamul meu în fiecare zi? Ți-am dat și pește dar ție nu ți-a trebuit. Ciocolată acum nu am și nici nuți pot da în fiecare zi. Cățeaua era fericită șiși mișca codița de încântare. Bărbatul se gândise
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
cântă sau se ascultă... Domnul îi întinse o bucată de ciocolată dar ea îl refuză... stând concentrată, așteptarea devenise tensionată... oare de ce a chemat-o vecinul în curte? -Ascultă tu, cățelușă isteață! - începuse vecinul pierzându-și răbdarea. Tu la mine latri în fiecare zi, ori că-ți place ori că nu-ți place ce-ți arunc. Azi te-am servit cu ciocolată, pentru că știu că-ți place, iar tu mă refuzi. Am pus muzică frumoasă în onoarea ta, dar tu stai
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
în onoarea ta, dar tu stai speriată acolo în tufă. Nici nu știu ce ți-ar trebui, am impresia că nu te cunosc de loc, deși de zece ani suntem prieten și vecini buni. Tu mă aștepți fidel în fiecare seară și latri când de bucurie, când de invidie sau gelozie. Dacă nu mă întorc seara, fiind dus cu cortul, devii melancolică. Dar te entuziasmezi din nou când mă vezi. Dar ție ce-ți trebuie de fapt? Pe mine în fiecare zi mă
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
pe ea... poate stăpânul cel nou o leagă de pom ca să nu mai scape de loc. Dar ea fără libertate n-are cum să trăiască! Și repede fugi din curtea străină. Își dădu seama unde a greșit, nu trebuia să latre zi de zi la domnul din casa alăturată... astfel el își pierde cumpătul și deschide robinetul, iar pe când ea se îneacă va cânta o doamnă frumoasă pe un disc: te iubesc... până la ultima picătură... Se întoarse acasă, deși se plictisi
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
să vorbească, să-și spună numele sau numărul de telefon, probabil i s-ar răspunde de cealaltă parte Greșeală, scuzați, dar vocea care vorbi preferă să Întrebe, Câinele e cel care răspunde la telefon, dacă e el, Îl rog măcar să latre. Violoncelistul răspunse, Da, sunt câinele, dar nu mai latru de mult timp, m-am lăsat și de obiceiul de a mușca, doar pe mine Însumi când viața Îmi repugnă, Nu vă supărați, vă telefonez ca să mă iertați, discuția noastră a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
telefon, probabil i s-ar răspunde de cealaltă parte Greșeală, scuzați, dar vocea care vorbi preferă să Întrebe, Câinele e cel care răspunde la telefon, dacă e el, Îl rog măcar să latre. Violoncelistul răspunse, Da, sunt câinele, dar nu mai latru de mult timp, m-am lăsat și de obiceiul de a mușca, doar pe mine Însumi când viața Îmi repugnă, Nu vă supărați, vă telefonez ca să mă iertați, discuția noastră a luat-o de la Început pe un drum periculos, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
-te sănătos, Dănilă, m-oi descurca eu în vreun fel. Și cată de nu sta uitat pe unde-i ajunge. Tabloul 2 (Acasă la Ispas. Gospodărie de om cuprins. Dănilă vine, bate în poartă cu un băț. Se aud câini lătrând.) DĂNILĂ: Iaca jigodiile dracului, latră ca la urs! (Strigă) Acasă-s gospodarii? ANISIA (din casă): Da' care-i acolo? DĂNILĂ: Apoi iaca eu, cumnată Anisie. Gata masa, gata? Că vă sosesc oaspeți aleși! ANISIA (scoate capul pe fereastră): Dumneata erai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
descurca eu în vreun fel. Și cată de nu sta uitat pe unde-i ajunge. Tabloul 2 (Acasă la Ispas. Gospodărie de om cuprins. Dănilă vine, bate în poartă cu un băț. Se aud câini lătrând.) DĂNILĂ: Iaca jigodiile dracului, latră ca la urs! (Strigă) Acasă-s gospodarii? ANISIA (din casă): Da' care-i acolo? DĂNILĂ: Apoi iaca eu, cumnată Anisie. Gata masa, gata? Că vă sosesc oaspeți aleși! ANISIA (scoate capul pe fereastră): Dumneata erai, cumnate Dănilă? Bine-mi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
banii în buzunar și apoi ne-am strâns mâinile, după care am luat dosarul pe care mi-l dăduse și m-am îndreptat către ușă. Am luat-o înapoi de-a lungul coridorului prăfuit și apoi prin hol. O voce lătră spre mine: Ia mai zăbovești dumneata un pic acolo. Trebe să deschid ușa la tine. Lui Frau Lange nu-i place dacă nu-i conduce chiar io însămi pe musafiri. Am crăpat ușa în timp ce tuciuria se legăna agale spre mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
multă vreme la Frau Lange, mormăi ea. Ea niciodată nu avut plângere. M-am întrebat dacă șantajul avea vreo legătură cu asta. La urma urmei, trebuie să ai un motiv foarte bun ca să ții un câine de pază care nu latră. Nu vedeam nici unde ar fi putut să intre în peisaj afecțiunea - nu cu femeia asta. Era mai probabil să te atașezi de un crocodil. Ne-am uitat unul la altul o clipă, după care i-am zis: — Doamna fumează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
casei; continui să fac mișcări de jogging, să ridic pumnii și călcâiele, să respir în ritmul alergării, ca să fie clar că intruziunea mea nu e cea a unui hoț; dacă cineva m-ar surprinde în această clipă, semnalul „câine care latră“ e mai puternic decât cel de „telefon care țârâie“ și asta ajunge ca să-mi deschidă o portiță din cercul care mă ținea prizonier: reiau alergatul pe lângă copacii de pe drum, lăsând țârâitul în urmă, mereu mai atenuat. Alerg până unde nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
