4,413 matches
-
a structurării societății, cele trei sunt de fapt manifestări ale sociabilității care conturează nivelul microsociologic. În încercarea de a facilita o raportare cât mai neutră la cele trei, autorul francez arată că nu este posibilă stabilirea vreunei ierarhii între ele. Tentația stabilirii acestora este însă evidentă dacă ne gândim la conotațiile pe care le-au căpătat în timp. Astfel, termenul masă a căpătat un sens peiorativ de care ar trebui eliberat, după cum termenului comuniune ar trebui să i se îndepărteze semnificația
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
căsătoria. Dimensiunea erotică începe să capete importanță deosebită în căsătorie abia în timpurile moderne. În societatea noastră, notează Simmel, unde relația căsătoriei este din ce în ce mai mult singura relație intimă prietenia în adevăratul sens diminuându-se sub presiunea modernismului există o puternică tentație de a o încărca mai mult decât este ea capabilă să ducă din punct de vedere structural" (Nisbet, 1993: 104). Dar acesta nu este neapărat un aspect pozitiv, nuanța sugerată de Simmel fiind deosebit de subtilă dar nu mai puțin întemeiată
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
10.2. Nepotism și reciprocitate Un flagel de o gravitate rareori evidențiată la noi în țară este nepotismul. Identificat de mulți cu o plagă, puțini sunt cei care se declară total dispuși să lupte împotriva sa fără rezerve și fără tentația unei analize atenuate. În definitiv, fiecare are pe cineva apropiat pe care l-ar ajuta dacă ar fi în măsură și altfel decât ar fi principial rezonabil, asta dacă nu a făcut-o deja. Dar când se ajunge la niveluri
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
de comunități adaptate nevoilor prezentului și viitorului. Noi putem avea parte de comunitate doar într-o parte a vieții noastre, dar aceasta nu înseamnă că o vom și avea. Este nevoie să luptăm pentru aceasta și de asemenea să rezistăm tentației de a accepta orice este prezentat drept comunitate ca fiind astfel. Este necesară distincția între două modalități ale vieții sociale "una primordială, absolut necesară existenței umane ca atare, independent de voința și conștiința participanților, care se nasc și cresc în cadrul
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
încă de la naștere, legați de ei la bine și la greu. Intrăm în societate ca pe un teren străin" (Tönnies, 1977: 47). În accepțiunea curentă, "comunitate" este un termen bun în sine, expresia "comunitate rea" părând a fi una contradictorie. Tentația generoasă către răspândirea cât mai cuprinzătoare a elementelor specifice comunității face ca, la limită, să putem vorbi de o comunitate înglobând întreaga umanitate, așa cum își dorește să fie Biserica (Tönnies, 1977: 48). Cel puțin ca realitate, dacă nu și ca
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
să construiască (n timp o cale comună care implică modificarea fiecăreia (ntr-o măsură mai mare sau mai mică. Nu avem intenția de a introduce aici judecăți de valoare. Ele nici nu (ș( au locul, de altfel. Nu ne (ncearcă nici tentația de a hiperboliza satul rom(nesc ș( de a propovădui re(ntoarcerea la comunitatea de tip tradițional. Această (ntoarcere (n timp nu este nici dezirabilă ș( nici posibilă. Mai mult, unii analiști prezintă comunitatea din mediul rural într-o postură
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
și de la sine să fi jertfit o mică sumă de bani și toate chipurile de ajutoare, ca să poată a slăvi căci în zilele otcârmuirii măriii-sale s-au întemeiat un ce folositor" (Golescu, 1963: 193). Pe lângă aceste aspecte, considerăm însă că tentația imediatului a făcut ca astfel de lucruri de anvergură oricât de mică să nu se poată face. 2. Evoluție și schimbare În întreg acest material, majoritatea temelor și subiectelor abordate conduc spre un nucleu esențial reprezentat de trecerea de la gemeinschaft
