423 matches
-
vizibil. De fapt, asta îmi place cel mai mult la filmul lui del Toro faptul că temele lui nu ies pe de-a întregul la suprafață, ci rămîn în subteran. Nu se adună într-o schemă imediat deslușibilă, ci se încîlcesc ca rădăcinile monstruoase și fascinante ale unui copac de basm. Dilema Veche, aprilie 2007 Antiromanță Jurnalul unui scandal/Notes on a Scandal (Marea Britanie, 2007), de Richard Eyre în rolul unei profesoare pensionabile de la o școală de stat din Londra, Judi
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
nu încearcă să remodeleze orașul după legile estetice din capul lui sonat. El n-are nici o lege și vrea ca nimeni să nu mai aibă. Esteticul nu-l interesează. Nu e un clovn stilat cum era Nicholson : părul lui e încîlcit, machiajul lui e doar o spoială, glumele pe care le face nu-i plac nici lui. Nu folosește arme șucare, ci bombe și capcane primitive, dar eficiente pentru suflete omenești : sună în direct la televiziune și cere ca un tip
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
oferă de fiecare dată, iar George Cojocariu, în rolul doctorului Falke, ne uimește prin disponibilități actoricești pe care le demonstrează de fiecare dată și prin verva cu care animă întregul ansamblu! Reușește a fi un abil conducător al ițelor aparent încâlcite din intriga spectacolului. Simona Titianu a realizat un debut de bun augur în rolul Olga. O altă surpriză plăcută a fost și Marinela Maxim-Grierosu, în rolul prințului Orlovski, jucat în travesti. Am văzut mai mulți interpreți evoluând în acest rol
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
-i vinzi și cenușa din vatră și pământul pe care stă, să distrugi tot, să nu mai ai nimic, să te împrumuți, ca s-o duci de azi pe mâine. Unde e greșeala? Nu-i numai una, e un ghem încâlcit de greșeli, s-a mers din una în alta, până s-a ajuns la situația că sistemul nu mai poate fi redresat prin reforme, e uzat și trebuie schimbat, nu cosmetizat prin altfel de prestroikă și glasnosti. Și, la toată
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
fapt așteptam acest lucru, de și nu voiam, dar doream din toată fința mea, prea ardeau dorințele noastre să ne întâlnim și nu aveam alte mijloace de comunicare. Era periculos însă pentru că telefonistele noastre ascultau de multe ori convorbirile celor încâlciți în mrejele idilelor și le difuzau la cine nu trebuie. Curiozitatea de femeie și nerăbdarea de-a se destăinui și altora, să nu facă indigestie dacă știu numai ele. De fapt secretul este secret atât cât este știut numai de
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
era mic, îi povesteau în timp de iarnă, ținându-l pe genunchi, povești fantastice despre zâne îmbrăcate în aur și lumină, care duc limpedea lor viață în palate de cristal și pare c-a fost ieri, ieri pare că-și încâlcea degetele în barba lor albă și asculta la graiul lor înțelept și șoptitor, la cuminția trecutului, la acele vești din bătrâni 241. Pendularea aceasta între aducerea trecutului în prezent, dar și reversul, a întoarcerii personajului în trecut, este constantă pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
peste cîmp. În aglomerație pașii li se amestecau, rîndurile intrau unele În altele, totul se Împréștia și se adună Într-un organism célétor. El se scurgea că o lavé pe strézi, ca o zépadé care se rostogolește. Așa cum firele se Încîlcesc și cresc Împreuné. Pérea cé a Întins cineva o lîné mare de oaie. Deasupra pluteau baloane și pancarte, cuvinte care se amestecau, cuvinte șușotite, cuvinte vorbite, cuvinte strigate. Totul la un loc și totul de odaté. Octombrei, octombrei mici, octombrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
pe Când era mic, îi povesteau în timp de iarnă, ținîndu-l pe genunchi, povești fantastice despre zâne îmbrăcăte în aur și lumină, care duc limpedea lor viață în palate de cristal - și pare c-a fost ieri, ieri pare că-și încîlcea degetele în barba lor albă și asculta la graiul lor înțelept și șoptitor, la cuminția trecutului, la acele vești din bătrâni. El nu se mai îndoia... de o mână nevăzută el era tras în trecut. Vedea răsărind domni în haine
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
timp de iarnă, ținîndu-mă în tremurândele lor brațe, povești fantastice despre zâne îmbrăcate în aur și lumină, cari cântă senina lor viață în palate de cristal. Au trecut ani d-atunci - și parc-a fost ieri - ieri pare - că - mi încîlceam degețelele în barba lor cea albă și ascultam la graiul lor cel înțelept și șoptitor, la înțelepciunea trecutului, la acele vești din bătrâni. Mi-ar fi plăcut mult să trăiesc în trecut. Să fi trăit pe timpii aceia când Domni
