2,269 matches
-
de utopia ecologismului), dar susține că este valabilă și acolo. Acest model presupune că toate comunitățile au o cultură "verde" desăvârșită, în sensul că urmează normele etice ale ecologismului așa cum le evidențiază el și că își bazează deciziile pe norme orientate global nu sunt interesate numai de calitatea propriului lor mediu. Chiar și în acest scenariu, Goodin susține că tot va fi o nevoie semnificativă de mecanisme coordonatoare între comunități. Chiar dacă aceste comunități ar respecta cu strictețe normele ecologiste, tot ar
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
spirit occamian, ar considera o minciună “umanistă” această investire. Este o minciună, adică, să izolezi sexul de contextul anatomic, de registrele de limbaj În care se Întrebuințează cuvintele ce-l desemnează. Tandemul etic-estetic, redutabil Întotdeauna, acționează și acum, dar altfel orientat. Întotdeauna binele a fost legat substanțial de frumos. Iar a fi ceva bine, În literatură, astăzi, Înseamnă a fi “adevărat” - adică real (ținînd cont de o realitate determinată, prezentul istoric) și astfel Înafara oricărei judecăți. E bun, adică, orice discurs
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
un "a-teorism descriptiv sistematic". Ca un clasament de date ale realității, fără nici un parti pris teoretic. Mergînd pînă la a admite că acest "a-teorism descriptiv" ar fi posibil (se va spune că există de asemenea codexuri, iar dicționarele nu sînt "orientate" a priori), rămîn mai multe întrebări privitoare la "arborii" de decizie recomandați de manual, în aplicarea categoriilor definite în prealabil. Acești arbori sînt construiți pe o dihotomie (da și nu) cu referire la intrările "axializate" și codificate. Exemplu: de la 295
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
față de centricitatea dinăuntrul compoziției. În relieful lui Michelangelo de la Bargello (vezi figura 42) indicam ponderea dată copilului Hristos prin apropierea față de centru. Prin comparație, capul Fecioarei, îndepărtat de marginea tondoului, părea îndepărtat și secundar. Totuși, în mod evident, această viziune orientată centric este unilaterală. Pe scara excentrică a verticalei centrale, capul Fecioarei are o poziție dominantă, făcându-l pe copil să pară mai mult un subordonat. Dacă privim către centru, vom realiza că înclinarea capului copilului îl cuplează energic cu centrul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
iar cea mai apăsătoare, din dreapta, pare a pătrunde printr-o izbitură în centru, căzând ca o stavilă și pivotând în jurul bazei sale de pe ramă. Tabloul capătă viață și o coeziune organizată doar dacă jocul vectorilor săi este privit ca fiind orientat către focarul central care este totuși redat doar indirect, prin inducție perceptivă. Cadrul dreptunghiular și formele compoziției creează centrul care, la rându-i, creează ordinea ele mentelor. Dar, omițând orice referire directă la centru, pictorul estompează stabilitatea de bază a
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
diagonale în fundal. Acele bare alungite funcționează în esență ca vectori, punctând și suscitând diferite direcții. Este clar totuși că ele rămân tot volume, de mărime, proporții și greutate diferite. Ele definesc împreună raportul particular dintre greutatea masivă și acțiunea orientată, intenționate de artist. Variația acestui raport explică particularitățile stilistice importante. Anumite stiluri timpurii, de exemplu, cel al monoliților din Insula Paștelui, se bazează pe volume compacte, iar la un nivel mai diferențiat, stilurile clasiciste și monumentale denotă o preferință similară
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
timp semnalează un fel de declarație. Personajul decis orientat către sine însuși este împiedicat să se miște și e totodată protejat de intruziunea de dincolo de marginile bărcii. Barca formează totuși și ea o parte inseparabilă de personaj, desfășurând un vector orientat înainte, limitându-se la personificarea însăși a frontalității poziției poetului. Barca îi dă avânt, dar îi exprimă și inhibarea misterioasă, oprindu-se în planul frontal al picturii, fără a avea unde să se mai îndrepte. Absintul lui Degas este mult
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
efectul adâncimii. Deși diferența dintre cele două vederi nu se ridică la un ori-ori, noi o vom percepe. Priviți la cele două figuri schițate după una dintre picturile lui Degas (figura 115) având drept temă baletul. Putem trece de la concepția orientată mai mult de proiecție la una din ce în ce mai „obiectivă”. Putem să ne concentrăm asupra dimensiunilor mai mari ale balerinei și să-l vedem pe maestrul său mic și situat oarecum deasupra ei. Sau putem să ne concentrăm asupra distanței dintre ei
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
drept. În astfel de cazuri, greutatea centrului este redusă la minimum. Totuși, adesea centrul este dăruit cu o expresie și completitudine proprii, ca la Sf. Petru, unde pilonii puternici ai lui Michelangelo îndulcesc colțurile transeptului prin crearea a patru fațade orientate central înspre impunătorul baldachin al lui Bernini. Diferența compozițională discutată aici corespunde interacțiunii spațiului și timpului în experiența arhitectonică. Ordinea în care diferite componente ale multor clădiri sunt dispuse este determinată nu numai de simultaneitatea atemporală - felul în care colțurile
