20,716 matches
-
ei corolar: redobîndirea libertății individului. Mai întîi în zona blestemată în care ne-am aflat și noi, dar și în chiar bîrlogul comunismului, apoi în variantele "coloniale" ale marxismului comunist de pe glob (acolo unde înapoierea le-a ușurat penetrația). Deși comunismul rezidual continuă să marcheze dramatic statele cărora li s-a impus dictatura bolșevică, există semne irefutabile ce indică ireversibilitatea cursului. În sensul eradicării ciumei roșii. Și, firește, întăririi speranței că secolul în care intrăm va avea dreptul la mai multă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
forțe polițienești redutabile (și prin număr, nu numai prin competență). S-o fi gîndind, oare, cineva (acum, pînă nu-i prea tîrziu) și la "amănuntul" ăsta? Măcar pe plan local... 6 ianuarie Cea mai leneșă artă s-a făcut în comunism. Societate eminamente heirupistă, trîmbițînd munca, dar generînd fetișul ei, "eu mă fac că muncesc, tu te faci că mă plătești", sau cam așa ceva, oricum, lipsind determinarea, finalitatea, munca însăși era una leneșă, autotrișîndu-se, într-un secret consens leninist-caragialesc. Ce putea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Cine-o mai vede? Prefectul, oricum, nu. Și cîte, cîte altele! Zorii suficienței leneșe să-i căutăm, unde? în chiar zorii bolșevismului, între salvele de tun ale Aurorei? Cînd bestiile isterizate de Lenin au sugrumat țarismul și au deschis calea comunismului internațional, Rusia mai păstra încă la sînul ei prunci răzgîiați în ale artei, sugînd țîță maternă, dar cu ochii larg deschiși la biberonul Occidentului. Candizii Malevitch, Chagall, Kandinsky și mulți alții ca ei, unul din aceștia, atît de candid, că
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ale Moscovei. Cînd Tonitza se înverșuna, vag misogin, în fața "floristelor" timpului, confecționere de tablouri lascive, ca iatacurile din care ieșeau, nici prin gîndul lui cel mai treaz nu-i trecea ce avea să însemne spectrul indigestei manufacturi orchestrate de propagandiștii comunismului. Pe lîngă "1907" al lui Piliuță exemplu benign, la urma urmei, dar nu mai puțin paradigmatic între atîtea altele -, cu mujicul rumân odihnindu-și, pe pian, toporul cu care părăduise conacul boieresc, găselniță de "Ogoniok", pe lîngă lumea asta atît
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
plece unde vor. (Dar nu pleacă.) 13 ianuarie Coadă la pîine. E compoziția aceea, omonimă, a lui Tonitza, atît de mediatizată de propaganda comunistă, cu intenția de a demonstra ce mizerie a însemnat capitalismul românesc (deși, coada era chiar emblema comunismului). Nedîndu-și seama, grosiera propagandă (sau dîndu-și, dar ideologizînd imbecil), că marele pictor nu voise să spună cu de altfel foarte umana și calda compoziție decît doar ce era de spus: o umilă coadă la pîine, ca toate umilele cozi la
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
bogați și săraci. Să lăsăm însă acolo, în capitolul ei de istoria artei, pictura lui Tonitza și să ne referim acum la o cu totul altă... coadă la pîine. Sintagma care, ca de fiecare dată cînd a fost infestată de comunism, și-a alterat într-atît înțelesul, încît e teribil de dificil a-i discerne întreaga substanță. Naiv e cel ce crede că, în comunism, s-a stat la coadă doar din nevoie, din frustrare materială. Coada a însemnat, mai întîi de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu totul altă... coadă la pîine. Sintagma care, ca de fiecare dată cînd a fost infestată de comunism, și-a alterat într-atît înțelesul, încît e teribil de dificil a-i discerne întreaga substanță. Naiv e cel ce crede că, în comunism, s-a stat la coadă doar din nevoie, din frustrare materială. Coada a însemnat, mai întîi de toate, o stare de spirit. Una mizerabilă, desigur, dar nu mai puțin consubstanțială mentalului general, parte moștenit balcanic, parte fasonat de dictatură. În locul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
alta. Pînă aici, totul e frumos. Discuțiile cu virtualii solicitanți se derulează extrem de plăcut și de interesant, probabil pentru amîndouă făpturile dialogale, pînă în clipa în care se pune, în sfîrșit, problema prețului... Trăim, încă, după cincizeci de ani de comunism pustiitor și după zece de înfiripare a unei societăți care își dorește iar prosperitatea, trăim încă oarecum în sărăcie. Polului sărac, se înțelege, numai de pictură nu-i arde. Celui prosper îi arde, dar... dar... cum să spun, într-un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
