20,716 matches
-
să credem că Universității îi va putea merge bine dacă se izolează într-un turn de fildeș! / 156 Dacă nu voiai funcții de conducere, dacă nu voiai să pleci în străinătate, dacă nu voiai deci niște drepturi elementare, care în comunism erau recompense și privilegii, era mult mai avantajos să nu fii membru PCR / 164 Nu prea le reușește laicilor tranziția asta nenorocită, dar bag de samă că nici ierarhilor nu prea le iese! Constat că biserica strămoșească face jocuri politice
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
de polonez care nu-și cunoaște "limba paternă"! Că așa e la ei, limba de acasă e paternă, nu maternă! / 175 În Polonia, Universitatea a fost cu Solidaritatea, nu cu Securitatea, ca la noi / 181 Acumularea de aberații punctuale din comunism mă reconforta, simțeam că, de la un punct încolo, nu va mai fi loc și sistemul se va gripa, apoi va exploda, imploda, se va destrăma... . Interesant mi se pare că Occidentul pare să fi fost luat prin surprindere de prăbușirea
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
care a ajuns să distribuie 15.000 25.000 de exemplare cifre considerabile pentru acea vreme. I.3.2.2. Presa din Italia în prima jumătate a secolului al XX-lea La începutul secolului al XX-lea, Vaticanul a considerat comunismul un factor de amenințare a stabilității sistemului politic. S-au întreprins diferite inițiative comune ale catolicilor și liberalilor, pentru a evita revoltele și pentru a crea un regim bazat pe principii acceptate de ambele părți. Colaborarea dintre liberali și catolici
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
culturale și de politică externă, iar la început concorda în multe aspecte cu ideile guvernului francez. Le Monde a adoptat o poziție critică și față de anumite probleme ecleziastice, precum Conciliul Vatican II, dispozițiile din enciclica Humanae vitae sau atitudinea față de comunism 249. În perioada postbelică, tirajele ziarelor erau250: Le Figaro 300.000, Combat 100.000, Libération 150.000, Le Parisien libéré 260.000, Paris-Presse 280.000, Le Populaire 130.000, Le Soir (ziar comunist din sud) 270.000, L'Aube (ziar
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
brutal, însă nu în totalitate 295. Comportamentul mult mai agresiv al comuniștilor față de Biserica Catolică se explică prin structura centralizată a acesteia, puternica ei subordonare față de Vatican și solidaritatea dintre diferitele comunități din întreaga lume296. Papa Pius XII vedea în comunism "răul absolut, astfel că ciocnirile dintre cele două instituții au fost constante și violente"297. Deși au existat numeroase tentative inițiate de comuniști, nu a fost posibilă o înțelegere între PCR și Biserică. Statutul legal al Bisericii Catolice, așa cum reiese
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
a fost unul formal, căci tipografia fusese confiscată în 1948633. După trei decenii de editare a revistei Lumina creștinului și la două decenii de activitate neîntreruptă a tipografiei "Presa Bună", s-a produs "decesul" presei catolice din Moldova, odată cu instalarea comunismului în România. Sentinela catolică Sentinela catolică a apărut ca supliment al revistei Lumina creștinului. Această publicație a fost editată lunar începând cu data de 1 ianuarie 1921, având format de ziar. Ea cuprindea 4 pagini și se afla tot sub
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
adevărurilor și a practicii rugăciunii 761. Dintre lucrările cele mai importante și apreciate, menționăm: Fericirea țării, sănătatea poporului, publicată în 1931 (se adresa în special țăranilor catolici din Moldova 762), Cântărețul catolic 763, Cântăm cu toții. O lucrare aparte a fost Comunismul demascat, publicată în 1937,ce relua articolele apărute în revista populară Viața 764. Această din urmă carte a fost recomandată de arhiepiscopul Alexandru Th. Cisar spre a fi citită de tinerii catolici în cadrul șezătorilor 765. Interzis ca autor de regimul
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
întregii lumi, dorind să se evidențieze performanțele și amploarea presei catolice. Ca urmare a participării la Congres, publicațiile din România au preluat "agenda" discutată la această întâlnire și în perioada următoare. Aceste concepții și teme, dezbătute în cadrul evenimentului (lupta împotriva comunismului, contestarea francmasonilor etc.) s-au regăsit ulterior în publicațiile catolice românești (urmând cu fidelitate directivele stabilite în cadrul congresului). III.1.2. Expoziția mondială a presei catolice Un alt eveniment cu implicații internaționale în domeniul mass-mediei a fost Expoziția mondială a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
