2,524 matches
-
căpitanul. Galop, salt peste flăcări, luptă la sabie, retragere! Nu lăsăm pe nimeni În viață! Cei cinci sute de Apărători rămași, Împreună cu cei trei sute de Apărători În rezervă, porniră În atac de linie, săriră peste flăcări și se prăvăliră asupra Cuceritorilor. Lupta fu Înverșunată. Săbii și iatagane erau mânuite cu iuțeală. Ambele grupuri stăpâneau la perfecție arta sabiei și a manevrelor de cavalerie. Dar loviturile de catapultă, focul și atacurile repetate ale Apărătorilor, răsăriți Întotdeauna din altă parte, făcuseră ca avantajul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
la perfecție arta sabiei și a manevrelor de cavalerie. Dar loviturile de catapultă, focul și atacurile repetate ale Apărătorilor, răsăriți Întotdeauna din altă parte, făcuseră ca avantajul numeric să dispară. Nu mai rămăseseră În șei decât cel mult două sute de Cuceritori. Misiunea lor eșuase. Dar bătălia, În ansamblu, putea fi câștigată de Soliman. Domnitorul fusese scos din luptă vreme de mai bine de un ceas, iar armata otomană era Într-o ofensivă imposibil de oprit. Trupele moldovene erau cuprinse de haos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de un ceas, iar armata otomană era Într-o ofensivă imposibil de oprit. Trupele moldovene erau cuprinse de haos. - Semnal către răzeșime! strigă Oană, parând cu garda spadei lama unui iatagan, răsucind apoi Încheietura și zburând, cu vârful, capul unui Cuceritor. Retragere ordonată, un pas! Stegarul Isailă nu-și crezu ochilor. Și totuși, era adevărat. Săgeata roșie indica retragere cu un pas. Ridică sabia și strigă: - Semn de la măria sa! Retragere un pas, așa cum v-a Învățat căpitanul Oană! Răzeșii din primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ocupa, parcă, locul pe care l-ar fi putut ocupa zece oameni. Părea că e un miracol sau o pură Întâmplare care nu ar putea dura mai mult decât o clipire de ochi. Dar iată că dura. Undeva, În centrul Cuceritorilor, se formase o linie de arcași care scoseseră săgețile și ochiseră spre căpitan. Și abia atunci Alexandru descoperise că tatăl său nu era Întrutotul singur. Întreaga linie se prăbușise sub săgețile pornite din imediata lui apropiere. Pietro nu plecase, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Îl Înțelese și Soliman. Trâmbițele din alaiul urdiei vestiră retragerea neîntârziată a tuturor trupelor aflate În luptă și revenirea gărzii din Încleștarea cu Apărătorii. „Deci asta era... Își spuse Alexandru. Victoria psihologică prin atac asupra comandantului dușman. Exact reversul acțiunii Cuceritorilor... extraordinar... ” - He! Alessandro! se auzi vocea lui Gianluca, În apropiere. Italianul se apropia la trap, după ce fusese În toate locurile accesibile ale bătăliei. Mi se pare mie, sau asistăm la un miracolo? Această uriașă armată care, ar fi Învins oștile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
domnitorului este ca În trei zile să nu mai fie picior de turc În Moldova! Doar două mii de răzeși din Țara de Jos sunt Îngăduiți a pleca spre Dunăre, unde vor ridica palisade pe mal, pentru organizarea ambuscadelor! Împăratul Mahomed Cuceritorul nu trebuie să mai aibă puterea de a lovi Moldova În anul care Începe! Curierul dădu pinteni și porni mai departe, spre podul surpat. În rândurile răzeșilor se lăsă liniștea. Înțelegeau abia atunci că, totuși, bătălia nu se terminase și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ar fi Înțeles că trebuie să alerge și că aceasta nu e o pedeapsă, ci o dovadă de Încredere. În urma lor se ivea prima geană de lumină. 15 august 1475, palatul Ak Sarai, Istanbul Amir se Înclină În fața celor patru Cuceritori și așteptă să afle de ce fusese chemat. Abia se Întorsese din ținuturile mongole În care sălășluia tribul Bordjighin. În iarnă primise, pe drum, vestea Înfrângerii de la Vaslui. Se așteptase să fie rechemat la Istanbul, dar nu se Întâmplase așa. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
un călăreț se ivise, ca o apariție firavă, imposibilă, la linia orizontului. Ajunsese la iurta lui Amir după Încă două ore de galop, asudat, prăfuit și extrem de agitat. Purta semnul șarpelui și săgeții și fusese trimis de grupul celor patru Cuceritori. Nu avea nici un mesaj scris, căci reținuse exact ce are de spus. Și spusese repede, după ce băuse fără să răsufle o cană de lapte de capră. - Trebuie să ajungi cât poți de repede la Istanbul. Vei primi o misiune. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
