20,821 matches
-
și de compensare a propriilor probleme (frustrări, carențe, statut de marginalizare, complexe de inferioritate etc.Ă. Acest act moral este de factură pulsional-agresivă și, prin aceasta, el este În mod automat Însoțit de o plăcere perversă a celui care-l comite. Există, În acest tip de acțiuni negative, o formă de satisfacție libidinală pe care agresorul o resimte În contactul său cu victima. Această satisfacție Îi anulează sentimentul de culpabilitate sau cel puțin Îl face să se simtă Învinovățit de către alții
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care o subliniază, reprezentată prin tristețe, rușine, dorința de a se ascunde etc. Orice regret asociază ideii de vinovăție sentimente și pasiuni. Cel care regretă, recunoaște, direct sau indirect, că a greșit, fie În mod voit, fie involuntar, o greșeală comisă Împotriva sa, sau Împotriva altuia. În orice situație Însă, regretul este primul pas către acțiunea de reparație psihomorală din trecut. Apare Întrebarea dacă toți cei care greșesc, și sunt vinovați, regretă sau nu? Sunt persoane care nu regretă actele de
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
-l să sufere, iar regretul ne apare, În acest caz, ca un efort al Eului de a se desprinde de Rău. De fapt, acesta este efortul de a se desprinde de el Însuși, de acea parte din sine care a comis Răul. Este un efort de purificare, dorința de a redeveni pur, prin despărțirea de Rău, o Întoarcere către Bine. Ori, acesta este atât un efort sufletesc, cât și o aspirație morală. Regretul este Întotdeauna un efort de restaurare a Eului
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
este raportul dintre regret și durerea, și suferința, care-l Însoțesc. Răul comis este perceput și trăit de persoană ca vinovăție, ca o stare sufletească complexă care apasă permanent individul. Orice reactualizare a vinovăției este Însoțită de resentimente față de actele comise În trecut și față de propria sa persoană, În prezent. Persoana se simte, se recunoaște În planul conștiinței sale ca fiind vinovată și dorește să se desprindă de această vinovăție. Resentimentul pe care-l Încearcă „vine către ea” ca o dorință
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
regretul vor altera persoana În interiorul său. Dar această alterare nu reprezintă o stare patologică, nu este o boală, ci o suferință morală, datorită pierderii valorii propriului său Eu, o alterare care vine din planul conștiinței ce sancționează Eul pentru faptele comise În trecut. Viața va deveni o tortură. Izolată, persoana se Închide În sine, trăindu-și propria culpabilitate. Care poate fi soluția În acest caz? Regretul nu este Însă numai tortură sufletească și morală. El actualizează vinovăția, pentru a o putea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
trecutul persoanei: regretul, căința și remușcările. 1. Regretul Orice regret este obiectiv. El se referă la o situație concretă, bine determinată și delimitată În timp. Prin aceasta, el are un caracter exterior În raport cu persoana, care adesea consideră că, deși a comis un act reprobabil, producerea acestuia a fost independentă de voința sa. Vinovăția legată de faptul comis este mai puțin, sau chiar deloc, resimțită interior către de persoană, ea rămânând În afara acesteia. 2. Căința Căința, ca de altfel și remușcarea, este
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ale unor persoane din familia lor, fapt ce sugerează un nivel ridicat al violenței domestice. Majoritatea victimelor trăiau în uniuni consensuale, mod de conviețuire caracteristic categoriilor sociale cu un grad ridicat de dezorganizare socială. ● Femei care la rândul lor au comis crime. Numărul omorurilor comise de femei care și-au ucis soții, sau partenerii, sau alte rude. ● Femei victime ale unor lovituri cauzatoare de moarte și ale unor vătămări corporale grave. ● Cazuri de infanticid. Cele mai multe s-au petrecut în zona rurală
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
familia lor, fapt ce sugerează un nivel ridicat al violenței domestice. Majoritatea victimelor trăiau în uniuni consensuale, mod de conviețuire caracteristic categoriilor sociale cu un grad ridicat de dezorganizare socială. ● Femei care la rândul lor au comis crime. Numărul omorurilor comise de femei care și-au ucis soții, sau partenerii, sau alte rude. ● Femei victime ale unor lovituri cauzatoare de moarte și ale unor vătămări corporale grave. ● Cazuri de infanticid. Cele mai multe s-au petrecut în zona rurală. Presiunile economice foarte mari
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
social imens generat de perioada de tranziție reprezintă o importantă sursă a violenței, adesea îndreptată împotriva partenerului mai slab din familie sau a femeilor ca obiecte sexuale, în afara familiei. 3. Faptul că o proporție semnificativă de infracțiuni împotriva persoanei sunt comise în familie reprezintă un indicator important al prevalenței ridicate a violenței domestice și necesită dezvoltarea unui suport în planul serviciilor de asistență socială. 4. La nivelul conștiinței publice există o subestimare gravă a magnitudinii violenței împotriva femeii, atât în familie
