199,583 matches
-
mii de studenți În plus. Orășelul universitar tipic european - Padova, Montpellier, Bonn, Leuven, Fribourg, Cambridge, Uppsala - era mic și adesea Îndepărtat de marile centre urbane (fusese ales cu secole În urmă tocmai din acest motiv); Universitatea din Paris era o excepție notabilă. Cele mai multe nu aveau un campus În sensul american al cuvântului (excepție fac aici universitățile britanice, mai ales Cambridge și Oxford), fiind integrate fizic În mediul urban Înconjurător: studenții căutau cazare și Își procurau cele necesare zilnic din oraș. Aspect
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Leuven, Fribourg, Cambridge, Uppsala - era mic și adesea Îndepărtat de marile centre urbane (fusese ales cu secole În urmă tocmai din acest motiv); Universitatea din Paris era o excepție notabilă. Cele mai multe nu aveau un campus În sensul american al cuvântului (excepție fac aici universitățile britanice, mai ales Cambridge și Oxford), fiind integrate fizic În mediul urban Înconjurător: studenții căutau cazare și Își procurau cele necesare zilnic din oraș. Aspect crucial: deși erau În multe cazuri vechi de sute de ani, universitățile
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Comunitatea. Motivul era confluența dintre politica regionalistă din interiorul diferitelor state membre și diferențele economice crescânde dintre acestea. În primii ani postbelici, statele europene erau Încă unitare: guvernarea de la centru se preocupa prea puțin de diversitatea sau tradiția locală. Singura excepție o reprezenta noua Constituție italiană din 1948, care recunoștea necesitatea unor autorități regionale; chiar și așa, guvernarea locală limitată pe care o permitea a rămas literă moartă timp de un sfert de secol. Dar, când cererile locale de autonomie au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
experimentului Mitterrand, stânga franceză era mai lipsită de idei, speranțe și sprijin decât În toată istoria ei anterioară. Donald Sassoon Orice revoluție cu semnificație politică este precedată de o transformare a peisajului intelectual. Transformările europene din anii ’80 nu fac excepție. Criza economică de la Începutul anilor ’70 subminase optimismul deceniilor postbelice occidentale, fracturând partidele politice convenționale și propulsând probleme inedite În centrul dezbaterii publice. De ambele părți ale Cortinei de Fier, discuția politică se Îndepărta decisiv de vechile reflexe mentale și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la 7 decembrie 1988 În plenul Adunării Generale a ONU. După ce a anunțat reducerea unilaterală a forțelor armate sovietice convenționale din Europa, Gorbaciov a Împărtășit audienței opinia că „Libertatea de a alege este un principiu universal. Nu trebuie să existe excepții”. Era mai mult decât o simplă renunțare la „doctrina Brejnev”: era o declarație că Moscova nu va recurge la forță pentru a impune țărilor Înfrățite „socialismul” ei. Gorbaciov admitea - și exact așa a fost Înțeles - că În statele-satelit cetățenii aveau
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
bun Început interesul față de companiile comuniste de renume precum producătorul ceh de automobile Șkoda 14. Însă nu a existat practic nici o implicare la nivel guvernamental, nu a existat nici un Plan Marshall sau altă inițiativă care să-i semene măcar vag. Excepția este Rusia, unde soseau de la Washington sume considerabile sub formă de ajutoare și Împrumuturi destinate consolidării regimului Elțîn, doar pentru a se scurge În buzunarele prietenilor și susținătorilor președintelui. Investițiile străine aminteau așadar nu de efortul postbelic susținut prin care
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
majoritatea intelectualilor din opoziție din perioada comunistă nu au reușit să se metamorfozeze În politicieni sau figuri publice (cel mult În simboluri ale tranziției), iar mulți dintre cei care au Încercat s-au dovedit ineficienți. Václav Havel a fost unica excepție, dar nici măcar el nu a reușit pe deplin. Cum spunea ironic Burke despre cu totul altă generație de revoluționari, „cei mai buni dintre ei erau doar teoreticieni”. Majoritatea erau complet nepregătiți pentru problemele politice și tehnice Încâlcite ale deceniului următor
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Orania la Londra, relicve bizare dintr-o altă epocă. Dacă ne gândim la istoria anterioară a marilor state din vestul Europei, noua politică a particularismelor subnaționale poate părea o simplă revenire la matcă după secolul precedent, o paranteză centralizatoare. Remarcabila excepție contemporană de la regulă nu face decât să o confirme: În cel mai mare stat european situat la vest de Uniunea Sovietică nu s-a produs un reviriment separatist comparabil. Nu din cauza unor particularități istorice, ci fiindcă Germania postnazistă era deja
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
