8,392 matches
-
că mă visează cineva - Poate că mă visează cineva De aceea gesturile Îmi sunt atât de moi Și de neterminate, Cu scopul uitat La jumătatea mișcării, Grotesc, De aceea contururile mi se șterg Secundă cu secundă Și faptele mi se topesc... Și poate cel ce mă visează E smuls din când în când Din somn, Trezit, Purtat cu sila-n viața lui Adevărată, De aceea mă-ntunec Suspendată uneori Ca de-un fir care se topește de nea, Fără să știu
CONSUELA STOICESCU SCRIE SI TRADUCE VERSURI PE MUZICA DE VIVALDI SI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy.html [Corola-blog/BlogPost/343193_a_344522]
-
secundă Și faptele mi se topesc... Și poate cel ce mă visează E smuls din când în când Din somn, Trezit, Purtat cu sila-n viața lui Adevărată, De aceea mă-ntunec Suspendată uneori Ca de-un fir care se topește de nea, Fără să știu Dacă va mai adormi vreodată Ca să mi se mai întâmple Ceva. - Ce ai în plan să traduci pe viitor? - Nu am nici un plan. Sunt învă țată de multă vreme să mi se facă program de către
CONSUELA STOICESCU SCRIE SI TRADUCE VERSURI PE MUZICA DE VIVALDI SI DEBUSSY de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Consuela_stoicescu_scrie_si_traduce_versuri_pe_muzica_de_vivaldi_si_debussy.html [Corola-blog/BlogPost/343193_a_344522]
-
Acasa > Poezie > Afectiune > • LUMINĂ CU REFLEXII Autor: Cristina Mariana Bălășoiu Publicat în: Ediția nr. 1943 din 26 aprilie 2016 Toate Articolele Autorului Minge de foc aruncată-n miezul zilei topind pendula timpului. Stai aninată de toarta lunii legănată de stele. De sub rimelul greu al genelor mă veghezi să nu mă tem de ce va urma. Îți văd lucirea în globul de cristal cu reflexii. Adio lacrimi cristaline și vârtejuri care mă
• LUMINĂ CU REFLEXII de CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU în ediţia nr. 1943 din 26 aprilie 2016 by http://confluente.ro/cristina_mariana_balasoiu_1461696072.html [Corola-blog/BlogPost/362792_a_364121]
-
am repezit amândoi să bem răsuflarea celuilalt, sufletul, viața cu totul. Simțeam buzele noastre cărnoase cum se striveau una pe alta dăruindu-ne plăcerea durerii la fiecare apăsare. Era cea mai dorită suferință. Vroiam să te iau toată, să te topești în mine, să-mi aparții până la sfârșitul timpului, iar tu erai fericită și dornică de a mă avea doar pentru tine. Minute în șir se scurgeau și nu-mi mai păsa de nimic altceva, gustam pe îndelete, mă delectam cu
TREI CRONICHETE SEMNAL de MUGURAŞ MARIA PETRESCU în ediţia nr. 2128 din 28 octombrie 2016 by http://confluente.ro/muguras_maria_petrescu_1477638351.html [Corola-blog/BlogPost/344637_a_345966]
-
poeți de talie internațională (Linda Bastide din Franța și James Meredith din Irlanda). Inedite, cărțile sunt realizate într-o condiție grafică excepțională. „Suflet de sticlă / Âme de verre” este un volum de versuri în care sufletul Paulinei Popa arde total, topindu-se în puritatea sticlei, într-o transparență perfectă. Nu există niciun ascunziș sau pudoare falsă. Postura în care apare nu este cea a unei domnișoare cu bucle lungi și blonde din sec. al XVIII-lea sau XIX-lea, care cochetează
TREI CRONICHETE SEMNAL de MUGURAŞ MARIA PETRESCU în ediţia nr. 2128 din 28 octombrie 2016 by http://confluente.ro/muguras_maria_petrescu_1477638351.html [Corola-blog/BlogPost/344637_a_345966]
-
migală, S-a pus a țese la război, Și au ieșit, fără-ndoială, Acele fote de la noi. A prefăcut frunza de dud În fir subțire de mătase, Și-ncet, încet, tot la război, Țesu marame vaporoase. Și inul l-a topit cu grijă, Să fie firul cât mai fin, Și a țesut pânza de ie, Cinstind-o ca pe-un dar divin. Apoi cu acul, binișor, Sub lampa din odaia mică, În mii de puncte-a așezat, Țăranca, florile din luncă
CUM S-A NĂSCUT COSTUMUL POPULAR de FLORI BUNGETE în ediţia nr. 2326 din 14 mai 2017 by http://confluente.ro/flori_bungete_1494771533.html [Corola-blog/BlogPost/374060_a_375389]
-
