294 matches
-
încet cu pânea la subsuoară, privind cu luare-aminte pulberea pe care o stârnea valuri, târându-și botinele. Din balcon, cucoana Adela își înălța nasul și întrebă: —Ai mai ieșit la poartă, soro? Da, dragă. Aștept să-mi vie diavolul de băiet cu pânea. Acuși trebuie să pice și dumnealui de la canțelarie. Apoi începu să țipe ascuțit: Dar hai, dimone, mai repede! ai să-ți strici botinele târâindu-le prin colb... Zărind pe Frosa la geam, îi făcu din cap un compliment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-i turbat? După el, domnule, nu sta la vorbă! ordon, domnule ordon! Câne turbat! După el! Și alergau după el. Cânele fugea îngrozit de strigătele sălbatice și bătut de bolovanii care alergau, sărind pe drum, în urma lui. A mușcat un băiet! — Pe cine l-a mușcat? — Un băiet al lui Horga, de zece ani... Ce spune? Ce zice că a mușcat? Pe cine? Nu știu!... aud că a mușcat zece copii... Și goană, și țipete, și fluierături - și iată că ulița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
la vorbă! ordon, domnule ordon! Câne turbat! După el! Și alergau după el. Cânele fugea îngrozit de strigătele sălbatice și bătut de bolovanii care alergau, sărind pe drum, în urma lui. A mușcat un băiet! — Pe cine l-a mușcat? — Un băiet al lui Horga, de zece ani... Ce spune? Ce zice că a mușcat? Pe cine? Nu știu!... aud că a mușcat zece copii... Și goană, și țipete, și fluierături - și iată că ulița deșteptată în capătul celălalt se ridică în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și eu drag pe lume, și m-am dus cu el!... La asta m-am aflat eu de față, urmă încet cuconu Ștefan Leu, pe când caii suiau domol în pas, coasta, ș-atâta a fost. Când a intrat ciobanul, un băiet frumos, tânăr, drept ca un brad, ea a întins numai mânile spre el și a strigat: Spune și tu, Ioniță, iaca ești de față. Eu l-am omorât! Eu i-am dat cu baltagul... Și-l privea cu ochii negri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
geană de ziuă, am venit. M-a adus Ghiță... —Care Ghiță? —Aista, Ghiță, vătavu boierului... —A cărui boier?... Apoi nu știu cum îl chiamă... —Și cum așa? Văd că ești bolnavă... —Vai de pacatele mele... Iaca, așa m-au adus. Era dator băietu... Da’ pe dânsul l-au chemat la cazarmă... Și m-au luat pe mine... A venit Ghiță vătavu și m-a luat... parcă cu ciocoiul te poți pune? El e omul ciocoiului... Prin lan, cele câteva umbre se îndreptaseră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
se ridică și-și petrecu prietinul pe dindos, până în hudiță; apoi îndată se întoarse râzând, vorbind: — Ce stai, dragă, așa? Până acu nu l-ai văzut niciodată? — Nu, nu-l cunosc... Cum îl chiamă? —Ștefan Bucșan... —Aista-i Ștefan Bucșan, băietul lui Vartolomei? Eu l-am cunoscut, când învăța la școală... Băieții noștri se temeau tare de el... îi alunga până-n ulița noastră... Pe urmă s-a dus de pe-aici... Acu nu-l mai cunoșteam... El e?... Da, el e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
scrâșnind, țipând cu înfiorare; apoi într-un târziu nu-și mai aduse aminte de nimic; văzu ca prin vis pe moașa Etel cum îi râdea în doi dinți și-i întindea ceva în scutece sărace. —A dat Dumnezeu să fie băiet... zise bătrâna. Și Tudorița primi alăturea pe oaspetele acesta necunoscut, slab, care scheuna tremurat. —Nu-i de toate lunile... șopti iar moașa. Dar are să trăiască... Bine că-i băiet... Lehuza nu zicea nimic. Auzea cum umblă pași împrejurul ei, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-i întindea ceva în scutece sărace. —A dat Dumnezeu să fie băiet... zise bătrâna. Și Tudorița primi alăturea pe oaspetele acesta necunoscut, slab, care scheuna tremurat. —Nu-i de toate lunile... șopti iar moașa. Dar are să trăiască... Bine că-i băiet... Lehuza nu zicea nimic. Auzea cum umblă pași împrejurul ei, căci toate simțurile i se deșteptaseră, ațâțate; dar nu se întorcea să vadă ce se petrece în casă; simțea ceva cald lângă piept și începu să se gândească cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
