21,072 matches
-
a fi al actorului, pictorului, scriitorului, succesele, cu efectul lor asupra vieții și psihologiei individului, constituie substanța epică descriptivă a acestor romane, revenind ca teme secundare și în alte proze. Un „caz” deosebit e adus de romanul De la leagăn până la mormânt (1925), unde personajul principal, care identifică omenescul cu răul și se dedică cercetării naturii și horticulturii, pare să întruchipeze mizantropia (teoretică) a lui R.-N. Extinzându-și interesul și spre „inimi de femei”, el alcătuiește o adevărată galerie de eroine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
Tănase în Delea-Nouă, București, 1920; Bietul Tudorel!, București, 1921; Două dureri, București, 1921; ed. București, 1991; Bucuria cea din urmă, București, 1921; Deziluzii, București, 1921; Părintele Veniamin, București, 1921; Cartea școlarilor, București, 1923; Dor ascuns, București, 1924; De la leagăn până la mormânt, București, 1925; Teatru școlar și sătesc, București, 1926; Fire de artist, București, 1928; Inimi de femei, București, [1928]; Omul de cristal, București, 1930. Traduceri: Edmond Rostand, Wilhelm al Doilea Otrăvitorul, București, 1915; Henryk Sienkiewicz, Amantă, București, [1920], Micul lăutar, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
închis, antologiile de teatru ale lui P. conțin și piese cu subiecte desprinse din actualitatea social-politică, precum Balconul sau Clătite cu urdă și mărar, Hoțul de vulturi și, mai cu seamă, Studiu osteologic asupra unui schelet de cal dintr-un mormânt avar din Transilvania. Prima „expune” o aniversare în timpul căreia se mănâncă niște „clătite cu urdă și mărar” și denunță, prin tânărul Adrian Ionescu (în final și prin rememorări ale tatălui său), degenerarea politico-morală a unui șef de șantier și a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
întâmplă de la un timp, ca națiune, mai ales din momentul când tinerimea ieșită în stradă și-a rostit ferm voința de libertate, mi-am adus aminte de un text xenopolitan de mare interes. Este vorba de acel discurs festiv la mormântul lui Ștefan cel Mare (1871), discurs rostit, se poate spune, în fața unei Românii pe care spiritele fierbinți o visau deja în forma ei ideală. Ideală nu doar ca fruntarii, încă imposibile, ci deopotrivă ca forță creatoare, ca sursă de cultură
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
sistematic personalitatea eroului, ci numai să dezvăluie pe cât posibil valoarea morală a acțiunii sale, exemplaritatea ei pentru noile generații. Venim aici, declara tânărul istoric, pentru a suge puterea ce susține în lupta pentru bine și adevăr, putere ce izvorăște pe la mormântul oamenilor mari." Desigur, figura lui Ștefan se putea regăsi în sufletul colectiv, "cel mai mândru dintre izvoarele amintirii", dar ea trebuia să lucreze acum programatic, îndeosebi asupra celor chemați să îndrume poporul, să-i călăuzească pașii spre triada inextricabilă a
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Sub acest unghi, cei doi fruntași ai generației gândeau oarecum identic. Iată un pasaj rezumativ pentru strategia propusă, în acea clipă solemnă, de Xenopol: "Dacă elementul bun se unește în jurul unei idei, dacă puterile de viață aleargă la întrunire pe mormântul eroilor națiunei spre a lucra cu un gând, cu o inimă, spre binele obștesc, atunci să nu ne temem! Predominarea binelui și a adevărului va urma în curând lucrărei întrunite a elementului bun și o stare mai liniștită, mai regulată
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
moartea decât să mai trăiască în rușine și deznădejde. Ei reprezintă cu adevărat spiritul acelei revoluții pe care doritorii de putere, veleitarii lumii noastre tind să și-o adjudece azi ca un bun personal. Surzi la reproșul ce vine dinspre mormintele încă atât de proaspete, cu țărâna încă neașezată, ei uită mesajul înalt, de revendicare nonviolentă, propus din capul locului de tineri și admis de toți oamenii de bine. În adevăr, cum să distrugi, altfel decât prin atitudine decisă, dar pașnică
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
conține totuși destule pagini reconfortante, subscrise mai întâi de vechile partide politice, apoi de acei membri ai societății care n-au voit să mai îndure tirania comunistă. Mulți dintre ei și-au pierdut viața în închisori și lagăre de muncă. Morminte fără cruci (pentru a relua titlul cărții lui Cicerone Ionițoiu) au fost diseminate în tot spațiul românesc și ele sunt destul de numeroase pentru a indica amploarea și continuitatea luptei anticomuniste. Sistemul concentraționar din România, unul dintre cele mai dure, își
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
în luptă (rezistența din munți), prin închisori și lagăre de muncă, prin marginalizare bruscă, ireductibilă. Ana Pauker, una dintre figurile de tristă amintire ale noului regim, a și declarat deschis că, în fond, canalul Dunăre-Marea Neagră a fost conceput ca mormânt al burgheziei românești. Forța brută, pusă la lucru pe seama unei ideologii primitive, reducționiste și intolerante, ținea loc de orice legitimitate. Exploziile sociale din R.D.G. (1953), Polonia (1955) și Ungaria (1956) au pus totuși regimurile din zona dominată de sovietici în
