2,268 matches
-
își luau farfuriile cu budincă și-o roiau în dormitor. Începuserăm și noi să-i urâm, văzând atâta ostilitate. Cum ne era tot mai greu să-i prindem, ne răzbunam pe ei în efigie, inventând feluri de mâncare în care bieții noștri subiecți ar fi fost ingrediente esențiale: „Ce-ați zice să ni se aducă acum o copiladă bine fezandată, unsă cu mujdei?“ ne ispitea Romulus în cunoscutul lui stil sado-maso. Copilada era, chipurile, ruladă de copil! Nu ne miram. Nu
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
numit și Sfatul bătrânilor, sunt comentate, în fel și chip, aceleași vești, aceleași evenimente politice „fierbinți”, cu mici variații, de la o zi la alta, datorate festelor memoriei. La un moment dat, unul dintre participanții la dezbateri lansează întrebarea: - Dar de bietul Valerică Frunză ați auzit? - Ce-a pățit? a venit aproape instantaneu, avalanșa de întrebări? - S-a apucat să scrie poezii - spune, cu compasiune, deținătorul informației. Explicație De ce au copacii ramuri? Pentru a le folosi când stau la o șuetă, asemeni
Parfum de spini by VASILE FETESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91814_a_92973]
-
în fiecare an lui Tiberius și îl ruga plângând să-l cheme înapoi la Roma. Și adăugă, imprudent: — Era prieten cu tatăl tău. Era, probabil, o afirmație periculoasă, pentru că nimeni nu interveni. Dar, cu prima ocazie, copilul îl întrebă pe bietul Zaleucos, care se aștepta la asta, de ce nu-i vorbise niciodată despre poetul acela; de ce, dacă era așa de mare, murise singur, departe, și cum îl chema. — Ovidius, răspunse Zaleucos, și adăugă îndată că nu mai știa nimic altceva despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
duc dinaintea senatorilor.“ Puse jos calamusul și se ridică. — O să vezi că vom încheia povestea mâine, spuse. Gajus se plimbă prin grădini, coborî până la râu. Zgomotul apei era la fel cu cel făcut de fluviul Orontes în jurul palatului din Epidafne. Bietul Zaleucos se uita la el de departe; se simțea inutil, înzestrat cu o cultură antică, învinsă și aflată în agonie în lumea aceea crudă. Nu mai îndrăznea să-l urmeze pe iubitul lui Caligula, dacă nu era chemat. Procesul împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
speriat și mai confuz, îi șopti: — Mă îngrozesc când mă gândesc la ce se va scrie despre noi peste trei sute de ani. Erau aceleași cuvinte pe care le rostise Drusus într-una din ultimele seri, pe când își lua jurnalul. Oare bietul Zaleucos spusese, citând vreun filosof, că, atunci când mintea se umple de amintiri, moartea e aproape? Între timp, Helikon începuse să vorbească despre altceva. Ce vor scrie oare - se întreba el - despre cremele care făceau ca pielea femeilor să pară de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
pp. 41-48), Nicolae Manolescu demontează sagace prejudecata clasicizantă: „Cînd spunînd cuiva te iubesc! ni se răspunde șapte, am înțeles că universul a început să se desfacă”, scrie G. Călinescu într-o „cronică a optimistului”, consacrată „Abstracționismului muzical”. Vasăzică, pentru autorul Bietului Ioanide, abstracționismul — în muzică, în pictură, în teatru — este o încălcare a legilor realului, spre deosebire de realism, care ar consta în respectarea lor”. În numele acestei concepții, G. Călinescu admite, în principiu, „absurdul” literaturii lui Urmuz și Eugène Ionesco, dar le respinge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
venit ploi. Ploi salvatoare, pentru scurtă vreme: cât au ieșit și s-au dezvoltat bureții și ciupercile. Au mâncat și ei, pe săturate, și, au și mai vândut. Fierbințelile verii au topit și această sursă de existență a golilor. A bieților, obidiților șomeri, ce deveniseră, din specialiști de frunte, ai fostului combinat. Căutau, și tot căutau, servicii. Unde, să găsești,însă? Că, era plină, lumea, cu de alde ei! S-a făcut o năucitoare propagandă, pe tema recalificărilor. Impotenta conducere a
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
an. Tot de atâtea ori, și mătușa Alba, se ospăta, cât de cât omenește. De când,însă, bandiții lumii și ai țării au trecut pe ordinea de zi, a vieții, CRIZA, pomenile primăriei au fost reduse cu o treime. Și acum, bieții necăjiți, aidoma mătușii Alba, se așează la rând,începând cu miezul nopții, iar, după ivirea zorilor,începe înghesuiala, pentru pachetul oferit din mila cuiva.Către amiază, după ce scapă cu pomana, boțită și vlăguită ca vai de ea, mătușa Alba, printre
