2,425 matches
-
vedea lumea simplificat e o dovadă de incapacitate de înțelegere a complexității. Trecând pe lângă magazinele de modă de pe Victoriei mi-am privit o clipă imaginea în vitrine : o femeie rasă în cap, cu niște tuburi de graffiti în mână - o caricatură ! Până la urmă nu scăpasem de ceea ce m-am temut : eu însămi devenisem un personaj - ațos și încrâncenat. Asta era : îmi intrase o scamă în ochi și vedeam oamenii ca pe niște personaje. Toți îmi păreau niște mașinării aflate într-un
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Mare. în mintea mea, pe lângă invenții și inovații, mai erau și o fată de pe Barbu Văcărescu, pe lângă vila căreia treceam, melancolic, în fiecare zi, ca și oarece veleități gazetărești: scriam singur, de mână, un ziar al clasei, cu ilustrații și caricaturi, numit "Răcnetul porcului înjunghiat". Ținta atacurilor mele era, aici, un coleg poreclit Porcul, pe care-l trimiteam, în episoade succesive ale editorialului de pe prima pagină, în Alaska, în Groapa Marianelor, pe planeta Marte... Terminasem clasa a șaptea când, după un
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
pentru oricine, din orice epocă. Și pentru un postmodern funcționează criteriul estetic, pentru că acesta e imanent operei de artă. Dar ceea ce se-ntîmplă în cultura românească de azi, băltirea asta paradoxal agresivă, n-are nici o legătură cu postmodernismul, nu e nici măcar caricatura lui. Când respectul și civilitatea impuse de Manolescu, Simion, Martin etc. s-au dus pe apa Sâmbetei, a ieșit la suprafață acel gen de mitocănie densă, abisală care prosperă exact în apele tulburi ale anarhiei. Despre aceasta, însă, altădată. 169
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
această mască simplistă și ridicolă, dar să și acționez, zi de zi și ceas de ceas, în conformitate cu ea. Mă definești prin ea, iar dacă nu mă conformez ei, încetez să mai exist pentru tine. Am de ales doar să fiu caricatura ta sau nimic. Scriitorul din nefericitul Est al Europei, mutilat timp de decenii de propriii lui concetățeni, de nebunia ideologică în care s-a pomenit fără vină și în care a trebuit, împotriva tuturor, să-și scrie și să-și
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
mereu și mereu să întruchipeze. Iar dacă vreau să fiu pur și simplu eu însumi, ca orice scriitor liber (în loc să accept jocul, ca unii dintre autorii estici), o pot face riscând să nu mai fiu vizibil, căci vizibilă e doar caricatura. Vrei să ieși la larg, să exiști în spațiul literaturii libere, dar te vezi până la urmă din nou ghetoizat, falsificat, împins la loc în lumea ta. Ți se arată iarăși care ți-e locul. Nu vei face concurență scriitorilor occidentali
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
anata și anika și purusha. Clara se uita la noi, când la unul, când la celălalt, reflectând delirul de forme al norilor în ochii ei ca de sticlă albastră. Era vremea hipsterilor, foarte înjurați în ziarele noastre, unde mereu apăreau caricaturi cu pletoși în tangaleji, cu coniacul în față și cu mâna în buzunarul babacilor. Indianisme, marijuana, muzică rock, tot cocteilul pătrundea încetișor și la noi, colorând în 54 tonuri aprinse tembelismul minunat al tinereții. Cui îi păsa de UTC, de
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
filmeze în cele mai intime momente. E la fel de uluitor cum aceștia vin acolo nu neapărat pentru a-și găsi aleasa sau alesul, cum ne putem da seama lesne din titlul emisiunii, ci pentru a-și desena, singuri și neforțați, propria caricatură. Acum câțiva ani, aveam pe sticlă, în toată splendoarea, personajele din „Casa Big Brother“. Am crezut, mult timp după acel moment, că toți cei care acceptă să participe la reality-show-uri sunt cazuri singulare în familiile lor. Asta, ca să nu le
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
figurine, cu acul de la compas și lama de ras. Am realizat atunci o serie de capete reprezentând tipuri umane: prostul satului, filosoful, Făt-Frumos. Desenul l-am perfecționat apoi tot în școală, în orele care mă plictiseau. Făceam tot felul de caricaturi pe ultimele pagini ale caietelor. La un moment dat, am executat o serie de caricaturi cu Eminescu în diverse ipostaze: Eminescu-Superman, Eminescu-Batman, Cowboy. De mic îmi plăcea să desenez personaje din desenele animate care se difuzau la televizor - Țestoasele Ninja
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
