4,042 matches
-
fără însoțitor. Duhul cel rău vroia să știe prin ei ce gândesc. Dar mai ales dacă am refăcut legătura în Duh cu Hristos, pe care ei credeau că am pierdut-o, și în ce stadiu mă aflu, ca să mă poată doborî. Peste noapte m-am gândit ce să le spun tinerilor din cameră. M-am rugat să pot face iarăși o mărturisire a Adevărului dumnezeiesc și să descopăr lucrarea satanică, îndemnându-i pe toți ca mai bine să murim, decât să
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
și cu fapta, prin întemeietori, prin jertfa din Spania și din țară, numele lui Iisus Hristos. Din acest moment nu mai suntem noi cei acuzați, ci Hristos, Cuvântul lui Dumnezeu Cel Întrupat. Pe Acesta Îl acuză și vor să-L doboare, să nu fie cauza creației, nici Proniator și Cenzor al conștiințelor, nici Judecător. Pentru ca lumea să trăiască în libertatea nebuniei satanice. Cuvântul Întrupat, Hristosul lui Dumnezeu, le va răspunde ca în Ghetsimani: „Eu sunt!” (Cel ce sunt), și dușmanii se
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
cei care nu mai sunt? de Nichifor Crainic Întrebat-am vântul, zburătorul, Bidiviu pe care-aleargă norul Către-albastre margini pe pământ: Unde sunt cei care nu mai sunt? Unde sunt cei care nu mai sunt???... Zis-a vântul: Aripile lor Mă doboară nevăzute-n zbor! Întrebat-am luminata ciocârlie, Candelă ce leagănă-n tărie Untdelemnul cântecului sfânt: Unde sunt cei care nu mai sunt? Unde sunt cei care numai sunt???... Zis-a ciocârlia: S-au ascuns În lumina Celui nepătruns! Întrebat-am
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
împotriva adversarului credinței și neamului. Și așa s-a întâmplat. Căderile au încetat și mulți dintre cei ce făcuseră formal concesii își făceau mea culpa. Simțeam că era timpul ultimelor încercări ale hidrei care, nemaiputând rupe cu dinții, căuta să doboare prin lovitură de coadă. Vorbeam cu frații din celulă, cu cei ce-i întâlneam în public și ne încurajam, înțelegând că, mai mult ca oricând, trebuia să rezistăm, să nu cedăm, să nu dăm satisfacții diavolului și slujitorilor lui văzuți
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
din istoria națională pagina eroică pe care a înscris-o, prin creație și jertfă, o generație strălucită. De pe soclul moral pe care s-au înălțat, prin viața și moartea lor, legionari ca Moța și Marin nimeni nu-i va putea doborî vreodată, chiar de ar folosi mii de odgoane și macarale. Ei și au înscris numele în Cartea Neamului și a Bisericii lui Hristos cu sânge, iar sângele de martir nu se șterge niciodată. Din perspectivă națională și creștină, înverșunarea împotriva
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
văzut, de tras am tras și nu a mai apărut. S.B.: Știți că el a fost anihilat dar nu l-ați văzut. M.N.: Știu din vorbe. Atunci când am văzut că nu mai apare mi-a fost clar că l-am doborât. Este singurul pe care l-am perceput, pe care l-am văzut trăgând și pe care l-am executat. Altfel au mai fost situații în care am fost sub foc, dar nu pot spune cu certitudine cine a deschis focul
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
de la Brigada de la Chitila, ca să poți să tragi. Regimentele de la Craiova și de la Medgidia nu știu dacă erau în serviciul de luptă permanent. Așa că, dacă s-a zis să tragă, s-a tras, ce mare inginerie? S.B.: Și ce au doborât? Au existat dovezi că au doborât ceva? N.B.: Nimic. Rachetele noastre nu-s ca acelea de la forțele aeriene, care dacă nu întâlnesc ținta explodează. Ale noastre pot cădea cu botul în pământ și nu explodează. S.B.: Deci, nu se autodistrug
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
să tragi. Regimentele de la Craiova și de la Medgidia nu știu dacă erau în serviciul de luptă permanent. Așa că, dacă s-a zis să tragă, s-a tras, ce mare inginerie? S.B.: Și ce au doborât? Au existat dovezi că au doborât ceva? N.B.: Nimic. Rachetele noastre nu-s ca acelea de la forțele aeriene, care dacă nu întâlnesc ținta explodează. Ale noastre pot cădea cu botul în pământ și nu explodează. S.B.: Deci, nu se autodistrug dacă nu au atins ținta. N.B.