alte galaxii”. -din poezia „Trecere” X PREMIUL II: -DANIELA OATU (Vaslui) Citat din poeziile premiate: „Încă un an...Orașul respiră mai greu Sub așternuturi moi,crepusculare...Te chem C-atât de departe-i aproapele...Nu sufla prea tare Că se topește zâmbetul din poem”. -din poezia „Poem neprobat” X -MĂDĂLINA-ANDREEA STAN (Comănești/ Bacău) Citate din poeziile premiate: „Ce nepăsare arde în omul din mine iubitor de avânt! Și stau fără teamă, și-mi îndemn gândul frânt să viseze... S-asculte sonoritatea
UN OCHI PLÂNGE, ALTUL RÂDE) de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2124 din 24 octombrie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1477313963.html [Corola-blog/BlogPost/371408_a_372737]
-
exist. M-aș simți, mai aproape de cer, să pot plânge și să-ți pot atinge, sufletul curat, dăruindu-ți flori, din bucăți de nor. Nuanțele diferă, așteptând să ating, cateva raze de soare, cum te-am atins, pe tine, doamna, topindu-mă, văzându-ți chipul, care-mi zâmbea, dimineți la rând, colorându-mi viața rămasă, chiar dacă, nu știu, ce zi e azi. Iubirea, se pierde, împrăștiindu-se, în tuneluri ale timpului, neștiute de sufletul meu, privind la flori de nor, revărsând
MAI APROAPE DE CER de COSTI POP în ediţia nr. 2062 din 23 august 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1471909553.html [Corola-blog/BlogPost/381428_a_382757]
-
ca el Cu cojocul alb de miel Cu căciula lui din oală -Soare, vino de mi-l scoală ! Trec copii în goana mare Și-l privesc: parcă tresare. Săniuță de-ar avea Ar aluneca pe ea. Dar așa însingurat Se topește de uitat Sus pe cerul plumburiu La un soare trist, pustiu. Primăvara Floare lângă floare Privesc către soare Cânt de păsărele Sus pe rămurele! Iarba verde crește Mielul ne privește Cu ochi mari, vioi Primăvară-n toi! Hai, copii, afară
POEZII PENTRU COPII de GIGI STANCIU în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Poezii_pentru_copii.html [Corola-blog/BlogPost/360661_a_361990]
-
și le apostrofa, amintindu-le să-și vadă lungul nasului, că nu sunt de mine... Locuitorii din comuna mea erau deosebiți față de cei din celelalte comune și sate. În primul rând ei nu au fost colectivizați. Bruma de întovărășire a topit-o foarte repede tata cu harul de Sus. Au rămas puternic legați de Biserică și de omenia lor înfloritoare. La noi era, așadar, doar clasa țăranilor-aristocrați, frumoși, viguroși, falnici, harnici, buni goapodari, culți, creștini evlavioși, dacoromâni autentici, cu preot-teolog, cu
TRADIŢII ALE SFINTELOR PAŞTI PĂSTRATE ÎN SUFLETUL VÂLCEANULUI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1209 din 23 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_1398209325.html [Corola-blog/BlogPost/347927_a_349256]
-
am luat-o direct pe arătura Mie poate mi-a fost dat firul de iarbă Din care am mușcat fără ură Și în felul acesta Viața mea a căpătat un sens motivat De un fulg de zăpadă ce s-a topit Pe sînul tău, iubito, pur și adevărat Cînd plecăm la vie tu rîdeai Și erai atît de frumoasă De emoție sînii tăi plezneau Că boabele strugurilor între buzele mele Și aveai un fel anume de a ma mîngîia Sub rochiță
SE PREGATESC COPACII SA INFLOREASCA IARA de IOAN LILĂ în ediţia nr. 241 din 29 august 2011 by http://confluente.ro/Se_pregatesc_copacii_sa_infloreasca_iara.html [Corola-blog/BlogPost/361513_a_362842]
-
mantia lui sângerie... Plutesc, plutesc fără voie, vâslisem cândva curajos. Eram o ,,arcă-a lui Noe,, cu gândul și trupul vânjos. Mai port porumbelul pe umăr, nu vede nici el un liman. Ani buni pe degete-i număr și mă topesc an de an. Plutesc, plutesc, inerție! Atâtea trădări mă-ngrozesc! Lumină nu-mi mai e bucurie și ochii, de ea mi-i feresc. Și-așa de mult azi aș vrea luminii să-i spun c-o iubesc! Culorile se ceartă
PLUTESC, PLUTESC, INERŢIE! de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 486 din 30 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Abandon_ioana_voicila_dobre_1335775976.html [Corola-blog/BlogPost/359229_a_360558]
-
o mie de ani. Însă totul se întâmplă într-un spațiu nepregătit pentru mari evenimente de trăire extatica. Cu toate acestea a rămas în mintea mea imaginea trupului tău dezbrăcat de realitate, pe care il acopeream cu sărutări de se topeau bulgarii de zăpadă ai sânilor tăi întăriți de credință unei iubiri unice, că am simțit ... Citește mai mult POETUL ȘI SACRIFICIUL PRIN „URLET”Mit,„urletul” tău mi-a răscolit dintotdeauna ființă, că chiar cosmosul care ne are în grija a
