4,325 matches
-
papară, iei papară“. Nu am folosit nici o singură dată bățul. Drept care n-am mai reușit să mă fac ascultată nici măcar cinci minute în șir - nici cu rugămintea să fie atenți sau dându-le tot felul de explicații, și nici cu țipete. Era prea târziu și în această privință. Căci pentru ei vorba obișnuită, spusă indiferent pe ce ton, nu era un mijloc de comunicare. Transei provocate de gargara lozincardă nu-i mai corespundea decât bățul. Acești copii căutau să mă silească
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
pradă pusese ghearele pe o vietate oarecare și o ronțăia cu poftă. Înaintam greu, lăsând în urmă două șiruri drepte. Am trecut pe lângă băncuța încărcată de zăpadă și am simțit deasupra capului crengile amenințătoare ale ulmului. Am auzit și un țipăt ascuțit de pasăre. Nu mi-am dat seama de unde venea. În cabană era mai frig decât afară. Aerul părea înghețat. Am ridicat trapa și am luat-o în jos pe scara mobilă. Umbra stătea pe marginea patului în așteptarea mea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Victor cu urechile ciulite, privind fix spre casă, ca și cum ar fi stat de pază (dar împotriva cui?), iar în spatele câinelui nu era decât câmpul, și sub luciul luminii lunare semăna cu un lințoliu de argint. Chicotul se transformă într-un țipăt ascuțit. Am înaintat și eram doar la doi pași, când am auzit ușa deschizându-se. - Hei! Cine-i acolo? Vocea mea n-avea nici un timbru. Am întins mâna după pistol. Țipătul încetă. Ușa se deschise în întuneric și ceva se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
un lințoliu de argint. Chicotul se transformă într-un țipăt ascuțit. Am înaintat și eram doar la doi pași, când am auzit ușa deschizându-se. - Hei! Cine-i acolo? Vocea mea n-avea nici un timbru. Am întins mâna după pistol. Țipătul încetă. Ușa se deschise în întuneric și ceva se năpusti spre mine, dar n-am văzut nimic. - Hei! am strigat, după care arătarea făcu un salt în aer și zbură pe lângă mine. M-am învârtit împrejur, lovind aerul cu brațele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
cari economii; și, fiindcă el, pe de o parte era cu totul lipsit de bani, iar pe de altă parte îi plăcea să petreacă, plănui să fure banii servitorilor. Surprins în timpul operației, îi omorî pe amândoi. Dar zgomotul luptei și țipetele victimelor deșteptă pe bătrâna mamă a lui Venescu, care ieși să vadă ce se întâmplă. Bătrâna, văzând înfiorătorul spectacol, începu, firește, să țipe. Venescu pierdu capul și alergă după femeie, pe care o ajunse în camera de culcare, și-i
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
vamale. Neglijarea celei mai mici prescripții sau formalități vamale face din necesitățile și activitatea sa un act de contrabandă; el se întoarce acasă numai cu viața sa pentru a-și vedea nevasta și copiii suferind fără speranță de salvare. Mizeria, țipetele și plânsetele sunt de nedescris și sunt peste tot. Acest document separat, proaspăt datat, poate aduce tristă mărturie despre situația nemiloasă și soarta dură a nefericiților supuși rămași în acel loc; ei plâng. Ei și lacrimile lor sunt semnele tulburătoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
a rupt piciorul din bazin. Chemată Salvarea, doctorii la spital nu au prea avut ce să-i facă. Vârsta și bolile își spuseseră cuvântul. Șase ani de zile s-a chinuit Marcela cu mama sa, care o ținea numai în țipete. Ca un copil a fost îngrijită Aurica de Marcela și soțul ei care nu mai știau ce să facă, să-i aline durerile, dar nu aveau putere. A fost înmormântată și ea lângă soțul și fiul lor. Marcela și soțul
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
la orice mișcare Părea că ea rupe din inima mea. Dar ceata de fiare o văd...mă sosește... Fierbintea-i suflare acum o simții... Mă plec, cat, și mâna-mi grea piatră-ntâlnește. Curaj deznădejdea-mi dă, și... izbii! Un țipăt s-aude...eu sar în picioare Din somnu-mi de groază atunci deșteptat Soția-mi lipsită de-a vieții suflare Zăcea... capu-i tânăr era sfărâmat! De-atunci zile multe și nopți osândite Pe frunte-mi trecură! Eu nici am simțit
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
patriarhul aruncă crucea în apă de trei ori, în care timp se cânta un imn. După aceea, mulțimea își umplu ulcioarele din râu, iar preoții cufundară în apă un număr mare de copii. Pe noi, ne durea la suflet auzul țipetelor copiilor, suferind din cauza gheții și a frigului. Când beiul (domnitorul țării n. n.) sărută crucea se dete semn trupelor și ele descărcară toate muschetele lor, de bubuia prin aer și noi ne temeam să nu cadă peste noi biserica, urechile noastre