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
la chestia asta. Eu m-am suit pe gard să văd ce se mai întâmplă, când am observat cum cineva a fugit de sub escortă, iar un scutier l-a ajuns, i-a dat un scut în față și l-a doborât. A scos pistolul și eu am crezut că-l împușcă. Am vrut să cobor de pe gard ca să nu văd așa ceva. Am rămas totuși atârnat acolo și am văzut că scutierul a făcut ceva și mai grav: a rabatat patul pistolului-mitralieră
[Corola-publishinghouse/Science/84991_a_85776]
-
pe la județele din Moldova, în special, ca și cea cu nr.7218/aprilie 1945. Instituția care a „emanat” această anomalie, a fost Comisiunea Română pentru Aplicarea Armistițiului (CRPAA) de la București care se interesa dacă pe raza județului Tutova a fost doborât vreun avion...american! Răspunsul subordonaților de la Bârlad a fost sec și tranșant: „Avem onoare a vă aduce la cunoștință că, atât în cuprinsul orașului Bârlad cât și în județul Tutova, nu există nici un mormânt de aviator american provenit din actualul
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
mai stat să văd și să aud atâtea tâmpenii spuse cu mare viteză. Am plecat spre casă. În apropiere de fostul hotel al „partidului” (UCA, acum Europa) l-am văzut pe plutonierul de miliție Stroe care tocmai se pregătea să doboare recordul mondial la alergare cu cascheta în mână. Probabil avea un mesaj urgent de transmis șefilor de pe strada Salcâmilor, unde era sediul miliției iar acum al Poliției municipale. Încet, încet, norul de colb pe care l-a lăsat în urma lui
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
după venirea lui Hitler la putere, urmată de altele (la Paris În 1937, Congresul pentru libertatea culturii, care a servit drept model organizației după război). „Ce optimism nemaipomenit la acest Congres! Poți fi satisfăcut de tot și de nimic; poți dobori vesel un adversar constituit din totalitatea secolelor umane; a crede că arta În totalitate a fost pînă azi o prostie, o formă de aservire, de dezordine, și nici un strigăt uman nu a fost auzit pînă la Soviete. Atîtea arte diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2325_a_3650]
-
cămin în Militari. Vă dați seama ce distanțe? S. B.: Cum v-ați integrat? M. M.: Ajuns acolo căpitan, m-am uitat în stânga și în dreapta: comandanții de batalioane erau locotenenți-colonei; șeful serviciului tehnic, locotenent-colonel; șeful serviciilor, locotenent-colonel. S. B.: Funcția doboară gradul. Cum se uitau la dumneavoastră? M. M.: Cum se uitau? Strâmb! Secretarul de partid, locotenent-colonel. Și eu eram doar căpitan. S. B.: Dar care credeți că a fost motivul pentru care s-a produs acea promovare? O infuzie de
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
văzut?" "Nu!" " Vedeți că e un elicopter negru. De acum, trageți în tot ce e negru, că cele kaki sunt ale Armatei!" M. M.: Și pe mine, când eram la croitorie, m-a sunat Vasile și mi-a zis: Am doborât un elicopter cu cei de la Divizion". "Măi, ai văzut tu resturile și elicea?" "Nu". "Du-te, mă, și vezi!" Știu că tot atunci mai era unul la poartă, Muceniuc, care era de serviciu și a ciuruit toate mașinile de la poartă
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
nu cumva jivina să reapară mai aproape de uscat, ca nu cumva să se înalțe chiar la picioarele mele. Dar mădularele mi-erau ca împietrite, iar inima îmi bătea cu atâta violență, încât orice efort în plus m-ar fi putut doborî. Marea își reluase calmul și nimic nu l-a mai tulburat. În cele din urmă, m-am ridicat și am pornit-o încet spre casă. Am urcat scările și am intrat în salon, unde am stat un răstimp controlându-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
a întâmplat exact a rămas pentru totdeauna un mister. Oricum, pentru mine, devenise orbitor de clar că Titus fusese ucis. Aveam de-a face cu un nebun omicid. Mâna care nu reușise să mă omoare pe mine izbutise să-l doboare pe băiat. Trupul neînsuflețit al lui Titus a fost transportat la un spital dintr-un oraș aflat la o depărtare de multe mile, unde a fost dizolvat în milostivul anonimat al incinerării. ISTORIE Capitolul șase Câtăva vreme mai târziu, timpul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
el, „fisura“ de care-mi vorbise, ci pur și simplu pentru că plecase împreună cu Lizzie în limuzina lui neagră. L-am zvârlit în pierzanie, cu propriile mele mâini. Nu mai exista acum nici o cale de a-mi redobândi vărul, de a doborî bariera pe care el și cu mine o înălțasem atât de ingenios între noi. Eram despărțiți pe vecie. Și mi se părea curios că acest lucru nu se întâmplase mai de mult, atât de primejdioși eram unul pentru celălalt. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
