20,821 matches
-
principii. Din acest motiv, visele de adulter comportă ideea trădării, a minciunii, a încălcării jurămintelor și a obligațiilor contractuale. Ele pun problema, în funcție de scenariu, a fiabilității subiectului sau a anturajului său. Această afirmație este valabilă dacă subiectul este cel ce comite adulterul. Când el este victima (își visează partenerul în brațele altei persoane, de exemplu), visul îi manifestă îndoielile, temerile, sentimentul că va fi trădat sau abandonat de o ființă iubită (care nu este neapărat partenerul de viață, ce poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
însă distrus definitiv în anul 70 d.C. de soldații viitorului împărat roman Titus, pe atunci general. f) În epoca postexilică accentul predicării profetice s-a schimbat: lipsește critica la autoritatea politică (de altfel imposibilă sub dominația străină) și la abuzurile comise pe plan social. Profeții se preocupă de reconstruirea Ierusalimului, în special a templului (Ageu și Zaharia), dar și de puritatea doctrinei și a moravurilor (Malahia); profetul Iona proclamă universalitatea lui Dumnezeu indiferent de limitele etnice și religioase. De asemenea, începe
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
o doctrină a remunerării, a contrapunctului, atunci ar da naștere unui criteriu de tipul do ut des: „cel bun” merită premiul, „cel rău”, pedeapsa. De felul acesta este raționamentul prietenilor lui Iob: dacă Dumnezeu îl pedepsește astfel, trebuie să fi comis ceva, altfel Dumnezeu ar fi nedrept. Cu alte cuvinte, dacă acest criteriu ar fi aplicat sistematic în istorie, s-ar ajunge fatalmente la consecințe aberante, indiferent de modul mai mult sau mai puțin fidel al redării mesajului profetic. De aceea
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
după cum subliniază pe bună dreptate de Vaux, doar un act plăcut lui Dum-nezeu. Tematica aceasta este dezvoltată diferit în Num 15,22-29 unde este vorba de păcatul comunității sau al individului, dar posibilitățile de ispășire sacrificială sunt limitate la greșelile comise din neatenție, ebraicul péša’; pentru cele intenționale ispășirea sacrificială nu este admisă (Num 15,30-31). II. Un alt „sacrificiu de reparare” este indicat cu termenul ebraic ’ăšăm, care indică, în mod generic, atât „ofensa”, cât și sacrificiul care o îndreaptă
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
sau, ceea ce este și mai grav, să-i fi uitat sensul. Așa se face că este înlocuită cu o propoziție puțin diferită sau că, păstrând același enunț, i se atribuie un sens puțin diferit, și iată cum ești gata să comiți eroarea. Adeseori, matematicianul are nevoie de o regulă: în mod firesc, a început prin a demonstra această regulă; cât timp această demonstrație îi era încă proaspătă în minte, îi înțelegea perfect sensul și domeniul de aplicare și nu risca s-
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
asupra jafurilor și distrugerilor înfăptuite de români și asupra ravagiilor făcute de germani, înaintea părăsirii Transnistriei și Odessei, în aprilie 1944. Doar, în final, există o referință la “atrocități”. Comisia de cercetare nu a menționat nicăieri că majoritatea victimelor atrocităților comise de români era de origine evreiască. Raportul nota faptul că 200.000 de cetățeni au fost uciși în Transnistria, însă nu era clar dacă acest număr includea prizonierii de război, evreii deportați și victimele de alt tip. Totuși, documentul a
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
contribuție” la exterminarea poporului evreu. Deși a dat mai puțini evrei pe mâna criminalilor naziști decât a făcut-o vecina sa, Ungaria, România și-a folosit de bună voie armata, jandarmeria și celelalte forțe aflate sub controlul său, pentru a comite genocidul - nu pentru a flata Germania nazistă, nu din calcule legate de - 55 intresul național și, înainte de toate, nu din vreo ură profundă față de poporul evreu“1. Interesantă este și remarca lui Alex Mihai Stoenescu, din “Armata, mareșalul și evreii
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
Antonescu aborda tema mahalalelor, “aspect foarte dureros al vieților noastre”, susținând că “în împrejurimile Bucureștiului, s-au creat mahalale infectate de oameni fără căpătâi, care ați vazut cum au inundat în stradă în zilele trecute când a fost rebeliunea. Au comis jafuri ...Toți țiganii din București trebuie scoși, dar înainte de a-i scoate, trebuie să ne gândim unde îi ducem și ce facem cu ei.” 1 Viorel Achim, Țiganii în istoria României, București, Ed.Enciclopedică, 1998, p. 136; - 58 La 17
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
