2,403 matches
-
Dacă zici nuuu?!? prelungi el, prefăcându-se indignat; își plesni tare coapsa cu palma și îi aruncă lui Khaba o privire în care sclipea un râs abia reținut. Dacă zici nu, poți să fii sigur că Utrigúr îți va tripla tributul și nu e sigur că o să se mulțumească doar cu atât: ți-ar putea trimite aici pe vreunul din oamenii lui să te lege cu frânghia de gât și să te tragă câteva mile legat de cal în galop. Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
cămile și, de ce nu, sclavi musculoși, cu piele de abanos și cu pubisul foarte sumar învelit. îi datora o vizită - fusese invitată de el la o verișoară și prietenă din copilărie a stăpânei casei - frumoasa Placidia Maximina, care acum, plătind tributul unor prea abundente libații cu vin, stătea întinsă cu fața în jos pe canapea și se ținea de gura vasului cu ambele mâini, de parcă s-ar fi agățat de parapetul unei corăbii în furtună. Râzând prostește, închidea ochii pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de mesagerii prin care se expediază monedă metalică, bancnote etc. ștampilă cu care se anulau mărcile aplicate pe scrisori pentru a se evita reutilizarea. titlu purtat, în evul mediu, de conducătorii mongoli și preluat de suveranii multor țări din orient. tribut, dare în bani, dat de popoarele supuse hrisov îmblător lampaș lăncer leghe logofăt lude mahalagiu menzil menzilgiu mintean obliterare olac olăcar pan panaș para pașă pârgar pecete polc sultanului. act emis de cancelaria domnească. umblător, curier. fâșie lată de postav
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
o fată frumoasă, cu un contur al ochilor ușor migdalat, asemenea cadânelor din raiaua<footnote 1. Teritoriu ocupat și administrat direct de autoritățile militare turcești. 2. Nume dat de către turci locuitorilor din Moldova și Țara Românească, datori să le plătească tribut. footnote> Brăilei, mai mare cu 3 ani decât mine dar cu ceva probleme de relaționare și-o ușoară întârziere în plan cognitiv. Mi-era tare dragă și voiam atât de mult s-o ajut, mai ales că, paradoxal, eu reușisem
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
vom dărui Când ceasul va sosi Noi să plătim vom ști Căci tot ce e românesc nu piere Și nici nu va pieri II. Reînvie-n mine tot trecutul Plin de tinerețe și avânt Glasul celor ce și-au dat tributul Iarăși ne trimite-al lor cuvânt Peste soarta noastră neclintită Orișice furtuni se vor zdrobii Luminând a neamului ursită Soarele din nou va răsării Români fiți gata când veți auzii Semnalul care vă va dezrobii Refren: Tot ce e românesc
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
vom dărui Când ceasul va sosi Noi să plătim vom ști Căci tot ce e românesc nu piere Și nici nu va pieri II. Reînvie-n mine tot trecutul Plin de tinerețe și avânt Glasul celor ce și-au dat tributul Iarăși ne trimite-al lor cuvânt Peste soarta noastră neclintită Orișice furtuni se vor zdrobii Luminând a neamului ursită Soarele din nou va răsării Români fiți gata când veți auzii Semnalul care vă va dezrobii Refren: Tot ce e românesc
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
dar o făcea și mai evidentă pe aceea care ni se impune tuturor de la sine. S-a dovedit astfel încă o dată - dacă mai era nevoie -, nu numai ce rol ingrat joacă televiziunea în toate momentele importante, ci și faptul că tributul pe care i-l plătește Bisericii noua putere comunistă de la București nu este mai mare decât cel plătit în continuare acesteia din urmă de înaltele fețe bisericești. Un sfetnic bun ar fi trebuit să-l facă pe tovarășul Iliescu să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
ea se putea spune orice despre Noica, despre Marin Preda sau despre Nichita Stănescu, dar nu aveai voie să o atingi nici măcar cu o floare pe doamna Muscă, pentru că dumneaei ar fi făcut niște lucruri extraordinare pentru cultură. Din păcate, tributul plătit puterii în libertate e mai mare decât înainte de evenimentele din decembrie, când nici un intelectual care se respecta nu mai făcea sluj în fața unui politruc oarecare. Veți zice că exagerez, dar eu nu am uitat câtă lume bună a ținut
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
avut în mână. Ah! cum credeam la prima mea sculare Că-n soarta lumei am s-aduc schimbare. Așa sânt toți... uitiți... Uit' că Domitian S-a speriat de zmeii Daciei, Că-nvins * serbând batjocuri de triumf Mie-mi plătea tribut... Că chiar acela Cărui azi templu-i ridicară - un zeu... Că Nerva chiar mie-mi plătea tribut. Îmi trebui să-i [î]nving din nou... o dată, O dată numai... și s-o stinge basmul Despre menirea lor în astă lume. O
