199,583 matches
-
confruntările dintre forțe, dintre oameni. Vedem aici actualitatea lui Marx, a lui Nietzsche, a lui Foucault și, totodată, formularea unei întrebări esențiale: cum este posibilă o elită, dincolo de relațiile corupte și coruptibile ce sunt dezvoltate între intelectuali și politicieni? Onoare excepțiilor... Ar fi de regândit o întreagă tehnologie instituțională a puterii, dincolo de un mod nazist de a fi în politică și în societate. Acest mod nazist al puterii proclamă principiul concurențial și distructiv al "celui mai puternic", în esență, a "celui
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
invazie a Politikului în viața socială și cotidiană având ca efect major perpetuarea stării de minorat în contradicție cu mesajul kantian al unei societăți mature în gândire; societatea bazată pe cunoaștere și democrație. Nu întâmplător un regim politic modern onoare excepțiilor! reprimă educația, disprețuiește cultura, ignoră tot ceea ce îl critică. Politizarea umanului s-a făcut prin instituirea unor norme și reguli ale lui cum anume trebuie să se cunoască. Numai în această direcție au apărut ceea ce Foucault numea cunoașteri aservite, descalificate
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
devin "importante" în raport cu faptele concrete și umane. Decalajul de gândire, de practică social-politică între societățile gintei latine și cele nordice sunt evidente. Multe vorbe, puține fapte... Sărăcii enunțiative, acte hermeneutice par excellence, dar și imobilitate social-politică. Foucault a fost o excepție de la mediul social și intelectual francez, care, astăzi, l-a brand-uit. El se află în zodia celor de la Miazănoapte... Mai aproape de nordici, mai aproape de saxoni, dar într-un spirit latin. În viziunea lui Foucault, omul ca entitate aparte, individ cu
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
s-a întâmplat cu voci dintre cele mai avizate, care s-au pronunțat fără rezerve: Mircea Martin („are stofă de adevărat prozator”), Nicolae Manolescu („ilustrează admirabil procedeul realismului cu ochiuri mici de plasă”), Mircea Nedelciu („Un talent într-adevăr de excepție în proza momentului”). Alcătuite mai ales din proze scurte, scrierile lui P. etalează variate procedee (palimpsest, intertextualitate, autoreferențialitate, introspecție), adaptate cu ingeniozitate situațiilor-context și transpuse într-un stil plin de naturalețe epică. Tematica aleasă, definită în general de patru coordonate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288791_a_290120]
-
din necesitate, un accent apologetic. Deși nu aceasta este intenția autorilor, o evaluare meticuloasă a problemelor de natură istorică ale unui eveniment dat necesită examinarea altor afirmații sau teorii istorice aflate deja în circulație, iar această carte nu este o excepție de la regulă. De aceea, în efortul lor de a prezenta în modul cel mai îngrijit istoric posibil relatarea acestor evenimente din viața lui Isus, uneori autorii confirmă teoriile actuale care le întăresc descoperirile, iar alteori scot în evidență lipsa de
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
răstigniți și lăsați să atârne de cruce în afara zidurilor Ierusalimului în timpul asediului din 69-70 d.C. confirmă practica obișnuită a romanilor în Palestina. Analiza lui Josephus sugerează, din contra, că lăsarea trupurilor celor executați neîngropați nu era o normă, ci o excepție. De fapt, era o abatere de la practica romană obișnuită în Palestina iudaică. Desigur, în unele circumstanțe, există și dovezi istorice în care se arată că cel osândit la moarte nu era îngropat. Evreii care au rezistat lui Antioh IV (167-164
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Începând cu Paul, continuând cu Noul Testament, Părinții Apostolici și marii teologi ai sfârșitului secolului al II-lea (Irineu, Tertulian și Origene) găsim o deosebit de consistentă serie de credințe cu privire la ceea ce se va întâmpla cu poporul lui Dumnezeu după moarte. O excepție demnă de notat la acest tablou destul de compact al credinței despre înviere al creștinilor de la început apare în scrierile pe care noi le numim gnostice (de exemplu, Evanghelia lui Toma). Se spune uneori că aceste scrieri, foarte lăudate de unii
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
metaforic mai potrivit pentru a vorbi despre ceea ce se putea întâmpla înainte sfârșitul timpurilor, adică de reîntoarcerea din exil sau marea restaurare. În mod surprinzător, uzul metaforic a dispărut efectiv fără urmă în prima fază a creștinismului, cu o unică excepție într-un verset din Rm 11,15, ce ar putea fi un ecou al său. Locul său, începând cu Paul și trecând prin tradiția creștină de la început, este luat de o întrebuințare metaforică diferită a limbajului învierii la care se
