9,526 matches
-
compozitor saxon, care prezintă o "Simfonie a viitorului", ale cărei motive trebuie explicate în timpul interpretării, și o "Tyrolienne d'avenir", care nu este altceva decât o pastișă a unui catren folcloristic tirolez. Wagner se va răzbuna în 1870 cu o "Comedie în stil antic. O capitulare" în care-l ridiculizează la rândul său pe Offenbach, acuzându-l a fi un instigator lipsit de principii, reprezentant tipic al unei Franțe umilite de prusaci. Pe data de 16 noiembrie 1860 Offenbach s-a
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
unor muzicieni trebuie să fie bolnav. „Vântul care bate prin Germania i-a înnebunit”. "Les Bouffes Parisiens" se aflau însă acum, după succesul cu "Orfeu în infern" și cu recenta operetă "La Chanson de Fortunio", o prelucrare din 1861 după comedia "[Le] Chandelier" a lui de Musset, într-o situație economică foarte bună, și Offenbach a înțeles să-l numească director al teatrului pe un anumit Louis Varney, un om cu un simț mai pragmatic decât al său. Rolul Parisului în
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
O dădaca plină de surprize (engleză: "Keeping Mum") este un film britanic din 2005, o comedie neagră cu Rowan Atkinson, Kristin Scott Thomas, Maggie Smith și Patrick Swayze. În scenă de deschidere, în timp ce tânără gravidă Roșie Jones (Emilia Fox) călătorește cu trenul, din marele ei bagaj începe să curgă sânge. Cand este interogata de către poliție, ea
O dădacă plină de surprize () [Corola-website/Science/328143_a_329472]
-
Dumitru Furdui și Vasilica Tastaman ("Toamna se numără...", 1961). Dobândește consacrarea cu "Răscoala" (1965), film premiat la Festivalul de la Cannes. A fost vicepreședinte al Asociației Cineaștilor (ACIN) între 1974-1989. Cariera sa cinematografică, debutată sub semnul ecranizărilor, se reorientează treptat spre comedie, cu rare excursii în domeniul documentarelor.
Mircea Mureșan () [Corola-website/Science/299445_a_300774]
-
animație", pluralul corect fiind anime-uri ) reprezintă orice film de animație produsă în Japonia sau originară din aceasta. La originea acestui gen stau benzile desenate japoneze numite "manga". Cu toate că anime-ul este considerat uneori în mod eronat un "gen" (precum comedia, drama, etc.), în realitate este o formă de artă care include toate genurile întâlnite în literatură și cinema. În Japonia filmele de animație sunt foarte îndrăgite, semnificativ fiind faptul că în anul 2001 filmul anime "Spirited Away (Sen to Chihiro
Anime () [Corola-website/Science/303317_a_304646]
-
camera unghiulară arată perspectiva. Aceștia pot să aleagă efecte cinematografice, precum zoom, prim-planul și vederea panoramică. Anime are numeroase genuri tipice găsite în orice formă a mass-mediei. Asemenea genuri le includ pe cele de acțiune, aventură, povești pentru copii, comedie, drama, erotica(hentai), fantezie medievală, horror, dragoste și S.F. Cele mai multe animeuri includ diverse componente ale fiecărui gen, la fel și o varietate de elemente tematice. Prin aceasta, multe serii pot fi categorizate în multiple genuri. De exemplu, "Neon Genesis Evangelion
Anime () [Corola-website/Science/303317_a_304646]
-
unui comis voiajor“ de Arthur Miller (în regia lui Horia Popescu), în „O scrisoare pierdută“ (montată de Alexandru Tocilescu în 2000) și în „D’ale carnavalului“ (în regia lui Gelu Colceag în 2002). S-a transferat apoi la Teatrul de Comedie, unde a jucat în „Audiția“ de Aleksandr Galin (regia Mircea Cornișteanu - 2004), în „Avarul indrăgostit“ de Cristian Juncu (în regia lui Vlad Massaci - 2005) și în „Ce formidabilă harababură!“ de Eugène Ionesco (în regia lui Gelu Colceag - 2005). A jucat
Marius Florea Vizante () [Corola-website/Science/309902_a_311231]
-
articole de ziar, anunțuri, telegrame, procese verbale etc.) în dramaturgia și proza lui Caragiale, reevaluarea critică a unora dintre personajele "Scrisorii pierdute" (Trahanache, Cațavencu, Zoe, Cetățeanul turmentat...), argumentele aduse în sprijinul tezei că avem de-a face nu cu o comedie de moravuri, ci cu o piesă istorică și scoaterea ei de sub zodia criticismului anti-liberal au fost reținute drept contribuții importante în caragialeologia modernă. Volumele ulterioare - "Dicționar subiectiv al personajelor lui I.L. Caragiale" (primul inventar exhaustiv al celor peste o mie
Gelu Negrea () [Corola-website/Science/334916_a_336245]
-