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
o spui verde-n față! Verde-n față!... Ha-ha-ha..., începu din nou să hohotească, de astă dată pe un ton mai potolit, profesorul Vianu. Știi că ai haz!... Te-am obligat eu în ziua aia să te dai buzna peste bietul Lovinescu acasă și să-i bagi pe gât poeziile tale?... Asta pentru că tu mi-ai băgat în cap prostia că, dacă mă apuc de scris poezii, o să ajung cu hârzobul în cer!... Și-am ajuns... la râpa Uvedenrode. Niciodată nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Căci milă n-are, dar are tupeu Chiar dacă minte, nu îi pare rău Și-aceasta, dragii mei, în țara noastră Să știți că e “prostia omenească”. Orfanul Se scurg pe-obraz ca două mărgărite Lacrimi fierbinți de copilaș plăpând, Căci bietul a rămas orfan pe ulițe Și-n pieptul lui se zbate-un dor arzând. Dorea să-și mai revadă înc-odată Părinții lui, dar nu îi mai avea. Căci soarta cu el fusese nemiloasă Rămase singur și tot suspina. Bietul de
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Căci bietul a rămas orfan pe ulițe Și-n pieptul lui se zbate-un dor arzând. Dorea să-și mai revadă înc-odată Părinții lui, dar nu îi mai avea. Căci soarta cu el fusese nemiloasă Rămase singur și tot suspina. Bietul de el, era orfan pe lume Neprotejat, sărman și ofilit Și-acum obrajii îi erau necontenit Scăldați în lacrimi de mărgărit. Nu mai fusese mângâiat de nimeni De multă vreme bietul copilaș Nu mai era copilul de-altă dată Cu
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
-i fie desfătarea, acum când anii bătrâneții prind a bate la ușa sufletului ei. Soțul ei a fost medic, dar războiul nu l-a cruțat, ba din contra, a fost luat și dus pe front pentru a-i ajuta pe bieții răniți de acolo. Vorba ceea: „omul bun îi ca pita caldă”. Așa o fost și bietul bărbatuso Mărioarei, om bun, bun om, dar la omul sărac nici boii nu-i trag și biata Mărioara singura și-a petrecut anii, singură
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
a fost medic, dar războiul nu l-a cruțat, ba din contra, a fost luat și dus pe front pentru a-i ajuta pe bieții răniți de acolo. Vorba ceea: „omul bun îi ca pita caldă”. Așa o fost și bietul bărbatuso Mărioarei, om bun, bun om, dar la omul sărac nici boii nu-i trag și biata Mărioara singura și-a petrecut anii, singură cu feciorii mamei, căci îi erau dragi ca lumina ochilor. Ar fi fost în stare să
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
cu o mulțime de mecanisme. El luă un mecanism care avea un buton roșu pe care îl apăsă, și îl tot apăsă și, în timp ce el apăsa, o ușă se tot deschidea și se tot închidea. I s-a părut ciudat bietului Prâslea, care urcă întro platformă zburătoare neagră, și, cum nu știa să piloteze, se învârti și se tot învârti până ameți. Apăsă apoi pe un buton, iar platforma zburătoare începu să zboare singură. Prâslea avea impresia ca se afla în spatele
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
se duseseră după el. Agentul coborî niște scări pentru a ajunge la Jony, iar Prâslea o luă și el după agent, doar că pantalonii i se prinseseră de un cui și rămase fără pantaloni. Ups! exclamă Prâslea. A avut noroc bietul Prâslea, deoarece mașina ciudată cu care merse la închisoare îl prinse pe Jony și îl arestă. Agentul îi împrumută lui Prâslea o nouă pereche de pantaloni și plecară, dar de data aceasta Prâslea, derutat, se luă după altcineva și se
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
aceea, mă aflam În portul Le Havre, căpătasem o informație despre unde pot cumpăra marijuana. Am fost reperat de o patrulă de polițiști care m-au fugărit, unul din ei m-a prins și, ca să mă eliberez, l-am lovit... Bietul de el a căzut rău, a murit pe loc. Toate astea erau Într-adevăr consemnate În amănunt În dosarul pe care Stéphane Îl obținuse de la arhivele poliției. Lucas scoase atunci fotocopia articolului despre necunoscuta din Molène. - Femeia asta a naufragiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
