33,137 matches
-
iubesc țară pentru că nu te merit. [29] ------------------------------------ Afară vînturile stau la taifas(uri). Ți-am săpat un mormînt în inima mea • În întuneric nu pot să văd și să mă văd. Lumea interioară este cea mai importantă lume. Cînd ești bătrân nu mai privești viitorul, privești trecutul! • Cu meserie nene? E scriitor! Scrie vagoanele la CFR. Nu mai e mult până departe. Pasărea se dezbracă în cer de umbră. Toamna cernea tristeți pe fețe. Circul plecase să vândă bucurii în piață
AFORISME DE VIAŢĂ (X) de FLORENTIN SMARANDACHE în ediţia nr. 968 din 25 august 2013 by http://confluente.ro/Florentin_smarandache_aforis_florentin_smarandache_1377434017.html [Corola-blog/BlogPost/346604_a_347933]
-
avantaj, cumva: În timp ce despre el se zice că...”era”, Se spune despre mine că...exist. Tinerilor politicieni A zis-o unul înaintea mea: Cum că politica-i o damă cam lichea - Ademenește tinerii creduli, Dar se oferă „la consum” celor...bătrâni. Și ce scofală-ar fi aici?! Și tinerii...ajung bunici! Mezinei mele dragi De profilul ei lăuntric Pare-a fi nemulțumită Și-n zelu-i autocritic, Cică-ar fi...”nedefinită”... Că acolo-n adâncime, Zice ea, e ceață groasă... O, n-
EPIGRAME CARE ÎNTREC...MĂSURA de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Epigrame_care_intrecmasura_gheorghe_parlea_1335187953.html [Corola-blog/BlogPost/357118_a_358447]
-
Descrierea unei liturghii într-o biserică este remarcabilă: “Privesc în stânga și nu am nici-o îndoială. Oștenii aceștia ai Domnului, măicuțele tinere, în negru, luptă bine. Numai piele și strană. Și fața albă. În dreapta, puțina lume bătrână, femei cu basmale, și bătrâni în sărăcie, cu paftale de înțelepciune. Nu au strălucire. Nu au formă. Nu au imagine. Au doar închinare și rugăciune. Și să nu credeți că nu urcă în mine o lacrimă mare cât o concluzie: vai de mine. Căci nu
RECENZIE LA VOLUMUL: POVEŞTI MURITOARE DE JIANU LIVIU-FLORIAN (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 328 din 24 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Ferestre_in_constiinta_veacului_recenzie_la_volumul_povesti_muritoare_de_jianu_liviu_florian_cezarina_adamescu_.html [Corola-blog/BlogPost/358965_a_360294]
-
toți căutătorii prin gunoaie? Autorul semnalează cu amărăciune astfel de cazuri sociale. Spre trezire. Proze ca: “Laurențiu” ; “Aproapele” ; “Moșul”; “Viață de lux”; au aceeași tematică și emoționează, nu prin darul umil pe care personajul îl oferă unui mic cerșetor, unui bătrân sau unei femei sărmane, ci, prin bucuria, fericirea aproape perfectă, pe care i-a insuflat-o acest gest de caritate față de aproapele său. Bucuria, gâtuită de un plâns gâlgâit, ne este transmisă și nouă, cititorilor. Are literatura, din fericire, această
RECENZIE LA VOLUMUL: POVEŞTI MURITOARE DE JIANU LIVIU-FLORIAN (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 328 din 24 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Ferestre_in_constiinta_veacului_recenzie_la_volumul_povesti_muritoare_de_jianu_liviu_florian_cezarina_adamescu_.html [Corola-blog/BlogPost/358965_a_360294]
-
fi înlocuită cu aceea de creație, care se împarte la toți, odihna se împarte și ea; se împart, deasemenea, toate bunurile și bucatele, prin doctrina distributistă. Comunitatea autosustenabilă va avea grijă de copii în timpul cât părinții sunt ocupați cu creația. Bătrânii suferinzi se vor bucura de un tratament privilegiat, pentru că aceștia elaborează și transmit viziunile, prin celor trei suflete: divine, raționale și moarte. Eutanasia va putea pune capăt agoniilor lungi și dureroase, dar numai la sfatul bâtrânilor din cetate. Livezile și
SCRISOARE DE INTENŢIE. 2015. VATRA ATLANŢILOR DIN CARPAŢI SAU TERRA MIRABILIS. COMUNITATE AUTOSUSTENABILĂ. PRIETENII AURICE ŞI PROTEICE ÎN ARTĂ ŞI ŞTIINŢĂ de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 1511 by http://confluente.ro/constantin_milea_sandu_1424361130.html [Corola-blog/BlogPost/353190_a_354519]
-