este un film francez din 2001, regizat de Jean Pierre Jeunet. Filmul este o comedie cu puternice influențe new wave, freecinema și dogma prin faptul că spectatorul nu este lăsat să-și imagineze nimic, acesta primește informații precise constant de la narator (a cărui voce se aude în off) precum și datorită stilului neconvențional în care s-
Amélie () [Corola-website/Science/314147_a_315476]
-
a rostit și câteva fraze în limba engleză). După ce a lucrat cu Scorsese la „Mean Streets”, relația sa cu regizorul s-a dezvoltat, dând naștere unor pelicule cum ar fi: Taxi Driver (1976), „New York, New York” (1977), Raging Bull (1980), „Regele comediei” (1983), Goodfellas (1990), „Cape Fear” (1991) și Casino (1995). De asemenea, cei doi au jucat împreună în „Guilty by Suspicion” și și-au împrumutat vocile pentru filmul de animație „Shark Tale”. În multe din filmele sale, De Niro interpretează roluri
Robert De Niro () [Corola-website/Science/305940_a_307269]
-
să cânte la saxofon pentru „New York, New York”. De asemenea a pus kilograme considerabil pentru a-l interpreta pe Al Capone în „Incoruptibilii”. Temându-se să nu fie cunoscut doar pentru rolurile de gangster, De Niro a început să apară în comedii la mijlocul anilor '80, în care a cunoscut un succes la fel de mare în filme precum „Brazil” (1985); comedia de acțiune Midnight Run (1988); „Showtime” (2002), unde îl are ca partener pe Eddie Murphy; „Analyze This” (1999) și „Analyze That” (2002), ambele
Robert De Niro () [Corola-website/Science/305940_a_307269]
-
pe Al Capone în „Incoruptibilii”. Temându-se să nu fie cunoscut doar pentru rolurile de gangster, De Niro a început să apară în comedii la mijlocul anilor '80, în care a cunoscut un succes la fel de mare în filme precum „Brazil” (1985); comedia de acțiune Midnight Run (1988); „Showtime” (2002), unde îl are ca partener pe Eddie Murphy; „Analyze This” (1999) și „Analyze That” (2002), ambele alături de Billy Cristal, „Meet The Parents” (2000) și „Meet The Fockers” (2004). Dintre alte filme în care
Robert De Niro () [Corola-website/Science/305940_a_307269]
-
de Stat din Capitală, prevăzute în bugetul Primăriei Capitalei, au un cost estimat de 13.839.000 de lei și o durată de 18 luni. Până la terminarea lucrărilor, s-a propus ca activitatea instituției să fie mutată la Teatrul de Comedie, București.
Teatrul Evreiesc de Stat din București () [Corola-website/Science/329885_a_331214]
-
în Vinohrady, Brno, Ostrava, Olomouc, Ústí nad Labem, Jihlava, Česká Lípa, Litoměřice, Vysoke Myto, Hořice, Lysá nad Labem, Řevnice, Žatec și Plzeň. El este, de asemenea, subiectul principal a două piese de teatru (ambele numite ""). Prima dintre ele este o comedie, scrisă în anul 1841 de către Václav Alois Svoboda. Cea de-a doua este o operă comică, inspirată din piesa de teatru a lui Svoboda, scrisă în anul 1883 de către Karel Bendl după un libret de Eliška Krásnohorská. Deși arta lui
Karel Škréta () [Corola-website/Science/336187_a_337516]
-
lor, pe lângă efectul comic, generează, prin entropie, o simultaneitate fantastă și o cauzalitate ocultă a întâmplărilor, devenite expresii ale purei subiectivități dezarticulate și incoerente. În proliferarea plăcerii ludice, a fanteziei combinatorii și a libertății lingvistice neîngrădite, naratorul adaugă și ingredientele comediei negre; sentimentul angoasant al damnării și al rupturii de lumea din jur, care copleșește în final personajul, este anticipat de clipul electoral Trage apa ca să trăiești bine și de scenariul de film Catastrofa, prin care Dimitrie șarjează satiric dimensiunea ei
Val Mănescu () [Corola-website/Science/337550_a_338879]
-
l-au avut în "Big Daddy", împreună cu Adam Sandler. Au apărut în seriale și filme precum "I Saw Mommy Kissing Santa Claus" și "Just for Kicks". În 2005 au primit rolurile lui Zack (Dylan) si Cody (Cole) pentru serialul de comedie "The Suite Life of Zack and Cody". În urma succesului, Disney a realizat continuarea serialului, numită "The Suite Life on Deck", care a devenit cel mai vizionat serial pentru copii/adolescenți în 2008 și 2009. În 2010, frații Sprouse au devenit
Dylan și Cole Sprouse () [Corola-website/Science/319646_a_320975]
-
fețele personajelor au fost improvizate. La crearea modeleor personajelor, ea a comentat că autorii manga Suihō Tagawa și Hiroyuki Eto sunt principalele ei inspirații, și își descrie opera de artă ca un amestec la ambele dintre ei. Arakawa a făcut comedie centrală în manga deoarece ea crede că este destinată pentru divertisment, și a încercat să minimalizeze accent pe scenele triste.