țigănească săracă, fără ocupație sau meserie, fără avere și fără posibilitatea de a-și câștiga existența, de țiganii care trăiau din furt și cerșit 2. La procesul principalilor criminali de război, în 1946, Ion Antonescu a invocat furturile și crimele comise de țigani în orașe, în timpul exercițiilor de alarmă anti-aeriană3. 1 Viorel Achim, Constantin Iordachi, Op. cit., p. 204; 2 Marcel-Dumitru Ciuca, Op. cit., vol. II, p. 176; 3 Viorel Achim, Constantin Iordachi, Op. cit., p. 206; - 59 Astfel, criteriile urmărite de autorități păreau
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
p. 176; 3 Viorel Achim, Constantin Iordachi, Op. cit., p. 206; - 59 Astfel, criteriile urmărite de autorități păreau că erau cele de ordine publică și cele sociale. Nu putem ști în ce măsură acuzele la adresa rromilor din orașe erau reale. Nu crimele comise de țiganii în orașe puteau fi motivul principal, odată ce imensa majoritate a celor deportați proveneau din sate. În același timp, deportarea țiganilor nu a fost o măsură de natură socială. Dacă ar fi fost așa, ar fi trebuit ca la
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
asupra jafurilor și distrugerilor înfăptuite de români și asupra ravagiilor făcute de germani, înaintea părăsirii Transnistriei și Odessei, în aprilie 1944. Doar, în final, există o referință la “atrocități”. Comisia de cercetare nu a menționat nicăieri că majoritatea victimelor atrocităților comise de români era de origine evreiască. Raportul nota faptul că 200.000 de cetățeni au fost uciși în Transnistria, însă nu era clar dacă acest număr includea prizonierii de război, evreii deportați și victimele de alt tip. Totuși, documentul a
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
contribuție” la exterminarea poporului evreu. Deși a dat mai puțini evrei pe mâna criminalilor naziști decât a făcut-o vecina sa, Ungaria, România și-a folosit de bună voie armata, jandarmeria și celelalte forțe aflate sub controlul său, pentru a comite genocidul - nu pentru a flata Germania nazistă, nu din calcule legate de intresul național și, înainte de toate, nu din vreo ură profundă față de poporul evreu“. Interesantă este și remarca lui Alex Mihai Stoenescu, din “Armata, mareșalul și evreii”, ce făcea
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
Antonescu aborda tema mahalalelor, “aspect foarte dureros al vieților noastre”, susținând că “în împrejurimile Bucureștiului, s-au creat mahalale infectate de oameni fără căpătâi, care ați vazut cum au inundat în stradă în zilele trecute când a fost rebeliunea. Au comis jafuri ...Toți țiganii din București trebuie scoși, dar înainte de a-i scoate, trebuie să ne gândim unde îi ducem și ce facem cu ei.” La 17 mai 1942, Ministerul Afacerilor Interne a dat dispoziții pentru efectuarea unui recensământ, până la 25
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
populația țigănească săracă, fără ocupație sau meserie, fără avere și fără posibilitatea de a-și câștiga existența, de țiganii care trăiau din furt și cerșit. La procesul principalilor criminali de război, în 1946, Ion Antonescu a invocat furturile și crimele comise de țigani în orașe, în timpul exercițiilor de alarmă antiaeriană. Astfel, criteriile urmărite de autorități păreau că erau cele de ordine publică și cele sociale. Nu putem ști în ce măsură acuzele la adresa rromilor din orașe erau reale. Nu crimele comise de
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
crimele comise de țigani în orașe, în timpul exercițiilor de alarmă antiaeriană. Astfel, criteriile urmărite de autorități păreau că erau cele de ordine publică și cele sociale. Nu putem ști în ce măsură acuzele la adresa rromilor din orașe erau reale. Nu crimele comise de țiganii în orașe puteau fi motivul principal, odată ce imensa majoritate a celor deportați proveneau din sate. În același timp, deportarea țiganilor nu a fost o măsură de natură socială. Dacă ar fi fost așa, ar fi trebuit ca la
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
sine e, totuși, destul de banală. Autorul a fixat locul acțiunii într-un orășel industrial de munte (deci, mai mult sau mai puțin, un „univers închis”, adică un topos al „romanelor cu enigmă” de genul celor ale Agathei Christie etc.). Sunt comise mai multe omoruri, misterioase bineînțeles, al căror autor e, în cele din urmă, după un suspans excelent construit, descoperit. Aspectul de „roman de acțiune” a fost relevat sugestiv de Ion Negoițescu: „Odată cu Animale bolnave, N. Breban revine [...] la realism, într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
a fost atât de gravă. Când se alege primul an dintr-un calendar, nu are prea mare importanță care an este ales, atâta vreme cât după aceea totul este logic și se potrivește. O greșeală de patru ani este nesemnificativă dacă este comisă de toată lumea, în deplin acord, după cum s-a și întâmplat, de altfel. Dar calendarul lui Dionysius ridica o problemă mult mai gravă: zero. Nu exista anul zero. În mod normal, n-ar fi trebuit să conteze; majoritatea calendarelor din acele