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
știa... în fine, ea intră pe o poartă într-o ogradă solitară îngrădită c-un gard putred de mult, deasupra căruia atârna în șiruri dese și vii, ca un val nestrăbătut, răurusca desfrunzită, neagră, ghemuită cu miile ei de ramuri încîlcite de-a lungul gardului... în mijlocul gardului era o casă cu două caturi, a cărei var era negrit de ploaie și vânturi, peste a cărei ferestre erau închise obloanele și nici pin una din ele mi se străvedea o rază de
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
lor, acesta trebuie să plătească pentru asemenea privilegiu. Într‑un moment de singurătate - În acele câteva zile când vorbirea lui era la fel de neclară ca și privirea mijită - a Încercat să‑mi spună ceva, cu un glas În care cuvintele erau Încâlcite și doar tonul Îți sugera Înțelesul. Până la urmă am Înțeles ce Încerca să‑mi comunice - anume că până și acum aranja să‑i fie expediat un BMW. - Din Germania? Așa s‑ar fi spus, deși n‑a precizat că mașina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
cât e În stare s‑o facă un flecar, de problemele ei cu fiică‑sa curvă, cu fiu‑său cel din Închisoare, cu celălalt fiu seropozitiv, cu brambureala de neveste și de copii ai lor, ale căror necazuri erau prea Încâlcite pentru a putea fi povestite. În unele după‑amieze calde, el, Ravelstein, asculta uneori, compătimitor și oarecum visător, poveștile lui Ruby Tyson - aflate, realmente, dincolo de sfera lui de interese. Bătrâna avea o Înfățișare liniștită, demnă, mâhnit rezervată. Vă puteți imagina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
jignească, nu doar de frica ramurii năzdrăvane de copac. În inima Luanei se cuibărise un sentiment aparte și ea purtă această profundă simțire dincolo de trecerea grăbită a Bicii pe pământ. * * * Era un ghemotoc de fată, cu părul galben, vâlvoi și încâlcit în inele, cu o pereche de ochi negri, exagerat de mari, două bețe veșnic julite, ce-i țineau loc de picioare, o săgeată gata să țâșnească în orice direcție i-ar fi comandat sufletul, când unchiul Vali și unchiul Dali
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
roage, în ciuda felului ei de a fi. Suferea să-și vadă dorința înfrânată între cele două îndărătnice. Acest obicei de a-i ține la ușă, ca pe niște vagabonzi veniți la cerșit, o făcea să se întrebe ce ițe se încâlceau în mintea mătușii Vanda. În sfârșit, începea jocul. Unul nenorocit, de altfel, care, din pricina orei târzii, se termina aproape imediat. Simțea fizic, de fiecare dată, eșecul unei astfel de seri. În ziua aceea însă, Luana avea să se ridice la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
vedetă de cinema. Își amintea de o asemenea zi când mama intrase pe poartă îmbrăcată într-o haină de piele neagră, la o palmă deasupra genunchiului, garnisită la guler și manșete cu blăniță albă. Părul ei lung și negru se încâlcise în puful moale al blănii și fetița se emoționase la gândul că această frumusețe îi dăduse viață. În ce-o privea pe Luana, nici un sacrificiu nu era suficient pentru a o îmbrăca mai elegant ca nimeni alta. Ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
doi veșnic vor face patru! , fizica și chimia continuau să reprezinte marea enigmă a vieții ei. La sfârșitul lui octombrie plecă în excursie la Durău. În timpul drumului, colega de bancă îi fu o companie deosebit de comodă. Tăcută, marcată de viața încâlcită de familie pe care o trăia, Mara prefera să asculte sporovăiala continuă a Luanei decât să vorbească. Părinții ei divorțaseră pe vremea când era foarte mică. De atunci, maică-sa trăia în concubinaj alături de un bărbat cu care, între timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
atâția alții, de deschiderile înșelătoare ale momentului, Ștefan se lăsă de serviciu și încercă să facă bani în alt mod. O cunoscu întâmplător pe Marina Bumbescu, fostă profesoară de engleză la o școală generală, intrată, peste noapte, într-o afacere încâlcită cu o englezoaică. O înnebunea zilnic pe Luana cu ideile lui fanteziste, cu speranțele născute din imaginile minții, montate în a vedea afaceri prospere la adăpostul relațiilor Marinei cu străinătatea. Se agita frenetic prin casă, pronunțând la fiecare cinci minute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