bine că nu! exclamă el Îndreptîndu-se de spate. La vremea aceea, eram În campanie de pescuit, plecat cam de multișor, dar maică-ta izbutise să-mi transmită o scrisoare printr-un coleg. Mă vestea că era Însărcinată cu tine! Cu bietul Pierric, lucrurile au stat rău, a petrecut afară noaptea cînd cu furtuna cea mare din mai 1968. Marie primi dezvăluirea ca pe un șoc. Ca să nu-și alarmeze tatăl, se Întoarse, adună cîteva coșuri, Împiedicîndu-și mîinile să tremure cît putu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
rău din pricina ei! CÎnd mă gîndesc că a ținut pentru ea atîta amar de ani toată povestea asta oribilă... Fersen Îi lansă o privire Mariei, vizibil tulburată de numărul pe care Yvonne tocmai Îl juca la perfecție În fața lor. - Și bietul Pierric? Întrebă el, sarcastic. Pentru el nu-ți făceai sînge rău? O, dar prost mai sînt! Cu siguranță că nici n-ai băgat de seamă că nu era În patul lui? - Credeți că a asistat cumva la naufragiu? Yvonne făcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
erau roșcovani, semănau unul cu altul. Fata era frumoasă, avea un păr lung și negru foarte frumos..., dar eu vedeam mai ales rana adîncă de la gîtul ei, și tot sîngele ăla... Am fost bolnavă de toate cîte am văzut, iar bietul Pierric la fel, pentru că și el a văzut... Se Întrerupse brusc, Lucas și Marie schimbară o privire. - L-ai lăsat pe fiul dumitale să asiste la toate astea? - Nu știam că pierdea vremea pe acolo! - Nu știai? Tocmai ai spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
fetiței lui Yves Pérec, recuperarea laboratoarelor și terenurilor lor. PM avu impresia că, alături de silueta de elefant a tatălui său, soția sa semăna cu un terrier vioi și slugarnic. - Tată, actele pe care atît de judicios le-ai semnat cu bietul Christian Bréhat, odihnească-se În pace, ne garantează șantierul naval, dar mă tem că va fi mai greu să-i convingem pe cei din familia Kermeur să renunțe la hotel... - Am bune motive să fiu Încrezător, fetițo. Curînd, familia Kersaint
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ce a știut ea din toate astea, dar a devenit foarte depresivă, iar la cîtva timp mai apoi, cînd Arthus a anunțat că fiul lor a fost ucis În războiul din Algeria, ea s-a aruncat de pe faleză. Biata Gaïdick... Bietul PM... Se lăsă din nou dusă de gînduri, de data asta interveni Lucas. - De ce bietul PM? - Își adora mama. A crescut singur În acest castel, fără dragoste, mi-aduc aminte că l-am auzit plîngînd ore În șir. Arthus Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
timp mai apoi, cînd Arthus a anunțat că fiul lor a fost ucis În războiul din Algeria, ea s-a aruncat de pe faleză. Biata Gaïdick... Bietul PM... Se lăsă din nou dusă de gînduri, de data asta interveni Lucas. - De ce bietul PM? - Își adora mama. A crescut singur În acest castel, fără dragoste, mi-aduc aminte că l-am auzit plîngînd ore În șir. Arthus Îmi interzicea să mă duc să-l Împac. Nu-i dădeam mereu ascultare. Bietul copil, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
una Încăperile castelului, fusese nevoită să admită că soțul ei dispăruse. - N-ar fi plecat niciodată fără să mă prevină, le explică ea, extrem de neliniștită, lui Lucas și Mariei. Nu e normal, iar asta vine tocmai după ce am descoperit că bietul Erwan... S-ar zice că un blestem ne lovește familia... Fersen se feri să replice că familia Kersaint era În sine un blestem și dădu dispoziții privind desfășurarea Întăririlor. Arthus, izolat În camera sa de cînd se Întorsese de la cimitir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Își făcu semnul crucii și continuă Într-un murmur care În mod vizibl o costa scump: - L-am abandonat chiar În dimineața aceea, la Brest... Pe treptele bisericii Saint-Séverin. Mereu m-am Întrebat ce s-o fi Întîmplat cu el, bietul micuț, și acum Îmi pare rău... Trag nădejde că a fost adoptat. Ridică obrazul spre Lucas, pentru prima oară Îi arăta starea ei de emoție, avea lacrimi În ochi. - Spune-i Mariei să nu mă judece... Mai tîrziu o să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
chinuiți de rîsul dement, i se adresă unuia dintre jandarmi: - Duceți-l În celulă și chemați un medic pentru a-i administra un calmant... Ryan se uită după fratele lui care era luat de acolo, cu o expresie de Împovărare. - Bietul PM, mă Întreb dacă tot jucînd rolul nebunului, n-a Înnebunit de-a binelea pînă la urmă... - Te luăm și pe dumneata cu noi pentru interogatoriu. De Îndată ce vei primi Îngrijirile necesare, Îi transmise Lucas neutru. Ryan Încuviință agale. - Am tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]