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
trebuie să fie integrate unor condiții specifice, care să le poată pune în valoare. Uneori generalizarea acestora intră în contradicție cu alte generalizări, care prezintă situații haotice, anomice, drept aspecte generale mai degrabă decât ca excepții. 3. Scepticism și grandomanie Tentația generalizărilor este una cu care luptă poate cel mai greu cei care caută rigoare și obiectivitate în prezentare și analiză. Iar aceasta deoarece este atât de atrăgătoare și poate oferi aparența, falsă deseori, a unei analize vaste. Dar tocmai aceste
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
Național din Timișoara, stagiunea 1972-1973, și la Televiziunea Română, 1972), urmat de reprezentarea și a altor piese: Appassionata (Teatrul Național din Timișoara, stagiunea 1974-1975; Teatrul de Stat din Oradea, stagiunea 1975-1976), Turnul de cireș (Teatrul de Nord din Satu-Mare, stagiunea 1976-1977), Tentația (Teatrul Național din Timișoara, stagiunea 1983-1984; Teatrul Național din Cluj-Napoca, stagiunea 1984-1985). În 1989, volumul Tentația. Coroană pentru Doja adună o bună parte din dramaturgia lui A., a cărei temă predilectă este raportul dintre călău și victimă, identificabilă și în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285432_a_286761]
-
Appassionata (Teatrul Național din Timișoara, stagiunea 1974-1975; Teatrul de Stat din Oradea, stagiunea 1975-1976), Turnul de cireș (Teatrul de Nord din Satu-Mare, stagiunea 1976-1977), Tentația (Teatrul Național din Timișoara, stagiunea 1983-1984; Teatrul Național din Cluj-Napoca, stagiunea 1984-1985). În 1989, volumul Tentația. Coroană pentru Doja adună o bună parte din dramaturgia lui A., a cărei temă predilectă este raportul dintre călău și victimă, identificabilă și în scrierile sale epice. În teatru, autorul adoptă formula modernă, brechtiană, căreia îi alătură proiecția realistă îmbinată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285432_a_286761]
-
cu o neîndoielnică vocație poematică. Coroană pentru Doja este un oratoriu cu tentă filosofică, ce uzează de procedeul verificat al teatrului în teatru. Proiectată în medievalitate, tragedia eroului nu exclude trimiterile la lumea de azi. Istorie a unei crime premeditate, Tentația este o acidă condamnare a alienării în societatea de consum. Piesa Napoleon, Soldatul și Femeia sau Îngerul călău (2000; Premiul pentru dramaturgie al Asociației Scriitorilor din Timișoara) dezvoltă o „acțiune” care coboară din alegorie în istorie, organizată în jurul relației dintre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285432_a_286761]
-
care face să coexiste nuditatea vieții cu fabulosul, sentimentalismul cu grotescul. Romanul Ploaia de nisip (1982) a fost distins cu Premiul pentru proză al Asociației Scriitorilor din Timișoara. SCRIERI: Ploaia de nisip, Timișora, 1982; Ființe de o zi, Timișoara, 1984; Tentația. Coroană pentru Doja, București, 1989; Napoleon, Soldatul și Femeia sau Îngerul călău, postfață Corneliu Mircea, Timișoara, 2000. Repere bibliografice: Cocora, Privitor, 203-204; D. R. Popescu, Virgule, Cluj-Napoca, 1978, 203; Cornel Ungureanu, „Ploaia de nisip”, CNT, 1983, 14; Laurențiu Ulici, Poveste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285432_a_286761]
-
CNT, 1983, 14; Laurențiu Ulici, Poveste din cartierul de vest, RL, 1983, 18; Irina Petraș, „Ploaia de nisip”, TR, 1983, 31; Florin Bănescu, „Ploaia de nisip”, F, 1983, 7; Corneliu Mircea, Retorica unei fericiri iluzorii, O, 1984, 9; Mira Iosif, „Tentația”, TTR, 1984, 4; Constantin Cubleșan, „Ființe de o zi”, TR, 1985, 7; Olimpia Berca, Aurel Gheorghe Ardeleanu, O, 1989, 18; Ion Cocora, Un dramaturg, TR, 1989, 40; Ioan Cristescu, „Coroană pentru Doja”, RL, 1989, 40; Mircea Ghițulescu, „Coroană pentru Doja