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
a durat domnia alesului de la 24 Ianuarie au însemnat punerea pietrelor de temelie pentru noul edificiu statal, care trebuia să devină un instrument eficace al democrației și liberalismului. De aceea, când a fost chemat a rosti cuvântul din urmă în fața mormântului abia deschis la Ruginoasa, Kogălniceanu a ținut să spună: "Și cât va avea țara asta o istorie, cea mai frumoasă pagină (...) va fi cea a lui Alexandru Ioan I". Desigur, istoria noastră se afla atunci în plină uvertură și alte
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
comunicate de lingviștii interesați în istoria limbii. "Parlan le tombe ove la storia e muta", s-a spus cândva și această reflecție, atât de plastică în adevărul ei incontestabil, ne-o evocă pe aceea, consonantă, a lui V. Alecsandri: "Tăcerea mormintelor e mai pătrunzătoare decât zgomotul lumii" (Opere IV, 144) Dar aceasta înseamnă că cineva trebuie să le cunoască limba, să știe a le chestiona metodic, pentru a le smulge tainele conținute. "Pământul nostru va fi întrebat în toate părțile și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
al căror spirit de pietate se cunoaște, dar și români de oriunde, unii ca slujitori ai sfântului locaș, alții ca închinători de ocazie, atrași de frumusețea locurilor și mai cu seamă de vestigiile cuprinse în venerabila necropolă domnească. De la marile morminte ne vin îndemnuri de tărie morală și de credință. Putna a fost, de la început, un asemenea izvor de învigorare, istoria ei confundându-se în bună măsură cu stăruințele depuse de acest neam pentru a-și păstra ființa în luptă cu
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
sunetul clopotului creștea treptat, biserica se lumina de sine înăuntru de o lumină stranie și nemaivăzută. Călugării coborâră într-un șir treptele chiliilor, unul deschise ușa bisericii... În aceeași clipă clopotul tăcu și în biserică era întuneric des. Candelele de pe mormântul lui Vodă se stinseră de sine, deși avuse untdelemn destul. A doua zi, portretul voievodului Moldovei era atât de mohorât și de stins, încât, pentru păstrarea memoriei lui, un călugăr ce nu știa zugrăvia au făcut copia ce există și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
deși avuse untdelemn destul. A doua zi, portretul voievodului Moldovei era atât de mohorât și de stins, încât, pentru păstrarea memoriei lui, un călugăr ce nu știa zugrăvia au făcut copia ce există și astăzi. Aprinde-se-vor candelele pe mormânt? Lumina-se-va vechiul portret?" Interogația poetului exprimă o neliniște pe care o aflăm și la alte generații obsedate de ideea recuperării. La un secol de la cealaltă amputare teritorială a Moldovei, a fost rândul noilor generații să se rostească ferm
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
de retorica justificativă. Herodot voia, prin Istorii, ca faptele oamenilor să nu cadă în uitare. La noi, primii analiști n-au făcut decât să însemne "cursul anilor", preocupați de genealogie și evenimente dinastice, prelungind oarecum gestul comemorativ al epigrafelor de pe morminte și al pomelnicelor. Analele de la Putna nu se ridicau mult peste această condiție. Scriindu-și cronica pe timpul lui Petru Rareș, Macarie voia să nu lase faptele în "mormântul uitării", iar ceva mai târziu, sub Lăpușneanu, Azarie continua să însemne și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
de genealogie și evenimente dinastice, prelungind oarecum gestul comemorativ al epigrafelor de pe morminte și al pomelnicelor. Analele de la Putna nu se ridicau mult peste această condiție. Scriindu-și cronica pe timpul lui Petru Rareș, Macarie voia să nu lase faptele în "mormântul uitării", iar ceva mai târziu, sub Lăpușneanu, Azarie continua să însemne și el fapte, ca "nu cumva cu trecerea vremilor să se scufunde și acestea în adâncul uitării". Contemporanul său, Montaigne gândea la fel atunci când reclama de la istorici "să ne
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
în versuri „Daniel Sihastru” și „Mama lui Ștefan cel Mare” de D.Bolintineanu; 3. legenda în proză „Stejarul din Borzești” de E.Camilar; 4. poezia - cântec „Ștefan, Domn!”; 5. documentare prin internet: Suceava (Cetatea de Scaun , Sala tronului) - Putna (Mănăstirea, mormântul lui Ștefan), Muzeul de Istorie Botoșani (sala „Ștefan cel Mare și Sfânt” ); 6. vizită la biblioteca școlii, biblioteca municipală (consultarea volumelor ce vizează tema dată); 7. desene colective(ilustrarea unor lecturi din cele date suport, benzi desenate); 8. compuneri ale
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