În continuarea discursului, Papa a punctat absența Germaniei și Rusiei de la această importantă manifestație, cauzată fiind de regimurile politice existente în aceste state; tot el i-a felicitat pe organizatorii Expoziției, a prezentat problemele importante existente în societate, a criticat comunismul (pe care l-a identificat ca cea mai mare primejdie pentru societate), a analizat succint relația dintre Biserică și statele lumii, a încurajat opera misionară și a vorbit despre prezența lui Dumnezeu în presa bună promovată de Biserică. Datorită succesului
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
opiniile, sugerând că cei ce gândesc diferit nu ar fi catolici autentici" (Leon XIII, Instrucction Nessuno...). 129 Papa Pius IX, Syllabus, 8.XII.1864. 130 În primele 19 propoziții, documentul condamna panteismul, naturalismul, raționalismul moderat și absolut, indiferentismul, latitudinarismul, socialismul, comunismul, societățile secrete, societățile biblice și pe cele clerico-liberale. În următoarele 25 de propozitii erau condamnate greșelile legate de natura Bisericii și a statului, iar cele referitoare la etica creștină, în succesivele 10, pentru ca apoi să se treacă la alte 10
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
preferă să-și pună ștreangul de gât, să se vadă într-un spațiu negativ, să se înconjoare cu distopie. Huxley vede apogeul fatal al tehnicii sau apocalipsa atomică (Brave New World, Ape and Essence), Orwell își ucide eroii într-un comunism generalizat la întreaga omenire (1984), Burgess acoperă Londra cu adolescenți criminali care vorbesc pe jumătate rusește (A Clockwork Orange), Lessing vede absurdul protestului anticapitalist (The Good Terrorist) ori moartea civilizației (The Memoirs of a Survivor), Gray se zbate prins în
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Bradbury, Amis, Barnes scriu doar în și despre momentul prezent. În realitate eroii sunt împovărați de somnul a tot ceea ce nu se mai poate întâmpla fiindcă s-a întâmplat deja. Anna Wulf e bântuită de iubiri pierdute, credința pierdută în comunism, copilăria pierdută a fiicei care o părăsește preferându-i viața la internat. Robyn Penrose (eroina lui David Lodge), pe de altă parte, e lipsită de povara trecutului, și faptul că nu are ca resort o pierdere trecută pare la ea
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Burgess (Honey for the Bears), Lessing (The Golden Notebook), Malcolm Bradbury (Rates of Exchange), Julian Barnes (The Porcupine), Alan Brownjohn (The Long Shadows), Graham Greene (The Human Factor), scriitorii occidentali au sondat constant ceea ce se petrecea dincolo de perdelele trase ale comunismului. Estul avea două opțiuni: să emigreze sau să fie "pe linie" din punctul de vedere al partidului comunist și să denunțe vestul ca fiind ros de exploatare și decadență. În statele comuniste, cărțile care respingeau occidentul sunt imposibil de numărat
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
înfometați, în zdrențe, izolați de exterior, de întregul univers, puși să muncească, să mănânce, să doarmă și atât, astfel de orori numai într-un stat occidental se puteau petrece, fiindcă numai acolo statul nu dădea doi bani pe ființa umană (comunismul era pentru om, lumea cea mai bună dintre toate lumile posibile, utopia perfectă devenită realitate). În fond textul descria fidel tragedia ce se desfășura sub ochii comunismului, lucru foarte clar unui lector dinăuntrul sistemului. Întrucât nimic nu era rostit clar
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
puteau petrece, fiindcă numai acolo statul nu dădea doi bani pe ființa umană (comunismul era pentru om, lumea cea mai bună dintre toate lumile posibile, utopia perfectă devenită realitate). În fond textul descria fidel tragedia ce se desfășura sub ochii comunismului, lucru foarte clar unui lector dinăuntrul sistemului. Întrucât nimic nu era rostit clar, cenzorul putea ignora implicațiile, dacă le percepea; în general, însă, cenzorii erau cel puțin vigilenți dacă nu chiar rafinați și inteligenți. Așadar libertatea Desperado avea în statele
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
și inteligenți. Așadar libertatea Desperado avea în statele comuniste o soră geamănă de temut: e vorba de libertatea furată, pseudo-libertatea, care trebuia câștigată milimetru cu milimetru, prin subterfugii literare dintre cele mai năstrușnice. Era vorba mai mult de ingeniozitate în comunism decât de libertate, de fapt. Sclavia politică era evitată cu măiestrie prin artificii literare. Din acest punct de vedere, estul si vestul se aseamănă: ambele ajung la artificii literare, deși aceasta se întâmplă din rațiuni foarte diferite. După anii 1990
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