al istoriei postbelice, cînd Occidentul nu doar cu sentimente frumoase ne îmbie, ci din ce în ce mai concret, mai punctual. Să nu ne păcălească aderențele de fațadă ale partidelor de stînga, atît de penetrante în aceeași masă electorală care a ținut pe picioare comunismul, să nu ne înșele declarațiile prooccidentale ale acestora cînd mesagerii structurilor euro-atlantice și comunitare fac, în vizită la București, oficii democratice de întrevedere și cu opoziția roșie: formațiunile neocomuniste contînd pe un electorat descumpănit de duritățile reformei, deci, eventual, sprijinindu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sloganul "prin noi înșine", dar... dar... ce diferență colosală între prudența de-atunci, firească, în abordarea Occidentului și clamarea autarhiei de sorginte naționalist-comunistă! Ca monedă forte în propaganda internă. De altfel monedă calpă, pentru că, atît în cincizeci de ani de comunism, cît și în formele de comunism rezidual de după 1989, opțiunea de fapt pentru soluțiile colectivist-dezastruoase ale Răsăritului nu mai poate înșela decît pe naivi. Nu puțini la număr. Fariseicele griji ale formațiunilor neocomuniste pentru păturile defavorizate ale populației nu sînt
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ce diferență colosală între prudența de-atunci, firească, în abordarea Occidentului și clamarea autarhiei de sorginte naționalist-comunistă! Ca monedă forte în propaganda internă. De altfel monedă calpă, pentru că, atît în cincizeci de ani de comunism, cît și în formele de comunism rezidual de după 1989, opțiunea de fapt pentru soluțiile colectivist-dezastruoase ale Răsăritului nu mai poate înșela decît pe naivi. Nu puțini la număr. Fariseicele griji ale formațiunilor neocomuniste pentru păturile defavorizate ale populației nu sînt altceva decît, pe de o parte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
unei populații oarecum dezorientate. Cu asta pleacă la drum "marea coaliție roșie" în anul electoral. Dacă pierdem expresul ăsta, altul, ca el, nu mai trece pe aici. Aceeași minte de pe urmă a românului ar putea însă bara periculoasa revenire a comunismului, fardat... social-democrat, asigurînd României o arhitectură credibilă de durată. Disperat? Nu. De sperat. Cei prea bruneți, care se zbat să obțină vize pentru a-și vizita... lebedele, la Viena, au acum de înfruntat un paznic extrem de dur al parcului zoologic
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mii care ies acum pe străzile marilor capitale au ceva din gesticulația generală a anilor '30, cînd stînga s-a simțit chemată să-și asume responsabilitatea în fața fascismului incipient. Că toată această gesticulație avea în spate, într-o clandestinitate funciară, comunismul iradiant al Moscovei, se știe prea bine acum. Se știa, de altfel, și atunci, dar inocența continentului democratic nu avea de unde să-și dea seama ce va însemna comunismul, atît pentru o Rusie sugrumată de soviete, cît și pentru restul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Că toată această gesticulație avea în spate, într-o clandestinitate funciară, comunismul iradiant al Moscovei, se știe prea bine acum. Se știa, de altfel, și atunci, dar inocența continentului democratic nu avea de unde să-și dea seama ce va însemna comunismul, atît pentru o Rusie sugrumată de soviete, cît și pentru restul lumii, unde făcea ravagii. Să fie, oare, reacția de acum la puseul cvasifascist de la Viena străină de implicarea forțelor comunismului perdant, dar nu mai puțin revanșard după prăbușire? Cît
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
avea de unde să-și dea seama ce va însemna comunismul, atît pentru o Rusie sugrumată de soviete, cît și pentru restul lumii, unde făcea ravagii. Să fie, oare, reacția de acum la puseul cvasifascist de la Viena străină de implicarea forțelor comunismului perdant, dar nu mai puțin revanșard după prăbușire? Cît de elocventă era, în aceste dimineți, înregistrarea unei voci vîrstnice, răgușită, dar visceral vehementă, a unui francez din Rezistență, ieșit, și el, în Saint-Germain-des-Prés, să se alăture protestatarilor scoși din casă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nici mentalul încă viu al celor ce au avut de îndurat direct efectele fascismului rasist. Ce similitudine stupefiantă e între acea Europă postbelică (infestată de sovietism), care a rememorat permanent (și justificat) ororile fascismului, uitînd, făcîndu-se că uită țările abandonate comunismului sovietic, ce asemănare îngrijorătoare deci între momentul de atunci și cel de astăzi, cînd comunismul se vede prea bine nu a predat încă armele după prăbușire! Aceeași Vest-Europă egoistă, cu mare grijă pentru bunăstarea proprie, sare arsă la ivirea unei
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Ce similitudine stupefiantă e între acea Europă postbelică (infestată de sovietism), care a rememorat permanent (și justificat) ororile fascismului, uitînd, făcîndu-se că uită țările abandonate comunismului sovietic, ce asemănare îngrijorătoare deci între momentul de atunci și cel de astăzi, cînd comunismul se vede prea bine nu a predat încă armele după prăbușire! Aceeași Vest-Europă egoistă, cu mare grijă pentru bunăstarea proprie, sare arsă la ivirea unei scîntei neofasciste în centrul continentului, agită lozincile anilor '30, părînd însă să nu vadă că
