2,403 matches
-
Maicii plânge Când se ceartă Dioscurii. Trup de sfinți într-un masacru Crește-n cer pâinea și vinul Și-mbătat de sânge sacru Iuda-și ia din nou tainul. Mai sperăm la Înviere Din mizeria minciunii; Viermii-așteaptă în tăcere Să plătim tribut genunii... NEMURITORI, POEȚII De dincolo de lume naște cantul În rimele visate doar de îngeri; Poeții și-au săpat în vers mormântul Să scape de teluricele plângeri. Înfierbântate, muzele fecioare Se cuibăresc în inima naivă Și aruncând ocheade-nșelătoare Înnebunesc poeții
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
o spadă De lumină, Cănd dracii-n a lor sfada Vor să-mi țină Destinul scurt, pe vârful lor de coadă. Veniți, dar, după mine, Că-s nebunul, Curtat și de regine, Cănd surghiunul Îmi bate-n palme cuiele divine! TRIBUTUL Vin hienele să rupă Trupul țintuit pe cruce, Mustul încă fierbe-n cupă Învierea la răscruce. Orbii sunt pătați cu sânge De pe litera Scripturii, Iar icoana Maicii plânge Când se ceartă Dioscurii. Trup de sfinți într-un masacru Crește-n
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
Maicii plânge Când se ceartă Dioscurii. Trup de sfinți într-un masacru Crește-n cer pâinea și vinul Și-mbătat de sânge sacru Iuda-și ia din nou tainul. Mai sperăm la Înviere Din mizeria minciunii; Viermii-așteaptă în tăcere Să plătim tribut genunii... NEMURITORI, POEȚII De dincolo de lume naște cantul În rimele visate doar de îngeri; Poeții și-au săpat în vers mormântul Să scape de teluricele plângeri. Înfierbântate, muzele fecioare Se cuibăresc în inima naivă Și aruncând ocheade-nșelătoare Înnebunesc poeții
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
necrolog la mica publicitate din partea instituției muzicale din Palatul Cantacuzino, înregistrând - poate - cea mai tristă „performanță” a culturii românești din perioada comunistă. Este adevărat că s-a numărat printre „muzicienii - constructori” ai Canalului Dunăre-Marea Neagră, plătind cu vârf și îndesat tributul concepțiilor sale flozofico patriotice, atitudini regaliste, anilor petrecuți peste Ocean etc. Oglinda luptei surâde cu autoritățile Partidului și Statului Socialist (1945 - 1978) s-a conturat în numeroasele sale întâmplări, reclamații, plângeri către oficialitățile epocii, multe rămase în arhive greu accesibile
Revista MUZICA by Viorel COSMA () [Corola-journal/Science/244_a_486]
-
despre vechea confuzie dintre "temă și subiect" și despre falsul patriotism ("patriotică în unicul sens posibil, a fost, va fi totdeauna, creația artistică superioară, arta autentică..."). A fost printre puținii, dacă nu chiar singurul, care și-a făcut autocritica pentru tributul plătit în trecut proletcultismului. Mi-a plăcut și Bogza, care a spus printre altele: "Așa cum ne înspăimîntă ideea unor prunci schilozi, se cade să ne înspăimînte și aceea a unor generații schiloade sufletește. Dacă sînt sacre legile după care se
Din viața literară- alte secvențe inedite - by Petre Solomon () [Corola-journal/Imaginative/14202_a_15527]
-
Ministrul Economiei, Sebastian Vlădescu, a spus , joi, că o remaniere ar fi inutilă Vlădescu a spus că remanierea nu ar avea nicio utilitate, poate doar dacă e făcută ca tribut pentru cineva. Acesta a mai zis că nu va participa la decizia politică, explicând că e datoria lui Emil Boc să facă asta. În ultimele zile au apărut zvonuri în presă că se va face o remaniere, după votul moțiunii
Vlădescu mălai visează: Nu va fi remaniere () [Corola-journal/Journalistic/49979_a_51304]
-
o spadă De lumină, Cănd dracii-n a lor sfada Vor să-mi țină Destinul scurt, pe vârful lor de coadă. Veniți, dar, după mine, Că-s nebunul, Curtat și de regine, Cănd surghiunul Îmi bate-n palme cuiele divine! TRIBUTUL Vin hienele să rupă Trupul țintuit pe cruce, Mustul încă fierbe-n cupă Învierea la răscruce. Orbii sunt pătați cu sânge De pe litera Scripturii, Iar icoana Maicii plânge Când se ceartă Dioscurii. Trup de sfinți într-un masacru Crește-n
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
Maicii plânge Când se ceartă Dioscurii. Trup de sfinți într-un masacru Crește-n cer pâinea și vinul Și-mbătat de sânge sacru Iuda-și ia din nou tainul. Mai sperăm la Înviere Din mizeria minciunii; Viermii-așteaptă în tăcere Să plătim tribut genunii... NEMURITORI, POEȚII De dincolo de lume naște cantul În rimele visate doar de îngeri; Poeții și-au săpat în vers mormântul Să scape de teluricele plângeri. Înfierbântate, muzele fecioare Se cuibăresc în inima naivă Și aruncând ocheade-nșelătoare Înnebunesc poeții
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
