492 matches
-
ani și șase luni, Isus va veni pe pământ, îl va învinge pe Anticrist și va inaugura o perioadă de pace, împlinind astfel făgăduința din Gen. 13,14‑17. Astfel, epopeea personajului nostru se încheie printr‑o discretă aluzie la șiretenia pozitivă a lui Dumnezeu. Teolog optimist, Irineu se dovedește de asemenea un fin utilizator al paradoxurilor, calitate indispensabilă oricărui polemist. În plus, el cultivă un umor discret și savant, uneori ironia, calitate, trebuie să recunoaștem, destul de rară printre coreligionarii săi
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
sau de supunere, de bunăvoință și de încredere între guvernanți și guvernați. Machiavelli sugerase că aceste relații nu erau întotdeauna ceea ce, conform moraliștilor, ar fi trebuit să fie și că mijloacele la care guvernanții recurg cel mai frecvent, forța și șiretenia (leii și vulpile), sunt condamnabile și necesare. Dar, făcând abstracție de pesimismul lui Machiavelli, concepția clasică risca să pară cinică, din clipa în care era utilizată împotriva ideologiei democratice sau socialiste. A spune că toate partidele, inclusiv cele care se
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
performanței, trecând prin împărășirea unei credințe religioase sau loialitatea ideologică. Rezultă niște elite diferite, privilegind strategii de putere diverse. În această privință Pareto distinge „leii”, care se impun și se mențin prin forță, și „vulpile”, ce recurg mai degrabă la șiretenie (Pareto, 1916, § 2178). Această distincție ideal/tipic sugerează recursul la tipuri umane contrastante, care nu-și dovedesc în același fel calitățile, care nu se recrutează pe aceleași căi și nu se mențin în situații preeminente prin aceleași mijloace. Într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
misionari, de exemplu de abatele francez Dubois [251]. Tot așa, sînt și informațiile aduse de oficialitățile engleze, publicate în jurnalele lor. Toate acestea coincid în afirmația că nu există nimic mai lipsit de sentimente morale decît națiunea indiană. Viclenia și șiretenia constituie trăsătura fundamentală de caracter a indianului: înșelătoria, furtul, jaful, omorul sînt pentru el obiceiuri; în fața stăpînului și învingătorului se tîrăște umil și slugarnic, iar față de cel învins și față de inferior este crud și lipsit de considerație. Este caracteristic pentru
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
Toți aveau același vis al recâștigării „desăvârșirii pierdute” de străbunul androgynos; și toți l-au văzut în Ulise pe androginul revenit printre anthropoi pentru a se oferi ca exemplu. Există un Ulise al sofiștilor - zugrăvit ca un mare maestru al șireteniei oscilând între loialitate și perfidie; există un Ulise al cinicilor - model de ființă care poate îndura totul ducând o viață ascetică, dar liberă; există un Ulise al stoicilor, preluat și de platonicieni - biruitorul monștrilor, adică înțeleptul victorios în lupta cu
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Univers, București, 1987, p. 292). În continuare, trimiterile la cartea lui Buffière sunt date după ediția românească. Aici autorul indică drept sursă un apendice paludean (p. 154, n. 126) a cărui identitate exactă ne scapă. 3. Un studiu amplu despre șiretenia lui Ulise a realizat G. Patroni: Appunti di filosofia e di diritto omerici, 1947; Patroni susține că șiretenia lui Ulise este înțelepciune practică, e competență universală, polymechanie - căci Ulise se pricepea la toate: dulgherit, zidărit, navigat etc., adică este versat
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
autorul indică drept sursă un apendice paludean (p. 154, n. 126) a cărui identitate exactă ne scapă. 3. Un studiu amplu despre șiretenia lui Ulise a realizat G. Patroni: Appunti di filosofia e di diritto omerici, 1947; Patroni susține că șiretenia lui Ulise este înțelepciune practică, e competență universală, polymechanie - căci Ulise se pricepea la toate: dulgherit, zidărit, navigat etc., adică este versat în toate artele practice (techne) ale lumii. Caracterul lui Ulise a fost pus sub semnul întrebării în Antichitate
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
-hugolianăcour des miracles este adunătura imundă și grotesc vie în care "omul-fiară" plănuiește să-l aducă pe uriașul orb, Zahei. Ca un Quasimodo eșuat în tabăra nepotolită a "azilanților" lumii, încoronat, acela, ca Roi des Fous, Zahei pătrunde, obligat de șiretenia lui Panteră, în gura căscată a infernului. Naivitatea sa și malversațiunile călăuzei, capitularea imediată în mîinile escrocului amintesc de păpușa de lemn și tovarășii ei de drum. În planurile lui, Panteră îl vede pe Zahei storcînd lacrimile și compasiunea, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