n-are să-mi mai fie drag, ce treabă aveți?... Tu ai nebunit! striga Rifca. Tu ești bună de legat și de dus la balamuc... Vină-ți în fire și caută-ți de treabă... Mâni-poimâni trebuie să te logodim c-un băiet cinstit din legea ta... Are să te-apuce tatu-tău de cozi și are să te târâie prin casă... Și Haia, ducând mânile la tâmple, își creștea gemetele: —Of! lasă-mă! lasă-mă! lasă-mă! Nu vreau să știu nimic!... Nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-tău se supără! strigă într-un rând Rifca. —Poate să se supere. Toată lumea vorbește și te arată cu degetul. Rău ai s-ajungi! Poate să m-arate! Ce? am tăiat punga cuiva? Am omorât pe cineva? Mi-e drag un băiet! Cui stric eu? Lăsați-mă-n pace!... Totdeauna ajungea la vorba asta: lăsați-mă-n pace! Și toată ziua, încruntată, se gândea la cel care-i era drag, la cel care trecea din când în când cu pălăria pe-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
el? Ce te-a sfătuit? Mi-a spus așa: Poate nu s-a întâmplat nimic între ei... De-acu vine vremea rea, ș-ai să poți stăpâni pe fată acasă... Și după ce s-a mai domoli, poți face logodna cu băietul lui Malamet... —Cu băietul lui Malamet Căprar? — Da, cu băietul lui Malamet Căprar. Acesta-i logodnicul... Nevasta suspină cu năduf, apoi șopti: Dacă s-ar putea, Sanis, numai dacă s-ar putea!... Mă gândesc că poate ne pedepsește Dumnezeu cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
sfătuit? Mi-a spus așa: Poate nu s-a întâmplat nimic între ei... De-acu vine vremea rea, ș-ai să poți stăpâni pe fată acasă... Și după ce s-a mai domoli, poți face logodna cu băietul lui Malamet... —Cu băietul lui Malamet Căprar? — Da, cu băietul lui Malamet Căprar. Acesta-i logodnicul... Nevasta suspină cu năduf, apoi șopti: Dacă s-ar putea, Sanis, numai dacă s-ar putea!... Mă gândesc că poate ne pedepsește Dumnezeu cel de sus... Ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
nu s-a întâmplat nimic între ei... De-acu vine vremea rea, ș-ai să poți stăpâni pe fată acasă... Și după ce s-a mai domoli, poți face logodna cu băietul lui Malamet... —Cu băietul lui Malamet Căprar? — Da, cu băietul lui Malamet Căprar. Acesta-i logodnicul... Nevasta suspină cu năduf, apoi șopti: Dacă s-ar putea, Sanis, numai dacă s-ar putea!... Mă gândesc că poate ne pedepsește Dumnezeu cel de sus... Ar trebui poate să te duci și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cine grăi o vorbă, două... Dumneata vii de departe, din jos?... —Vin din jos... da’ nu e departe tare... —Poate vii de la târgul Ieșului... Ei nu, târgul Ieșului e departe... n-am fost niciodată pe-acolo... Și eu, un biet băiet fără părinți... —Așa-i... hm! suspină moș Nastase și se ridică în picioare. Iaca, vine și fata cu apa. Fata grăbea, lepăind cu picioarele-i desculțe, sufla pripit și ochii mari îi luceau pe fața brună. Coborî cele două trepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
aicea... unde-s oameni mai puțini. Și sarac am fost - că chiar de aș fi vrut, nu mă puteam duce nicăirea. Eu muncă am dat cât am putut, da’ plată de la boier n-am prea avut, c-am fost un băiet sărman. Am trăit în bordei, am mâncat ce mi-au dat, ș-am muncit ca o vită, nu m-am pus de pricină. Acu am zis așa: mi-a venit și mie vremea să mă duc în lume. Deocamdată m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și s-a întors la lume, ș-am rămas singur cu Marghiolița mea... Hm! așa-i! Acu-i sâmbătă sara și noi stăm la sfat și bem un pahar... De câți ani, în fiecare sâmbătă, ne strângem noi așa... Acu băietu ista, Niță, îi tânăr, da’ are s-ajungă și el ca noi ș-are să cinstească, ș-are să-și aducă aminte de cei bătrâni. Noi aicea așa petrecem, noi în de noi, popă n-avem, biserică n-avem... suntem și noi niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
