20,716 matches
-
prea horror. Jurnalele televiziunilor: exhaustive enciclopedii horror color. Ținînd să le amintească ziariștilor că... viața e scurtă, glumețul ministru al Apărării pesediste nu se face decît fidel purtător de cuvînt al unei puteri care își revendică, congenital, sorgintea în primul comunism românesc. Atunci cînd, simplu, nu se mai recurgea la perifrază ci, direct, la exterminare. E de apreciat rafinarea, în timp, a procedurilor, nu-i așa? Îi lasă pe ceilalți doi unul și una pe tortuar și vine fugind în fața mașinii
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mai puțin perfectă. Mai mult, pentru că același pericol terorismul îi pîndește în aceeași măsură pe amîndoi coloșii. Mai puțin, pentru că decalajele dintre ei sînt de sistem unul impus demult ca lider capitalist incontestabil, celălalt zbătîndu-se încă să iasă dintr-un comunism pernicios și, iată, atît de remanent (asistență nucleară către Iran, războiul brutal din Cecenia și menținerea trupelor rusești în diverse țări din care a promis să se retragă, inclusiv Republica Moldova, asalturile contra libertății presei etc.) Din nou ca în ultima
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ce se dă, se consumă, fără prea mari pretenții. Ca-n regimul cozilor: se dă ulei... Cînd un analist de talia lui Adrian Cioroianu lasă impresia prin ora lui de istorie t.v. că dorește să clarifice momente "controversate" ale comunismului românesc (deși, nu știm cum, dar după deceniul fericitei desprinderi de comunism, dialogurile cu baronii încă viață ai fostei nomenclaturi ne plasează, vrînd-nevrînd, în coșmar), cînd, deci, teleastul istoric ne îmbie astfel, atunci teleatenția noastră se justifică oarecum, iar curiozitatea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cozilor: se dă ulei... Cînd un analist de talia lui Adrian Cioroianu lasă impresia prin ora lui de istorie t.v. că dorește să clarifice momente "controversate" ale comunismului românesc (deși, nu știm cum, dar după deceniul fericitei desprinderi de comunism, dialogurile cu baronii încă viață ai fostei nomenclaturi ne plasează, vrînd-nevrînd, în coșmar), cînd, deci, teleastul istoric ne îmbie astfel, atunci teleatenția noastră se justifică oarecum, iar curiozitatea aflării unor culise imunde ale dictaturii ne așază, de ce nu?, în curată
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
se supune exercițiului istoriografic? După ce ne face a înțelege că tovarășul Mizil nu a fost chiar un yesman de rînd în anturajul lui Ceaușescu, îi provoacă totuși acestuia interminabile "dezvăluiri" (destinate poate unei pene ca cea a altui dezvăluitor de comunisme românești, scribul Pelin), nu are încotro și, deși timpul emisiunii se consumase, îl lasă pe... distinsul invitat să-i aducă dictatorului osanaua finală. Ca odorată dregere a busuiocului, după ce timp de o oră (de istorie) se erijase cu șiretenia și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nu i se poate pretinde manieratului Adrian Cioroianu, în riscanta sa calitate de moderator, să fie ireverențios cu invitații, deși unii dintre aceștia, ca cel recent, meritînd cu prisosință penalizarea, dar jovialitatea sa indicibil duplicitară în fața unui fost mandarin al comunismului autohton ni s-a părut, orice s-ar spune, deplasată. Cînd ne gîndim cam cît de "joviali" au fost, la rîndul lor, primitivii torționari ai dejism-ceaușismului, trimițînd la moarte o întreagă elită a țării, civilitatea actualului... analist istoric pare, în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
diferențe de opțiune politică din preajma războiului, peste distanțele geografice! Dar (venind și mai aproape), Liiceanu-Pleșu? Ieșiți amîndoi de sub hlamida formatoare a "eremitului" Noica, discipolii și-au pigmentat diferit, după 1989, discursul public. Unul (Liiceanu) asumîndu-și postura gravă și patetică în fața comunismului remanent, celălalt (Pleșu) costumîndu-se în rezoneur disponibil și fascinant deopotrivă al aceleiași realități. Regăsindu-se însă amîndoi, permanent, într-o riguroasă dar și relaxată convivialitate sapiențială. Dar, ca pandant burlesc t.v., Pleșu-Dinescu? Atît de radical opuși ca factură intelectuală
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Moscova. Și că Bucureștiul evident, original prin obtuzitatea unui dictator rudimentar și megaloman, asta determinînd și vărsare de sînge trebuia să-și însușească datele scenariului, chiar să imite acte oricum mai înțelepte ale Poloniei, Ungariei, Cehoslovaciei, Germaniei în a părăsi comunismul și a reinstaura ordinea antebelică. Păstrînd proporțiile în sensul neechivalării a ceea ce s-a petrecut în 1989 cu alte momente ale istoriei românești să concedem că 1848, 1859 sînt (și ele) mișcări inspirate de scenarii deja parafate continental. Asta neînsemnînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sa notoriu făuritoare om al scrisului dar și trecînd prin pușcăria comunistă, deci asumîndu-și comportament decent, demn, cinstit, în conducerea viitorului stat; celălalt motiv: nefiind marcat de tentațiile politicianiste sau mercantile ale celorlalți lideri est-europeni, ieșiți în față după căderea comunismului. S-a crezut că lipsa experienței manageriale a pînă atunci scriitorului îi va fi handicap, iată însă că după treisprezece ani de la preluarea puterii, Havel este posesorul unui bilanț strălucit (și sub aspect managerial), încît se poate spune că această