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
la dreapta și mai sus față de ce? Față de origine. Față de zero (Figura 20). Descartes a înțeles că nu putea începe cele două linii de referință, sau axe, cu numărul 1. Aceasta ar fi dus la o eroare asemănătoare cu cea comisă de Beda atunci când a restructurat calendarul. Însă, spre deosebire de Beda, el trăia într-o Europă în care cifrele arabe erau deja la ordinea zilei, astfel încât a început să numere pornind de la zero. În mijlocul sistemului de coordonate - unde se încrucișează cele două
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
au obținut rezultate ilogice. Pentru a calcula volumul unui butoi sau suprafața de sub o parabolă, ei au adunat șiruri infinite de zerouri; pentru a descoperi tangenta unei curbe, l-au împărțit pe zero la el însuși. Zero și infinitatea au comis efectiv gestul de a ne fura tangentele și de a ne determina să credem că ariile au calitatea de a se contrazice pe ele însele. Aceste probleme ar fi devenit niște simple note de subsol interesante, dacă infinitățile și zerourile
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
născut din neant și va avea un sfârșit. Deși cosmosul biblic semitic l-a detronat pe cel aristotelic, ideea de univers etern, neschimbabil, nu a fost eliminată în totalitate, supraviețuind până în secolul XX. Ea l-a determinat pe Einstein să comită cea mai mare greșeală din cariera sa, după cum el însuși a numit-o. Einstein considera că teoria relativității generalizate conținea o greșeală capitală. Prezicea sfârșitul universului. Conform ecuațiilor sale, universul era instabil. Nu existau decât două posibilități, și ambele erau
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
tracțiune al forței gravitaționale; în loc să se prăbușească, universul putea rămâne într-un echilibru constant și, astfel, nici nu se va comprima, nici nu se va extinde. Dar postularea existenței unei forțe așa de misterioase reprezenta un act de disperare. „Am... comis iar o gafă cu teoria gravitației, care mă expune oarecum pericolului de a fi închis într-o casă de nebuni“, scria Einstein. Însă era atât de îngrijorat de distrugerea inevitabilă a universului, încât fusese forțat să facă acest pas hotărâtor
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
iar Haendel rămîne puișorul săsesc; nu scapă nici compozitorul Caudella numit cu intuiție etimologică maestrul Codiță, în perioada cînd îi era colaborator la Hatmanul Baltag, Iacob Negruzzi e înaintat la rangul de Ilustre și iubite Hatmane, chiar autorul semnînd Stacan Comis o scrisoare în care transmitea "Salutările mele lui Pleașcă zis Missir." Nu scapă epidemiei de renominalizare nici anonimi precum N. D. Popescu devenit Popnedea, proaspăt decedați pentru care se păstrează un respect detașat (Răposatul conul Alecu Odobescu), scriitori din opera
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
alege un răspuns și i-a atras atenția lui Trent că i se dăduseră numeroase șanse. De aceea, urma să părăsească firma, dar trebuia să știe că își ratase singur șansa. Cu alte cuvinte, își provocase singur plecarea din companie. Comisese suicid, nu fusese omorât. +++ Epilog Nu puteți obliga oamenii să aibă succes! Tot ceea ce puteți face este să creați atmosfera, să le oferiți resursele, să îi conduceți și să vă dați la o parte din calea lor, oferindu-le șansa
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]
-
toate valorile nobililor 349. Ea distruge întreaga familie a aristocraților Hugon, îl seduce pe adolescentul Georges și pe fratele lui mai mare care vine să-i ceară socoteală, dar îi cade și el pradă. Rivalitatea fraților, întemnițarea lui Philippe,care comite o fraudă golind caznaua militară pentru a o cuceri pe Nana, lipsește familia de noțiunea valorilor clasei lor350. Similitudinea s i ț u a ț i i l o r m a ț e r i a l e atinge
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
teamă de copilul ilegitim, acest intrus care pune temelia descendentei Macquart în celebra familie descrisă de Zola, teama de bolile sexuale, teama de consecințele asemănării și ruinarea familiei. Conform Codului civil al lui Napoleon și ulterior Codului penal (1810), adulterul comis de soție este aspru pedepsit (de la trei luni la doi ani de închisoare) și poate fi constatat în orice loc. Cât privește adulterul masculin, el este judecat cu mult mai puțină strictețe, achitându-se o amendă și recunoscându-se doar
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]