capete reprezentând tipuri umane: prostul satului, filosoful, Făt-Frumos. Desenul l-am perfecționat apoi tot în școală, în orele care mă plictiseau. Făceam tot felul de caricaturi pe ultimele pagini ale caietelor. La un moment dat, am executat o serie de caricaturi cu Eminescu în diverse ipostaze: Eminescu-Superman, Eminescu-Batman, Cowboy. De mic îmi plăcea să desenez personaje din desenele animate care se difuzau la televizor - Țestoasele Ninja, Sandy Belle - și pe care le reproduceam destul de fidel. Mai târziu, în timpul facultății, am jucat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
mi-a dat să citesc povestea aceea. M-am înspăimîntat. Am lăsat foile și mi-am întors iarăși privirea către tânăr. Acesta mă privea și el, zîmbindu-mi iar. Apoi îmi arătă, pe perete, un calendar, din alea populare, cu anecdote, caricaturi, sfaturi pentru gospodine pe reversul foilor cu data. Nu înțelegeam, așa că el s-a ridicat, a rupt foaia, a împăturit-o și mi-a pus-o în palmă. S-a aplecat apoi iar peste mașina de scris. M-am îndreptat
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
mai ales, eficientă mizantropie. Mai toate figurile din roman se lasă reduse la câteva linii Privirea îndreptată de autoare către lumea din jur este lipsită de iluzii, iscoditoare și „rea“. Universul apare făcut din cârpeli, ziare vechi, mizerie. Oamenii sunt caricaturi, trădând la fiecare mișcare sforile păpușerești, denunțându-se singuri ca impostori ai propriei lor condiții. Exagerarea e un semnal al vacuității interioare, și, într-adevăr, mai toate figurile din roman se lasă reduse la câteva linii, ceea ce le face, bineînțeles
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
sine. Ca și la David Lodge sau Bradbury, răutatea localizată la nivel academic, impostura în formele ei cele mai polisate formează obiectul romanului. Spre deosebire de autorii străini, însă, trebuie spus că autohtonii au o mult mai mare deschidere spre grotesc, spre caricatura groasă, spre pamflet. Privirea universitară întârzie asupra ordurii cu pasiune, amănunțindu-i pe îndelete urâțenia și scandalizându-se, dar totodată ascunzându-și sarcasmul sub masca blazării. Mă întreb, odată cu dumneavoastră, de ce e așa? O fi, vorba ceea, specificul național? Gabriela
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
liniștea și bucuria sărbătorilor și pentru "seniori" și pentru "juniori". La juniori, Petre și Camelia observaseră deja "ocheade discrete" între cei doi cavaleri și cele trei domnișoare, Ana neînscriindu-se deocamdată în joc, stând mereu cu caietul de schițe și creionând caricaturi celorlalți, spre hazul tuturor. Petre și Camelia, în sfârșit împreună și cu "copii" alături, făceau planuri de viitor. Alice și Radu deja își aleseseră drumul, mai rămânea Ana, dar la ea nu credeau că-i așteaptă surprize. Din totdeauna fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
bețive și drogate, care fără o tonă de machiaj nu fac doi bani. Îmi închipuiam! — Expresia „responsabil de imagine“ înseamnă de fapt falsificator de imagine, deoarece adevărata noastră misiune constă în a distorsiona realitatea, ca și cum ar fi vorba de o caricatură făcută pe dos. — Și ce înseamnă asta? Că în timp ce un caricaturist scoate în evidență defectele, minimalizând calitățile, responsabilul de imagine exagerează calitățile și ascunde defectele, având însă foarte multă grijă să nu depășească acea linie fragilă care-ar putea-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Că în timp ce un caricaturist scoate în evidență defectele, minimalizând calitățile, responsabilul de imagine exagerează calitățile și ascunde defectele, având însă foarte multă grijă să nu depășească acea linie fragilă care-ar putea-o transforma pe clienta sa într-o altă caricatură. — Așa, ca o dantelărie foarte fină? — Exact. Și asta va trebui să fac eu acum: un aranjament foarte fin, încercând să salvez patru vieți, dar în același timp să fac în așa fel încât restul lumii să creadă că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
minte (bunicul, Tata cu majusculă, Mama, adică bunica, mama adevarată, Ortansa, o tușă Lina etc.), poate cu excepția lui Tololoi. E sigur că din acesta autorul a voit să facă tipul prostălăului, opunându-l lui Mirel. Dar Tololoi pare mai degrabă caricatura unui gen de inteligență pntru care scriitorul n-are înțelegere. Mirel e sclipitor, prompt, sigur pe el și, de aceea mușcător cu alții, răutăcios, însă prea tânăr pentru a avea o etică.”<footnote Nicolae Manolescu, Lecturi infidele, Editura pentru literatură
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
avântat închipuirea știind că prieteni scriitori și studenți în frunte cu Daniel Vighi au început campania de salvat patrimoniul din satele bănățene. Ar mai fi multe, dar aleg în încheiere două emailuri cu mărțișoare-mărțișoare. Primul l-am primit de la Industriile Caricaturii Ion Barbu: două tablouri în rame aurite cu o pisică și un pâlc de ghiocei. Plus text: „Nu sunt cele mai frumoase din lume, dar sunt din grădina mea“. După această dulceață de gest, a sosit și snopul minunat de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