MIOARA TIMOFTE by http://confluente.ro/articole/mioara_timofte/canal [Corola-blog/BlogPost/380995_a_382324]
-
o mie de ani. Însă totul se întâmplă într-un spațiu nepregătit pentru mari evenimente de trăire extatica. Cu toate acestea a rămas în mintea mea imaginea trupului tău dezbrăcat de realitate, pe care il acopeream cu sărutări de se topeau bulgarii de zăpadă ai sânilor tăi întăriți de credință unei iubiri unice, că am simțit ... VI. POETUL ȘI CITITORUL SAU AFECTIV // CITITORUL ȘI POETUL SAU AFECTIV, de Mioara Timofte, publicat în Ediția nr. 1909 din 23 martie 2016. POETUL ȘI
MIOARA TIMOFTE by http://confluente.ro/articole/mioara_timofte/canal [Corola-blog/BlogPost/380995_a_382324]
-
sorbi două cuvinte Din vocea-ți arhicunoscută. Luna nu ar mai secera Seară de seară-n lan stele De m-aș hrăni cu vocea ta Doar un minut, în clipe grele. Ar străluci precum un soare, Suspinul lumii să-l topească, Să rămână pe veci datoare, Cu dragoste să se hrănească. Am să-ți aștept glasul pe seară Cu-o șoaptă să mă încălzesc, Și-n zori, când stelele coboară, Viața mea să îți dăruiesc. De dragul tău să mă transform Într-
CLARIFICĂRI de DANIELA PĂTRAŞCU în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Clarificari.html [Corola-blog/BlogPost/357182_a_358511]
-
lor, C-o lumânarea-aprinsă și-o rugă din Psaltire Nu suduie, nu-njură, ci doar scâncesc de dor... Năpăstuiți, cuminți, uitați în vechi cotloane Ca piese ruginite sub ploi, furtuni și ger Privesc neputincioși, la mii de milioane Ce se topesc în cluburi, iar ei o pâine cer... Nu vor pomeni și-așteaptă în liniște să vină În fiecare lună un drept care-i al lor; În umbre și-ntuneric privați de-a lor lumină Strivită li-i mândria și lipsurile dor
BĂTRÂNII NOŞTRI, ASTĂZI... de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 520 din 03 iunie 2012 by http://confluente.ro/Batranii_nostri_astazi_violetta_petre_1338719784.html [Corola-blog/BlogPost/358272_a_359601]
-
-ntreagă iar o să te am. De oameni furnicar va fi-n cetate La mine în odaie - doar noi doi: Întoarce-vom iar clipele-napoi Și ne-om iubi apoi pe săturate. Cum somnu-o să mă prindă-în brațe când mă ții, Topită de iubire și de geruri, Te voi lăsa să fugi, iubitule, spre ceruri Dacă-mi promiți că și la anul vii. 7. Țara lui Moș Crăciun E muntele ascuns azi sub ninsoare Un soare-ndepărtat atârnă pe catarg Nici vulturii
IZVOARELE VIETII, ANTOLOGIE 2009 de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Izvoarele_vietii_antologie_2009.html [Corola-blog/BlogPost/367279_a_368608]
-
Acasa > Literatura > Beletristica > PRIMESTE-MĂ ÎN TINE Autor: Angela Mihai Publicat în: Ediția nr. 1966 din 19 mai 2016 Toate Articolele Autorului PRIMEȘTE-MĂ ÎN TINE Hai, iubite, mă privește, Scaldă-mă în al tău bine, Cu iubirea-ți mă topește, Vreau să mă preling în tine. Cu sărutul tău pe pântec Să mă răscolești, iubite, Și cu șoaptele-ți de cântec Scoate-mă de poți din minte. Prin dorințe să îți curg, Să îți freamăt cald ființa, Storși de patimi
PRIMESTE-MĂ ÎN TINE de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 1966 din 19 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1463677315.html [Corola-blog/BlogPost/379010_a_380339]
-
a zburat spre infinit, ai uitat, femeie scumpă, că odată ne-am iubit, ai uitat acele clipe când în nopțile târzii mă uitam mereu la lună și te așteptam să vii, ce mai seri pline de vise care s-au topit în timp, cu regrete, pânsu-mi-se și de zeii din olimp, erau serile stelare ce-ncercau să ne adune, sub lumini de felinare, tu crăiasă, eu un june, aveam dragostea în inimi și vorbeam mereu șoptit, eram bântuiți de patimi, ca
PASĂREA IUBIRII NOASTRE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Pasarea_iubirii_noastre_ion_ionescu_bucovu_1389593105.html [Corola-blog/BlogPost/363795_a_365124]
-