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
persoanelor, ce produc numeroase victime umane și prejudicii materiale, generând sentimente de teamă și insecuritate socială. Criminalitatea violentă „acoperă un spectru larg de comportamente, cu o etiologie complexă” (Stănoiu et al., 1994), în care se includ atât delictele și crimele comise împotriva persoanei (omor, viol, loviri de tot felul, vătămări corporale simple sau grave, loviri cauzatoare de moarte etc.), cât și cele comise asupra persoanei și patrimoniului acesteia (jafuri, tâlhăriri etc.). Reprezentând o problemă socială, cu consecințe distructive și demoralizatoare la
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
de comportamente, cu o etiologie complexă” (Stănoiu et al., 1994), în care se includ atât delictele și crimele comise împotriva persoanei (omor, viol, loviri de tot felul, vătămări corporale simple sau grave, loviri cauzatoare de moarte etc.), cât și cele comise asupra persoanei și patrimoniului acesteia (jafuri, tâlhăriri etc.). Reprezentând o problemă socială, cu consecințe distructive și demoralizatoare la nivelul indivizilor și grupurilor sociale, delictele comise prin violență și crimele se remarcă prin gradul ridicat de periculozitate socială, întrucât presupun utilizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
tot felul, vătămări corporale simple sau grave, loviri cauzatoare de moarte etc.), cât și cele comise asupra persoanei și patrimoniului acesteia (jafuri, tâlhăriri etc.). Reprezentând o problemă socială, cu consecințe distructive și demoralizatoare la nivelul indivizilor și grupurilor sociale, delictele comise prin violență și crimele se remarcă prin gradul ridicat de periculozitate socială, întrucât presupun utilizarea forței și a constrângerii fizice asupra persoanelor, soldate cu prejudicii materiale și morale importante aduse victimelor, de cele mai multe ori ireparabile. Având o etiologie complexă, în cadrul
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
educație a oamenilor, imoralitatea și violența instaurate în societate, consumul frecvent și excesiv de alcool, influența nefastă a unor anturaje sau grupuri stradale, dezorganizarea familiei etc. (Rădulescu, 1998). Studiile și cercetările efectuate în diverse țări, inclusiv în România, relevă că delictele comise cu violență și crimele prezintă anumite particularități, cum ar fi (Banciu et al., 2002): 1. Persoanele care comit asemenea delicte cu violență cedează, de regulă, unor impulsuri de moment sau unor stări explozive, neavând capacitatea să-și controleze echilibrul emoțional
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
anturaje sau grupuri stradale, dezorganizarea familiei etc. (Rădulescu, 1998). Studiile și cercetările efectuate în diverse țări, inclusiv în România, relevă că delictele comise cu violență și crimele prezintă anumite particularități, cum ar fi (Banciu et al., 2002): 1. Persoanele care comit asemenea delicte cu violență cedează, de regulă, unor impulsuri de moment sau unor stări explozive, neavând capacitatea să-și controleze echilibrul emoțional în asemenea momente. 2. Comiterea delictelor cu violență este potențată de un nivel scăzut de instrucție și cultură
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
limbaj, comportament etc.), în timp ce altele sunt slabe sub raport fizic, biologic și constituțional, având un grad sporit de „vulnerabilitate victimală” în fața agresiunii (copii, adolescenți, femei, persoane în vârstă, persoane cu dizabilități) (Butoi et al., 2004). Tendințe și evoluții ale delictelor comise cu violență în perioada de tranziție În perioada de tranziție, evoluția criminalității din România a înregistrat o serie de tendințe oscilatorii sub raportul volumului, intensității și amplorii diverselor tipuri de delicte și crime săvârșite. În cadrul acestora, delictele contra persoanei și
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
au înregistrat scăderi semnificative, mai ales după anul 1996, ponderea lor, în ansamblul delictelor contra persoanei, reducându-se de la 5,1% în 1995 la 2,9% în 2002 (Anuarul Statistic al României, 1997-2000). În același timp, evoluția delictelor cu violență comise împotriva persoanei relevă o serie de diferențe sensibile în funcție de o serie de indicatori, cum ar fi: sexul, vârsta sau mediul de rezidență al persoanelor condamnate pentru aceste delicte. a) Sexul Reprezintă un indicator semnificativ pentru etiologia și tipologia delictelor și
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
4 3,6 Sursa: Studiu criminologic privind starea criminalității în perioada 1989-2000, Biroul de Criminologie al Parchetului de pe lângă Înalta Curte de Casație și Justiție, București, 2000, p. 110. Rezultă că bărbații dețin ponderea covârșitoare în toate aceste tipuri de delicte comise cu violență, comparativ cu ponderea foarte scăzută a femeilor, excepție făcând omorurile, în care femeile au o pondere ceva mai ridicată. Această distribuție ridică problema plasării etiologiei violenței fie în zona eredității individului (așa-numita teorie a violenței înnăscute), fie
