3,363 matches
-
interbelică, precum și cea a Holocaustului au fost dominate, cu autoritate, de dr. Wilhelm xe "Fielderman"Fielderman, poate cea mai importantă personalitate evreiască din România secolului XX. Dimensiunea personalității sale este dată de activitatea În fruntea populației evreiești, În perioada persecuțiilor fasciste. Deși, prin desființarea Federației al cărei președinte era, xe "Fielderman"Fielderman rămâne fără un rol oficial, el esteconsiderat În continuare, atât de populația evreiască, cât și de autorități, adevăratullider al evreilor. După cum remarca, În iunie 1943, un diplomat elvețian În
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
București"București, În anii războiului, xe "Fielderman"Fielderman „a rămas În ochii guvernanților «evreul notabil» prin excelență. Antonescu Îl consulta adesea. xe "Israel"Israel șîn sensul de „evreii” - L.R.ț nu făcea jurământ decât pentru el”1. După căderea regimului fascist, Wilhelm xe "Fielderman"Fielderman revine În fruntea Federației Uniunilor de Comunități, dar vârsta Înaintată, boala și În special noile condiții politice l-au Împiedicat să-și reia, cu adevărat, rolul de lider. O altă personalitate ce s-a impus În
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
pentru Început, tolerat și chiar luat În considerare ca un eventual „tovarăș de drum”. Oricum, dispariția lor a ușurat și accelerat procesul de comunizare a structurilor comunitare evreiești, marcând Încheierea perioadei de tranziție, ce s-a Întins de la căderea regimului fascist la 23 august 1944 și până la acapararea completă a Federației și a comunităților În decembrie 1947. De acum Înainte, nu va exista decât un singur centru conducător, format din reprezentanții Partidului Comunist. O evidență din 1950 consemnează că toți președinții
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Partid a rezoluției În problema națională, În care se proclamă intensificarea luptei de clasă În interiorul diverselor minorități naționale. Unitatea atât de pomenită În perioada Începutului este considerată periculoasă. În lumea evreiască, rezoluția indică polul negativ În mișcarea sionistă, caracterizată drept fascistă. În aceste noi condiții, rolul C.D.E. este redefinit, ca „o organizație de Îndrumare politică a masei evreiești”2. Firește, când se vorbea de Îndrumare, se avea În vedere, de fapt, Îndoctrinarea comunistă. De altfel, dialogul nici nu mai era posibil
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
de popoarele În mijlocul cărora trăiește, s-o Împiedice să lupte În rândurile forțelor progresiste Împotriva capitalismului și a propriei burghezii”2. Condamnarea sionismului este relativ moderată față de rezoluția secretariatului C.C. din februarie 1949, când sionismul va fi definit ca mișcare fascistă 3. Rezoluția blama C.D.E., care „nu a dus o politică suficientă de combatere a curentului naționalist În organizațiile evreiești și a Înlesnit manifestările tendințelor de izolare culturală și națională În rândurile acestei populații, alunecând astfel pe o linie bundistă”4
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Încercare de a se prezenta o poziție teoretică În problema națională. În 1945, s-a elaborat de către guvern un Statut al Naționalităților. Acest document era necesar Într-un moment politic complex, când conducerea statului dorea să sublinieze ruptura cu trecutul fascist. Astfel, articolul 1 prevedea: „Toți cetățenii români sunt egali În fața legii, fără deosebire de naționalitate, rasă, limbă și religie”5. Interesant de subliniat că, În 1950, Secretariatul Comitetului Central va decide modificări În textul Statutului Naționalităților, deoarece, după cum considera Înaltul
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
că ele se regăsesc În noul Cod Penal adoptat În ianuarie 1948 și În Constituție. Aceste prevederi referitoare la „delictul rasial” se refereau exclusiv la evrei și au fost elaborate În 1945, ca o reacție la legislația rasială din perioada fascistă și ca să sublinieze cotitura radicală a noii Puteri. Abrogarea lor În 1950 reprezenta o Încercare de „scădere de profil” a discursului politic În problema persecuțiilor rasiale și naționale. Era și acesta un semn discret al Puterii că Începea adoptarea ideologiei
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
realitatea politică a epocii, În special cu Puterea nou instalată În România. Demersul acesta este facilitat de existența unei importante lucrări despre mișcarea sionistă a epocii, În care sunt analizate cu acribie diversele componente ale acesteia 1. În perioada guvernării fasciste a lui xe "Antonescu"Antonescu, structurile sioniste au fost scoase În afara legii, ele reluându-și activitatea legală imediat după 23 august 1944. Reorganizarea lor a fost rapidă și se poate vorbi de reapariția tuturor grupărilor care au existat În perioada
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