de exemplu) pentru cei care așteptau la Miorița, astfel ca oaspeții să nu vadă, dar mai ales pentru ca Securitatea lui Ceaușescu să fie asigurată. După plecarea celor doi, serviciile specializate ale Securității, prin cozile lor de topor, au pus pe seama șireteniei lui Ceaușescu blocarea stațiilor de benzină, explicând că șefu a vrut să le arate cât de prost stăm cu benzina și astfel CAER-ul să ne mai dea ceva. Nu toată lumea știe că rușii ne-au dat țiței, dar că
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
este întrebat Bumberică. Nu, nimeni. Dar autoritățile locale nu fac nimic? Nu, nu au ei timp de mine... Și totuși, copilul, unde stați? Pe unde apucăm. Lumea are lacrimi în ochi. O bătrînă plînge în hohote! Prezentatoarea se apropie cu șiretenie de biata ființă. De ce plîngeți? Un copil al nimănui... Eu îi dăruiesc pensia mea pe șase luni! Bătrîna întinde, cu o mîna tremurîndă, fîșicul de bani. Bumberică lasă ochii în jos și, cu mișcări încete, ia banii. Lumea este înduioșată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
certitudinea că limbajul este capabil să asigure rezultatele obținute prin acțiunea rituală. Pentru a încheia, trebuie să ținem seama, de asemenea, de diferența între diversele tipuri de personalitate. Un anumit vânător se distingea prin actele sale de curaj sau prin șiretenia sa, un altul prin intensitatea transelor sale extatice. Aceste diferențe caracterologice implică o anumită varietate în valorizarea și interpretarea experiențelor religioase, în sfârșit, dincolo de cele câteva idei fundamentale comune, moștenirea religioasă a paleoliticului prezenta deja o configurație destul de complexă. Capitolul
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
urmare, răspândirea a tot felul de griji, tribulații și nenorociri. Pentru Hesiod, mitul lui Prometeu explică irupția "răului" în lume; în fond, "răul" reprezintă răzbunarea lui Zeus19. Dar această viziune pesimistă asupra istoriei umane, a cărei condamnare e decisă în urma șireteniei unui Titan, nu s-a impus de o manieră definitivă. Pentru Eschil, care substituie mitului vârstei de aur primordiale tema progresului, Prometeu este cel mai mare erou civilizator. Primii oameni, afirmă Prometeu, trăiau "sub pământ, în adâncurile peșterilor lipsite de
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
în Perșii 22 Obiceiul este atestat și azi la numeroase popoare și tot în legătură cu călătoriile. Olympienii și eroii (629) lui Eschil, cu sufletul Marelui Rege. Raporturile lui Hermes cu sufletele morților se explică, de asemenea, prin facultățile sale "spirituale". Căci șiretenia și inteligența lui practică, inventivitatea (el descoperă focul) sa, puterea sa de a se face nevăzut și de a ajunge pretutindeni într-o clipă anunță deja atributele de înțelepciune, și mai ales de stăpânire a științelor oculte, atribute care vor
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
și alocat unui singur popor. Dumnezeul nostru devine Dumnezeul meu. Mie-eu permite trecerea de la noi la toți. Pentru că Unicul universal devine un om oarecare, fără strămoși și rădăcini, mesajul său e valabil pentru oricine. Întruparea generalizează mîntuirea, singularizîndu-l pe mîntuitor. Șiretenia nesăbuinței: depolitizîndu-se total în aparență, creștinismul a reușit să țintească la politizarea completă ori la cucerirea misionară a lumii. Fiindcă Iisus din Nazaret este primul zeu care a fost în întregime om, un om în carne și oase, el este
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
simfonia și orchestra simfonică mai curînd decît cvartetul de coarde. Sîntem destul de bătrîni, treizeci de secole, pentru a ne încredința că viitorul se naște în mocirlă și intră în casa noastră de stăpîni pe scara de serviciu. Muzele moderne au șiretenia lor, așa cum avea și istoria odinioară, iar eminențele Artelor și Literelor nu sînt mai puțin victime decît președinții și excelențele Republicii. Aplecați peste balcoane, amețiți de mediumul anterior care le-a determinat supremația fixată în preeminența lor socială și simbolică
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
care dispuneau de resursele fizice necesare: forța de împingere și dislocare a aisbergurilor umane solide, impenetrabile, țepene și înțepenite neputând fi mișcate și fisurate decât prin dinamitare. Umărul, pieptul, brațele, picioarele, urletele, toate aceste accesorii erau folosite cu dibăcie, cu șiretenie și violență după caz pentru a realiza o crăpătură în monumentul inerției umane. Era cel mai degradant aspect al luptei pentru existență, pentru supraviețuire, al coborârii ființei umane pe scara socială și al indiferenței criminale a unui Dumnezeu inventat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