înconjoară, este tocmai credința neclintită din sufletul nostru. Din această credință și iubire sinceră putem gusta și din poeziile Anei Maria Gîbu. ,, am în oase iarna visele tale îmi colorează sângele în vișiniul suprem cântă-mi oda macilor care se topesc în picturi străine lasă-mă să adorm stele în privirea ta apoi poți să pleci înflorim statuile din marmură și le dăm suflete meschine pe coloana mea se face curse periodice de motociclete am urme negre în care ai plantat
,, CÂND VOR MURI MACII ,, de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1690 din 17 august 2015 by http://confluente.ro/constanta_abalasei_donosa_1439820794.html [Corola-blog/BlogPost/373541_a_374870]
-
toate formele spre a stârni răspunsurile dorite, potrivit cu ambițiile și visele ei care trebuie neapărat să se întâmple: “hrănesc cu zori/ întrebările pustii/ aproape de-ntuneric”/ “Univers paralel”. Cum este și firesc, Ana Maria are și “Nedumeriri”: “rătăcește raza/ prin senin/topindu-se în lacrima/ agățată de geană”, “tăcerea cuprinde/ în gheare de-mprumut/ hotarul liniștii/ zbatere în fantasme”. Grija pentru pământul căruia îi aparține prin naștere se manifestă în poezia acestei copile-poet, ca spre exemplu, “Globul s-a încălzit”, în care
CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ DE ANA MARIA GÎBU de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Fata_casei_de_artar_recenzi_ana_maria_gibu_1391409674.html [Corola-blog/BlogPost/341162_a_342491]
-
aprilie 2015 Toate Articolele Autorului E noaptea învierii...Ce albă noapte! Clopotul cheamă iarăși credincioșii... Smeriți, merg la biserică în șoapte Pentru lumina ce iartă păcătoșii. E noaptea învierii...Ce noapte albă! Corul de îngeri înalță cântec curat, Lumini se topesc în aur de salbă, Vocea rostește : Cristos a Înviat! E noaptea învierii...Gându-mi sfâșiat Aduce chipuri dragi! Clipa le șterge Din când în când...O, părinții mei au plecat... N-am astâmpăr!.. prin casă talpa-mi merge. Cum i-
NOAPTE ALBĂ… de LIA RUSE în ediţia nr. 1561 din 10 aprilie 2015 by http://confluente.ro/lia_ruse_1428684532.html [Corola-blog/BlogPost/372958_a_374287]
-
Ediția nr. 2046 din 07 august 2016 Toate Articolele Autorului Clipa nefastă cu săgeți de moarte acoperă cu giulgiul alb plecarea, sunetul prelung al clopotului lovit în dungă sparge tăcerea și respiră durere. E putredă întâmplarea nescrisă ori scrisă și topește sarea din ochi în lacrimă, pământul arde sub tălpi aproape neînțeles, matricea vieții tot mai ascunsă și moartea-și revendică dreptul împărăției prin care se reface natura la loc. Nimic nu rămâne în lăzile ferecate ale timpului fără vamă la
TRECEREA DINTRE SISTEME de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 2046 din 07 august 2016 by http://confluente.ro/llelu_nicolae_valareanu_1470518377.html [Corola-blog/BlogPost/376301_a_377630]
-
de un cui bătut direct în trunchiul salcâmului crescut falnic în fața casei. De el se sprijinea și plita oarbă, zidită din spărturi de olană, lipite cu pământ galben amestecat cu balegă de cal. Acolo pregătea bunica Floarea mâncarea, de cum se topea ultima zăpadă la începutul primăverii și până cădea alta la sfârșit de toamnă târzie. Foloseau drept combustibil ogrinji[Tulpini de porumb], ori tizic sau crengile uscate de viță de vie. Bunicul era nelipsit în fiecare duminică de la liturghia ținută de
LITURGHIA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1736 din 02 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1443772108.html [Corola-blog/BlogPost/368134_a_369463]
-
Acasa > Poeme > Emotie > SCÂNTEI Autor: Lia Zidaru Publicat în: Ediția nr. 2202 din 10 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Se răscolește timpul în zăpezi și ne topim, de drag de viață. Sloiul nostru, inima din piept, învață dezghețarea spre amiază! Atunci, când soarele se arată, răsărit din gândul tău departe, mă amețește... aroma de afinată, pusă din vară, în cămara visului, deoparte! Și ne ating fulgi albi
SCÂNTEI de LIA ZIDARU în ediţia nr. 2202 din 10 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/lia_zidaru_1484072006.html [Corola-blog/BlogPost/362887_a_364216]