în floare, dar și ăia sunt cum erai tu când erai ca ei, că tot nu se i-au după vorba ta, și uite-așa înțelepciunea asta umblă din gură-n gură dar nu se instalează niciodată, și te trezești bătrân dintr-o dată... Un alt semn de bătrânețe e că-i foarte parșivă și își bate joc de fiecare individ în parte, cum face asta? la fel de simplu: ascunde lucrurile de tine, îți scapă cana din mână, pune tot felul de chestii
SEMNE DE BĂTRÂNEȚE de GEORGETA ZECHERU în ediţia nr. 2303 din 21 aprilie 2017 by http://confluente.ro/georgeta_zecheru_1492783403.html [Corola-blog/BlogPost/380312_a_381641]
-
de moștenirile ancestrale. Mi-a plăcut să stau de vorba cu oamenii simpli de la care, de multe ori, avem mai multe de învățat decât de la filosofi, fiindcă ei merg pe linia bunului simț. Mi s-au părut răvășitoare discuțiile cu bătrînii care îți vorbesc cu o înălțare de suflet și cu o demnitate greu de atins în alte împrejurări decât cele ale sacrificiului individual din timpul luptelor pe front. Te răscolește în adâncurile sufletului forma de gândire și de acceptare a
PRIVIRI RETROSPECTIVE de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/elena_buica_1472518843.html [Corola-blog/BlogPost/375547_a_376876]
-
Eu, în chipuri duse, tot mai cred și ascult ... Mâinile le mângâi cald și le sărut, Le opresc să-mi spună povestirea dulce, Clipa ce se naște în clipa ce se duce: Două mâini întinse în prispa de la casă, De bătrâni cuminți, ce știu să pătimească, Mâini cu noduri groase, ca de arbori vechi, Mâini uitate în poală, gemene, perechi - Două cuiburi goale, împletite în grabă - Singuratici, vorba, lacomi, să o soarbă, Să oprească timpul lung, de pătimit, Căutând la locul
ALTE MÂINI de CAMELIA PETCU în ediţia nr. 2048 din 09 august 2016 by http://confluente.ro/camelia_petcu_1470731433.html [Corola-blog/BlogPost/364035_a_365364]
-
direct spre cascadă. Femeia era îmbrăcată în pantalon și bluză de culoare închisă. Îl ducea de braț și se opreau des. Au ajuns în apropierea cascadei. Mai jos, la pârâu, Tudor a rămas pe loc. Femeia a țipat la el. Bătrânul a încercat să se împotrivească. Cel puțin, așa mi s-a părut. Păreau niște umbre bătute de vânt care se aplecau în stânga și în dreapta. Lumina lunii le contura vag siluetele și chipurile. Pentru mine, scena nu avea importanță. Câinii începuseră
PROMISIUNEA DE JOI (XV) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 894 din 12 iunie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_xv_gina_zaharia_1371063984.html [Corola-blog/BlogPost/346012_a_347341]
-
între degetul mare și podul palmei, iar cu limba umflă falca, creandu-mi impresia că are bilă în gură. După care înghiți mimând. - Bravo! Ai învățat ceva... Întunericul se lașase peste oraș. Drumul spre casă ne alunecă sub tălpi. Vârcolacii Bătrânul Costică îi spunea, cu câteva zile înainte de a muri, varului Marin a lui Guriță, că el se face vârcolac, pentru a se mai întâlni cu prietenii la cârciuma. -Asa ... să ne treacă de dor! -Băi, Costică, poate acum suntem vârcolaci
POVESTIRI PENTRU COPII de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 591 din 13 august 2012 by http://confluente.ro/Povestiri_pentru_copii_al_florin_tene_1344922780.html [Corola-blog/BlogPost/340871_a_342200]
-
pe jos să caute ceva urme după care ar putea să-l găsească pe împărat. Cu toate că nu vedea prea bine, i se păru că niște urme duceau spre Codrul-fără-sfârșit de la marginea împărăției păsărilor. Într-acolo se îndreptă și rățoiul cel bătrân. Nu mai era el chiar atât de viteaz cum fusese în tinerețe, dar își adună tot curajul să intre în umbra ca de noapte a copacilor falnici, crescuți cu crengile unele într-altele. Nu întâlni picior de animal și nu
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
pe fereastra rotundă, deschisă larg. Rățoiul de apropie de fereastră și privi înăuntru. Mare îi fu bucuria când îl văzu pe împăratul păsărilor, dormind în patul de sub fereastră. Se grăbi să intre și încercă să-l trezească. Oricât se strădui bătrânul rățoi, nu reuși nici măcar să îl facă pe Petruș-Împărat să se miște. Rotindu-se prin încăpere, văzu că pe peretele de la capătul patului erau scrise două rânduri de litere ciudate. Cum rățoiul nu știa să citească, se așeză ostenit lângă