descris în cuvinte obișnuite. Pipăiam țesături, admiram imprimeuri, desfăceam sari-uri, alegeam... în fine, mă răzgândeam apoi, pentru că alte culori îmi impresionau retina. Ieșeam indecis din prăvălie, căci altele mă așteptau cu porțile larg deschise, cu alți vânzători răbdători în șiretenia lor de comercianți versați în relația cu turiștii străini - se întrevedeau doar vânzări substanțiale, la prețuri duble sau triple sau... mai mult, oare? Naveai cum să reziști până la urmă: multitudinea tentațiilor și priceperea celor de după tejghea îți frângeau vigilența și
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
gând adânc iar buzele i se strânseseră într-o schimă de importanță, pe care nimeni nu i-ar fi putut-o bănui lui Semion Ivanovici când era în viață. Parcă se făcuse mai înțelept. Ochiul drept îi rămăsese întredeschis, cu șiretenie, Semion Ivanovici parcă voia să spună ceva, să comunice un lucru foarte important și să se explice, dar fără să piardă vremea, și cât de repede, fiindcă i se strânseseră o grămadă de treburi și n-avea timp de pierdut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
rață prin acele locuri”. Dar pasărea a fost, existența ei, imensă, ca a oricărei făpturi create de Dumnezeu, a umplut tot orizontul narațiunii, respectiv lecturii. Cu atât mai tragică, incomensurabil mai tragică ni se pare moartea ei. Și ce sfâșietoare - șiretenia ei agonică, scufundarea în apă. Rața lui Șalamov e aproape un argument împotriva existenței lui Dumnezeu. * În 1915-1916, deci în plină desfășurare a primului război mondial, Serghei Esenin scrie câteva din poeziile sale despre animale: Vaca, Cântecul cățelei, Vulpea... Păcătuind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
economistului german W.Sombart și “omul lui Patapievici” din “Scrisorile” către Paleologu, ambele eșantioane pregătite să șocheze . 1 - “Homo economicus la său e o gorilă primitivă, înzestrată cu conștiință, exact atât cât îi trebuie ca să alieze la brutalitate ipocrizia sau șiretenia . Societățile pe care le alcătuiesc acești oameni sînt și ele tot forme de egoism colective, întunecate turme omenești crispate cu dezasperare asupra unui pumn cu bani” 2 - “Fețe patibulare, ochi mohorâți, maxilare încremenite, fețe urâte,guri vulgare, trăsături rudimentare,vorbire
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
al Academiei Române, a murit În credința că sub semnătura Ion Trivale se ascunde Însuși directorul Noii Reviste Române, nevrând să-l creadă În ruptul capului pe acesta că e vorba de un evreu, ba Încă acu zân du-l de șiretenie oltenească [atunci] când se deda la ase menea diversiuni absurde, dat fiind, spunea Bianu, caracte ris ticile prea româ nești de limbă și gândire ale scrisului lui Ion Trivale. Ion Trivale a apărut În redacția Noii Reviste Române prin 1911
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Sfatul mamei Elena cu fata ei și nepoții a continuat și după vreo două ceasuri de la plecarea bărbaților la târg se întoarse acasă Mihăiță. O îmbrățișă și el pe bunica cu dragoste după ce-i sărutase mâna și întrebă, cu oarecare șiretenie: − Singură ai venit de la Cursești, bunică, eu nu mai văd pe nimeni ? La întrebarea unde este Gheorghiță, răspunse că acesta deshamă caii ca să-i ducă la imaș, că azi au fost amândoi la cărat piatră pentru școala cea nouă. − Da
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
stea, ca să adune mai mult zahăr în boabe; am gustat și boabele sunt destul de acri și matale spuneai că atunci când au zahăr puțin nu iese vinul bun, că zahărul se preface în alcool. Nu așa ai spus matale? rosti, cu șiretenie fata, mai mult să-i dovedească lui taică-su că nu a uitat învățătura lui; − Da Maricică, așa este, v-am spus eu vouă că vinul bun depinde de soiul de struguri, de procentul de alcool și de aromă, care
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
de situație, am procedat, la rândul meu, la conștientizarea reprezentanților "fostelor state inamice" (aliații noștri din prima parte a celui de-al doilea război mondial), în primul rând a reprezentantului Japoniei, un consilier care, ca orice asiatic, știa să împletească șiretenia cu duritatea (în discuții, firește). Astfel, când sovieticul o lua razna și era tentat să bată cu pumnul în masă, uneori la propriu, reprezentanții României, Japoniei și R.F. Germania îi aduceau aminte, tranșant că discuțiile se purtau la Geneva / New York
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
pătrunzător. Nici nu știa, nici nu voia să-și ascundă intenția de a fi astfel. Privirea lui, observându te, te prindea; până și veselia lui avea ceva neliniștitor și era în fizionomia lui ceva greu de definit, un exces de șiretenie care trezea neîncrederea. Dinspre partea talentului, o agerime care semăna cu șiretenia; limpezime în idei și destulă întindere, însă în suprafață; câteva scânteieri, dar răzlețe; mai mult aprecieri sumare decât vederi aprofundate; un spirit cu fațete, dacă pot să mă
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]