chiar dacă acest lucru implica să mă „expun“ lui Ben. Trebuiau înlăturate toate șaradele. Perspectiva unei asemenea expuneri, poate decisive, îmi provoca un amestec de teamă și plăcută ațâțare, vedeam în ea ultima barieră dincolo de care, dacă voi reuși s-o dobor, aveam să-mi dobândesc, în siguranță, răsplata. Imaginea „doborârii barierei“ nu era însă prea reconfortantă. În ultimul moment s-ar putea să fiu nevoit să recurg la forță, în legitimă apărare. Ben era un om violent din fire, ceea ce, din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
i-ar fi părut neinteresante. Chiar și în cazuri mai grave era greu să captezi interesul medului meu londonez. M-am consolat singur, spunându-mi că, fără îndoială, mă molipsisem de gripa, sau ce-i mai fi fost, care-l doborâse pe James după salvarea mea din calvarul marin și că, în orice caz, boala lui nu durase prea mult. A mea însă, a ținut, cred, ceva mai mult. Oricum, au trecut câteva zile în timpul cărora am zăcut toropit, incapabil să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mai avut un prieten foarte bun, și un om de cultură, fost aviator, Tudor Greceanu, din București. A luptat în escadrila germană „Udet” 6 luni de zile pe frontul din Rusia, și a avut vreo 26 de victorii, adică a doborât 26 de avioane. Și-ăsta era de-o cultură deosebită... Era singurul băiat la părinți, și și-a făcut studiile în țară, dar era foarte bine pregătit. A făcut artrită la ambele picioare și i le-au tăiat, și-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
întreaga galerie au transformat totul într-o scenă în care lemnul era principalul vinovat și ne acaparase în totalitate atenția atât vizual cât și auditiv, vrăjindu-ne, teleportându-ne într-o lume a arborilor care în ciuda faptului că au fost doborâți ei continuau să existe trăind prin sufletul și mâinile artiștilor ce le-au dat viață, transformând totul pentru o clipă într-o lume de vis în care fiecare esență de lemn avea ceva să transmită admiratorului ce a venit la
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
năvăliră în minte limpezi, mai limpezi... tot mai limpezi, înșirându-se ca mărgelele pe ață.... Multă vreme, de fapt ani de-a rândul, nu mă mai gândisem la acele întâmplări... și acum, așa dintr-o dată, mă simții ca bolnav.. ca doborât de ele. Întins pe spate, cu ochii deschiși, gândurile se înșirau parcă scrise pe pereți, pe tavan.. de jocul razelor de lună, cu frunzele adiate de vânt, din copacul din fața ferestrei. Și, cu iuțeala gândului, întâmplările începură să se înșire
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
pentru noi... a fost năucitoare. Și sătenii din spirit de solidaritate umană, sufereau alături de noi, și asta se vedea cum durerea li se așternuse pe chip. Luna Cireșarului venise, parcă, să ne frângă tihna. Seara, în dormitor cu lumina stinsă, doborâți de durere și tristețe, nu mai povesteam ca în alte seri amintiri și întâmplări fel de fel, până când ultimul cădea doborât de somn. Le ascultam răsufletul și-mi erau dragi cum dormeau, amintindu-mi de nopțile din dormitoarele de la școală
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
li se așternuse pe chip. Luna Cireșarului venise, parcă, să ne frângă tihna. Seara, în dormitor cu lumina stinsă, doborâți de durere și tristețe, nu mai povesteam ca în alte seri amintiri și întâmplări fel de fel, până când ultimul cădea doborât de somn. Le ascultam răsufletul și-mi erau dragi cum dormeau, amintindu-mi de nopțile din dormitoarele de la școală. Îmi era dor de școală... de viața de la Seminar. Regimul școlii era „internatul”, și, deși era cam dur, îmi plăcea. În
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
a încăput între acele ziduri !.. de te cuprinde gândul acelei nebunii... a acelui război !.. „Ce crudă nebunie !”, îți zici,cutremurândute. Când epidemia de tifos aducea după ea moartea, groaza și spaima.. iuțeala fulgerătoare și violența cu care lovea, și își dobora victimele, avea ceva care zguduie nervii cei mai tari. O întâmplare sfâșietoare pentru sufletul omenesc, mai stăruie, încă în memoria ieșenilor... Când... într-o duminică dimineața, de ianuarie, 1917, în fața spitalului de exantematic „Veniamin Costachi”, „spectatorii”... dintre aceia care trăiau
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]