Hiromu Arakawa () [Corola-website/Science/328875_a_330204]
-
avut încă de atunci un considerabil succes, primind chiar aprecierea criticilor. Joaquin Phoenix și Reese Witherspoon au câștigat în urma rolurilor interpretate nenumărate premii, printre care Globul de Aur la categoria “Cel mai bun actor într-un film muzical sau o comedie” și respectiv la categoria “Cea mai bună actriță într-un film muzical sau o comedie”. Ambii actori au interpretat melodiile lui Cash cu propriile lor voci, iar Phoenix a învățat în acest film chiar să cânte la chitară. Phoenix a
Johnny Cash () [Corola-website/Science/300130_a_301459]
-
Witherspoon au câștigat în urma rolurilor interpretate nenumărate premii, printre care Globul de Aur la categoria “Cel mai bun actor într-un film muzical sau o comedie” și respectiv la categoria “Cea mai bună actriță într-un film muzical sau o comedie”. Ambii actori au interpretat melodiile lui Cash cu propriile lor voci, iar Phoenix a învățat în acest film chiar să cânte la chitară. Phoenix a primit premiul Grammy pentru contribuția adusă soundtrack-ului. John Carter Cash, singurul fiu a lui Johnny
Johnny Cash () [Corola-website/Science/300130_a_301459]
-
este întrebat dacă dorește să vadă corpul, refuză și, în schimb, fumează și bea cafea în fața sicriului. A doua zi, el o întâlnește pe Marie, o fostă colegă de muncă. Cei doi merg să înoate împreună, vizionează un film de comedie și încep să aibă o relație sexuală, în ciuda faptului că înmormântarea mamei sale avusese loc cu o zi mai înainte. În următoarele câteva zile, el îl ajută pe prietenul și vecinul său, Raymond Sintès, să se răzbune pe o iubită
Străinul (roman de Albert Camus) () [Corola-website/Science/311714_a_313043]
-
simplu: "Chanel No. 5." Mai târziu avea să devină celebră pentru aceste replici incitatoare lipsite de predicat. "Domnii preferă blondele" a fost un musical excepțional de îndrăzneț pentru acele timpuri, și azi este privit ca una dintre cele mai bune comedii din toate timpurile de către numeroși critici. Autoironia rolului lui Monroe de showgirl căutătoare de aur, Lorelei Lee, este general considerat ca unul definitor pentru eforturile sale cinematografice. Aparițiile ei în "Diamonds Are a Girl's Best Friend" sunt printre cele
Marilyn Monroe () [Corola-website/Science/301492_a_302821]
-
Betty Grable. Ea interpretează rolul de blondă proastă numită Pola Debevoise și reușește să fie strălucitoare chiar și printre cele două celebre staruri. Chiar dacă rolul este unul stereotipic, Monroe a strâns opinii favorabile, iar criticii i-au remarcat capabilitățile de comedie. În Statele Unite, ea era considerată un sex simbol înșelător, pe când în Europa deja începuseră să îi fie recunoscute calitățile actoricești, ajungându-se să fie comparată cu Charles Chaplin. Următoarele două filme, western-ul "River of No Return" și musical-ul
Marilyn Monroe () [Corola-website/Science/301492_a_302821]
-
al Oscar-ului, precum și un premiu "Crystal Star" în Franța. Chiar mai mult, Monroe a fost nominalizată pentru foarte apreciatul premiu BAFTA. În 1959 ea înregistrează cel mai mare succes al carierei jucând alături de Tony Curtis și Jack Lemmon în comedia lui Billy Wilder "Unora le place jazz-ul". Comportamentul ei dificil pe scenă este de acum legendar, asemenea numeroaselor duble necesare. Totuși, la terminarea filmărilor, Wilder a declarat că era dispus să treacă oricând peste aceste inconveniente, prețuind calitățile ei
Marilyn Monroe () [Corola-website/Science/301492_a_302821]
-
necesare. Totuși, la terminarea filmărilor, Wilder a declarat că era dispus să treacă oricând peste aceste inconveniente, prețuind calitățile ei de comediană de prima clasă. "Unora le place jazz-ul" este considerat acum ca fiind una dintre cele mai bune comedii din toate timpurile. Rolul lui Monroe de cântăreață îndoielnică, consumatoare frecventă de băuturi, dar plină de compasiune - Sugar Kane, a fost premiat cu un Globul de Aur pentru cea mai bună actriță într-un musical sau comedie. După "Unora le
Marilyn Monroe () [Corola-website/Science/301492_a_302821]
-
cele mai bune comedii din toate timpurile. Rolul lui Monroe de cântăreață îndoielnică, consumatoare frecventă de băuturi, dar plină de compasiune - Sugar Kane, a fost premiat cu un Globul de Aur pentru cea mai bună actriță într-un musical sau comedie. După "Unora le place jazz-ul", Monroe a făcut un musical numit "Let's Make Love" regizat de George Cukor alături de Yves Montand. Monroe, Montand și Cukor considerau filmul ca fiind unul slab, dar Monroe a fost forțată să îl
Marilyn Monroe () [Corola-website/Science/301492_a_302821]