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de răspunsul meu tocmai bun de atins la mir. Iată însă că anecdota declanșază, subit, un șir de reflecții nu originale, nici vorbă în stare însă a-mi contura, în beneficiu propriu, un mental colectiv, atît de pregnant după căderea comunismului. E de ajuns în acești ani de confuzii posttotalitare să apară un conflict (de regulă, internațional), pentru ca resorturile unei vulgate atît de bine manipulate de fostul partid unic (al cărui angajat fusese și amicul) să se consume brusc într-o
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mic efort endoscopic unde se află declanșatorul. În ce zonă a ființei, mde, naționale, infestată jumătate de secol de bubonica roșie, stă pitit declicul. Văzînd în organismul colectiv reflexul celui individual, lesne putem detecta presupusa tară. Complexele calicului-leneș, manipulat de comunism, au lucrat în chiar această direcție: a urii pentru semenul capabil și întreprinzător, iar ținta comodă a propagandei a fost, firește, lumea occidentală, atît de repede în stare a se redresa economic (și politic) după conflagrație,dar și atît de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
rulat, în jumătate de secol postbelic trei dictaturi; să le numim după titularii lor: Dej, Ceaușescu, Iliescu. Va trebui, mai întîi, să nu ținem cont de marota diversionistă a nostalgicilor postdecembriști, simplă marotă, că dictaturile noastre s-au întins dincolo de comunism în contul Regelui Carol al II-lea și al Mareșalului Antonescu și să operăm acolo unde este, într-adevăr, de operat: în lungul și tragicul interstițiu totalitar de inspirație moscovită. Cele două invocate dictaturi numai și prin scurtimea lor intrînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în serviciul, și el resentimentar revanșard, al nu mai puțin primitivelor forțe asiatice de ocupație. Etapele represiunii, consumîndu-se doar în cîțiva ani, îi ușurează dictatorului poziția în partidul încropit pe placul Moscovei din pleava societății. Și netezește, în durată, drumul comunismului local. Încercarea de a face... dizidență în frontul lagărului, prin obținerea plecării armatei roșii din țară, nu e decît înverșunarea de a-și apăra scaunul, asta însă cu prețul deja stabilit de la început: nimicirea totală a incomodei eminențe cenușii. Urmașii
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
eventuale presiuni venite dinspre un mental încă așa de marcat colectivist. Spun aproape, deoarece din nou ușor stupefiat nu-mi dau seama ce îl determină pe Adrian Cioroianu să-i trateze, în emisiunile sale, pe cei cîțiva foști dinozauri ai comunismului românesc încă în viață cu genul de solicitudine acordat mai degrabă lorzilor, decît tombaterelor dejism-ceaușismului. Desigur, e de înțeles detașarea (aproape) totală a istoricului chiar și față de relatările atarilor... martori, mai mult, politețea desăvîrșită a unui om care s-a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fostului lider liberal dureroasa recunoaștere a "colaborării" cu Securitatea! Nimic din acest incalificabil comportament nu i se potrivește unui civilizat Adrian Cioroianu, totuși, mai mult decît amiabila gazdă t.v., și-a depășit, cred, măsura tratîndu-și regește condamnabilele cariatide ale comunismului autohton. Iată cum forțînd, doar de dragul arguției, posibila relație între invocarea Manifestului Partidului Comunist și hiperpolitețea tînărului istoric față de prețioșii săi... martori palpez de fapt miezul indispoziției ce mi-a marcat prezența la pomenita lansare de carte. Duioasa psalmodie a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Dej și Ceaușescu), au căpătat reflexe care nu mai au nimic din cele, naturale, ale națiunii ce s-a constituit prin voința unor minți românești luminate. De unde și durerosul paradox al însușirii de către o insulă de certă latinitate a unui comunism mai habotnic decît al vecinelor slave, mult mai demne, acestea, în confruntarea cu agresiunea rusească, consangvină. Dacă, după 13 ani de la răsturnarea, de iure, a comunismului, masa votantă românească rămîne constant alături de formațiunile neocomuniste cu tot fardul lor democratic fenomenul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
De unde și durerosul paradox al însușirii de către o insulă de certă latinitate a unui comunism mai habotnic decît al vecinelor slave, mult mai demne, acestea, în confruntarea cu agresiunea rusească, consangvină. Dacă, după 13 ani de la răsturnarea, de iure, a comunismului, masa votantă românească rămîne constant alături de formațiunile neocomuniste cu tot fardul lor democratic fenomenul trebuie explicat tocmai prin alterarea substanței profunde a unei populații care a rezultat din cea traumatizată de forțele de opresiune dirijate de Moscova, cu abnegația abjectelor
