2,978 matches
-
doresc și nu le pasă cum le obțin. Noul ciripitor primește bani marcați și e trimis să cumpere. Imediat ce ciripitorul cumpără cu banii respectivi, agentul intră În scenă și operează arestarea. E esențial ca arestarea să se petreacă Înainte ca dealerul să apuce să schimbe banii marcați. Agenții au acum banii marcați, cu care s-a cumpărat marfa, și marfa cumpărată. Dacă-i un caz suficient de important, ciripitorul poate fi chemat să depună mărturie. Firește, o dată ce apare În instanță și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
cunoscut În branșă și nimeni nu Îl mai servește. Dacă agenții nu se hotărăsc cumva să-l trimită În alt oraș (unii ciripitori deosebit de capabili pleacă În turneu), cariera lui de informator s-a terminat. Mai devreme sau mai tîrziu, dealerii se prind și un ciripitor nu mai poate să cumpere. CÎnd se-ntîmplă asta, utilitatea lui pentru agenți ia sfîrșit și de obicei Îl Înfundă. Adesea ajunge să stea la răcoare mai mult decît toți cei pe care i-a dat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
iei ceva de la butic și vreun mucos vine și-ți zice „Dă-mi-o mie”. Dacă nu-i dai, Îți frige una-n clanță. P-ormă se reped grămadă pe tine. N-ai cum să-i dovedești pe toți. Un dealer de la o casă de pariuri din East St. Louis descria o metodă de obținere a acidului carbolic dintr-o rețetă pentru fenol, ulei aromat și tinctură de opiu. - Îi zic la doftor c-am o mamă În vîrstă care folosește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
În salon cinci nou-veniți. Asistentul salonului a Întins brațele disperat. - Nu știu unde o să-i bag. Acum am aici treiș’unu de drogați. Printre nou-veniți se afla un bărbat distins, cu părul alb, de șaptezeci de ani, pe nume Bob Riordan, escroc, dealer de droguri și șuț veteran. Arăta ca bancherii pe la 1910. A venit cu doi prieteni cu mașina. Pe drumul spre Lexington, au sunat la șeful Direcției de Sănătate din Washington și i-au cerut să anunțe la poartă că sosesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
făcut să-și dorească să nu mă fi Întîlnit niciodată”. Îmi Închipuiam un doctor evreu gras și bătrîn Încercînd să-i refuze lui Matty o doză pe datorie. Personajele de genul lui Matty reprezintă unul dintre factorii de risc pentru dealer. De obicei au bani. CÎnd nu au, se așteaptă să le dai pe datorie. Dacă refuzi, Își arată mușchii. Nu admit un refuz cînd vor marfă. Cura la Lexington nu e concepută să le asigure dependenților confortul. Începe cu cinșpe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
droghez - sau cel puțin mi se părea că vreau să n-o mai fac. Într-o seară eram În bar la Frank’s, pe lîngă Exchange Place, și beam rom și Coca-Cola. Era un loc dubios: marinari și docheri, pederaști, dealeri de pocher de la sala de jocuri non stop de-alături și cîteva personaje inclasificabile. LÎngă mine, În picioare era un tip Între două vîrste, cu o față prelungă, subțire, și cu părul cărunt. L-am Întrebat dacă vrea să bea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
cumva. Cea mai mare parte a timpului mi-o petreceam vopsind și trebăluind prin casă. Cu munca manuală timpul trece repede. Bineînțeles, adesea Îmi trebuia mult timp pînă să pot să cumpăr. CÎnd am sosit prima oară În New Orleans, dealerul principal - sau „Omul”, cum i se zice pe-aici - era un tip căruia i se spunea Galbenu’. Galbenu’ era numit așa din cauză că avea ten gălbui, cu aspect hepatic. Era un bărbat scund, firav, care-și trăgea un picior. Opera dintr-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
mine am Început să vindem cîte puțin, doar atît cît să ne ajungă pentru cît aveam nevoie. Ne ocupam doar de oameni pe care Pat Îi cunoștea și de care era sigur. Dupré era clientul nostru cel mai bun. Era dealer la o sală de jocuri și avea bani tot timpul. Dar băga marfă În el ca porcu’, așa că n-a putut să se abțină să nu pună mîna În casa de bani. În final a rămas fără slujbă. Don, un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
A căzut la pat, a vomitat o săptămînă și a murit. „Seltzer Willy” avea un camion și un traseu pe care livra apă Seltzer. Afacerea asta-i aducea cît să-și ia două capsule pe zi, dar nu era un dealer de apă Seltzer foarte Întreprinzător. Era un bărbat slab, roșcat și amabil, genul descris ca inofensiv. - E timid, zicea Pat. Timid și prost. Mai erau cîțiva care apăreau ocazional, cînd voiau să-și facă de cap. Unuia-i zicea Whitey
