20,716 matches
-
pictură. Aici lucrurile par (doar par) mai simple. În sensul că, practic, nu există o discrepanță problematică între ce se pictează într-un Iași depășind, în sfîrșit, cantonarea în lirismul edulcorat, suficient cîndva sieși. De care a beneficiat, perfid prostește, comunismul local. Nu și cei cîțiva maeștri de certă vocație, nevoiți a-i da cezarului roșu ce-i era de dat. Nu și obligatoriu... 14 septembrie Cineva un domn? o doamnă? îmi strecoară prin ușa atelierului un număr din "Universul" ziar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
agora orașului trebuia să poarte și un nume. Cupola a fost cel ce-mi venise, dadaist, în minte, și apărut pe loc în revistă. Motivat, întrucîtva, de structura emblematică a vechiului Braunstein, palat numit interbelic, a cărui... cupolă (procopsită, în comunism, cu stea kremlinească pe creștet) îmi centrase, vai mie!, cam cu vreo 40 de ani în urmă compoziția (studențească) lucrată la una din ferestrele de la mansarda bătrînului hotel Traian. De unde să fi bănuit, atunci, că, dată jos de pe... cupolă (și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dau peste patru ilustrate cu Sulina. Cumpărate, oho, în 1978, chiar din bizarul port (unde reveneam, curativ, toamna) și pe verso-ul cărora am notat, extrem de laconic, momente consumate în acel capăt de lume, cîndva cosmopolit Porto Franco. În plin comunism, loc ideal pentru insolit refugiu. Unul cu atît mai regenerator, cu cît se voia lăsat la marginea zgomotului totalitar. De altfel, frazele sumare de pe dosul ilustratelor asta și intenționau: să se sustragă urgențelor asurzitoare și să se complacă (laș?) în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
care de mult a ales Occidentul. Dar ca acum, cînd recentul scrutin a arătat exact ce sîntem și ce merităm, n-am simțit mai acut neputinciosul regret că am rămas aici! Nu într-un București sustras de fiecare dată, curajos, comunismului rezidual de după '90, ci într-un Iași atît de drag dar, vai, atît de trist retrograd. Și fostul timișorean nu e singurul de atare amplitudine spirituală, cu prestigioasă prestație universitară americană (Matei Călinescu, Toma Pavel ș.a.), care s-a realizat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de regimul torționar, adus de tancurile rusești și întreținut de succesorii acestora, substanțialul segment al intelectualității autentice (nu cel din păcate și mai substanțial al colaboraționiștilor de toate nuanțele) are de dus o, să sperăm!, ultimă bătălie cu reziduurile unui comunism ce se dovedise a fi mai ortodox decît al vecinilor întru dogmă. Și nu există moment mai trist-revelator pentru drama prelungită a acestei încercate categorii cum e cel al alegerilor. Cînd spiritualitatea realizează, cu (aproape) resemnată stupoare, în ce postură
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
realizează, cu (aproape) resemnată stupoare, în ce postură subalternă e nevoită să stea. Oricîtă întîietate ar avea invocarea democrației în soluționarea cvasitotală a problemelor, gustul amar al constatării că, în numele acesteia, supunerea (democratică) în fața majorității e unica soluție persistă dureros. Comunismul a urît țărănimea și s-a luptat cu ea pînă a desființat-o. Nu de tot. Ce-a mai rămas din ea, însă, are încă o forță la care nu ne-am fi așteptat. Și asta, într-o perioadă postdictatorială
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
-o. Nu de tot. Ce-a mai rămas din ea, însă, are încă o forță la care nu ne-am fi așteptat. Și asta, într-o perioadă postdictatorială, în care, iată, chiar așa-zisa țărănime este cea care-i asigură comunismului rezidual perpetuarea. Pentru că să nu fim naivi puterea mafiotă care călărește țara după lovitura din 1989 este una de extracție activistă, avîndu-l nu întîmplător la cîrmă pe unul din învederații categoriei. Cu toate eforturile acestuia de a poza în altceva
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
la cîrmă pe unul din învederații categoriei. Cu toate eforturile acestuia de a poza în altceva. Pentru că, iarăși, să nu fim naivi în a mai vedea că țărănimea care a mers, revoluționar, alături de muncitorime și de care atît se temuse comunismul primar fosta talpă de nădejde crezînd doar în Dumnezeu și în Rege. Nu. Așa-zisa țărănime de-acum e doar surogatul reieșit dintr-o istorie tragică, dispusă, iată, prin număr, să încline consecvent balanța în favoarea noii/ vechii formațiuni activiste. Că
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mulți, care au contribuit la recenta înfrîngere a iliescianismului mafiot-securist, conturînd, în același timp, victoria unor forțe în stare să modifice radical situația țării. Extrem de mulți, pentru că și recentele sondaje arată înțelepciunea unei populații care, deși atît de marcată de comunism și de reziduurile acestuia, acordă noii puteri o încredere pe măsura imenselor așteptări. Cu atît mai dizgrațioase aparițiile așa-zisului analist cu lombroziană calotă coclită butelie cu venin arogîndu-și rolul de mafaldă atotștiutoare, prohodind de pe-acum uzura proaspătului regim