de corespondență și semnături din întreaga lume. Explicația era simplă - și clară. Jones fusese recrutat și finanțat drept agent propagandist al celui de-al Treilea Reich German al lui Hitler, aflat în ascensiune în acea perioadă. Știrile lui Jones, fotografiile, caricaturile și articolele de fond veneau direct din fabricile de propagandă nazistă din Erfurt, Germania. Se prea poate ca, din întâmplare, o mare parte din materialul de un umor ieftin să fi fost scris de mine. Jones a continuat să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Kraft acolo, în subsolul lui Jones. L-am găsit în picioare la capătul unui lung coridor al cărui capăt opus era plin până sus cu saci de nisip. Fixată de saci era o țintă în formă de om. Ținta era caricatura unui evreu cu un trabuc în gură. Evreul stătea în picioare pe niște cruci rupte și niște mici femei goale. Într-o mână evreul ținea o pungă cu bani pe care scria „Tranzacții bancare internaționale“. În cealaltă mână ținea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
neobișnuită a ferestrelor, în raport cu forma scundă a clădirilor, ciubucăria, ridicolă prin grandoare, amestecul de frontoane grecești și chiar ogive, făcute însă din var și lemn vopsit, umezeala, care dezghioca varul, și uscăciunea, care umfla lemnăria, făceau din strada bucureșteană o caricatură în moloz a unei străzi italice. În apropierea mânăstirii și peste drum de ea, o casă cu ferestre înalte era încă luminată. În fața ei staționa o trăsură luxoasă cu doi cai albi, înăuntrul căreia dormea, cu capul în piept și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
elementele artistice ale prozei au dispărut - la un scriitor atât G. Călinescu de bogat în valori imagistice, vădite și în romanul anterior, Cartea nunții (1933) -, resorturile psihologice înseși rămânând ascunse (dar cu rezultate precise) în materialitatea faptică, schematizată, esențializată până la caricatură - o caricatură încă romantică. Enigma Otiliei nu te angajează afectiv, nu te absoarbe într-o altă realitate, care să anuleze pe a ta proprie, ci te atrage, te amuză, te farmecă, te subjugă estetic, îți dă o plăcere pur intelectuală
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ale prozei au dispărut - la un scriitor atât G. Călinescu de bogat în valori imagistice, vădite și în romanul anterior, Cartea nunții (1933) -, resorturile psihologice înseși rămânând ascunse (dar cu rezultate precise) în materialitatea faptică, schematizată, esențializată până la caricatură - o caricatură încă romantică. Enigma Otiliei nu te angajează afectiv, nu te absoarbe într-o altă realitate, care să anuleze pe a ta proprie, ci te atrage, te amuză, te farmecă, te subjugă estetic, îți dă o plăcere pur intelectuală, gratuită, ludică
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
lui servi pentru desemnarea realității ca fiind conformă cu starea necesară de adevăr, în credința că realul există, până la urmă, altfel decât îl indică cuvintele noastre! Filozofia, în esența ei, chiar în sensul ideii de esență, nu este departe de caricatură. Ea se dă drept esența lucrurilor, o esență fără de care n-am avea cum să știm că lucrurile sunt ceea ce sunt, că există și că, în fond, ele nici nu pot fi „ceva“ fără să le consemneze și identifice lumina
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
sens, viața viețuiește, adevărul adeverește; adică toate cuvintele de bază nu fac altceva decât să bâlbâie faptul că ele se repetă pe sine și că esența și aparența lor se ascund necontenit una în spatele celeilalte. S a putut face astfel caricatura idealismului ca o gâscă al cărei ficat este așa de mare, încât nu mai știm dacă gâsca are ficat sau dacă ficatul are gâscă. Dar caricatura conține o adresă de adevăr. Pentru că, prin gândire, suntem ceea ce putem fi, ca să putem
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și aparența lor se ascund necontenit una în spatele celeilalte. S a putut face astfel caricatura idealismului ca o gâscă al cărei ficat este așa de mare, încât nu mai știm dacă gâsca are ficat sau dacă ficatul are gâscă. Dar caricatura conține o adresă de adevăr. Pentru că, prin gândire, suntem ceea ce putem fi, ca să putem fi ceea ce suntem. Tipul acesta de caricatură ne spune mereu câte ceva, ne spune cât de apropiate sunt domeniile în care încercăm să distingem conturul umbrei de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]