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
subțire. Dar procurorul a trîntit pe masă cazierul lui Brandon, În care figura o condamnare pentru crimă, și omul a intrat de la doi la cinci ani. Pat a găsit imediat altă legătură și am continuat să vindem cu bucata. Un dealer pe care-l chema Jonkers a-nceput să vîndă la colțul dintre Exchange și Canal. Pat a pierdut cîțiva clienți, care s-au mutat la Jonkers. De fapt, marfa lui Jonkers era mai bună și cîteodată mă aprovizionam și eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Cole a fost de-acord să-mi cumpere patru capsule În schimbul a șaizeci de grame de iarbă. Ne-am dus la mine, Cole a-ncercat iarba și a spus că e bună. Și am ieșit pe-afară să căutăm un dealer. Red a zis că știe el o legătură pe Strada Julia. - Acum ar trebui să-l găsim acolo. Pat stătea la volanul mașinii mele. Era dus. Eram pe bac și traversam dinspre Algiers, unde stăteam eu, spre New Orleans. Brusc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pe care gaborul cu pielea netedă din mașina de patrulare Îl băgase-n buzunar. Dintr-o dată mi-am adus aminte de scrisoare. Amicul din New York care o scrisese era fumător de iarbă și făcea din cînd În cînd și pe dealerul. Mă Întrebase ce preț are o iarbă ca lumea la New Orleans. Eu l-am Întrebat pe Pat, care mi-a indicat un preț orientativ de patruzeci de dolari la juma’ de kil. În scrisoarea de pe masă amicul făcea referire
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
vorbească și Îl ține-n palmă, ca să-l vezi. - Ți se scoală și-ți dai drumul direct În pantaloni. Nici măcar nu tre’ să ți se-ntărească. Îmi amintesc o dată cînd eram cu Larry-năuntru. Îl știi pe puștiu’ ăla, Larry. Era dealer la bucată acu’ ceva timp. Am zis: „Larry, tre’ s-o faci pentru mine”. Și și-a dat pantalonii jos. Înțelegi, trebuia s-o facă pentru mine. Pat Își căuta o venă. Și-a Încrețit buzele dezaprobator. - Băi, vorbiți ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
m-a-ntrebat care-i povestea mea și i-am spus-o. Și-a-ntors reverul de la sacou și mi-a arătat o seringă Înfiptă pe partea interioară. - SÎnt pe marfă de douăș’opt de ani, a zis. Vrei să iei? *** Există un singur dealer În Mexico și acesta e o ea: Lupita. E În branșă de douăzeci de ani. Lupita a pornit cu un gram de marfă și de-acolo a construit un monopol al traficului cu droguri În Mexico City. CÎntărea o sută
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
primește marfa Înapoi. Din cînd În cînd cîte-un cetățean prost sfătuit Începe să vîndă plicuri mai bune pe bani mai puțini, dar nu vinde multă vreme. Lupita are o ofertă statornică: zece plicuri gratis pentru oricine-i spune despre alt dealer din Districtul Federal. Apoi Lupita Își sună unul dintre prietenii din brigada Narcotice și dealerul e săltat. Lupita mai e și tăinuitoare. CÎnd cineva dă o lovitură, se informează prin rețeaua ei cine a făcut-o. Hoții-i vînd la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
mai bune pe bani mai puțini, dar nu vinde multă vreme. Lupita are o ofertă statornică: zece plicuri gratis pentru oricine-i spune despre alt dealer din Districtul Federal. Apoi Lupita Își sună unul dintre prietenii din brigada Narcotice și dealerul e săltat. Lupita mai e și tăinuitoare. CÎnd cineva dă o lovitură, se informează prin rețeaua ei cine a făcut-o. Hoții-i vînd la prețul ei sau femeia Îi toarnă la gardă. Lupita știe tot ce se-ntîmplă-n lumea interlopă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
podea. M-am Întors În pat. Nu puteam să dorm. Nu puteam citi. Stăteam Întins și priveam stoic tavanul. O cutie de chibrituri a traversat Încăperea, plutind de la ușă pînă-n baie. M-am ridicat, cu inima bătîndu-mi puternic. „Ike Bătrînu’, dealerul!” Adesea Ike se strecura În casă și-și manifesta prezența ca un strigoi, aruncînd ceva sau bătînd În pereți. Ike Bătrînu’ a apărut În ușă. - Ce mai faci? a-ntrebat. - Nu prea bine. Am friguri. Am nevoie de-o doză. Ike
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