vedere, estul si vestul se aseamănă: ambele ajung la artificii literare, deși aceasta se întâmplă din rațiuni foarte diferite. După anii 1990, fascinația dispare și se instalează un sentiment acut de derută. Imaginația nu mai e supusă tăcerii și nici comunismului. Fostele literaturi comuniste fac o baie de libertate, sunt libere să scrie ce doresc, dar se dovedește că libertatea e o dezamăgire. În vreme ce occidentul trece de la tradiție la libertatea față de orice convenție, orientul celebrează eliberarea, dar o confundă cu politica
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
ce doresc, dar se dovedește că libertatea e o dezamăgire. În vreme ce occidentul trece de la tradiție la libertatea față de orice convenție, orientul celebrează eliberarea, dar o confundă cu politica. Așadar, pentru un timp apreciabil, jurnalismul ia locul literaturii proaspăt ieșite de sub comunism. Când au apărut scriitori noi iar literatura Desperado a estului s-a împletit în cele din urmă cu cea vestică, s-a ivit un alt fel de cenzură: cenzura economică. Cumpărarea unei cărți a devenit un act de curaj, o
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
cea mai bună dintre lumile posibile iar occidentul trebuie denunțat. Cu toate că nu era individ care să creadă acest lucru, nici măcar demnitarii, slujitorii plătiți ai partidului și regimului, nimănui (cu mici excepții) nu nu i se îngăduia să exprime direct refuzul comunismului. Tot ce putea supraviețui în interiorul sistemului erau aluziile furișe. Când românii îi citeau pe Marin Preda, Augustin Buzura sau Marin Sorescu, căutau mai ales "șopârlele" citeau printre rânduri, fărâmiturile de rezistență la comunism ce scăpau (cu sau fără voie) printre
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
i se îngăduia să exprime direct refuzul comunismului. Tot ce putea supraviețui în interiorul sistemului erau aluziile furișe. Când românii îi citeau pe Marin Preda, Augustin Buzura sau Marin Sorescu, căutau mai ales "șopârlele" citeau printre rânduri, fărâmiturile de rezistență la comunism ce scăpau (cu sau fără voie) printre degetele cenzorului. Universul cărților comuniste, oricât de disidente s-ar fi crezut ele, era în fond o imagine a paradisului interzis. Literatura estului se învârtea în jurul interzicerilor, al raiului refuzat și îndrăznelii supreme
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
era de neconceput. În mod incredibil, ca studentă (1967), m-am trezit în bibliografie cu Brave New World de Huxley și Areopagitica lui Milton, texte cum nu se poate mai anticomuniste, chiar dacă era vorba, în cazul lui Milton, de un comunism avant la lettre. Am avut atunci certitudinea că dacă acest coșmar al nostru comun se putea regăsi în cuvinte pe hârtie, atunci dreptatea exista cândva, undeva, era totuși doar o chestiune de timp s-o aflăm. Vestul percepea coșmarul estului
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
nostru comun se putea regăsi în cuvinte pe hârtie, atunci dreptatea exista cândva, undeva, era totuși doar o chestiune de timp s-o aflăm. Vestul percepea coșmarul estului ca pe o tragedie și îl descria în distopii. Amenințarea politică a comunismului este sursa dispoziției distopice a autorilor Desperado. Puține distopii sunt independente de spectrul comunismului, dar sunt unele care se sprijină pe science fiction, cum ar fi The Memoirs of a Survivor de Lessing, Lanark de Alasdair Gray, Ape and Essence
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
era totuși doar o chestiune de timp s-o aflăm. Vestul percepea coșmarul estului ca pe o tragedie și îl descria în distopii. Amenințarea politică a comunismului este sursa dispoziției distopice a autorilor Desperado. Puține distopii sunt independente de spectrul comunismului, dar sunt unele care se sprijină pe science fiction, cum ar fi The Memoirs of a Survivor de Lessing, Lanark de Alasdair Gray, Ape and Essence de Huxley. Distopia n-a început ca un gen politic. Chiar și un scriitor
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
e bun și frumos, adică locul cel mai puțin de dorit, spre deosebire de utopie, era firesc ca autorii Desperado s-o plaseze în spațiul comunist, tortura supremă a ființei umane. Dar nu toți scriitorii Desperado care și-au descris incursiunile în comunism i-au înțeles esența. A avut fiecare o teză, un punct de vedere destul de limitat. Burgess a fost extrem de sensibil la amenințarea comunismului pentru vest în Honey for the Bears. Lui Graham Greene i-a plăcut acțiunea, tenta de spionaj
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
comunist, tortura supremă a ființei umane. Dar nu toți scriitorii Desperado care și-au descris incursiunile în comunism i-au înțeles esența. A avut fiecare o teză, un punct de vedere destul de limitat. Burgess a fost extrem de sensibil la amenințarea comunismului pentru vest în Honey for the Bears. Lui Graham Greene i-a plăcut acțiunea, tenta de spionaj: în The Human Factor a adus un spion englez în Uniunea Sovietică și l-a lăsat acolo fără speranță de întoarcere. Pentru Greene
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]