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
prin distrugerea cu foc de armă a încuietorilor de la intrarea principală, rănindu-l pe Popescu Vasile aflat în curtea bisericii iar oamenii au intrat în panică. Nu cunosc motivele care au determinat deschiderea focului în jurul bisericii. Am auzit împușcături și țipete disperate. Eu eram acasă cu surorile, mama plecase la grădina de zarzavat iar tata la biserică. În urma deschiderii focului, trei persoane au fost răpuse și mai multe rănite. Printre persoanele care au decedat s-a aflat și scumpul meu tată
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
a înfrunta pe zei. În clipa aceea venea dinspre Olimp vuluturul lui Zeus cu ciocul de oțel croncănind a amenințare pentru cei doi eroi. Heracle și-a pregătit arcul, l-a săgetat pe vulturul primejdios care s-a prăbușit cu țipăt de moarte în mare. Heracle a sfărâmat lanțurile cu care era legat Prometeu ajutându-l să coboare pe stâncă. Olimpul clocotea de ură și de mânie și unele legende mai spun că Zeus, de furie, ar fi vrut să-și
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
El e poporul liber“, Luceafărul, 26 ianuarie 1978) GEORGESCU Paul Georgescu și valorile (nota V. I.) „...Revoluția a dat un nou sens literaturii, pentru că a dat un nou sens vieții. Dintr-o colecție de senzații haotice, dintr-o antologie de țipete de durere, literatura a redevenit una din căile înțelegerii, o știință a sentimentelor, o artă a mutației durerii în bucurie, a desperării în speranță. Literatura noastră conține valorile umanismului socialist în care ființa umană înflorește polivalent la lumina rațiunii. Iar
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
bucătăriei și apasă clanța. Ușa nu vrea să se deschidă, clanța pare să se fi blocat în poziția orizontală. Mitică se luptă cu ușa care nu se clintește, în timp ce alarma sună asurzitor. Peste un minut căldura devine insuportabilă. Se aud țipetele oamenilor care aleargă bezmetic prin clădire. Pe sub ușă începe să intre o perdea de fum. Cerasela a rămas paralizată, cu mărul în mână. Gura ei e deschisă, câteva bucățele de măr îi atârnă printre dinți. Mitică se întoarce spre ea
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
cele pe care le scot pisicile vara, pe acoperiș. Nici nu mai îndrăznesc să respir. Stau încordat ca o scândură și aștept să termine. Doamna dă semne că va avea foarte curând un orgasm. La un moment dat scoate un țipăt de indian înjunghiat, apoi mâinile binefăcătoare mă lasă în pace. Mai stați puțin întins, să-și facă efectul. Cred că nici n-aș fi în stare să mă ridic. Peste vreo două minute, cu chiu, cu vai, pun jos un
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
eu. Totuși, ca să nu exagerez, trebuie să mărturisesc că aceste neghibăcii 169, cu toată partea lor ridiculă, nu erau de natură să ruineze un om în opinia celorlalți. Am fost plătit cu câteva zâmbete și căutături ironice și cu câteva țipete de cucoane care se speriase, să nu fi fost stropite și ele, în care caz dezastrul ar fi luat proporții mari. Dealtfel, mi-am recâștigat iute cumpătul în față mai ales a doamnei gazdă care m-a înlesnit cu vorbe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
complexe, în rândul poeților demni de interesul nostru. Constat că te-ai pregătit serios pentru dialogul nostru: mă bucură faptul! A.B.Mulțumesc! Dar, unde și când ați deprins primele cunoștințe despre limbă? Despre limba vorbită, de îndată ce am plonjat prin țipăt, din lagărul-pântec în pântecul-lagăr (al lumii), ca să folosesc un vers din recenta mea carte Deșertul invizibil, col. Opera Omnia, Iași, 2014. Despre limba poetică, am început să învăț din școală, când am avut acces la raftul bibliotecii. Dar, numai din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
glas de clopot... (1989), care reconstituie perioada cernăuțeană a lui Mihai Eminescu. „Cultivând cu ușurință toate genurile posibile de artă”, acest „peregrin romantic incurabil” (Mihai Cimpoi) semnează și o carte de interviuri, Dialoguri de sânge (1995), piesele Îndurarea norocului și Țipăt fără drept de apel, în limba rusă, intrate în anii ’80 în circuitul samizdatului, adaptări dramatice (după Eminescu, Mihail Sadoveanu, Ion Druță ș.a.), cărți pentru copii, monografii (Constantin Constantinov, 1982), eseuri despre teatru, muzică, cinema, literatură, numeroase traduceri (inclusiv o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289010_a_290339]