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
întîmplă în Cecenia, în Iugoslavia lui Miloșevici? Pe lîngă pericolul, în ce ne privește, al revenirii la putere a "marii coaliții roșii". Dacă această revenire, în țări ca Polonia, Ungaria, Cehia, nu a însemnat (datorită înțelepciunii clasei politice) și reinstaurarea comunismului, ne este teamă că, în cazul României, deficitul de înțelepciune general, dar și cel al politicienilor ne-ar putea arunca din nou la marginea continentului, cu fața spre un Răsărit înspăimîntător, care acum, pentru aceste zeci de mii de manifestanți
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în mișcare de indivizii tarați ai ultimului secol par să intre definitiv în amintirea neguroasă a planetei. Oricum, trăiască diferența! Ne-am închipuit că rufoșii ce năpădiseră străzile după 1989 erau doar o defulare (de altfel și erau) după căderea comunismului, atît de grijuliu să-și ascundă, pudibond, furunculele, o defulare ținînd cît o modă: moda cerșitului la vedere, fără teamă. Ne-am zis că rufosul cerșind pe trotuar, în poziție patmasana, și mișcîndu-se ore întregi ca un metronom dereglat era
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
bla-bla. bla-bla, și cu alte asemenea poncife marxiste, ingurgitate nemestecat în junețea răsăriteană, constați cîtă inadecvare opacizează această minte în perspectiva iminentei "civilizații digitale". Cîtă nenorocire a adus omenirii "grija" dirijată pentru flămînzii lumii! Ce eșec sîngeros a însemnat grijuliul comunism, agonizînd acum în formulele... social-democrației (de la care se revendică azi, fariseic, foștii propagandiști p.c.r.)! Ce criză de identitate traversează, în momentul de față, actualele guvernări occidentale colorate social-democrat! Realitățile prezentului arată că doar bogatul stat capitalist e în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu natura, par să reproducă, la scară mică, istoria mare. În sensul aceleiași implacabile indolențe. Deopotrivă a structurilor instituționale, dar și a indivizilor/micilor colectivități. Sîntem parcă blestemați, așa cum nu putem, nu avem înțelepciunea de a ne despărți radical de comunism, de perfidele lui forme reziduale, tot așa, să nu fim în stare a preveni dezastrele naturale (dar și cele datorate indolenței noastre). Cînd credeam că, în sfîrșit abia ieșiți din niște dezonorante monitorizări europene putem dialoga cu fruntea sus cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
unei marei purificatoare. La ferestre doar curioase celelalte vîrste: a doua, a treia... a patra. Ce hotărîtoare ar fi, mi-am zis pe loc, această energie deocamdată cuantificată numeric dacă ar interveni decisiv în favoarea eradicării României de forțele malefice ale comunismului remanent, care acced acum, cu înverșunare periculoasă, din nou la putere! Ce întremătoare ar fi conștientizarea de sine a acestui imens segment demografic pentru viitorul societății noastre încă atît de traumatizate! M-a speriat însă gîndul nocturn că energia aceasta
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
un alde Vadim pe buton și-acum își ținea preabineștiutul discurs imund. Muțenie generală și stînjenitoare. Marele poet, în dreapta mea, își duse paharul la gură și, înainte de a sorbi cu distincția-i notorie, îmi șopti: vezi? pegra asta, pe care comunismul a învățat-o că doar ea trebuie să... făurească istoria, ne va obliga, prin votul ei ignar, din toamnă, să îndurăm iar, încă patru ani, tropăitul lepădăturilor criptocomuniste. Am ciocnit cu pesimistul poet și i-am șoptit la rîndu-mi: nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ci și prilejul unor oportune meditații asupra specificului românesc. Categorie atît de vagă și inoperantă, la urma urmei, dar în stare a resuscita, măcar și prin simplul ei enunț, o invitație la nuanțări care scapă azi frisonului general, consecutiv prăbușirii comunismului. Scriitura cvasipoematică a cărții, dar și cu inserții de un realism savuros și perspicace în natura ființei românești, pune în lumină, din perspectiva acestei prințese franceze de viță muntenească, siluetele realmente frumoase ale țărăncilor și țăranilor de la noi, atît de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
răstimpuri. Cine să-i dea jos? De asta-i arde unui rector acum? Nu vedeți ce..." Iată însă că s-a ivit rectorul care să pună capăt unei istorii sumbre care-și lungește trena mult după căderea, de iure, a comunismului. De iure, pentru că vedem prea bine azi cum acest comunism a dat roade nebănuite la noi, alterînd o fibră de verificată rezistență istorică. Și prelungindu-ne dureroasa convalescență. Acest nou rector este profesorul Dumitru Oprea. Iar din punctul de vedere
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]