2,406 matches
-
în aproape fiecare rând pe care l-am scris despre mama (și n-am scris aproape decât despre ea) m-au luat întotdeauna pe nepregătite și m-au făcut să mă-ntreb dacă nu-i vorba decât de mizerabile efecte livrești sau dacă a existat cândva o epocă în care într-adevăr am iubit-o pe mama mai mult decât orice pe lume, și-atunci ce conflict, ce frustrare, ce trădare din partea ei a transformat adorația în răceală și poate, subteran
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prefața la Hoții, că este indiferent la legile compoziției teatrale și la avantajele scenei. Există însă, din perspectiva semiologiei moderne și opinia contrară, ce semnalează dificultatea de a citi un text care nu pare în mod decisiv creat pentru consumul livresc, astfel încât cititorul trebuie să stăpânească niște „procedee ale lecturii” . Cu toate acestea, teatrul nu-și realizează pe deplin vocația decât dacă devine spectacol, astfel încât dramaticul include și domeniul artei și al tehnicii punerii în scenă a textului, ce devine astfel
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Mihaela Doboş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1356]
-
nou În sufletul meu - și În același timp să te Îndepărtez și să mă trântesc pe jos pentru că s-a putut Întâmpla așa ceva...” „Nimic important”, oare? Doar fusese o substituire („nu era vorba de tine”)... O a „treia persoană”, deloc livrescă de data asta, deși fără nume și Înfățișare, Își trimisese deja umbra sau fantoma... Asigurarea pe care și-o oferă soția („nu era ceva concret”) funcționează Însă și ca avertisment, un fel de motiv introductiv al uverturii care va reveni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
această afirmație poate fi găsită și În selecția din Caiete), Cioran a Încercat un fel de dialog codificat cu textele sale antebelice pe aceeași temă. „M-am pomenit detestându-i cu furia iubirii transformate În ură... Simțeam doar o compătimire livrescă pentru suferința lor și nu puteam bănui ce Îi aștepta.” Putem presupune că, după ce a declarat În Caiete „Metafizic, sunt evreu”, s-a gândit că-și poate permite o afirmație cu care unii evrei, știuți pentru umorul lor dulce-amărui și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
imposibile, de melanjuri sfinte și păgîne, de cocteiluri permise & diabolice, de fantezii gratuite și sclipiri alchimice, a căror traducere sigur că nu a fost ușoară ; există o voluptate a degustării, În plan real ; dar și una a enumerării, În plan livresc : tra ducătorul caută echivalențe unor licori greu deslușibile, bi zar compatibile, absurd sintagmabile, precum votcă cu co riandru, bere „jiguliovskoe” & alb-de-desert, vînătorească, „roșior” & Xeres, kubanskaia & ruskaia, vin de Porto și bere, vermut cu apă de colonie Prospețime, votcă cu sunătoare
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
și greșește”(142)... Comparațiile marelui teatrolog, completate cu comparațiile propuse de regizorii care au montat piesa ( cum ar fi cea a lui Pintilie - Cehov/Beckett, spre exemplu), redemonstrează faptul că filonul modernității teatrului lui Anton Pavlovici, rămîne nesecat ; iar asocierile livrești pe care ni le sugerează, sunt nu doar surprinzătoare, ci și inepuizabile. Doamna Sorina Bălănescu ne-a oferit, recent, o antologie de texte personale despre teatru, apărute În presă În perioada 1980-2001. Volumul cuprinde șapte secțiuni și-ncearcă să simtă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
În relatarea diaristei : „dar dragostea, pe unde zburătăcește ea oare, pe unde?”. Fiindcă rîndul acesta nu este doar despre Margareta scriitorului rus, ci și despre urmașele ei de azi, fie ele din Moscova, ori Cluj... Cu un surplus de trimiteri livrești („Se poate urmări cum trece motivul diavolului de la Goethe, la Dostoievski, și de la amîndoi, la Bulgakov. Dar ar mai fi fost cei doi mari ruși sensibili la dialectica Dumnezeu-Diavol, fără uriața chestionare asupra divinului, proprie ortodoxiei rusești?”), dar și cu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
înalt nivel. Orice produs al corporației Horia Gârbea poate fi asemănat unui juke-box al spiritualității universale, în care fisele sînt introduse aleatoriu conform capriciilor umorului valah. De aici, un uluitor și mereu ironic "curcubeu al gravitației", în care rogvaiv-ul aluziilor livrești oferă spectacole imprevizibile orizontului de așteptare. Maliția, deghizată adeseori în cinism, face legea în această strategie a deturnării lectorului, silit să devină, astfel, din ipocrit cel mai inocent, de nu chiar membru al comunității "stupid people"... Capul lui Moțoc, "textul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