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Moscova. Neuronii clamau apoteotic: "Hidrocentrala V.I. Lenin", iar mîndria patriotică atingea cote de alertă. Nimic. Pe fundul gloriosului lac pasc acum vacile ancestrale Stînca stă înfiptă resemnat în iarba primordială. Dezolare? Nu. Cu gîndul și la alte catastrofe ecologic-ideologice ale comunismului (ce ruginită apocalipsă industrială ți se întinde la picioare, cînd urci, la Iași, dealul Cetățuii!), mă așez la curățica masă de pe terasa barului și, vărsînd ritualic doi stropi din vișinată de sufletul hulitului acum Ilici, îmi aprind Kentul de rigoare
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
extrapolînd un pic exagerat ce bine ar fi ca tot mai multe personaje de această ținută să circule printre noi, să ne atragă atenția că ne aflăm, totuși, într-o Românie europeană, că cealaltă Românie, care nu fusese urîțită de comunism, așa arăta/ așa arată în incredibilele ilustrate pe care, arar, le mai răsfoim. Trotuarele fojgăie acum de exemplare imposibile, vara ieșite doar în izmene trei-sferturi și în maieu, iarna în "geci" ca de tablă. Deși nu ne cunoaștem, o să încep
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
temperată, topul englezesc (și american, francez, spaniol încă) al romanului actual. Excepțional, oricum. Motivația (oferită mie mai întîi, apoi altora, în dialog) ar sta în reflexul de respingere a tot ce vine dinspre o Europă răsăriteană, atît de infestată de comunismul rusesc. Și mai e ceva. Ce ține de statutul strict al romanului modern. Scenariul romanesc occidental cum nu a făcut-o niciodată, nu o face nici acum nu are în vedere componenta social-politică, atît de nefericit impusă prozei estetice; își
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nouă, civilizaților teleconsumatori, cu civilizatul monstru (sacru). 18 noiembrie Minciuna stă cu regele la masă... ... Dar nu în sensul în care stătea în sărăntoc-năroada poemă vlahuță, atît de insignifiantă în legitimul regat al României, în schimb atît de imbecil-nocivă în comunism, omniprezentă în manuale, ca irefutabil argument antimonarhic. De data asta, de sfinții Mihail și Gavril, Minciuna (cu majusculă simbolică) chiar a stat la masă cu Regele. E de neînțeles cum un monarh atît de demn și de sobru în dramatica
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
înseși a colosalului building ce modificare de profil înregistrează acum acest palier al high-life-lui ieșean. Lume bună, într-un cuvînt, de o tinerețe și de o ținută ireproșabile. Mișcîndu-se natural dezinvolt, nemaireținînd nimic din ticurile mizerabile ale înaintașilor lor din comunism. Acestui public i se integrau omogen, în seara vernisajului, expozanții înșiși cei cîțiva onorați maeștri, dar mai cu seamă numeroșii viitori maeștri, unii din ei acum debutanți. Fericită juxtapunere a tuturor acestora la impresionantul număr de lucrări de pictură, sculptură
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
preluat puterea în Austria, iată că lucrurile au fost luate așa cum sînt, au intrat în normal, cum ar veni, iar cordonul sanitar patent austriac prinde bine acum părții civilizate de continent, ușurîndu-i astfel dificultățile procesului comunitar. Deschiderea frontierelor după căderea comunismului a însemnat/ înseamnă, implicit, și asumarea unor riscuri pe măsură. Provocate de turmele migratoare ale unui Răsărit sălbăticit de bolșevism și dornic, de ce nu, să vadă cu ochii lor nu minciuna propagandei... antiimperialiste, ci chiar incredibil de frumoasa realitate. Revenind
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
destinat, mai degrabă, unui sacerdoțiu, fie el și al artei. Dacă blîndul Craiu rămîne în amintire un jovial fără limite, Boușcă persistă în auz cu dicția lui auster-cadențată, cea care avea să și dea de furcă "factorilor de răspundere" ai comunismului primar. În corul murmurelor, acest artist exemplar a avut curajul să strige. 24 august Printre figurile marcante care mi-au pigmentat anii începutului se află autorul Țării de piatră, de foc și de pămînt (1939), dar și al insurgentului Jurnal
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nu s-au putut salva prin calitatea intrinsecă a picturii, au decăzut în piese artizanale, cărora le-au lipit titluri zornăitoare. Un pictor onorabil ca Bunescu, după ce, înaintea războiului, pictase extrem de consistente "colțuri" bucureștene, s-a dezlănțuit, în anii ascensiunii comunismului, în peisaje false, care nici brumă din măiestria veche nu mai păstraseră. Parcul circului se numea unul din ele cu blocuri-calup, în care cu greu îl mai puteai regăsi pe vechiul artist. Începuse, într-adevăr, circul... formelor fără fond. Angheluță
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]