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Sursa: Studiu criminologic privind starea criminalității în perioada 1989-2000, Biroul de Criminologie al Parchetului de pe lângă Înalta Curte de Casație și Justiție, București, 2000, p. 110. Se poate observa că, într-o proporție medie de aproximativ 50%, persoanele condamnate pentru delicte comise cu violență contra persoanei aparțin grupei de vârstă tânără (21-34 ani) care, din cauza unor dificultăți de adaptare socială, a lipsei de cultură și educație și a influenței nefaste a anturajului, comit cu precădere tâlhării, violuri, loviri cauzatoare de moarte, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
proporție medie de aproximativ 50%, persoanele condamnate pentru delicte comise cu violență contra persoanei aparțin grupei de vârstă tânără (21-34 ani) care, din cauza unor dificultăți de adaptare socială, a lipsei de cultură și educație și a influenței nefaste a anturajului, comit cu precădere tâlhării, violuri, loviri cauzatoare de moarte, fiind condamnate la ani grei de detenție și cu șanse destul de reduse de resocializare și reinserție socială. Deși, în ansamblul acestor tipuri de delicte, minorii nu dețin ponderi semnificative, ei sunt implicați
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Se poate observa că, în afara tâlhăriilor, ponderea persoanelor domiciliate în mediul rural, condamnate pentru omor, viol, vătămări corporale grave și loviri cauzatoare de moarte este superioară celei deținute de persoanele rezidente în mediul urban, înregistrându-se, în medie, 55-60% delicte comise cu violență în mediul rural și doar 40-45% în mediul urban. Această distribuție relevă faptul că, în perioada de tranziție, mediul rural, considerat „tradițional”, „conservator” și „depozitar” al unor obiceiuri, norme și practici sociale de control social, a cunoscut o
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
și practici sociale de control social, a cunoscut o transformare profundă, fiind „agresat”, la rândul lui, de o serie de fenomene negative, cum ar fi sărăcia, inflația, lipsa locurilor de muncă, disoluția comunităților etc., ce au favorizat proliferarea unor delicte comise cu violență de către locuitorii din rural. Aceste date statistice, destul de sumare și incomplete, reprezintă doar suportul descriptiv al criminalității violente din România, ele neputând oferi anumite legături cauzale între diverșii factori economici, demografici, sociali și culturali care pot influența explicațiile
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
criminalității violente din societatea românească, se pot identifica anumite tendințe și „ritmuri” individuale specifice fiecăruia dintre aceste tipuri de delicte, în funcție de sexul și persoana agresorului, vârstă și nivel de instrucție, mediul de locuire etc. Tendințe actuale ale evoluției victimelor delictelor comise cu violență Studiile și cercetările efectuate, până de curând, în România s-au concentrat cu precădere asupra analizei delictelor comise cu violență și a autorilor acestora și foarte puțin pe cea a victimelor acestor delicte. În ultima vreme, creșterea numărului
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
în funcție de sexul și persoana agresorului, vârstă și nivel de instrucție, mediul de locuire etc. Tendințe actuale ale evoluției victimelor delictelor comise cu violență Studiile și cercetările efectuate, până de curând, în România s-au concentrat cu precădere asupra analizei delictelor comise cu violență și a autorilor acestora și foarte puțin pe cea a victimelor acestor delicte. În ultima vreme, creșterea numărului de victime și a conștientizării fenomenului de victimizare de către opinia publică s-a concretizat în desfășurarea unor anchete și studii
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
se pot stabili anumite corelații între nivelul și amploarea criminalității violente și numărul de victime lezate și prejudiciate în urma diverselor acțiuni violente. Aceste corelații s-au putut realiza prin analiza comparativă a evoluției numărului de victime ale delictelor cu violență comise în familie sau în afara acesteia și a numărului de victime minore ale acelorași delicte violente comise în mediul intrasau extrafamilial. Dinamica victimelor delictelor comise cu violență în afara mediului familial În perioada analizată (1.01.2002 - 30.06.2003), în urma diverselor
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
și prejudiciate în urma diverselor acțiuni violente. Aceste corelații s-au putut realiza prin analiza comparativă a evoluției numărului de victime ale delictelor cu violență comise în familie sau în afara acesteia și a numărului de victime minore ale acelorași delicte violente comise în mediul intrasau extrafamilial. Dinamica victimelor delictelor comise cu violență în afara mediului familial În perioada analizată (1.01.2002 - 30.06.2003), în urma diverselor delicte descoperite de poliție, a rezultat un număr de 191.583 victime, dintre care 24.274
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]