există vorbitori de germană În Valonia și orășele (sau cartiere) francofone În Flandra. Pentru acestea au fost create privilegii speciale, concesii și protecții - o sursă continuă de nemulțumire pentru ambele tabere. Două regiuni, Flandra și Valonia, sunt practic unilingve, cu excepțiile menționate. Regiunea capitalei Bruxelles a fost declarată oficial bilingvă, deși cel puțin 85% din locuitori vorbesc franceza. Pe lângă comunitățile regionale și lingvistice, Belgia a mai fost Împărțită În zece provincii (cinci În Flandra și cinci În Valonia). Acestea au primit
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Tocmai aceasta era premisa pe care au fost clădite instituțiile unității europene postbelice, iar consecințele Începeau În sfârșit să se facă simțite. UE suferea de un serios „deficit democratic”. Cu fiecare scrutin direct pentru Parlamentul European, participarea a scăzut; singura excepție de la regulă o constituie cazurile În care alegerile europene au coincis cu cele naționale, iar alegătorii mobilizați de chestiuni locale sau naționale au votat, dacă tot ajungeau la urne, și pentru alegerile europene. În rest, declinul a fost continuu: În
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
legați de țara și comunitatea lor locală, limitați de necunoașterea altor limbi și a posibilităților Îndepărtate, adesea mult mai ostili „Europei” decât concetățenii lor cosmopoliți. Această nouă diferență de clasă internațională, care Începea să eclipseze vechile contraste naționale, prezenta două excepții notabile. Pentru meseriașii și muncitorii din Europa de Est, oportunitățile de lucru În Londra, Hamburg sau Barcelona erau continuarea firească a unei tradiții mai vechi: munca nomadă și slujbele sezoniere În străinătate. Dintotdeauna existaseră oameni (bărbați, În cea mai mare parte) care
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sau, Înaintea lor, vânzătorii ambulanți din Senegal - nu cinau la restaurant În Bruxelles și nu Își făceau vacanța În Italia sau cumpărăturile la Londra. Cu toate acestea, stilul lor de viață era și el, acum, o constantă europeană. A doua excepție erau britanicii - sau, mai bine zis, faimoșii eurosceptici englezi. Atrași de țări cu o climă mai plăcută și datorită unui val post-Thatcher de companii aeriene cu prețuri reduse (care le ofereau voiaje În Europa mai ieftine decât prânzul Într-un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sau, În funcție de țară, turcii, indienii, pakistanezii, senegalezii și alte minorități vizibile) decât evreii. În anumite orașe, ele erau la ordinea zilei. Supărător la noul antisemitism era faptul că, dacă victimele erau din nou evreii, făptași erau arabii (sau musulmanii). Singura excepție părea să fie Germania, unde extrema dreaptă nu se obosea să facă distincții Între imigranți, evrei și alți „negermani”. Dar Germania, din motive evidente, era un caz aparte. În celelalte țări, autoritățile se temeau mai mult de alienarea crescândă a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
artele spectacolului - era Încă sponsorizată de stat, cel puțin În Occident. Muzeele, galeriile de artă, companiile de operă, orchestrele și trupele de balet erau finanțate În mare măsură (În multe țări chiar exclusiv) prin generoase subsidii anuale din fondurile publice. Excepția flagrantă a Marii Britanii, unde Loteria Națională a preluat de la Trezorerie o parte din povara subvențiilor pentru cultură, este doar aparentă: loteriile reprezintă tot un mijloc de a alimenta bugetul statului, doar mai regresive social decât agențiile convenționale de recuperare a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Întâmplă În țările Învecinate. Lipsa frapantă de interes față de alegerile UE nu era doar rezultatul plictiselii sau al suspiciunii față de elucubrațiile Bruxelles-ului; era În mare măsură corolarul unui univers mental neeuropean pentru cei mai mulți europeni. Exista, cu toate acestea, o excepție omniprezentă: sportul. Un canal de televiziune prin satelit (Eurosport) transmitea o gamă largă de evenimente sportive În diferite limbi europene. Fiecare post național de televiziune, din Estonia până În Portugalia, consacra un timp de emisie considerabil competițiilor sportive europene, chiar și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
maturi sau doar reticenți) avea mare trecere, mai ales În Statele Unite. și adevărul e că Europa Îmbătrânea. Dintre cele 20 de țări din lume cu cel mai mare procent de locuitori peste 60 ani În 2004, 19 erau În Europa (excepția fiind Japonia). În multe țări europene rata natalității era mult sub nivelul de Înlocuire a generațiilor (2,1 copii la o femeie). În Spania, Grecia, Polonia, Germania și Suedia, rata fertilității era sub 1,4. În unele zone din Europa de Est
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pe cât se credea odată, iar În unele locuri - Îndeosebi În Slovacia sau Croația (sau Ungaria din ultimele luni ale războiului), unde guvernele-marionetă locale Își puneau În aplicare propriile proiecte criminale - fusese Întotdeauna doar pe jumătate adevărat. Însă, cu o importantă excepție, În Europa Occidentală ocupată autoritatea nu era exercitată de regimuri Împuternicite de popor - și nu existau deci guverne naționale evident legitime care să poată fi trase la răspundere pentru acțiunile lor. Germanii n-ar fi putut face ce au făcut