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nu-și poate prinde coada niciodată" îi făceam, 1979, portretul imprevizibilului meu prieten Nicolae Turtureanu. Ce și-l așezase pe ultima copertă a volumului său Pentru cine exist. Pentru asta. 19 aprilie Întrebată provocator amuzat cum s-a simțit în comunism, septuagenara Nora Iuga a răspuns generic amuzat că a existat 2 Mai. Scurt. Comunismul adică nici nu a existat pentru cei tineri și frumoși (și mai puțin frumoși), care, vară de vară, se despuiau acolo și, atemporali Adami și Eve
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Turtureanu. Ce și-l așezase pe ultima copertă a volumului său Pentru cine exist. Pentru asta. 19 aprilie Întrebată provocator amuzat cum s-a simțit în comunism, septuagenara Nora Iuga a răspuns generic amuzat că a existat 2 Mai. Scurt. Comunismul adică nici nu a existat pentru cei tineri și frumoși (și mai puțin frumoși), care, vară de vară, se despuiau acolo și, atemporali Adami și Eve, trăiau într-un Eden doar al lor. Dar, am adăuga imediat obligatoriu, departe de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
scrisă, dar încă nerostită), o face invers, și cu urmări dintre cele mai nefaste forța obscură perpetuată după lovitura de stat din același decembrie '89. În loc să fie numită pe numele ei și detașată net de aspirația (cvasi)generală întru răsturnarea comunismului (atît de nesperat ivită într-o țară ce părea să-și fi uitat identitatea), este promovată obnubilarea adevărului și, astfel, nivelarea în autojudecare, faptele retrograde stînd, obraznic, la același festin postdecembrist cu societatea civilă, atît cît există ea, ca și cum vinovăția
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Trista consolare ar sta doar în constatarea că întreg organismul statal funcționează încă amatoristic și doar o multașteptată integrare continentală ar mai putea ameliora situația. Carența vine, evident, dintr-o alterare lungă și brutală a tradiționalului stat românesc de către un comunism care, aici, în spațiul ce s-a mîndrit cu unicitatea lui latină, a proliferat mult mai habotnic decăt la vecinii slavi. Viciindu-i ființa profundă și scoțînd din imunde afunduri la suprafață o pătură care a avut obrăznicia să se
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
istorie a României moderne burghezia. Nu cea care băga spaima (doctrinară) în sărăntocii ajunși la cîrmă prin tancurile rusești, ci eficienta clasă de respirație europeană, făuritoarea de drept a statului numit Regatul României. Un prim upercut în figura indigestă a comunismului remanent îl plasase, cu perspicacitate, singularul Constantinescu, chiar numai și cu barbișonul lui atît de antipatizat de pegra iliesciană, creînd, neașteptat, speranța că, iată, se poate, că fals infailibilul sistem de extracție moscovită poate fi trimis la podea. Al doilea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
apostații de rasă, înverșunat în a-și face eficientă apostazia: zdrobirea ultimei redute dejist-ceaușist-iliesciene și instaurarea unei democrații fără urmă de colectivism anacronic. Cu toată alura lui gros populară, Băsescu a lucrat cu eleganță de ring, inimaginabilă pentru mohicanii ultimului comunism central-european și amuzant de spectaculoasă în ochii noilor cancelarii continentale. Și după ce, singur, rupsese gîtul mafiei de viță roșie neascunzîndu-și imensul orgoliu a găsit în silueta unui burghez ponderat și elegant pilonul ministerial fără de care vendeta lui antipesedistă ar fi
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
milei sale. Fără urmări. Poate, doar cu cinism alăturîndu-se indivizilor care au acaparat țara în trena tancurilor rusești și crezînd cine știe! în sosirea izbăvirii pentru obidiții lui. (Să fie oare cu totul întîmplător apetitul neobosit cinic al corpolentului cineget?) Comunismul și l-a revendicat, oricum, cu benefic profit, pe conu Mihai. Descendenții de azi întru anacronic socialism și-l pot, la rîndu-le, revendica pe cel care s-a aplecat, îndestulat, peste sfrijiții lumii. Dacă n-ar fi atît de fascinați
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
începutului de secol XIX, reveniți în Principate, le-au ajutat, esențial, în prima lor decisivă emancipare. De altfel, în România veche nici nu se punea problema exilului, decît din motive... revoluționare. Și acelea, de scurtă durată. O dată, însă, cu instaurarea comunismului moscovit, situația s-a schimbat radical. Devenind una dramatică. Criterioniștii nu și-ar fi imaginat nicicînd o schismă a formației lor de elită. Dar ea s-a produs, fatalmente, în datele atît de nedorit cunoscute. Eliade și Cioran din alte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