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Central al partidului, care își avea sediul în București, Calea Victoriei, nr. 16109. Deși majoritatea celor care aderau la noua formațiune politică provenea din rândurile liberalilor nemulțumiți de conducerea exercitată de Vintilă Brătianu în vechiul Partid Național Liberal, au existat și excepții. Astfel, ziarul central al PNL tradițional, "Viitorul", comentând întrunirea organizată de georgiști la Găești, în 17 august 1930, afirma că au participat numai reprezentanți ai PNȚ: "A fost o întrunire țărănistă prezidată de Gh. Brătianu"110. Același ziar consemna, într-
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
să adreseze șefilor de partide o scrisoare, prin care propunea retragerea întregii opoziții din alegeri și adoptarea unor măsuri comune ale acestor partide, pentru supravegherea corectitudinii scrutinului 538. Majoritatea șefilor partidelor politice păreau dispuși să accepte propunerea lui Gheorghe Brătianu, excepție făcând doar liderii PNȚ, Iuliu Maniu și Ion Mihalache 539. În scrisoarea de răspuns, Ion Mihalache admitea doar că acțiunea prin care Gheorghe Brătianu adusese la cunoștința regelui abuzurile și teroarea în care se desfășura campania electorală era binevenită, la
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
un oarecare Louis Blériot traversa Canalul Mânecii. Alegerea evenimentelor era mai mult sau mai puțin subiectivă. Succesiunea lor se supunea mai ales dorinței noastre febrile de a ști, întrebărilor noastre dezordonate. Dar, oricare ar fi fost importanța lor, nu făceau niciodată excepție de la regula generală: lustra care cădea din tavan în timpul reprezentației cu Faust la Operă își revărsa imediat explozia cristalină în toate sălile pariziene. Un teatru adevărat presupunea pentru noi clinchetul ușor al enormului ciorchine de sticlă, destul de copt ca să se
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
mai mult 23 sau mai puțin. Oceanul planetar ocupă 2/3 din suprafața planetei și este locuit în tot volumul său. Ecosistemele terestre și cele acvatice continentale sunt locuite numai pe o grosime de câțiva zeci de metri, cu unele excepții, cum ar fi microorganismele care populează și zone mai adânci. Cunoașterea diversității specifice variază în functie de categoria taxonomică la care ne referim. Rata cunoașterii depinde foarte mult de importanța economică, de interesul pe care-l prezintă diferiți taxoni pentru
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
fie o populație (colonizatoareă se îndepărtează prea mult de restul populațiilor și atunci fluxul de gene între aceste populații se întrerupe. Populația respectivă va evolua pe o scară diferită și va forma o nouă populație. În această situație apar numeroase excepții și cercetătorii au propus anumite modificări. Astfel s-a introdus așa numitul concept al recunoașterii specifice a partenerului prin care se susține că deși izolarea geografică este foarte importantă și mai importante sunt mecanismele prin care are loc recunoașterea intraspecifică
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
șase în Europa după țări ca: Spania, Italia, Franța, etc. 2 2. PROCESE METABOLICE ALE LEVURILOR UTILIZATE ÎN VINIFICAȚIE Drojdiile (levurile) sunt microorganisme unicelulare eucariote care se reproduc prin înmugurire. Aceste trăsături sunt caracteristice pentru majoritatea drojdiilor dar sunt și excepții. Există și specii care dau formațiuni micelare, altele cu un ciclu de diviziune prin fisiune și genuri care poartă conidii și sterigme. Lodder (1970) include în termenul de levuri un grup heterogen de microorganisme, iar Phaff (1978) revizuiește etimologia termenului
IZOLAREA ŞI IDENTIFICAREA UNOR SPECII DE LEVURI FOLOSITE ÎN BIOTEHNOLOGIA VINULUI by MIHAELA CIOCAN () [Corola-publishinghouse/Science/1308_a_1889]
-
științific, ’elohm trebuie tradus, ca și variantele sale; NUMELE, însă, e bine să rămână ca atare; totuși, dacă s-a optat pentru redarea lui într-o altă formă, cum este, de cele mai multe ori DOMNUL, această formă trebuie folosită fără excepție oriunde apare în original Tetragrama și este cu totul nepermis să fie substituit, din rațiuni stilistice, de pronume. Iar cuvântul care îl traduce pe ’elohm trebuie să fie net diferit. • Un grup aparte îl constituie lucrările de tipul celebrei
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
imposibil că cineva care nu are acces la textul original, ci doar la traduceri, oricât de fidele, să-și dea seama de inventarul numelor divine din Coran. Cauzele sunt multiple, în număr egal cu dificultățile inconturnabile. a. Cu foarte puține excepții (cum ar fi numele referitoare la unicitatea lui Dumnezeu sau cele metaforice care conțin metafore universale), sferele semantice ale cuvintelor nu se suprapun de la o cultură la alta și, cu atat mai putin, de la o limbă la alta. Cum l-
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