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lor. Germanii n-ar fi putut face ce au făcut În Norvegia, Belgia sau Olanda ocupată fără cooperarea localnicilor (În Danemarca, singura țară fără colaboraționiști, evreii au supraviețuit). În toate aceste cazuri germanii sunt Însă cei care au dat ordinele. Excepția, desigur, este Franța. Iar memoria chinuită, reprimată și lacunară a războiului În Franța (a regimului de la Vichy, cu rolul său complice și activ În proiectele naziste, Îndeosebi În soluția finală) este cea care a stânjenit eforturile Europei postbelice de a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
extremei drepte 437; terorismul extremei stângi 437; tranziția de la putere a Axei la aliat democratic 57; tratamentul angajaților din industrie 381; tratamentul colaboraționiștilor implicați 60 Iugoslavia; Acordurile de la Dayton 618-619; ajutorul acordat de Occident 168-169; atacul asupra Sloveniei 615; ca excepție a planurilor sovietice postbelice 171; cheltuieli pentru apărare 169; coexistența etnică 610; crize economice 612; devotamentul față de bolșevism 139; dezmembrarea 583, 607-625; dialecte 610; epurare etnică 616-618, 620; Frontul Popular 139; Grupul de Contact 621; harta (1945-1991) 609; hiperinflație 612
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
172, 393, 537-540, 555; Carta Drepturilor Muncitorilor 522, 538; căderea comunismului 554-557; colaboraționiști 637; Comitetul pentru Apărarea Drepturilor Omului și Drepturilor Civile (ROPCiO) 522; Comitetul pentru Apărarea Muncitorilor (KOR) 522, 538-539; drepturi și libertăți 522; eliberarea 554-557; evrei - vezi evrei; excepție de la planurile sovietice postbelice 167-168; greve 539, 556-557; influența sovietică 134; Institutul Memoriei Naționale 753; intelectuali 539; invazia hitleristă 27; legătura Kuroñ-Modzelewski 398; legea marțială 540, 542, 554-555; libera exprimare la Universitatea din Varșovia 399; Ministerul Reformei Economice 555; mișcare
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
denunțarea Tratatului Uniunii (1922) 600; desființarea 601; desființarea fermelor colective 390; dezastre ecologice 547-548; dezbatere deschisă 549; dezvantajul sistemului economic 529-530; dilemă militară 543; distrugerea de către Aliații occidentali 107; drepturi și libertăți 520-527; economia secundară 531; eliberarea statelor-satelit 552, 554-575; excepții de la planurile economice postbelice 167-168; finanțarea terorismului 438; generația ’60 389-391; glasnost 547; Gosplan 530; guvene de uniune națională 130; guverne de coaliție 130; imperiu multinațional 39; importanța Republicii Rusia 596-597; importatoare de bunuri 533; impunerea dictaturii militare În Cehoslovacia
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
culesului viilor să nu ducă la situații de denegare de dreptate. Mai târziu, Codul lui Iustinian va instituționaliza vacanța judiciară prilejuită de culesul viilor pentru ca țăranii romani, ocupați cu muncile câmpului, să nu fie chemați în fața tribunalului. Problemele urgente făceau excepție de la această dispoziție și o parte din magistrați, desemnați prin tragere la sorți, continuau să-și ocupe funcția în timpul vacanței respective. Astfel, în Imperiul Roman, culesul viilor era o perioadă de veselie și de sărbătoare pentru toți, de la senatori la
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
faptul că numărul consumatorilor constanți de vin (35%) și cel al consumatorilor constanți de bere (34%) erau practic la egalitate. Sursa: Centrul francez al Comerțului exterior (CFCE) Fig. 3 Consumul de vin și de diferite băuturi în Europa Germania face excepție, aici coexistând civilizația vinului (cazul regiunii Rhénania-Palatinat) și cultura berii (de exemplu în Bavaria), studiul făcând diferența între modelul latin (Spania, Franța și Italia) care se caracterizează mai ales printr-un număr mare al consumatorilor constanți ca și două modele
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
grele anchete, a ieșit cu trupul șubrezit și cu timpanul spart. Transferat la închisoarea Suceava, stă aici până în luna ianuarie 1950, când este transferat la închisoarea Pitești. Dorința conducerii comuniste de atunci era distrugerea studențimii române creștine care, cu mici excepții, era legionară. Pentru acest scop criminal au pregătit închisoarea Pitești. Metodele folosite acolo erau date personalului de temniță de către criminalul iudeu rusificat NIKOLSKI, iar principalul lui asociat în crime a fost colonelul ZELLER. O metodă aplicată de un pedagog rus
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
de carte, vieții publicațiilor, notele și comentariile pe teme culturale. În ultimele numere se consemnează că unii membrii ai Cercului Literar de la Sibiu propun un proiect cultural demn de atenție. V. s-a bucurat și de colaborarea unor plasticieni de excepție: Catul Bogdan, Iulius Podlipny, Aurel Ciupe, Ștefan Szony. C. U.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290658_a_291987]