vagi ("La curtea lui Vodă. În Valahia sau Moldova, prin secolul XVI, XVII", "Secolul XX, deceniul al IX-lea, în Europa de Est", "În cabinetul Ministrului..."), trimiterile sînt extrem de precise spre scena culturii și/sau istoriei. Identificării afective i se suprapune cea livrescă și, teoretic, acest teatru ar trebui să fie cel mai prizat (y compris jucat) la ora actuală. Dacă nu este încă așa, înseamnă că aplecarea spre experimentul "sans rivages" al clasei de regizori contemporani ascunde o infirmitate, o cronică lipsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cel mai prizat (y compris jucat) la ora actuală. Dacă nu este încă așa, înseamnă că aplecarea spre experimentul "sans rivages" al clasei de regizori contemporani ascunde o infirmitate, o cronică lipsă de apetență pentru experiență. Pe drumul de la teatrul livresc la teatrul politic și retur, textele lui Horia Gârbea sînt borne obligatorii pentru sensibilitatea traumatizată a celor ce prefigurează Apocalipsa cu o tandru de crudă ironie recuperatoare și, de ce nu, reîntemeietoare... (De la teatrul livresc la teatrul politic și retur, Cuvînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
pentru experiență. Pe drumul de la teatrul livresc la teatrul politic și retur, textele lui Horia Gârbea sînt borne obligatorii pentru sensibilitatea traumatizată a celor ce prefigurează Apocalipsa cu o tandru de crudă ironie recuperatoare și, de ce nu, reîntemeietoare... (De la teatrul livresc la teatrul politic și retur, Cuvînt înainte la vol. Decembrie, în direct, Ed. ALL, 1999) . DAN-SILVIU BOERESCU CUPRINSUL: ARGUMENT ...................................................... 5 CAFEAUA DOMNULUI MINISTRU ................ 9 DOAMNA BOVARY SÎNT CEILALȚI ........... 47 LEONIDA XXI .................................................. 89 NU FI TRIST, EȘTI ARTIST! ......................... 123 ADDENDA ................. .................................... 161
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Mugur sau pentru ciudatul, întortocheatul Mircea Ciobanu? - cât și, mai ales, pentru bucuria unei discuții în librăria editurii. Și ce librărie! Mă-ntreb dacă a existat cu adevărat. Pentru că, într-o epocă dezastruoasă ca aceea, pare un fel de utopie livrescă un loc în care vindea cărți Mircea Nedelciu, era magazioner Florin Iaru și hamal (hamal pur și simplu!) Dan Stanciu. în librărie era un spațiu de discuții, o măsuță pe o estradă, unde ne-ntîlneam și comunicam, autori din toate generațiile
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
un cuțit / visez să scriu poemele din care / să iasă cineva și să omoare // într-o lume în care greu mi-e să rezist/ să rămân ce-am fost: intertextualist". Aproape imposibil, într-adevăr, să găsești pasaje libere de asociații livrești, de la cele mai grosolane la cele mai inefabile. Sânt răstignite cu grație pasaje celebre: "E seară. Pe deal buciumul sună cu sete. / Văd în jur căpitani din servicii secrete / Pe un perete, văd un afiș cu Guevara, / Clopotul vechi sparge
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Elisafta) Și mișcat-ai țărâna, Și acum știi ce dulce-i Glia României, Dulce ca o azimă dospită în miere, Turta din miere și fiere a tatălui nostru Carele ești în ceruri, Bălcescu. (La moartea lui Paul Popescu) Abundă referințele livrești, poetul mărtu-risindu-și astfel afinitățile: Amețit sufletul de atâta slavă Să se legene ca rimbaldesca navă. (Protocol) Ca Prince Henry am stat (Duo) Intonînd hölderlianul acord... (Dintr-o iarnă) Două poezii poartă chiar titlurile Gérard de Nerval și Coleridge. Eminescu ocupă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Cum să ajungi miliardar» comentat de Hagi Tudose ă...ț «Noi suntem români» cântăm de la opt dimineața,/ scăldați în sudori, toți cei din blocul E 1“. Fiecare persoană devine personaj identificabil într-o carte. Figurile omenești își găsesc un corespondent livresc printr-o lectură a realității atât de personală, încât își înstrăinează cu totul referentul. Faptul că „insul cu sabie ninja/ coboară direct din Murakami“ sau că un altul sforăie în cadențe eminesciene nu instituie vreo corespondență cu realitatea, decât cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
între cutare manelist și căpitanul Ahab, de pildă („manelistul cu ochi de safir face pluta pe spate/ în marea cu sarea balenelor albe“), trebuie înțeleasă ca o revanșă a cărții asupra mizeriei din lume. Poezia Marianei Codruț exaltă demnitatea existenței livrești, ca o sfidare aruncată vieții acefale. De aceea, biblioteca este, de fapt, un denunț și nu o mitificare butaforică, à la Emil Botta, a „ghetoului galben“. Ea opune cartea, lumii, preferând să numească realitatea - ficțiune și să schițeze un gest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