cu un anume grad de autonomie față de „seniori”. Coordonarea acestora se făcea printr-un organism propriu, Histadrut Ha Halutz, corespunzătoare Executivei În organizațiile de tineret 1. Cele mai importante partide și grupări sioniste ce activau În România după căderea regimului fascist se regăseau În trei mari blocuri: a) stânga sionistă, ce cuprindea partidul Ichud, de orientare socialistă, de care depindeau o serie de grupări de tineret, dintre care cea mai importantă și cu o anumită tradiție În societatea evreo-română era Gordonia
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
6. Pe fondul concertului propagandistic se vor lua deciziile politice. În ședința Secretariatului C.C. al P.C.R. din 18 martie se decide „desființarea organizațiilor sioniste, precum și snifurile de Ha’acshara” (textul rezoluției Secretariatului folosește termenii În ebraică!!!), ce sunt declarate organizații fasciste 7. Din acest moment, binomul sionism = fascism va fi o coordonată a propagandei de partid. Tot de atunci, sionismul devine În cultura politică a României comuniste unul dintre polurile negative, alături de „imperialism”, „fascism”, „militarism”, „titoism”, obiective permanente ale atacurilor propagandei
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
deslușesc datele problemei”2. În memoriul său, xe "Zissu"Zissu definește poziția comuniștilor față de mișcarea sionistă ca „o surpriză dureroasă pentru evreimea din R.P.R.”. În ce privește apropierea Între sionism și fascism, el se Întreabă „cum s-a putut arunca odiosul culpei fasciste asupra celei mai generoase și democratice mișcări naționale a secolului”. În memoriu se analizează, de asemenea, cauzele valului popular de aliya. Astfel, se indică drept principale cauze „poziția cumplit de tragică de oameni scoși din circuitul economic și social”, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
judecați ca spioni, pentru a nu se da prilej de a fi atacați că am avea ceva cu organizațiile sioniste, sau cu elementele acestei organizații”1. Ciudată prevedere, În condițiile În care, Încă din 1949, sionismul era proclamat ca mișcare fascistă și dușman de căpetenie al Puterii. Și totuși, se pare că xe "Gheorghiu Dej"Gheorghiu-Dej a simțit nevoia să excludă „condamnarea pentru o ideologie”, preferând pedepsirea unor spioni, acțiune ce intră În normalitatea oricărui stat. Întârzierea proceselor - nu și a arestării
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
această mișcare nu a fost Întotdeauna receptivă la problemele specifice evreiești. Apropierea de comunism se grefează pe această permanentă orientare sprestânga. În explicarea acestei realități complexe este important să nu uităm că perioada de care vorbim urmează cronologic imediat celei fasciste, care a semnificat o degradare civică a populației evreiești În totalitatea sa; de aici tendința firească de a vedea, ca aliați, pe cei ce se declarau dușmanii fascismului. Un alt motiv a fost dorința unor evrei de a fi activi
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
la această calitate etnică, În favoarea unei calități - cea comunistă - lipsite de substrat etnic. Dar analiza lui xe "Câmpeanu"Câmpeanu mai relevă o realitate: acești oameni, sau cel puțin o parte Însemnată a lor, au aderat la mișcarea comunistă din cauza agresiunii fasciste. Ei au simțit pe propria piele nocivitatea acestei ideologii. De aceea drumul lor spre comunism trece prin antifascism. Acest fapt este relevat și de Vladimir xe "Tismăneanu"Tismăneanu, care, Întrebat despre mobilul Înrolării În luptă a părinților săi, comuniști ilegaliști
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
s-au oprit din drumul ce părea implacabil. Unii au refuzat comunismul, În numele credinței pentru valorile umaniste și democratice. Un exemplu În acest sens este scriitorul Mihail xe "Sebastian"Sebastian, care, după o clipă de entuziasm pricinuită de căderea regimului fascist, acceptă să intre În redacția ziarului comunist România Liberă - decizie luată și sub influența prietenului său, liderul comunist Lucrețiu xe "Pătrășcanu"Pătrășcanu -, dar care avea să se lămurească rapid cu privire la tipul de gândire și acțiune comunistă și se va retrage
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
afară - și aici primul-ministru, generalul xe "Sănătescu"Sănătescu, În acord perfect cu ministrul comunist xe "Pătrășcanu"Pătrășcanu, se va opune pe considerente „sociale”, mai precis pentru a nu crea nemulțumiri În rândul celor ce ocupaseră casele evreilor, pe baza legislației fasciste 1. E interesant că generalul xe "Sănătescu"Sănătescu, ca și comunistul xe "Pătrășcanu"Pătrășcanu prezintă acest fapt ca pe un deziderat strict al evreilor („ei spun”, „ei vor”), și nu ca pe o necesitate a statului de drept român, care
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
pachet” de măsuri necesare pentru rectificarea gravelor nedreptăți la care fusese supusă populația evreiască și care cuprindea un număr important de planuri. Ele erau - sau, mai bine zis, ar fi trebuit să fie - urmarea firească și imediată a abrogării legislației fasciste și a revenirii la Constituția din 1923, ce nu făcea deosebiri pe criterii naționale și religioase. Aceste măsuri Îi priveau pe evreii cărora le fuseseră spoliate proprietățile, prin confiscare sau vânzare forțată la prețuri cu mult sub valoare, pe salariații