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285432_a_286761]
-
austeră a lăsat o puternică amprentă în pictura icoa‑ nei prin care aceasta și‑a deschis perioada cea mai importantă. Particularitatea sa constă în faptul că sfinții apar oarecum agitați și frământați ca și cum ar fi supuși anumitor pasiuni, ispite și tentații pământești încercând prin stări dra‑ matice să învingă păcatul. În anul 1405, s‑a impus Teofan împreună cu Andrei Rubliov 103, tânăr mo‑ nah din mănăstirea Mântuitorul, care va deveni cel mai de seamă reprezentant al școlii orientale din sec. al
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
comportamente care, în virtutea frecvenței lor într-o gamă întreagă de situații, sunt ușor de prevăzut. Știm, de pildă, cu o anumită probabilitate, cum va reacționa un elev în caz de eșec sau succes, dacă va putea rezista la o anumită tentație sau dacă, într-un moment de răgaz, va prefera să citească o carte sau să se joace. O bună cunoaștere psihologică trece dincolo de comportamentele direct observabile și, pentru a fundamenta previziuni corecte, își propune să răspundă la întrebarea „De ce?”. De
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
amplifică idei despre poezie exprimate deja de autor în lirica sa. Lucrările dedicate artelor plastice - Semnificațiile spațiului în pictură (1973), Auguste Rodin (1976) - și traducerile din Omar Khayyam, Rabindranath Tagore, Rainer Maria Rilke ș.a. întregesc profilul unui scriitor definit de tentația spre totalitate. SCRIERI: Laudă formei, București, 1969; Semnificațiile spațiului în pictură, București, 1973; Auguste Rodin, București, 1976; Constelația Hyperion, Iași, 1978; Spațiul poetic eminescian, Iași, 1982; Orfeu și Euridice, Iași, 1986; Prezentul etern eminescian, Iași, 1989; Istoria culturii și a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288909_a_290238]
-
carte de propagandă: cititorului i se înfățișează degringolada morală, neverosimil grotescă, a unui grup de români care, plecați în turneu în Italia, ca membri ai unei formații de dansuri folclorice, după ce s-au arătat o vreme foarte „vigilenți” față de eventuale tentații de a rămâne în Occident, comit în cele din urmă „greșeala”, dezertează din societatea socialistă și ajung niște epave morale, care se îndeletnicesc cu prostituția, comerțul de producții pornografice, traficul de carne vie, banditismul, terorismul, unii dintre ei găsindu-și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287221_a_288550]
-
Pădurea spînzuraților", reflectată cu spaimă nedisimulată în relatarea cehului, devine laitmotivul romanului. Situarea lui Apostol Bologa între cele patru voci ale ofițerilor, care expun tot atîtea atitudini posibile, dezvăluie forma lui de vulnerabilitate, copleșită de nesiguranță și de o nelămurită tentație: "Avea impresia că se află pe marginea unei prăpăstii și nu cutează să se uite în adîncimea care totuși îl ispitește din ce în ce mai stăruitor." Admițînd că rostul, în roman, al discuției celor patru este de a cataliza o trezire la adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
public. Prin ultima căsătorie suprema ironie a destinului Lenora își "cîștigă" contractual locul în "sanatoriul-muzeu", pentru ea însă..."palat de nuntă și cavou", cu o metaforă a lui Ion Barbu. Spre simetria de artă a jocului între personaje, generat de tentația stăpînirii locului, Cocăi-Aimée îi revine, după moștenirea "rușinoasă" a lui Walter, o moștenire consensuală marcată de stadiul cvasiincestual, ducînd la ultimele consecințe căile urmate de "moștenitori". Plantîndu-și fiecare vlăstarul în teritoriul dorit, în palatul Barodin sau în casa nouă, somptuoasă