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
schimbare. Așa sânt toți... uitiți... Uit' că Domitian S-a speriat de zmeii Daciei, Că-nvins * serbând batjocuri de triumf Mie-mi plătea tribut... Că chiar acela Cărui azi templu-i ridicară - un zeu... Că Nerva chiar mie-mi plătea tribut. Îmi trebui să-i [î]nving din nou... o dată, O dată numai... și s-o stinge basmul Despre menirea lor în astă lume. O! nu știți voi ce însemnează asta Când leul și-a-nfipt gheara în titani! Ah! leul codrilor fără de fine
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
î]l pune-atît de sus? Atunci văd că pot propune prețul care i l-am pus. LAIS Spune. {EminescuOpVIII 468} BOMILKAR Las-întîi ca soarta mea cea aspră s-o deplor Și să cer a ta iertare, umilit și rugător Pentru-acel tribut pe care sunt silit să ți-l impun, Căci zgârcit nu sunt, aceasta creditorii mei o spun, Ca dovadă strigătoare. Deci mă iartă, sunt silit Ca să cer, din a lor cauză, chiar un preț neauzit, Monstruos, pot zice. CHALKIDIAS (aparte
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ghinion în același timp, echilibrează Monte Cristo balanța, dacă totul ar fi fost roz, n-ar mai fi fost nici un motiv să te afli acum pe picior de luptă împotriva sistemului. — Fiecare are ambiții personale, se destăinuie domnul Președinte plătind tribut unei clipe de slăbiciune, știm că există o țintă comună asupra căreia am căzut de acord să ne concentrăm împreună și să ne canalizăm toate forțele, însă adevărata motivație a fiecăruia n-o va afla nimeni niciodată, e o chestie
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Înstrăinării și a exilului refuză clișeele: soția germană a intelectualului român refugiat În străinătăți nu pare posesoarea unei existențe mai fericite decât cea a exilatului, chiar dacă otrava nostalgiei des-țăratului, a dorului după ceea ce nu mai poate fi recuperat se adaugă tributului de cruzime cerut de imposibila renaștere În alt loc. Cocleala și fermentele celor care așteaptă, „acasă”, reîntâlnirea (bârfele, umilințele, exagerările, lingușeala, ipocrizia Îmbătrâniților și limbajul acidulat al noilor juni) fac contrapunctul și contraponderea grotescă a cadrului. O carte a surdinelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Îndrăzneață Într-o perioadă În care legile antisemite se bazau pe prezumția inferiorității „rasei evreiești”, fără a fi neapărat o afirmare a simpatiei și solidarității față de „inamicii” țării. În mod similar, scria, tot atunci, că antisemitismul era „cel mai mare tribut plătit evreilor”. În timpul războiului și după, Cioran a fost șocat, se pare, de tragedia evreilor, de ceea ce li s-a Întâmplat prietenilor săi evrei (romancierul Mihail Sebastian, rămas la București; poetul Benjamin Fundoianu, ucis la Auschwitz; poetul Paul Celan, sinucis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
pare, mojicia din acea seară. Mi-a dat a Înțelege, apoi, În mai multe rânduri, că jignirea cu care mă Întâmpinase era una dintre stupidele trucuri ale mondenității pe care, de fapt, o disprețuia, deși continua să-i plătească, uneori, tributul, În virtutea ticurilor tinereții, când aceste party-uri asigurau plăcute, chiar dacă efemere, partenere feminine, cum mai asigurau, de altfel, câteodată, și acum. N-a trecut multă vreme până când nu doar eu am renunțat la aceste serate de „public relation”, ci și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
-și mărturisească îndoielile până la capăt. Avea însă senzația că, odată cu boala, plecase și ceasul acela în care sinceritatea statornicită între ei îi întorsese la vremea idealurilor. Într-adevăr, acum erau amândoi oameni importanți, zi de zi trebuind să-și plătească tributul de timp în obligații de etichetă, de diplomație, poate chiar tributul de ipocrizie. Gustând încet vinul din cupă ca un cunoscător, vodă cu un glas scăzut începu să-și exprime gândurile. Mitropolitul ridică spre el privirea mirată; i se părea
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
plecase și ceasul acela în care sinceritatea statornicită între ei îi întorsese la vremea idealurilor. Într-adevăr, acum erau amândoi oameni importanți, zi de zi trebuind să-și plătească tributul de timp în obligații de etichetă, de diplomație, poate chiar tributul de ipocrizie. Gustând încet vinul din cupă ca un cunoscător, vodă cu un glas scăzut începu să-și exprime gândurile. Mitropolitul ridică spre el privirea mirată; i se părea că sunt ale lui. — La Mitropolie or fi ajuns cu vecernia