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
concepute ca abateri de la o normă. Anumite elipse apar ca deviații de la cerc. Liniile curbe pot fi concepute ca tinzând spre sau îndepărtându-se de baza de referință. Devierea este o sursă principală a dinamicii vizuale (q.v.). DINAMICĂ - Tensiunea orientată percepută în obiectele vizuale. Susținătorii dinamicii sunt vectorii (q.v.). ECHILIBRU - Starea dinamică în care forțele care constituie o configurație vizuală se compensează reciproc. Neutralizarea reciprocă a tensiunilor orientate produce un efect de imobilitate. EFECT DE ELASTIC - Întărirea atracției dinamice
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
este o sursă principală a dinamicii vizuale (q.v.). DINAMICĂ - Tensiunea orientată percepută în obiectele vizuale. Susținătorii dinamicii sunt vectorii (q.v.). ECHILIBRU - Starea dinamică în care forțele care constituie o configurație vizuală se compensează reciproc. Neutralizarea reciprocă a tensiunilor orientate produce un efect de imobilitate. EFECT DE ELASTIC - Întărirea atracției dinamice odată cu mărirea distanței unui obiect vizual față de baza de atracție de care este ancorat (q.v.). Rezistența la această atracție sporește ponderea vizuală a obiectului. EXPRESIE - Capacitatea dinamicii vizuale
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
unui tablou. De obicei localizată în apropierea centrului compoziției, microtema este deseori exprimată de pantomima mâinilor. OBIECT - Un obiect vizual este o unitate separată, percepută ca parte a unui model vizual. ORIZONTALĂ - Direcția în unghi drept față de verticală (q.v.). Orientată simetric în raport cu atracția gravitațională, orizontala oferă relația spațială cea mai echilibrată dintre obiecte. Ea coordonează mai degrabă decât subordonează obiectele. Orizontala centrală servește drept coordonată carteziană (q.v.). Ca linii divizoare, orizontalele fac distincția între partea superioară și cea inferioară
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
lui Nietzsche privind revolta sclavilor. * Sesizez apariția și utilizarea tot mai frecventă a unui nou diminutiv: bănuții. El dă seama de un raport tandru, afectuos al celor care-l utilizează, cu banii. Este semnul unui nou tip de așezare socială, orientat mai mult către aspectele pragmatice. Nu mă pot dezbăra de sensul lui prim cu care am venit inițial, acela de bani mărunți, de mărunțiș, bani mici ca mărime. Transformarea banilor în bănuți anunță venirea la putere a unei alte stăpâniri
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
cu întreținerea forței de care este nevoie pentru menținerea unui astfel de regim, decât dorința unei piețe libere. * Posibil ideal: "lateralizarea vederii"; abia așa începe posibilitatea contemplației. Să nu mai investim întreaga existență în proiecte, păstrând tot timpul un ochi orientat spre ceea ce este. * Prin intermediul tehnicii (și al tehnicilor) capitalul are prea multe mijloace de control pentru a-și mai dori recurgerea la forță nudă. Tehnica a intrat deja profund în sistemul puterii, devenind pârghia cea mai eficientă a acesteia. Investim
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
care ne simțim strămoșii alături de noi, în fiecare din activități. Este o perspectivă coerentă cu teoria evoluției. În felul acesta n-am mai fi într-o continuă fugă, așteptând ca sensul existenței proprii să "ne vină" de undeva din viitor, orientați fiind de diferite proiecte existențiale. Perspectiva progresistă, care ne ghidează profund existența, are o viziune injustă. Să găsim acea formă de existență ce permite vederea la 360ș! Să ne plasăm ochii minții de o parte și de alta a capului
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
progresistă, care ne ghidează profund existența, are o viziune injustă. Să găsim acea formă de existență ce permite vederea la 360ș! Să ne plasăm ochii minții de o parte și de alta a capului, renunțând la "vederea frontală" (o vedere orientată, ațintită către proiectele proprii, în funcție de care tot ceea ce există își capătă chipul pentru noi)! Poate că fără orgoliul de a avea un statut aparte printre creaturi, omul nu s-ar mai fi orientat către știință. În fond, în spatele oricărui demers
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
o persoană pentru alta, chiar Înainte de a ajunge să o cunoască bine. Din acest motiv, prin natura sa, simpatia este considerată a fi elementul fundamental al afecțiunilor interumane de apropiere. În grupa sentimentelor altruiste sunt incluse următoarele: aă sentimentele elective, orientate preferențial către o anumită persoană În care ai Încredere (prietenieă sau de care ești atras, și de care te atașezi sentimental (dragosteă; bă sentimentele familiale, care apar, se dezvoltă, există și sunt specifice relațiilor care se stabilesc Între membrii familiei