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
cu degetul, limbajul pe dedesubt , direcția "oblică" a citirii devin pe dată "transparente". Ele se prezintă sub chiar eticheta ironiei, pe care o celebrează o dată în plus, autoreferențial: nimic din ceea ce se spune nu este ce pare a se spune. Tentația mistificatoare este unul din fundamentele pragmaticii ironiei. Ea este și cea mai comună, regăsindu-se și în cotidian, în lumea "vorbită", în relațiile obișnuite. Joc și reflex de ipostaziere superioară a celui care o produce, ironia este la ea acasă
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
DCI. Cazul italian este de o gravitate deosebită, celelalte partide creștin-democrate neajungînd la o criză atît de dramatică. Totuși, se pune mereu și pretutindeni problema îndatorării (și a fidelității) față de origini, într-atît este de prezentă chestiunea moralei și de puternică tentația preluării conservatoare a puterii. Această problemă este ridicată de însăși definiția Partidului Popular European fondat în 1976, ca o federație a partidelor creștin-democrate ale Comunității Europene în perspectiva primelor alegeri pentru Parlamentul European pe baza votului universal. Aici se mai
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
libertate nu s-a realizat. Ba mai mult, salturile politice ce au condus la regimuri autoritare, chiar dictatoriale, sprijinindu-se pe un creștinism tradiționalist dacă nu chiar reacționar, nu au lăsat nici o șansă de dezvoltare partidelor creștin-democrate după modelul sturzian. Tentațiile autoritarismului Austria oferă un bun exemplu de atragere a catolicilor spre un sistem autoritar. Moștenirea lui von Vogelsang și a lui Karl Lueger a fost fructificată în așa măsură încît, ca și în Germania, fiind purtat de întîmplări, Partidul Creștin
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Catolice sub efectul curentului sinodal. În aceste mișcări, care fuseseră niște agenți electorali foarte eficienți ai DC, se auzeau critici severe la adresa unui partid considerat ca simplu gestionar al puterii și mai puțin investit cu idealul creștin. În cadrul acestora exista tentația pentru "alegerea religioasă", concentrarea pe spiritual și social, care amintea de poziția catolicilor de la sfîrșitul secolului al XIX-lea și de neîncrederea lor în sfera politicului 20. DCI își vedea autonomia întărindu-se. Aceasta nu a dus la o mai
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
reînnoirea din interiorul său, dar și libertățile pe care le aveau UDF și RPR și tezele integraliste și naționaliste, al căror reprezentant de valoare a fost Philippe de Villiers. Pentru CDS a fost ocazia de a-și trezi identitatea, respingînd tentațiile autoritare și naționalismul exclusiv, de a-și scoate în evidență referințele, atașamentul față de Europa și spiritul de solidaritate. Astăzi, cu 63 de deputați din 577, aproximativ 11% din Adunarea Națională, și cu o puternică reprezentare în guvern, ponderea sa este
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
slujba omului / 158 Partea a III-a. Între democrație și regimurile totalitare / 169 I. Creștin-democrații într-o Europă nouă / 171 II. În întîmpinarea democrației. Practici și eșecuri / 178 Creștin-democrații în democrație / 178 Experiențe eșuate / 185 Democrație creștină sau populism? / 196 Tentațiile autoritarismului / 200 Partea a IV-a. EXPERIENȚA PUTERII / 207 I. Democrația creștină după cel de-al doilea război mondial: o mișcare nouă / 209 Consecințele războiului și ale ocupației / 211 O nouă generație / 217 II. O Europă a democrației creștine / 219
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]