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
lua soți! Toate cele trei iele căzură de acord că pentru moment trebuiau să îl ascundă pe Petruș, așa încât îl ridicară din pat, închizându-l într-unul din dulapurile din fundul odăii, ca pe un sac cu cartofi. Rățoiul cel bătrân le urmărea de sub pat, așteptând să vadă cine era Mira și de ce ielele se ascundeau de ea. Nu trecu mult și în căsuță intră o fată de o frumusețe nemaivăzută, cu părul lung până la călcâie și unduios ca izvoarele de
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
trei iele. - Grăbește-te, spuseră toate trei odată, ne e foame! Mira râse ușor și se apucă de lucru. Cele trei iele părăsiră casa și începură să se hârjonească printre copaci. Țipetele lor se auzeau în căsuță și rățoiului cel bătrân îi luă ceva vreme să se hotărască să riște să iasă din ascunzătoarea lui. - Vai de mine, strigă sora ielelor când dădu cu ochii de el, cine ești tu și ce cauți aici? Surorile mele te vor pune direct în
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
Îi dăm drumul, fu de acord și cea de-a doua. - Stați, le ceru cea de-a treia, priviți! În pragul casei ieșiseră pădurarul, mama ielelor și Petruș-Împărat. Acesta din urmă nu mai era adormit și, însoțit de rățoiul cel bătrân, privea în jurul său cu uimire. Era cel mai frumos împărat care le fusese dat tuturor să vadă vreodată. Părul său ca pana corbului, flutura în vântul stârnit de iele peste fruntea înaltă și ochii întunecați, umbriți de gene lungi și
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
toate cele trei iele deodată. Îți dăm răgaz două ceasuri să te hotărăști. Până atunci, nu vei putea părăsi casa pădurarului! Mama ielelor își însoți cele trei fiice în întunecimea codrului, iar pădurarul se întoarse la treburile lui. Rățoiul cel bătrân se apropie de Mira. - Mai ajută-l încă odată, te rog! E un împărat bun, păsările ar suferi foarte mult să-l piardă! - Cum adică, încă odată? Sări Petruș, îndreptându-și pentru prima dată privirea către Mira. Frumoasa fată din fața
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
timp de vorbă, dacă vrei cu adevărat să scapi și nu îți place nici una dintre surorile mele, e timpul să te scot din codru. Pe tot drumul de întoarcere, Petruș-Împărat nu-și putu dezlipi privirea de pe sora ielelor. Rățoiul cel bătrân nu mai înțelegea nimic, dar își spuse că nici nu conta acum ce era în mintea împăratului atâta timp cât, în curând, păsările aveau să îl aibă din nou în mijlocul lor. Ieșiră în curând din codru și Mira se opri pentru a
ÎMPĂRATUL PĂSĂRILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1463030475.html [Corola-blog/BlogPost/382185_a_383514]
-
om neom. Îl dor amintirile. Toate în carnea lui, unde aduceri aminte, îi povestesc despre cei lăsați acasă. Acasă, la Târgul Neamț. Lângă Târgul Neamț. Un sătuc ca un colț de rai... Munte, pădure, un pârâu... Căsuța moștenită de la ăi bătrâni, cam într-o rână, dar a lui... Cu sobă, cu macaturi țesute de mamă-sa-n război, la lumina lămpii! O vede ca și când ar fi acolo! Are impresia că dacă întinde mâna, o poate atinge... Are impresia că dacă-i
PROZĂ de LUCIA SECOŞANU în ediţia nr. 443 din 18 martie 2012 by http://confluente.ro/Danut_oameni_fara_noroc_proza_lucia_secosanu_1332074745.html [Corola-blog/BlogPost/354621_a_355950]
-
care Toader Haba mi-a trimis mere, de multe ori. O moștenește Horiță Hărșan, procuror pensionar, bunul prieten care mă cheamă și pe mine să-mi ridic o casă în livadă. Nu am, însă, inimă să tai copacii, oricât de bătrâni! Revin des la Reghin și la Tg. Mureș cu spectacole, la invitația maestrului viorilor românești, Vasile Gliga, niciodată la invitația oficialităților, căci nimeni nu e profet la el acasă. În februarie am prezentat faimosul „Bal al însuraților”, la Reghin, două
OCTAVIAN URSULESCU. MĂRGĂRITARELE MUZICII UŞOARE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Octavian_ursulescu_margarit_aurel_v_zgheran_1388567458.html [Corola-blog/BlogPost/365727_a_367056]