-mi spui că lucrez la Humanitas și sînt subiectiv. Dar uite, există romancieri ca Alexandru Ecovoiu, să zicem, care se internaționalizează treptat și le fac într-adevăr o reclamă bună celorlalți. Nu debordez de optimism, mai ales că plătim încă tribut tematicii prea locale a prozei noastre, însă am motive să cred că, peste cîțiva ani, vom transfera vedete la cluburi occidentale importante ca Feltrinelli, Bompiani, Gallimard sau McMillan. Din păcate, prevăd că interesul public va rămîne lipit de silicoanele Andreei
Interviu cu Radu Paraschivescu by Ciprian Macesaru () [Corola-journal/Imaginative/12648_a_13973]
-
pentru ispășirea rușinii pe care a adus-o familiei prin tentativa de furt, Thao este în-credințat pentru un nu-măr de zile pentru a munci în gospodăria lui Walt. Din nou, Sue, este cea care insistă ca Walt să accepte acest tribut, iar relația dintre Thao și Walt devine una din ce în ce mai apropiată pe măsură ce bătrânul descoperă și modelează caracterul acestui adolescent debusolat. Educația lui Thao se extinde de la utilizarea abilităților sale tehnice, la lecția de viață, ce înseamnă să fii bărbat în relațiile
Gran Torino by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7370_a_8695]
-
trece și notele unei senzorialități acute, cinice în granulația sa provocator materială, care, în psihologia restaurată a copilului, tentează a corija dematerializarea, excesivă, angelica plutire ce ar împinge viziunea spre inexprimabil. Prin această mică enclavă a cruzimii, poeta oferă un tribut perspectivei moralmente negative, de care, deși programatic n-o împărtășește, nu poate face abstracție. Simțămîntul liric complex de care dă dovadă conține însă și un remediu paradoxal al demoniei și anume inocentarea acesteia. între angelic și demonic funcționează raporturi subterane
Sub zodia "netrăirilor" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12643_a_13968]
-
un crâmpei de adevăr... În numele cărui fapt vreți un astfel de personaj? Al adevăru lui, spuneți? Da. Bun, dar cu ce preț? Ei bine, dragii mei, vă văd oameni serioși, avizi de cultură și de maculatură clasică, dacă un asemenea tribut trebuie să plătesc pentru acest adevăr, dacă pentru a înțelege e nevoie de atâta zbu cium și atâtea suferințe, atunci aflați de la mine, un scriitor ratat și bătrân și cu scăfârlia plină de suc de roșii și cucuie, că adevărul
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
intrarea României în NATO. Chiar și așa, nu sunt sigur dacă am înțeles curajul fizic și moral al românilor. - Vreau să mulțumesc românilor care au luptat pentru a păstra siguranța familiilor. Înțelegem participarea voastră în Iraq. Vreau să aduc un tribut celor care și-au pierdut viața în Iraq și în Afganistan. Nu vom putea să compensăm aceste pierdere de vieți. Este clar pentru noi că românii sunt aliați devotați și nu ne vom îndoi de acest lucru niciodată. Ați fost
Joe Biden îi laudă pe militarii români. "Este un beneficiu minunat că luptăm împreună. Soldații români, războinici extrem de curajoși" by Anca Murgoci, Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30347_a_31672]
-
marchează o ruptură semnificativă față de modul de abordare tradițional. Odată ce informația a devenit publică și transparentă, are loc și o deplasare a preocupării centrale a autorității sanitare de la tema implicită a riscului de contagiune (de la imigranți către francezi) la chestiunea tributului plătit bolii de către imigranți, prin întârzierea diagnosticului de infectare și prin îngrădirea accesului la tratament. Astfel, așa cum subliniază autorul citat, străinii nu mai sunt priviți ca vectori potențiali, ci ca victime efective, devenind posibilă și o politică mai coerentă în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
auzise că sfinții părinți adunaseră în Sat copii timp de mai bine de doi ani și le creaseră condiții pentru a putea supraviețui. Știa că, fără sprijinul Abației, el și toți ai lui ar fi murit demult. Trăind, plăteau totuși tributul imposibilității de a părăsi Satul... Xentya îl ducea în coliba ei. Înainte de a intra, Stin privi cerul senin și se întrebă, ca de atâtea alte dați, cum e să te poți plimba liber printre stele, să cauți aventuri printre sisteme
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
prin toate chinurile Iadului! ― Ce curvă nenorocită! strigă și cel de-al treilea călugăr și își însoți vorbele cu o lovitură în obrazul femeii. Într-o fracțiune de secundă, rațiunea lui Rim notă cu tristețe că avea să dea iarăși tribut violenței. Rim puse mâna pe cel mai apropiat dintre călugări și acesta încercă să-și elibereze brațul printr-o schemă rotativă clasică. Quintul îi văzu axila expusă și, într-un gest reflex, își proiectă degetele dure precum oțelul într-o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