de alții nu poți fi sigur pînă cînd nu ești atît de aproape cît să-i poți atinge. Trăgătorii - cei mai mulți - sar În ochi. Era o vreme cînd Îmi creștea tensiunea de plăcere la vederea lui Ike. CÎnd ești pe marfă, dealerul e precum cel iubit pentru Îndrăgostit. Aștepți sunetul specific al pasului lui pe hol, felul lui aparte de a bate la ușă, scrutezi fețele care se apropie pe stradă. Vezi ca-ntr-o nălucire fiecare detaliu din Înfățișarea lui, ca și cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pasului lui pe hol, felul lui aparte de a bate la ușă, scrutezi fețele care se apropie pe stradă. Vezi ca-ntr-o nălucire fiecare detaliu din Înfățișarea lui, ca și cum ar sta În ușă și-ar face vechea poantă a dealerului: „Îmi pare rău că te dezamăgesc, dar n-am putut să fac rost”. Urmărind jocul speranței și al Îngrijorării pe fața celuilalt, savurînd sentimentul de putere binevoitoare, puterea de a da sau de a refuza. În New Orleans Pat făcea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
cu garda și s-a spînzurat la Tombs. Se pare că gaborii-l legaseră pe Roy În trei dosare: două de furt, unul cu droguri. Îi promiseseră că retrag toate acuzațiile dacă Roy Îl atrage-n plasă pe Eddie Crump, un dealer dintre veterani. Eddie nu le vindea decît celor pe care-i știa bine și pe Roy Îl știa. Garda l-a țepuit și pe Roy după ce-au pus mîna pe Eddie. Au retras acuzația cu drogurile, dar nu și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
ca și cum unul ar vorbi germană, iar celălalt franceză. Apoi Joe spunea: „Dă-mi informații despre ultimul transport de marfa de la Goodyear În legătură cu cauciucurile pe care ni le-au distribuit“ și descoperea că Goodyear folosesc un sistem cu totul diferit, iar dealer-ul din Topeka folosește și el alt sistem. Apoi Joe se ducea acasă și Își găsea copilul de clasa a șaptea căutând pe World Wide Web informații pentru o teză, folosind protocoale deschise și uitându-se la exponatele unui muzeu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Motor Co. și-a predat Încâlcita și lenta rețea de distribuție celor de la UPS, permițându-le acestora să pătrundă adânc În companie pentru a identifica problemele și pentru a descâlci lanțul lor de aprovizionare. „Ani de-a rândul, nenorocirea celor mai mulți dealeri de la Ford era sistemul - asemănător fabricantului de mașini Rube Goldberg - de a duce mașinile de la fabrică la sala de expoziție“, relatează Business Week În ediția sa din 19 iulie 2004. „Dura chiar și o lună până să sosească automobilele - atunci când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
la sala de expoziție“, relatează Business Week În ediția sa din 19 iulie 2004. „Dura chiar și o lună până să sosească automobilele - atunci când nu se mai și rătăceaupe drum. Iar Ford Motor Co. nu putea să le spună exact dealerilor ce urmau să primească sau chiar ce anume se afla În inventar la cele mai apropiate depouri. «Pierdeam urma unor Întregi trenuri cu mașini», Își amintește Jerry Reynolds, proprietarul companiei Prestige Ford din Garland, Texas. «Era o harababură totală.»“ Dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
regionale“ - inclusiv lipirea codurilor de bare pe parbrizele celor 4 milioane de mașini care vin de la uzinele Ford din Statele Unite, astfel Încât să poată fi urmărite exact ca niște colete. Drept rezultat, UPS a redus timpul necesar automobilelor să ajungă la dealeri cu 40%, adică În jur de 10 zile. Business Week a relatat: „Astfel, Ford economisește milioane cu capitalul forței de muncă și Înlesnește identificarea modelelor cele mai dorite pe piață de către dealeri... A fost cea mai uluitoare transformare pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
a redus timpul necesar automobilelor să ajungă la dealeri cu 40%, adică În jur de 10 zile. Business Week a relatat: „Astfel, Ford economisește milioane cu capitalul forței de muncă și Înlesnește identificarea modelelor cele mai dorite pe piață de către dealeri... A fost cea mai uluitoare transformare pe care am văzut-o vreodată“, s-a minunat Reynolds. „Ultimul meu comentariu pentru UPS a fost: ‘Ne puteți face rost de piese de schimb așa ca acestea?»“. UPS plătește un lot de consilieri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]