-
-l, vrea să mori cu tot cu Neam și cu Cetate! Cu Cetate! Până ce încă glasul nu-mi va amorți, vreau să aprind plăpânda ta mândrie! Acuma, Doamne Sfinte, fă-mă auzit: Ridică-ți luptătorii cu dragoste de glie, ridică-ți și bătrânii, chiar dacă ți-au albit, cheamă-ți acasă fii din cele patru vânturi! Și mie, dă-mi un semn, cât încă n-am murit, și-acuma, de mă chemi, Iubită Românie, ’s pregătit! Sunt pregătit! ACOLO ESTE ȚARA MEA... DAR NU
SĂ MĂ IERŢI, AŞ VREA, ROMÂNE! (POEME) de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 65 din 06 martie 2011 by http://confluente.ro/Sa_ma_ierti_as_vrea_romane_poeme_.html [Corola-blog/BlogPost/350482_a_351811]
-
rost un hoț din Brăila cu o mutră de clovn. -În ianuarie pe 15, împlinesc două zeci! -Crud, vericu! -Nu te speria, tăticule, că și aici sunt tot oameni ca dincolo! - căută să-l mângâie cu o vorbă bună un bătrân, căruia toți îI ziceau pensionarul. -Și cât ți-au dat, bă?- insistă Bondoace. -Douăzecu și cinci pe muchie! -Deci e crimă, nenicule! -Dublă crimă cu premeditare...- îngână Marin încet, repetând sentința de la tribunal. Și asta dintr-o simplă prostie a
DUBLĂ CRIMĂ CU PREMEDITARE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 679 din 09 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Dubla_crima_cu_premeditare_ion_ionescu_bucovu_1352445752.html [Corola-blog/BlogPost/345861_a_347190]
-
nu vrea să se mai oprească cu cel puțin 5 grade sub zero. În ritmul ăsta n-ar mai fi ajuns. Îți recomandăm „- Ana, tu ești sclava noastră!” Dintre sutele de femei care au plecat din Schela Cladovei să îngrijească bătrâni în Italia, una este mama mea Patru bărbați de la Salvamont și de la Garda de Finanțe a Salvamontului Civil, la miezul nopții, se desprind. Cu schiurile și cu pieile de focă în picioare încep să urce, încet, prin furtuna de zăpadă
Odiseea salvatorilor care au ajuns la hotelul îngropat de avalanșă: „N-a mai rămas nimic”. Corespondență din Italia by https://republica.ro/odiseea-salvatorilor-care-au-ajuns-la-hotelul-ingropat-de-avalansa-zn-a-mai-ramas-nimic-corespondenta [Corola-blog/BlogPost/338772_a_340101]
-
și acesta ajută. Nu te retragi, tu, poetule, în cămăruța luminată a sufletului unde ești numai tu cu tine, cu toate frământările tale? Odată, dincolo de timp, de ce nu și de spațiu, pe acest pământ tare drag și frumos trăia un bătrân care avea patru fiice, de fapt cele patru anotimpuri. Bătrânul le iubea pe toate la fel, fiecare dintre copilele sale aveau sarcinile lor bine definite . Primăvara aducea culorile, Vara cocea roadele, Toamna cobora de pe dealuri cu cobilițele îndoite de darurile
GABRIELA MIMI BOROIANU by http://confluente.ro/articole/gabriela_mimi_boroianu/canal [Corola-blog/BlogPost/379601_a_380930]
-
luminată a sufletului unde ești numai tu cu tine, cu toate frământările tale? Odată, dincolo de timp, de ce nu și de spațiu, pe acest pământ tare drag și frumos trăia un bătrân care avea patru fiice, de fapt cele patru anotimpuri. Bătrânul le iubea pe toate la fel, fiecare dintre copilele sale aveau sarcinile lor bine definite . Primăvara aducea culorile, Vara cocea roadele, Toamna cobora de pe dealuri cu cobilițele îndoite de darurile dumnezeiești, iar Iarna aducea liniștea albă. Citește mai mult În
GABRIELA MIMI BOROIANU by http://confluente.ro/articole/gabriela_mimi_boroianu/canal [Corola-blog/BlogPost/379601_a_380930]
-
și acesta ajută. Nu te retragi, tu, poetule, în cămăruța luminată a sufletului unde ești numai tu cu tine, cu toate frământările tale?Odată, dincolo de timp, de ce nu și de spațiu, pe acest pământ tare drag și frumos trăia un bătrân care avea patru fiice, de fapt cele patru anotimpuri. Bătrânul le iubea pe toate la fel, fiecare dintre copilele sale aveau sarcinile lor bine definite .Primăvara aducea culorile, Vara cocea roadele, Toamna cobora de pe dealuri cu cobilițele îndoite de darurile
GABRIELA MIMI BOROIANU by http://confluente.ro/articole/gabriela_mimi_boroianu/canal [Corola-blog/BlogPost/379601_a_380930]