că, dacă te-a găsit, acum trebuie să te duci după el ca un cățeluș? Emmy luă o înghițitură zdravănă de martini, puse cu grijă paharul pe masă și-i zâmbi Adrianei. Cred că ar trebui să încep deja să latru. — Emmy! dădu Adriana să spună. Nu te-am învățat eu că — Aceasta ridică o mână s-o oprească, iar Leigh se pomeni încurajând-o în sinea ei. N-o mai face pe nazista cu regulile, Adriana. Păstrează-le pentru fanele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Eram pusă în situația de a spune cuiva, în public, că am rupt logodna. Mi-a luat ceva timp până am reușit să răspund, atât de mult încât Crystal și Billy începură să se simtă stânjeniți, iar câinele începuse să latre. În final am spus doar: — S-a contramandat. Tăcere. Nimeni nu știa ce să zică într-o astfel de situație, ziua în amiaza mare la Pastis, locul unde clientela nu cunoaște decât plăcerea. Iâh! spuse Crystal și rămase încremenită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mâna pe el! — Nu, nu-i vorba de asta. Se ține de mine, dar nu cu intențiile pe care ți le-nchipui, ci cu altele. — Să vedem, să vedem! Nu te alarma, Augusto, nu te alarma. Bietul Mauricio nu mușcă, latră. — Aa! Fă atunci cum spune proverbul arab: „Dacă ai să te oprești la fiecare câine care te va lătra pe drum, nu vei ajunge niciodată la capătul lui.“ N-are rost să dai cu pietre-n el. Nu-l lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ți le-nchipui, ci cu altele. — Să vedem, să vedem! Nu te alarma, Augusto, nu te alarma. Bietul Mauricio nu mușcă, latră. — Aa! Fă atunci cum spune proverbul arab: „Dacă ai să te oprești la fiecare câine care te va lătra pe drum, nu vei ajunge niciodată la capătul lui.“ N-are rost să dai cu pietre-n el. Nu-l lua în seamă. — Cred că există o soluție mai bună. — Care? — Să ai, ca măsură de prevedere, coltuce de pâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
dai cu pietre-n el. Nu-l lua în seamă. — Cred că există o soluție mai bună. — Care? — Să ai, ca măsură de prevedere, coltuce de pâine în buzunar și să le arunci câinilor care ne ies în cale ca să latre la noi, pentru că latră de foame. Ce vrei să spui? Că acum Mauricio nu pretinde altceva decât să-i cauți o slujbă oarecare sau un mijloc de trai, și zice că mă va lăsa în pace, iar de nu... — De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
el. Nu-l lua în seamă. — Cred că există o soluție mai bună. — Care? — Să ai, ca măsură de prevedere, coltuce de pâine în buzunar și să le arunci câinilor care ne ies în cale ca să latre la noi, pentru că latră de foame. Ce vrei să spui? Că acum Mauricio nu pretinde altceva decât să-i cauți o slujbă oarecare sau un mijloc de trai, și zice că mă va lăsa în pace, iar de nu... — De nu... — Amenință să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
altceva decât la ce-i stă sub ochi și nu se uită la ce se uită. E ca și cum pentru el ar exista o altă lume. E limpede că, dacă există o altă lume, nu asta e. Și-apoi vorbește, sau latră într-un mod complicat. Noi urlam și doar ca să-l imităm am învățat să lătrăm, dar nici așa nu ne înțelegem cu el. Îl înțelegem cu adevărat numai când urlă și el. Când urlă, strigă sau amenință, noi, celelalte animale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
uită. E ca și cum pentru el ar exista o altă lume. E limpede că, dacă există o altă lume, nu asta e. Și-apoi vorbește, sau latră într-un mod complicat. Noi urlam și doar ca să-l imităm am învățat să lătrăm, dar nici așa nu ne înțelegem cu el. Îl înțelegem cu adevărat numai când urlă și el. Când urlă, strigă sau amenință, noi, celelalte animale, îl înțelegem foarte bine pe om. Ca și cum atunci n-ar fi dus pe altă lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
așa nu ne înțelegem cu el. Îl înțelegem cu adevărat numai când urlă și el. Când urlă, strigă sau amenință, noi, celelalte animale, îl înțelegem foarte bine pe om. Ca și cum atunci n-ar fi dus pe altă lume!... Dar el latră în felul lui, vorbește, și asta i-a folosit ca să inventeze ce nu există și să nu ia seama la ce există. După ce dă nume unui lucru, nu-l mai vede, nu face decât s-audă numele pe care i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
puțin uneori, există o metodă de a împiedica să se întâmple asemenea calamități. Se ridică în două labe, agitându-și coada cu forță, ca și cum ar fi rotit o biciușcă, și, pentru prima dată de când venise aici să ceară azil, Găsit lătră. Cipriano Algor conduse încet furgoneta spre dudul negru și se opri la mică distanță de cușcă. Credea c-a înțeles ce vrea Găsit. Deschise ușa de pe partea opusă, și, înainte să apuce să-l ivite la plimbare, câinele era deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
la stânga pentru a urca aleea care ducea la olărie, schimbând viteza, Cipriano Algor își dădu seama că a trecut pe lângă casa Isaurei Estudiosa fără să-și amintească de ea, și, în această clipă, un câine vine de sus, alergând și lătrând, e a doua surpriză pe care o are astăzi Marçal, sau a treia, dacă a doua a fost vizita la părinți. De unde a mai ieșit și câinele ăsta, întrebă, A apărut aici acum câteva zile și l-am lăsat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]