să găsească motivul pentru care era chemat grabnic În fața Celor Patru. Clipa de liniște se prelungea, ca și cum Cei Patru nu erau siguri că luaseră decizia potrivită. Afară, pe culoar, se auzeau pașii gărzilor patrulând. Apoi nu vorbi decât Al patrulea Cuceritor, Clarvăzătorul: - Amir Baian, a sosit clipa să-ți dovedești nu doar priceperea În luptă, ci și loialitatea față de Ordinul Cuceritorilor. Ai de Îndeplinit o misiune care pare simplă, dar te va duce dincolo de limitele tale fizice și spirituale. Liniștea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
erau siguri că luaseră decizia potrivită. Afară, pe culoar, se auzeau pașii gărzilor patrulând. Apoi nu vorbi decât Al patrulea Cuceritor, Clarvăzătorul: - Amir Baian, a sosit clipa să-ți dovedești nu doar priceperea În luptă, ci și loialitatea față de Ordinul Cuceritorilor. Ai de Îndeplinit o misiune care pare simplă, dar te va duce dincolo de limitele tale fizice și spirituale. Liniștea se lăsă din nou În aerul moale al Încăperii, cu pereți acoperiți de covoare persane. Nimeni nu mișcă și nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
limitele tale fizice și spirituale. Liniștea se lăsă din nou În aerul moale al Încăperii, cu pereți acoperiți de covoare persane. Nimeni nu mișcă și nimeni nu interveni cu vreun cuvânt. Așezat pe genunchi, cu spatele drept, Amir aștepta. Primul Cuceritor continuă: - Împreună cu cei o sută de războinici ai tăi, Între care se află cei mai buni arcași pe care i-am văzut până acum, vei porni pe Drumul Mătăsii. Vei primi ajutor și hrană pe teritoriile stăpânite de Hanatul Crimeii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
prisos de luptătorii Alani. Vei urma calea Persiei, prin Buhara și Samarkand. Vei trimite iscoade Înainte, mult Înainte, spre China. Vei Înainta până când iscoadele vor raporta că l-au văzut. Fiindcă nu ai de căutat decât un singur om. Primul Cuceritor se opri din nou, cu privirea ațintită asupra lui Amir. Acesta asculta fără tresărire, deși tulburarea din sufletul lui creștea. - Descrierea acelui om nu o vei ști decât tu. Atât. Este european. Înalt cu aproape un cap peste tine. Umeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Poate lucrurile doar semănau cu ceea ce ar fi putut fi dacă era el. Dar semănau prea mult. Era vârsta lui. Era Înfățișarea lui. Era limba mongolă, pe care o Învățase de la el. Ce se Întâmpla, oare? - Acel om, continuă Primul Cuceritor, nu trebuie să ajungă la Istanbul. Nu trebuie să ajungă nici măcar la frontierele imperiului. El trebuie să fie ucis cât mai departe de noi. Despicat În bucăți, iar bucățile arse și aruncate În vânt. Trebuie ucis de la distanță, cu ajutorul arcașilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Trebuie ucis de la distanță, cu ajutorul arcașilor. Cu cât te afli mai aproape de el, cu atât este mai periculos. Trebuie să mai știi un lucru. Cu mai bine de jumătate de an În urmă, am trimis spre el o sută de Cuceritori. Cei mai buni luptători ai ordinului nostru. Nu s-a mai Întors nici unul. Iscoade care au venit de pe Drumul Mătăsii ne-au adus de curând vești incredibile. Oamenii noștri s-au ciocnit de acest luptător la marginea deșertului Gobi, Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
vale secată. Nu știau că se află acolo. Îi aștepta. Nimeni n-a văzut nimic, dar după urme a fost un măcel. Au izbucnit flăcări și au detunat parcă tunuri, deși acolo nu putea fi nici o artilerie. O sută de Cuceritori au fost prinși În ambuscadă de un singur om. Unii au murit arși de vii. Unii au murit uciși de săgeți. Alții au murit Înainte de a apuca să scoată săbiile. Alții au murit cu sabia În mână, fără a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
uciși de săgeți. Alții au murit Înainte de a apuca să scoată săbiile. Alții au murit cu sabia În mână, fără a se putea apăra. Acolo a rămas o vale a sângelui, pe care o ocolesc cu groază toți călătorii. Cuvintele Cuceritorului se opriră, dar murmurul lor nu Încetă În mintea lui Amir. Totul se Învălmășea. Luptătorul necunoscut, Înfruntarea din deșert, uciderea Cuceritorilor, toate erau fragmente dintr-o derulare imposibilă a evenimentelor. Așa ceva nu putea exista. Deși privirile Celor Patru spuneau că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