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mâna ascunsă sau cea care gesticulează etc. Trebuie să extindem calitățile și funcțiile psihomorale ale mâinii la trup În totalitatea sa. Trupul are o semnificație psihologică extrem de importantă. El este structura spațială, somatică, a sufletului. Dreapta și stânga sunt structuri orientate ale spațialității carnale. Se poate vorbi, În sensul acesta, de caracteristici spațiale ale trupului, și anume: aă spațialitatea unei persoane este legată esențialmente de trupul acesteia; bă incarnarea individului sau somatizarea acestuia reprezintă modul fundamental prin care persoana se exteriorizează
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
negativă care se caracterizează prin ostilitatea față de celălalt, prin frustrare, printr-o atitudine afectivă negativă, de respingere, dăunătoare intereselor sau reputației acestuia. În cazul prejudiciului adus unei persoane trebuie să vedem relele intenții orientate Împotriva acesteia. Ele sunt pulsiuni agresive orientate, voluntar sau aparent involuntar, Împotriva unei alte persoane, considerată ca adversar, rival etc. În acest caz, orice prejudiciu este o descărcare pulsională, În care distingem mai multe registre ale acțiunii psihologice. Semnificația prejudiciului Dacă am stabilit că prejudiciul este o
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
tematic, În raport cu intenția și cu obiectul asupra căruia sunt orientate. Ele pot fi orientate asupra unor obiecte sau bunuri materiale, asupra unei sau a unor persoane, asupra unor instituții etc. Prin aceasta, vedem o relație de factură pulsional-agresivă de descărcare, orientată precis, țintită Într-o anumită direcție, cu un scop din care rezultă intențiile primare negative. Cele mai frecvente forme de prejudiciu sunt: furtul, orientat către obiecte materiale; calomnia, orientată către reputația unei persoane, În scopul alterării imaginii acesteia; terorismul, centrat
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
include „registrul conduitei”, și altul care este constituit din „procesele și mecanismele de selecție”. Acestea din urmă, la rândul lor, se subîmpart în: mecanisme care actionează într-o „activitate motivată”, și mecanisme care apar la „frustrație”. În timp ce „conduita motivată și orientată” se distinge - arată Maiei prin „variabilitate”, „constructivitate” sau „maturitate”, și prin „exerciții de libertate a alegerii”, conduita neîndreptată spre un scop, caracteristică pentru frustrație, se remarcă prin trăsături de „distructivism”, „rigiditate” și „nematuritate”. Maier caută, în felul acesta, să ridice
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
propria persoană. Spre deosebire, așadar, de personalitățile flexibile, sensibile la schimbări, caracterizate printr-o adaptare promptă la noile situații și printr-o schimbare rapidă a păcerilor și preferințelor anterioare (desigur, dacă acestea nu se potrivesc situației apărute), personalităților dogmatice, rigide, orientate doar spre sine însăși, persistă în vechile păreri și principii, devenind intoleranță față de persoanele care sunt în dezacord cu sistemul lor de gândire. Inclinate mai mult spre respectarea „statutului” și a „autorității”, decât spre întreținerea unor relații de colaborare și
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
benzină/ cu guler de bere. Eu răzbunătorul/ liber ca un cal galopând/ într-un text sufocat de paranteze" (nu pot să râd). Blanc (Editura Vinea, București, 2000) certifică, în fapt, intrarea într-o nouă vârstă poetică, aceea a insurgenței dublu orientate: pe de o parte, ea ar presupune angajarea decisă în direcția cartografierii unui real proiectat istoric și socio-politic, pe de altă parte, ea ar articula o poetică a rezistenței față de ceilalți dușmani, invizibili, dar nu mai puțin ostili, ai ființei
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
care descrierea este identificabilă la nivelul și sub forma enunțurilor minimale, ca fenomen de punere în secvență, și în care autorul își propune să definească organizarea proprie a secvențelor descriptive, în fine, una didactică cu valențe profund novatoare grație lecturilor orientate și unor variate exerciții de redactare de texte descriptive. Astfel, prima parte focalizează doar asupra descrierilor de peisaj, atît de apreciate și, nu o dată, supralicitate de genul romanesc, cu cele patru variante, descrierea ornamentală, descrierea expresivă, descrierea reprezentativă și descrierea
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
care putem, ca exemplu, să o schematizăm (schema 4, p. 116) pe baza schemei 1. 2. Propoziții descriptive și orientări argumentative În raport cu (15), acest titlu simplu (scris cu majuscule) al unui document publicitar pentru Căile ferate federale elvețiene apare explicit orientat: (16) ZURICH Cosmopolit și totuși atît de elvețian O singură temă-obiect a discursului este dată în introducere și două proprietăți, sub formă de predicate calificative (Prq), sînt asertate în ce o privește. Descrierea obiectului discursului apare aici ca intermediară între
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]