disc de Philarmonia & Derek Han) mi-au dat senzația că ascult zgomotul Paradisului (dacă noțiunile astea pot fi alăturate, fie și-ntr-o metaforă!)... A fost o secundă, cât ține un vis, de intensitate, frumusețe și plinătate fără egal, trimiterea livrescă la starea paradisiacă fiind rezolvare banală pentru un pasaj ce-ar necesita pana unui poet fo(a)rțos & brumăriu... Cunoscătorii - dl. Victor Eskenasy cu siguranță - știu seria de 11 SACD Brilliant Clasics, o integrală despre a cărei valoare nu am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
Acum, firește, îmi vine să râd de maniera asta estetizantă pe care-o foloseam pe atunci în scris pentru orice fleac. Trăsăturile Ginei și ale mediului ei apar în această pagină de jurnal de două ori deformate: din cauza acestui manierism livresc și din motivele psihologice cunoscute, adică din cauza aversiunii mele pentru orice fată, a nevoii mele de protecție împotriva agresiunii erotice. Gina era cu adevărat o fată crescură într-un mediu de bătrâni, și care avea în consecință destule ticuri și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Irina Iosub Adevăr și mistificare în proza lui Anton Holban Autenticitate și livresc. Delimitări teoretice 1. Descendența franceză Scrierile romanești ale lui Anton Holban sunt cercetate de majoritatea criticii prin integrarea în descendența franceză a „romanelor personale”. Într-o cronică publicată în „Excelsior”, Eugen Ionescu are o atitudine pozitivă, nespecifică pentru cel ce
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
cere să-și exprime preferința pentru cele două eroine ale lui Racine, Andromaca și Hermiona. Faptul că portretele eroinelor tragice îl au ca autor pe profesor, indică predilecția acestuia pentru personaje literare. Holban este primul scriitor român pentru care constructul livresc este mai important decât ființa concretă, cea din carne și oase. În O moarte care nu dovedește nimic notează cu sinceritate: „Și literatura e de vină că nu ne împăcăm cu iubitele noastre. Trăim în iluzii și apoi realitatea nu
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
Lilly se va sinucide folosind o „armă ucigătoare” în buna tradiție a pieselor de teatru bulevardier, ochiul analistului observând și un fir de ciorap care s-a desprins. Egotismul eroului implică „și dorința de a poza, rezultat al unei formații livrești și al capacității de autoiluzionare. Amăgirea cunoște la început forme benigne, naive; tânarul profesor, invitat într-o clasă de fete să țină o conferință, preocupat de impresia pe care o face adunăturii de <<jeunes filles en fleurs>>, își închipuie că
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
nu încurajează relații directe, ci ceremonialuri. Personajul masculin nu vrea numai să sufere puternic, ci și să sufere „frumos”, adică spectaculos. „Se văd aici atât dorința de a poza de care am vorbit mai înainte, cât și efectele unei formații livrești, a unei structuri psihice suprasaturate de cultură: comportarea artificială în fața unui fapt autentic se poate explica și prin anumite <<reminiscențe literare>>. Vorbe sau gesturi amintesc altele asemănătoare ale vreunui personaj celebru, și similitudinea e subliniată cu satisfacție. Sugestiile proustiene (atracția
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
Bineînțeles, numai locul unde m-ar fi putut găsi era suficient, sau locul unde presupunea că m-ar putea găsi.” Femeia are aceeași abilitate de derealizare, ea își construiește identitatea iubitului pornind de la convenția unui nume, și de la o biografie livrescă. Dania nu se îndrăgostește de Eul biografic, de autor, ci de Sandu, corespondentul său livresc: „Ireal ai trăit cu imaginea mea. Îmi știai fizicul? Vârsta? Un nume propriu care te obseda, și unele cărți de-ale mele. Dar nu o
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
că m-ar putea găsi.” Femeia are aceeași abilitate de derealizare, ea își construiește identitatea iubitului pornind de la convenția unui nume, și de la o biografie livrescă. Dania nu se îndrăgostește de Eul biografic, de autor, ci de Sandu, corespondentul său livresc: „Ireal ai trăit cu imaginea mea. Îmi știai fizicul? Vârsta? Un nume propriu care te obseda, și unele cărți de-ale mele. Dar nu o judecată lucidă asupra lor, ci hipnotizată de vreun rând întâmplător.” Naratorul persistă în convingerea că
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
enigmatică să fie îndreptată către îndrăgostit. În text, fading-ul vocilor este important, vocile se șterg, se întretaie, nu semai știe cine vorbește, se pune accentul mai mult pe imagine și deloc pe limbaj. 3. Călătoria, muzica. Efectele unei formații livrești În Melancolii de Sfîntul Dumitru, Anton Holban prezintă jurnalul unui Don Juan burlac. Deși vocea narativă mărturisește că satisfacția cea mai mare o avea atunci când dormea singur, chipurile feminine sunt surprinse în mijlocul celei mai profunde voluptăți. Ela, ca majoritatea femeilor
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]