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
focului de la plita din bucătărie încălzea ascunzătoarea. Abia acum își dădu seama logofătul cât era de înghețat. — De unde știuseși, Hamie, că o să se întâmple asta? — Măria ta, n-am știut nimic. Atunci, ce știuseși? — Că Istanbulul n-are bani, că tributul de aci n-a plecat de doi ani, că marele sultan a vândut francezilor tot grâul venit pe mare de la Alexandria, că Moldova este pustiită de Sobieski și capugiul a venit să cerceteze cum să facă marele vizir să fie
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
acestei lumi este a dreptcredincioșilor. Dar tot în Coran se spune că necredincioșii își pot cumpăra iertarea - amanul, și intră în acest fel în casa păcii noastre, ieșind din casa jihadului - a războiului sfânt. După cum știu, beiul valah a plătit tributul cuvenit și țara sa se află în casa păcii noastre, deci nu poate fi judecat după jihad decât dacă se aduc dovezi că s-a răsculat împotriva păcii. — Avem astfel de dovezi, și Damad Ali Pașa făcu un semn spre
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
oară la funcția de congresman În Virginia; Kitty ieșise cu cel puțin vreo zece dintre ei o singură dată și de mai multe ori, timp de câteva luni, cu al unsprezecelea: gazda. Numai Dumnezeu știa dacă acest lucru fusese un tribut adus incapacității bărbaților de-a o interesa mai mult de o Întâlnire sau incapacității ei remarcabile de-a se Îndrăgosti de - sau, măcar, de-a Îndrăgi foarte mult - un bărbat, oricare, de când Începuse să sucească mințile băieților, la paisprezece ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
se află În pragul unui economic dezastru...! Pentru a salva totuși aparența, Dictatorul Încearcă să redreseze situația jefuind fără milă populația!! Sărmana noastră patrie, În decursul zbuciumatei sale istorii a suportat multe năvăliri barbare, domnii turce și fanariote ce puneau tribut greu de suportat pe spinarea bieților băștinași Însă, mai rămânea destul pentru a duce o viață decentă. Pe cîtă vreme În prezent...!” Comentariile fură Întrerupte de o laterală ușă ce se deschise făcând ușor zgomot iar un individ cu voce
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de a ancora navele în port, fără a stoca mărfurile pe uscat. Dreptul de a stoca mărfurile la țărm a fost obținut abia în 1552. Prin 1557 portughezii au format o așezare permanentă în Macau, plătind în schimb, anual, un tribut de 500 de taleri (sumă egală cu 20 kg de argint). Acest tribut a fost plătit până în anul 1863. O ciudată evoluție istorică a acestei așezări a avut loc în secolul al XVII-lea, când populația majoritară era formată din
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
de a stoca mărfurile la țărm a fost obținut abia în 1552. Prin 1557 portughezii au format o așezare permanentă în Macau, plătind în schimb, anual, un tribut de 500 de taleri (sumă egală cu 20 kg de argint). Acest tribut a fost plătit până în anul 1863. O ciudată evoluție istorică a acestei așezări a avut loc în secolul al XVII-lea, când populația majoritară era formată din 5000 de sclavi negri, față de doar 2000 de portughezi și 20000 de chinezi
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
își asumă superficialitatea, noi, românii, nu suntem în stare s-o facem. Despre asta va fi vorba în predica de față. De superficialitate nu scapă nimeni, nici măcar naturile profund serioase care, oricât ar fi de serioase, plătesc când și când tribut obiceiurilor cotidiene, mereu silite să se desfășoare în suprafața lucrurilor. Însă, cum există și naturi mai puțin serioase, superficialitatea își poartă steagul victorios și deasupra faptelor mai grave ale vieții, trecând cu ușurință peste ele și micșorându-le importanța. Există
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
că toți oamenii de excepție, oricâtă energie ar depune ei pentru a se păstra în propria lor excepție, sfârșesc prin a avea nevoie de odihnă și liniște - și ele, oricum le-am îmbogăți sensul, nu pot să nu plătească un tribut sensului banal al existenței. Heidegger a încercat să dea un statut banalității cotidiene, numai că acest statut nu e destul de amplu; el ia banalitatea ca atare și nu gândește decât suprafața acesteia, primul ei plan. Dar, aici, noi nu ne
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]