canonizare; proză - portret fizic și moral al domnitorului făcut de cronicarii vremii; schemă - trăsături fizice și morale reieșite din lecturile studiate; fragmente din lecturi istorice scoase de pe Internet; imagini preluate de pe Internet privind tema dată; cântece: „Ștefan, Ștefan Domn!”; „La mormântul lui Ștefan” - versuri de Șt. O. Iosif; desene realizate de elevi, individual și colectiv, reprezentând portretul lui Ștefan (copil și domnitor); compuneri - crealii ale elevilor pe tema dată: „Soarele Moldovei”, „ Ștefan Domn”; dramatizare „Daniel Sihastru”; benzi desenate, fragmente ilustrate, finaluri
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
Este faza epuizării consecințelor paradigmei preglobale, a conduitei în raționalitatea sistemelor ierarhice și mai ales în rezolvarea dilemei 20 vs. 80, a tensiunii explozive dintre suficiența celor care pot și abandonul celor fără acces la resurse. Postmodernismul este, până la urmă, mormântul unui experiment al progresului prin adversitate, al încrâncenării ultime dintre binele relativ și răul relativ, interșanjabile prin punctul de vedere ideologizant. Schimbarea radicală Marea Trecere de la prima la a doua modernitate nu este propriu-zis marcată de postmodernism, ci are conținutul
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
morților. Mesajele Cărții Morților sunt adresate mortului strigat pe nume (Ion, Vasile etc.), sau printr-un nume tabu (Dalbul de pribeag), zeițelor destinului (Zorile), soțului sau soției postume (bradul, sulița, steagul de înmormântare), substitutelor mortului (stâlpul funerar), adăposturilor postume (sicriul, mormântul, cimitirul, pământul), zeiței morții în ipostaza de pasăre de pradă (gaia, carboaica) și antropomorfă (Zâna bătrână, Moartea, Maica Precista, Maica Irodia), ghizilor providențiali (lupul, vulpea, vidra), vameșilor binevoitori, personajelor psihopompe și, în final, rudelor mortului din lumea de dincolo. Ca
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
credințe, ursitoarele cântă cuprinsul scrisului care rămâne așa cum a fost cântat." Acțiunea din basmul Aflatul [Pop-Reteganul] se petrece "în vremurile cele bătrâne, când umblau ursitoarele-n lume printre oameni și le ursea soartea pre viața-ntreagă, de la leagăn și până la mormânt". Un boier cere găzduire la o căsuță unde i se spune că muierea se trudește să nască și nu este primit în casă. Boierul se așează pe o laviță, lângă fereastră. Între timp, femeia naște un "fecioraș frumos și sănătos
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
cercetarea măruntaielor animalelor sacrificate. Obiectul principal de studiu era ficatul, considerat depozitarul unor informații prețioase: "păstrează urmele imaginilor contemplate de suflet"74. Pe suprafața sa erau repartizate unele "sectoare" care purtau o serie de nume extrem de sugestive: ușă, vatră, casă, mormânt, cuțit, zeu, fluviu, stavilă, răspântie etc. Astrologia avea să modifice vechea imagine a grecilor privind hieroscopia. Se considera că planetele au diverse influențe și că ele corespund anumitor părți ale corpului. Ideea se regăsește și astăzi în cadrul unor practici medicale
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
scop expresiv. Integrat întro serie categorială, fiecare termen își potențează semni ficația prin raportare la ceilalți termeni: Proști și genii, mic și mare, sunet, sufletul, lumină - / Toates praf... (M. Eminescu); Căci eu iubesc / și flori, și ochi, și buze, și morminte. (L. Blaga) Gradația numește un tip de coordonare sintactică bazată pe succesiunea progresivă a termenilor, fapt ce asigură o trecere treptată de la o idee la alta. Efectul stilistic este generat de ambele forme ale gradației: - gradație ascendentă [climax]: o sete
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
în ipostaza eului cunoscător, fascinat de misterele existenței, deschis comu nicării osmotice cu universul: Eu nu strivesc corola de minuni a lumii / și nu ucid / cu mintea tainele, ce lentâlnesc / în calea mea / în flori, în ochi, pe buze ori morminte. Versul incipit reia enunțul din titlu, reliefând legătura afectivă a eului liric cu universul integrator. Ce le lalte patru versuri dezvoltă motivul călătoriei inițiatice care îi revelează artistului întruchipări concrete ale miracolelor vieții și ale misterului morții. Acestea sunt sugerate
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
concrete ale miracolelor vieții și ale misterului morții. Acestea sunt sugerate prin enu merarea celor patru simboluri poetice, metonimii pentru treptele cunoașterii lu ci ferice (flori - simbol al cunoașterii senzoriale; ochi - cunoaștere contemplativă; buze - cunoaștere prin Logos și prin Eros; morminte - cunoaștere absolută, prin Thanatos) și pentru toate regnurile ce alcătuiesc lumea fizică (regnul vegetal și mineral, regnul viețuitoarelor și specia umană). În următoarele două secvențe, imaginarul poetic este structurat pe opoziția cunoaștere rațională - cunoaștere poetică, evidențiată prin conjuncția adversativă „dar
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]