se putea apăra. Acolo a rămas o vale a sângelui, pe care o ocolesc cu groază toți călătorii. Cuvintele Cuceritorului se opriră, dar murmurul lor nu Încetă În mintea lui Amir. Totul se Învălmășea. Luptătorul necunoscut, Înfruntarea din deșert, uciderea Cuceritorilor, toate erau fragmente dintr-o derulare imposibilă a evenimentelor. Așa ceva nu putea exista. Deși privirile Celor Patru spuneau că totul e real. Târziu Își dădu seama că se aștepta un răspuns de la el. Se Înclină cu fruntea la pământ, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Așa ceva nu putea exista. Deși privirile Celor Patru spuneau că totul e real. Târziu Își dădu seama că se aștepta un răspuns de la el. Se Înclină cu fruntea la pământ, se ridică și spuse: - Voi pleca În căutarea lui. Primul Cuceritor Îl privi cu intensitate, ca și cum ar fi Încercat să-i citească gândurile. Amir nu clipi. Clarvăzătorul făcu din mână semnul plecării. Ajuns pe culoar, șeful tribului Bordjighin se sprijini de unul din stâlpii de susținere și privi, fără să vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
făcea un rezumat. „Mesaj sosit de la Uzun Hassan. Iscoadele lui trimise departe spre Răsărit au Înregistrat un incident ciudat. Din spusele unor negustori, undeva la marginea de est a deșertului Gobi a avut loc o confruntare Între un grup de Cuceritori și un singur om. Nici un Cuceritor n-a rămas În viață. Bărbatul a fost văzut depășind În galop câteva caravane. Într-una din ele se afla iscoada Oilor Albe. Călătorul e tânăr, În jur de douăzeci de ani, și are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Uzun Hassan. Iscoadele lui trimise departe spre Răsărit au Înregistrat un incident ciudat. Din spusele unor negustori, undeva la marginea de est a deșertului Gobi a avut loc o confruntare Între un grup de Cuceritori și un singur om. Nici un Cuceritor n-a rămas În viață. Bărbatul a fost văzut depășind În galop câteva caravane. Într-una din ele se afla iscoada Oilor Albe. Călătorul e tânăr, În jur de douăzeci de ani, și are ochi albaștri. Gonește ca un nebun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
au numeroși arcași.” Căpitanul Înfășură la loc sulul și Îl ascunse la piept. Era primul semn scris despre posibila Întoarcere a lui Ștefănel. Dar era, oare, Ștefănel? Și, dacă da, ar fi putut el, singur, să anihileze un atac al Cuceritorilor? Puteau fi toate acestea adevărate? Dacă erau adevărate, lucrurile nu se lămureau, ci se complicau. Cum ar fi putut afla Cuceritorii de Întoarcerea lui și de ce ar fi Încercat să-l asasineze? Ce se Întâmpla, oare, În acele depărtări În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lui Ștefănel. Dar era, oare, Ștefănel? Și, dacă da, ar fi putut el, singur, să anihileze un atac al Cuceritorilor? Puteau fi toate acestea adevărate? Dacă erau adevărate, lucrurile nu se lămureau, ci se complicau. Cum ar fi putut afla Cuceritorii de Întoarcerea lui și de ce ar fi Încercat să-l asasineze? Ce se Întâmpla, oare, În acele depărtări În care creșteau prea multe taine? 21 septembrie 1475, Drumul Mătăsii, Între Urumqi și Samarkand Ștefănel observă călăreții În burnuzuri albe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nimeni și se Îndepărtase de acel loc. Dar o asemenea Împrejurare nu se putea repeta. Dușmanii lui știau, de acum, că nu trebuie să se apropie și nici nu trebuie să se Încreadă În ceea ce văd. Cei o sută de Cuceritori văzuseră doar dunele Înalte ale unui deșert, deși locul acela era cu totul altceva. Cei care vor veni nu vor mai repeta greșeala. Avea să fie o luptă a inteligenței și a măștilor. O luptă pentru care Ștefănel era pregătit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
valurilor unei mări transformate În nisip. Locul În care se aflau era un defileu, pe jumătate stâncos, pe jumătate nisipos. El era un punct firesc al traseului care scurta ocolurile Drumului Mătăsii, ieșind mai aproape de granița cu China. Prin urmare, Cuceritorii se grăbeau. Dacă se grăbeau și aleseseră această scurtătură, Însemna că până acolo nici o caravană nu văzuse călătorul pe care Îl căutau. Asta mai Însemna că acel călător avusese de parcurs o distanță uriașă, deci venea de undeva din estul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Din vârful ei se deschidea o panoramă largă În direcția Urumqi, unul din punctele importante de negoț de pe Drumul Mătăsii. Dar, dacă acel călător s-ar fi postat acolo, ar fi putut fi văzut de iscoadele ce precedau Întotdeauna Înaintarea Cuceritorilor. Nu, nu de acolo i-a văzut și nu de acolo i-a atacat luptătorul necunoscut pe cei o sută de Cuceritori. I-a așteptat mai degrabă Într-un loc ascuns, În spatele stâncilor sau Într-o adâncitură a nisipului. Praful
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]