la tot ce ți-am spus. Femeia suspină și mai sorbi o gură de apă. Fata nu reuși să nu-și ridice sprâncenele a nesfârșită mirare, întrebându-se dacă ea nu auzise bine ori mătușa, bolnavă cum se afla, își încâlcise ideile atunci când vorbise. N-am priceput o iotă, spuse. Se uitară la ea prostiți apoi începură să împroaște acuzații, toți o dată. Realizase, într-un moment anume, că n-o înghit. Dintr-un motiv sau altul, aveau cu toții un dinte împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
Numai la barza chioară Dumnezeu îi face cuib. Nu e cazul ei. În zilele următoare, după indicațiile primite, Iuliana coborî bolnava din pat și-o obligă la diferite activități. Sanda îi ținea isonul, micuța Aniela, zburdalnică și jucăușă, li se încâlcea printre picioare. Protestele vehemente ale Luanei, dornică de-a se complace în situația de suferindă căzută la pat, rămaseră fără ecou. Invoca numele lui Ștefan și amenința că-l va chema să-i ia nebunele de pe cap. Apoi îl învinuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
mele pe porțiuni ale trupului de femeie pe care gura mea nu le-a rostit niciodată în cuvinte, doar ochii mei nedezlipiți de trupul gol prins în liniile creionului lui Theo, provocându-mă, rotunjimile pieptului și acolo mai jos ghemul încâlcit de fire negre, prea mult creionul lui Theo acolo insistând, Și el tăcut și dus în gânduri spre seara aceea, poate, când ea, cu părul acoperindu-i obrajii, abandonând-o ochilor mei îndepărtați mereu de la această imagine a părului ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
gând, bunica Anei, știe și despre familia Anei madame Angela și chiar despre Ana, Mda, nepoata asta a ei, e venită de curând în Franța, s-a măritat cu un francez, cu creionul în mână mă lupt tulburat cu cârlionții încâlciți din părul negru al Laurei, Are păr frumos Laura! N-am reușit să i-l descâlcim de când am adus-o din România, îmi mărturisește madame Angela aprinzându-și o altă țigară, fata numai ce vede foarfecele și țipă ca din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
acasă, când un cerșetor de pe marginea drumului a sărit la mine cu cuțitul. — Îl cunoșteai ? l-ai mai văzut vreodată ? Șaman 113 — Nu... Stătea acolo, pe marginea străzii, cred că cerșea. Îți amintești cum arăta ? — Avea o claie de păr Încâlcit În cap. Și mirosea foarte urât când am trecut pe lângă el. A urină. Când m-a lovit a scos un fel de grohăit... — Ce poveste stranie, comentă Grasu’. Cât timp va trebui să stau În spital ? i-am Întrebat eu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Din cer în cer, prin toate ochiurile sale, schimbînd Vîrtejurile, Si punînd fiecare Centru-n loc greșit; lihnita pofta și dorința începură S-adune fructul arborelui Tainic, pînă ce Urizen, Șezînd în templu-i, furios, simți toropitoarea amorțire, El însuși încîlcit în propria să mreaja, în suferință, pofta, remușcare. 180 Enitharmon teșea înlăcrimata, cîntînd viersuri de Jale Și-ndurătoare mîngîiere în vreme ce-n suspin sufla nainte spectrele pe vînt Și trupuri le teșea, dîndu-le nume; fiii și fiicele-i iubite, Tocmindu-le pe
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
dialectice cu afirmația, își asumă prioritatea: negația este cea care, dusă suficient de departe, ne amintește de inadecvența nu numai a oricărei imagini despre divin considerată separat, dar Și a tuturor, considerate colectiv. Acolo unde afirmația impune riscul de a încâlci divinul în conceptualizări, negația ne învață că este transcendent”<footnote Janet Williamson, „The Apophatic Theology of Dionysius the Pseudo-Areopagite”, în Downside Review, 117, Iulie, 1999, p. 159. footnote>. Teologul rus Vladimir Lossky definește apofatismul după cum urmează: „Apofatismul constă în negarea
Adversus haereses by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/153_a_172]
-
află în cupa acului. Această poziție ușurează trecerea buclei de ac peste tija acului și împiedică limbii și formarea de ochi dublu. Limba este ridicată, pentru a nu permite trecerea buclei înapoi în cârligul acului. Filamentele firelor moi nu sunt încâlcite și pot fi tricotate fără probleme. Acesta se aplică și în cazul utilizări firelor multi fibrilare. Datorită efectului arcului, limba se deschide automat după trecerea ochiului nou format. Astfel nu mai este necesară peria de deschidere a limbii acului. Totodată
Cercetarea din punct de vedere euristic a evoluţiei tricotajelor şi acelor de tricotat de la origini şi până în prezent by Mihaela Băsu () [Corola-publishinghouse/Science/543_a_871]