strada Armeană nu arată (încă) a stradă copen... Și-atunci pictorul din acest interior (probabil destul de asemănător cu al confratelui său occidental) nu are încotro, vede, vrînd-nevrînd, strada foită de o lume peste care, din păcate, a trecut urîciunea unui comunism impus de tancurile rusești, lume ce face eforturi eroice, acum, să se emancipeze de sub stigmat, să-și asigure, singură, organic, dezvoltarea, neputînd oculta convulsiile momentului, în care sînt implicați factori deocamdată nespecifici normalității. Numiți totuși, atît de frumos și reconfortant
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
1971, 2; Aureliu Goci, „Pasărea de stea”, VR, 1971, 9; Lit. rom. cont., I, 177-178; Călinescu, Ist. lit. (1982), 937; Dicț. scriit. rom., IV, 266-267; Șerban Codrin, Personalia. Dicționar al personalităților ialomițene, Constanța, 2002, 133-134; Eugen Negrici, Literatura română sub comunism. Poezia (I), București, 2003, 60-61, 99, passim. C. T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289496_a_290825]
-
retras, se pare, „În machetă”, orice abatere de la amintita „teză” ar fi semnificat un grav delict. Degajarea scrisului istoric la români de un atât de drastic „clișeu ideologizant”, ca și de altele de sorginte „marxist-leninistă”, mai ales de acelea contravenind „comunismului național” și „protocronismului cultural” <ref id="13">13 V., pentru critica fenomenului „protocronist”, Alexandra Tomiță, O istorie „glorioasă”. Dosarul protocronismului românesc, București, 2007. </ref>, s-a făcut treptat, până spre 1989. Dar și degajate de „teza caracterului definit reacționar al
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
dincolo de modernitate și postmodernitate Într-o epocă planetară. Pe scurt, visul european, creează o nouă istorie. În ultimul timp, s-a transformat Într-o adevărată modă În cercurile intelectuale conservatoare din America. Unii, precum Francis Fukuyama, cred că odată cu căderea comunismului sovietic, democrațiile liberale bazate pe economia de piață au triumfat și probabil nu vor mai fi Înlocuite de alte modele alternative În viitor. Cu toate că oarecum naivă, dezbaterea asupra sfârșitului istoriei ilustrează tendința multor specialiști contemporani care presupun că istoria nu
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
E posibil. Dar, cel puțin În ceea ce privește justificarea sa, războiul a fost Întotdeauna prezentat publicului american drept o luptă a binelui cu răul. În timpul Războiului Rece, eforturile noastre de a Îngrădi expansiunea comunistă au fost văzute ca o cruciadă morală Împotriva „comunismului ateu”. Spre sfârșitul Războiului Rece, președintele Regan a descris Uniunea Sovietică ca pe un „Imperiu al răului”. După căderea comunismului, acul busolei noastre morale s-a Întors spre pericolele determinate de regimurile duplicitare și de grupările teroriste. După atacurile din
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
cu răul. În timpul Războiului Rece, eforturile noastre de a Îngrădi expansiunea comunistă au fost văzute ca o cruciadă morală Împotriva „comunismului ateu”. Spre sfârșitul Războiului Rece, președintele Regan a descris Uniunea Sovietică ca pe un „Imperiu al răului”. După căderea comunismului, acul busolei noastre morale s-a Întors spre pericolele determinate de regimurile duplicitare și de grupările teroriste. După atacurile din 11 septembrie, președintele George W. Bush a mobilizat poporul american referindu-se la eforturile noastre de a-i găsi pe
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
atitudini. Amintirile ne îmbălsămează vârstele prin care trecem implacabil, iar atitudinile, de cele mai multe ori, ni le otrăvesc. Nu toate trecuturile sunt limpezi, refugii exaltante în "epoci" miraculoase; unele sunt tulburi, insalubre, maculate de compromisuri și de trădări. Mizerabilul calvar numit comunism a mutilat multe trecuturi și chiar dacă, cumva involuntar și firesc, cultivăm uitarea ca pe un panaceu tămăduitor, aceasta nu înseamnă că rănile psihice sau cele sufletești s-au vindecat complet, iar pulsul bolnav al conștiinței și-a încetat palpitul de
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Și-atunci cine are dreptate? Tu? Eu? Gh. P. doi: E, aici e nebunia! Gh. P. unu: Adică?! Gh. P. doi: Ascultă; ghinionul nostru a fost că am căzut, că am nimerit într-o întîmplare, căreia i s-a spus comunism..., înțelegi? Ei, odată intrați în mașinăria asta, am devenit, cum să-ți spun, niște rotițe..., și-am început să ne-nvîrtim..., să funcționăm... Acu' fii atent: tu crezi că o rotiță din asta știe că se-nvîrte, că e conștientă, ca să zic
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]