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
a secretarului general al P.C.R., Ștefan xe "Foriș"Foriș, la 4 aprilie 1944, apoi va participa, ca reprezentant al P.C.R. - cu numele conspirativ de inginerul Ceaușu -, la pregătirea și apoi Înfăptuirea de către regele Mihai a loviturii de stat Împotriva dictatorului fascist Antonescu. După instaurarea regimului comunist, va fi ministru al Armatei- din 1947 până În 1955 -, apoi vice-prim-ministru (1955-1957) și vicepreședinte al Consiliului de Stat (1957-1976). Membru al conducerii supreme de partid, din 1948 până la moartea sa În 1976. Printre alte responsabilități
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
preocupări teoretice, fiind autorul unor lucrări reprezentative pentru literatura marxistă din România. xe "Petrescu"Petrescu, Constantin Titel (1888-1956) Lider al Partidului Social-Democrat din România. Participă activ la lovitura de stat din 23 august 1944, ce a dus la prăbușirea regimului fascist al lui Ion Antonescu. În guvernul format după acest eveniment, Titel xe "Petrescu"Petrescu a fost ministru-secretar de stat. După 1944 s-a opus unificării cu Partidul Comunist. S-a rupt de aripa procomunistă și a format Partidul Social-Democrat Independent
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Focul ascuns În piatră. Despre istorie, memorie și alte vanități contemporane, Editura Polirom, xe "Iași"Iași, 2002. Costiner, Elias, The American Joint Distribution Committee and the Assistance Work it Carried out in Romania on behalf of the Victims of the Fascist and Nazi Regime before, during and after World War II, xe "Tel Aviv"Tel Aviv, 1969. Crampton, R.J., Europa răsăriteană În secolul al XX-lea... și după, Editura Curtea Veche, xe "București"București, 2002. Culler, Hary, Evreii În România anilor
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
de Fier nu vrea nimic pentru ea și pentru ai ei. Ea va fi în viitor pavăza României, pe care va duce-o acolo unde este locul ei între statele naționaliste și creatoare de lume nouă: Germania național-socialistă și Italia fascistă. Această zi de biruință legionară nu ne-a făcut-o nimeni cadou nouă, legionarilor. Ea e fructul zecilor de ani de luptă și de inchisori, sutelor de morți din rândul acelora pe care neamul românesc i-a avut mai buni
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
integrare europeană. Apăruse teama că unele formațiuni tradițional iredentiste vor folosi instabilitatea politică pentru a obține un beneficiu în felul petrecut în anul 1940 când România a fost dezmembrată ca urmare a Pactului Ribbentrop-Molotov și a altor pacte și tratate fasciste. În acele momente tulburi au existat manifestări ce echivalau cu uneltiri antistatale. Primejdia desfășurării unui război civil a fost înlăturată prin clarviziunea noii puteri, a măsurilor echilibrate ale armatei, a președintelui țării și forțelor de ordine. Victimele înregistrate la asaltul
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
națională a românilor basarabeni a debutat cu abolirea imnului de stat „Deșteaptă-te, Române” și adoptarea „Hotărârii cu privire la celebrarea în ziua de 24 august 1994 a celei de a 50-a aniversări de la eliberarea Chișinăului și a Moldovei de sub ocupația fascistă”. În realitate, această comemorare efectuată la Chișinău sub simbolurile bolșevice (steagul roșu, secera și ciocanul), nu e altceva decât o glorificare a „eliberatorilor” sovietici, o reabilitare a regimului totalitar comunist restabilit în Basarabia în 1994. Hotărârea respectivă a însemnat de
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
în favoarea foștilor cuceritori sau stăpânitori generează permanente surse de tensiune. Aici intervine politica de stat de a crea șanse egale de dezvoltare pentru toți cetățenii săi. Amestecul altui stat în susținere a conaționalilor fie pe considerentul superiorității rasiale de tip fascist sau în virtutea mesianică a panslavismului internaționalist a dus cum știm la intoleranță, segregare, violență. Libertatea de afirmare a unor minorități nu poate merge până la nerecunoașterea statului unitar, a suveranității și integrității teritoriale. Drepturile omului nu presupun autodeterminare, autonomie, eventual federalizare
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
accepta cu plăcere. Alte surse de care dispunem confirmă, într-o însemnată măsură, informațiile tov. Litvinov și Ostrovski. Trebuie să se ia în considerație că Titulescu își va părăsi funcția, că guvernul român s-a conturat definitiv ca un guvern fascist și că în politica externă a României se produc fapte care arată o apropiere de Germania. În aceste condiții, concesiile noastre, dacă noi am fi mers în întâmpinarea lor, s-ar fi dovedit absolut fără temei și fără rezultat. Iată
Demiterea ministrului român de externe Nicolae Titulescu (29 august 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1605_a_3118]