acolo? ― Întrebați de Piatra Arsă. E la două zile de mers călare... Să fiți însă atenți la trecători, fiindcă sunt păzite de tot felul de oameni care cred că munții sunt ai lor și li se cuvine un fel de tribut... Cei de care mă feresc și eu... Kasser privi spre Mos și încuviință din cap. ― Poți să pleci, bătrâne. O să găsim singuri locul de care zici. ― Dar nu mă miluiți cu nimic? La urma-urmei, v-am zis tot ce știam
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
O Mie de Voluntari. În ele e sădit un trecut religios cu o vechime milenară pentru unele planete. Pur și simplu au uitat calea umilinței și a smereniei pentru o vreme. Cum poate și Abația a uitat-o... Plătim cu toții tribut aceluiași păcat. - Vrei să spui că bestiile acelea care au distrus Abația, care au înrobit mii de planete și au masacrat familiile nobile, cred în Dumnezeu, fără voia și știința lor? - Sunt absolut convins de asta, acceptă Radoslav din toată
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
că te voi putea duce acolo. Valea trebuie traversată printr-un loc care, în mod normal, e plin de flori cântătoare. Nu cred c-am puntea trece amândoi neobservați. Abatele își blestemă în gând neputința. Vârsta începea să-și ceară tributul, condamnîndu-l din ce în ce mai mult să devină un fel de șobolan cu simțuri ascuțite dar incapabil de a se mișca prea mult. - Ai dreptate... Atunci trebuie să explorezi tu, trebuie să-mi spui exact ce e cu peștera aia... Să vedem ce
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Se întreba, neliniștit, dacă nu cumva nu stârnise, în ultimele săptămâni, furia acelor suflete pline de răutate, dar, oricât și-ar fi scotocit prin amintiri, nu reușea să găsească nimic să-și reproșeze. După lunile lungi de iarnă, le dusese tributul la ultima adunare din an, doar cu zece zile în urmă, la prima lună nouă din martie, cum făcuse întotdeauna până acum: un porc de un an, patru ulcioare de grâu și un braț bun de piei de castor; nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
pe câmp. Hunul îl bătu vesel cu mâna pe braț. — Bravo! Ești un muncitor grozav. Ah, eu am spus-o întotdeauna, știi, și întotdeauna te-am apărat, chiar și atunci când cineva, la ultima adunare, a avut câte ceva de zis despre tributul tău. Audbert se întunecă. Și, pentru ca teama să-i fie și mai mare, Khaba se întorsese și se așezase iarăși pe bancă, dar de astă dată lângă el. — Dar de ce? Tributul era același din totdeauna și... — Bine ai zis! Cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
la ultima adunare, a avut câte ceva de zis despre tributul tău. Audbert se întunecă. Și, pentru ca teama să-i fie și mai mare, Khaba se întorsese și se așezase iarăși pe bancă, dar de astă dată lângă el. — Dar de ce? Tributul era același din totdeauna și... — Bine ai zis! Cel din totdeauna, interveni apăsat Khaba. — Da, tocmai ăsta e baiul. Au fost unii care au zis că ai fi putut să dai mult mai mult. Audbert își trase îndărăt pieptul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Trebuie să mă crezi: ți-am luat apărarea, cum altfel! La auzul acelui nume, Audbert simțise cum îl trece un fior. — Utrigúr!... Utrigúr acela? bâlbâi el. — Chiar așa, el însuși: Utrigúr Onegesius. Știi că vine totdeauna la adunare ca să controleze tributurile, nu? — Păi... m-au lăsat să mă întorc fără să-mi spună nimic. Eu... nu înțeleg. — Sigur că nu ți-au zis nimic, dar numai fiindcă am intervenit eu. Imediat ce am priceput despre cine vorbea, am spus despre tine tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
cere să o ia de soție. Ca dotă, i-a promis întreaga Galie, cu tot cu vizigoți, care de ani de zile s-au așezat acolo, într-o provincie numită Aquitania: o treabă, de altfel, foarte dreaptă, fiindcă vizigoții ne plăteau nouă tribut pe vremuri și, prin urmare, sunt încă sub autoritatea lui Atila. însă, după cât se pare, împăratul și Flavius Etius, da, chiar el, Magister militum, nu sunt de acord și înțelegi că... Nu, văd că nu înțelegi absolut nimic. Fapt e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Audbert, îngrijorat, încă stătea pe gânduri, Balamber îl liniști: — Nu te teme, o să primești o răsplată frumoasă. — Chiar așa? îl întrebă marcomanul, înălțând din sprânceană și scărpinându-și gânditor barba deasă. Și cum anume? — O să fii scutit pentru totdeauna de tribut. — Și... dacă zic nu? Balamber se întunecă. — Dacă zici nuuu?!? prelungi el, prefăcându-se indignat; își plesni tare coapsa cu palma și îi aruncă lui Khaba o privire în care sclipea un râs abia reținut. Dacă zici nu, poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]