sine stătătoare sau alternează în paralelisme poetice cu numele generice sau cu numele revelat) și „atribute”, „epitete”. Pentru studiul de față, care este unul comparativ, vom aplica însă aceleași criterii că pentru identificarea numelor divine din Coran, cu o singură excepție: întrucât nu există în tradiția iudeo-creștină liste de nume divine că în cea islamică, nu vom construi astfel de nume de la verbe la mod personal care il au ca subiect pe Dumnezeu, așa cum au făcut autorii islamici de liste construind
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
o cetate și câteva sate. Revizuirile ulterioare au ținut seama de distincția rege-împărat, lăsându-se traducerea „Împărat” numai când este vorba de Dumnezeu, întrucât acest termen a fost simțit că mai adecvat pentru a exprima stăpânirea universală a lui Dumnezeu. Excepție fac bibliile protestante, traducerea Cornilescu, care au păstrat peste tot „împărat”. Tradiția catolică, influențată și de cultul lui „Hristos, Regele universului”, sărbătorit solemn în ultima duminică a anului bisericesc, traduce acest nume divin cu „Rege”. Semnificație de bază: stăpân universal
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
sinonime interlingvistice, precum și altele care, chiar dacă nu sunt perfect echivalente, prezintă deosebiri neesențiale. 4.1.1. All"h (2.1.1.) și ’Pl, ’Eloah, ’Elohm (3.1.1.), respectiv, șhoț theós (3.2.1.1.1.). Cu o singură excepție (traducerea ASM a Coranului), toți le traduc cu „Dumnezeu”, numele generic al divinității din limba română. 4.1.2. al-′ayy (2.1.2.2. și 3.1.3.2.) și ’Pl ƒ"y/’Elohm ƒ"y/’Elohm
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
2.1.1.5.), hQ megalosýnQ („Mărirea” - 3.2.1.1.6.), ho eulogQtós („Cel binecuvântat” - 3.2.1.1.8.), tò ónoma („Numele” - 3.2.1.1.10. și 3.2.2.1.3.) nu au corespondențe în Coran. Excepție face ho hýpsistos („Cel Preaînalt”), pe care l-am semnalat la 4.1.8. 4.4.13. Ho Äîn kaì ho QÎn kaì ho erchómenos (3.2.1.3.3.) este un nume care exprimă într-un mod specific numai
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
constituie echivalente propriu-zise (peste douăzeci de astfel de perechi). Chiar când e vorba de nume divine din Coran care nu au corespondent explicit în Biblie, ceea ce exprimă ele despre Dumnezeu consuna cu cele afirmate și în Biblie, cu doar două excepții: Mai numeroase sunt numele divine din Biblie fără echivalent în Coran: cele străvechi (Šaddai, ’Pl ‘ol"m, cele specifice revelației mozaice (YHWH, YHWH Te>"’ ÄÖ) sau care exprimă și legătura privilegiată cu poporul israelit (’!>r Ya‘aqo>) și mai ales
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
Alm, ‘All"m („Cunoscător”) sau Gh"fir, Ghafór, Ghaff"r („Iertător”). Traducerile nu reflectă această gradație, ci tratează de obicei termenii seriei drept sinonime pe care, în cel mai bun caz, caută să le echivaleze diferențiat, prin sinonime românești. Excepție face traducerea ASM, însă doar la prima serie menționată, pe care o traduce astfel: „cunoscător”, „Cel Atoateștiutor”, „Marele Știutor”. 5.5. Diferențele culturale dintre lumea în care a luat ființă Biblia și, respectiv, Coranul, pe de o parte, și lumea
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
echivalat diferit de acelasi traducător, daca i-o cere coerentă contextuala. Nu s-au realizat traduceri în limbaj „popular” sau „pentru tineri”. Majoritatea traducerilor biblice de la noi sunt bisericești, destinate uzului liturgic. În ele, numele divine sunt inteligibile, cu puține excepții: „Cel cuvios” pentru hósios (Blaj, BS), „Domnul Savaot”/„Domnul puterilor” pentru YHWH Te>"’ÄÖ (SC, Blaj, G-R, BS), „Atoatețiitorul” pentru pantokrátÄr (BVA), „Episcopul” pentru ho epískopos (C). Manierismul propriu unui anume stil bisericesc transpare în expresia „răbdător cu’ndelungare” (BVA
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
domniei sale nu am simțit nici urmă de infatuare sau dorință de a mă epata: " Dacă m-am temut? Noi așa am fost educați: dacă trebuie să mori pentru Transilvania, mori". Departe de mine să susțin că în Ungaria toată lumea, fără excepție, ar fi avut asemenea sentimente față de Transilvania, dar că el le avea este neîndoios. Kozma Miklós, președintele Radioului și Agenției de Știri (MTI), una din eminențele cenușii ale politicii ungare din perioada interbelică, anunța în după- amiaza zilei de 30
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]
-
la râs. Mi-au comunicat punctele de frontieră, așa că, în mare, am trasat frontiera. Pentru o clipă, avusesem senzația că ating un trup cald, răsuflând, pulsând. Mă forțam să îmi aduc aminte de ceva. De ceva demn, de ceva de excepție. Mi-am adus aminte că am fost botezat la Homorod (Homoród). Capul mi se golise, pe hartă Transilvania împietrise. Era abstractă, plată, mică și imponderabilă, precum Alaska. Am ieșit la aer. Deasupra capului aveam brazi înalți, uscați, care se luptau
[Corola-publishinghouse/Science/84986_a_85771]