-
răspunde la mai multe întrebări. Materialul didactic a fost atât de apreciat încât a dispărut complet iar cadourile au fost desfăcute avid, nu numai de copii ci și de părinții acestora. Privesc obosită către Miguel, ne zâmbim apreciind lipsa de țipete, ne mulțumim reciproc și pornim spre casă unde suntem așteptați cu masa pusă. Miguel, cum de nu vrei și tu să iei Ayahuasca?? întreb pe principiul că dacă-i bal, cel puțin să intre toți în horă. Miguel dă din
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
se rapid în altă direcție, mai săpăm o groapă mai încolo, apoi încă una, încă una și tot așa... Remarc în treacăt că armadillo este complet silențios, un fel de „tace și face” iar hărmălaia asurzitoare este provocată integral de țipetele și gâfâielile noastre. Spre lăsatul serii ne declarăm, în sfârșit, învinși și reușim să facem un pas înapoi să privim detașați ceea ce pare un teren de luptă semănat cu tranșee de forme dintre cele mai curioase. Cu toții înnebunim de râs
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
de lacuri mlăștinoase, cu câte o colibă pricăjită pe ici-colo, majoritatea neterminate sau sprijinite în vreun par mai lung. Apar păduri tropicale în care ne acompaniază un zgomot ciudat, un fel de mixtură între cântece de greieri, de păsări și țipete de maimuțe. Nu după multă vreme peisajul devine obosit și copacii par acoperiți cu o pâclă de praf iar aerul, în ciuda dimineții și a pădurii tropicale, îmi pare destul de greu de respirat. Apare și explicația la următoarea cotitură a drumului
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
ofițeri mulțumindu-le pentru ajutor (dacă nu ar fi fost apariția din neant a elicopterului militar aș fi rămas fără ceremonie în Remolino Grande!) și asist din nou la scena dramatică produsă de vântul de la elice, de această dată în țipetele entuziasmate și fluturăturile de mâini ale celor rămași la sol. Don Julio A doua zi la 5:30 dimineața stau pe malul râului așteptând canoea publică și contemplând liniștea dimineții (în fiecare zi dis-de dimineață trece o canoe către Shushufindi
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
doze mici. Într-o seară, Karina, jucându-se cu Chita, îi atinge pieptul umflat și o irită, la care Chita reacționează prompt, întinde o labă, apucă un smoc de păr al Karinei, îl smulge violent și fuge pe acoperiș, în țipătul de durere al Karinei. A doua zi Karina îmi povestește cum dis-de-dimineață, la trezire, a găsit-o pe Chita așteptând-o pe fereastră, într-o postură de „Imi cer iertare”. Povestea mă impresionează cu atât mai mult cu cât casa
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
de pe masă. Abia aștept să ies în lumea „mea” cu soare, copaci și papagali (până una-alta). Fac un duș rapid și ies pe terasă unde dau de Udita în fața laptopului. Mă simt grozav la mângâierea soarelui și până și țipetele papagalului nebun mă ung pe suflet. Am o grămadă de discutat cu Udita dar stomacul nu-mi dă pace așa că îl întreb dacă nu vrea să discutăm la micul dejun. Râde poate la masa de seară, este deja ora trei
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
doar găuri mari în perete. Toaleta, până una-alta, este afară, la vreo zece metri de casă și Cindy ne spune să fim atenți la șerpi. De jur împrejur este doar pădure virgină, susurând în bătaia vântului și fremătând de țipetele animalelor și păsărilor de noapte. O întreb pe Cindy dacă nu îi este frică să rămână singură aici și îmi răspunde că de mică a crescut în mijlocul naturii pe care o respectă și o iubește și că s-ar simți
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
caută și iese imediat. Rămâne din nou singură cu sforăitoarele și palavragioaicele astea. Nu știe pentru câtă vreme. Se enervează, cere să vină doctorul Sinus. Știe oare ce se întâmplă în casa lui? Urlă. Cléa se întoarce și, insensibilă la țipetele ei, o anunță că trebuie să se supună unor probe înainte de a pleca. "Ce probe? Când am venit aici, nu a fost vorba de nicio probă, oricare ar fi ea!" Cléa recunoaște asta, dar insinuează că refuzul ei i-ar
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]