tovarășu’ derector” “Avem și de unul, și de altul. Pe care din ei?” “Nu contează” “Cum nu contează, omule? Mata cu cine ai treabă?” “Eu aș fi vrut să nu am nimic cu nimeni. Dar, n-o fost chip. Că băietu’ mieu îi cam slab la matematică, la artimetică, adică ș-am zîs că de n-o puté sî ia la facultate, nu s-o dărâma lumea din asta, da’ măcar bacu’ să-l ia. Că p-ormă-l bag eu muncitor pe
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
zîs că-s apă de ploaie, că baza e tot la...” ... “Bună ziua” “Bună ziua. Ia zii, băiețel, cu cine faceți voi matematica?” “Cu domn’ profesor Alexandrescu” “Hm! Bănuiam eu” “Și...” “Stați, că vă spun eu, tatul lui.. deci, i-am spus băietului să nu se mai ducă la pregătirea de la școală, că-i pierdere de vreme, cum mi-o spus doamna aceea. Și am vorbit cu tovarășu’ profesor Florin Ionescu. Că tot doamna aceea mi l-o recomandat” “Și?” “Aici e-aici
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
de la școală, că-i pierdere de vreme, cum mi-o spus doamna aceea. Și am vorbit cu tovarășu’ profesor Florin Ionescu. Că tot doamna aceea mi l-o recomandat” “Și?” “Aici e-aici. Că am aranjat cu ‘mnealui să meargă băietu’ de trei ori pe săptămână la dânsu’ acasă, iar eu să plătesc o sută de lei ora și o canistră de zece litri de vin pe săptămână. Nu mi-ar fi părut rău nici de vin și nici de bani
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
-mi mai zice în sat și Miluță Oierul, da’, în glumă, unii m-or poreclit Miluță Boierul. Da’ ce boierie să mai fie ș-aceea când câștigi cinstit, nu?” “Mă rog” “Așa... Mă gândeam că, la urma urmei, s-alege băietu’ cu ceva bun din toată treaba asta. Da’ domn’ profesor strângea vreo zece doișpe la un loc, le dădea igzirciții și probleme cu toptanu’ și după aia îi puné care să-i spele mașina, care să-i bată covoarele, care
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
deschidă ușa măicuța Natalia Ilașcu. Văzându-ne și controlând într-o fracțiune de secundă întregul grup, nu și-a văzut băiatul. A izbucnit în plâns, un zguduitor bocet cu spasme, pe care îl redau, după înregistrarea audio: “De ce nu vine băietul meu cel scump, pe care l-am crescut cu măliguță și cu cir?... Puiul mamei, chinuitul mamei, osânditul mamei! Vreau să-mi ieu în chicioare, n-am nici cu ce mă încălța, n-am pensie, n-am nimica... Intrați, așa cum
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
o mângâiere.) Floarea mamei, băiatul mamei, de ce nu vii la casa mea? De ce nu-i dau drumul?” Ne arată apoi găurile prin pereți făcute de șobolani: „Guzgani sunt în casă și nu mai este moșneagul la casa mea, dar nici băietul n-o mai vinit, îl aștept să vie. Nu știu când o să mai vie, floarea mamei, băietul mamei! Scumpul mamei, chinuitul mamei, pe al șaptelea an ai pășit, ba nu, pe al șasălea, dragul mamei! Ce-ai făcut ? Vină acasă
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Ne arată apoi găurile prin pereți făcute de șobolani: „Guzgani sunt în casă și nu mai este moșneagul la casa mea, dar nici băietul n-o mai vinit, îl aștept să vie. Nu știu când o să mai vie, floarea mamei, băietul mamei! Scumpul mamei, chinuitul mamei, pe al șaptelea an ai pășit, ba nu, pe al șasălea, dragul mamei! Ce-ai făcut ? Vină acasă să mă vezi măcar pe mine, dacă n-ai văzut și nu ți-au dat drumul păgânii
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
au dat drumul păgânii să vii să-l înmormântezi pe tatăl tău! Unde-ai fost, unde te-au dus, te-au luat din Hlinaia și te-au dus în Tiraspol, puiul mamei, chinuitul mamei ! Osânditul mamei, floarea mamei, floarea mamei! Băietul mamei, scumpul mamei! Cât am să mai mă uit la fotografii? Tinerelul mamei, ți-ai pierdut tinerețea în Transnistria, numai cu capul în radio stau!...” Măicuța Natalia plângea în hohote, iar aceste cuvinte de durere de mamă, pentru fiul său
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
ajutoare, puneam așa și am avut și am îngropat moșneagul. Dar pe mine cu ce m-or duce? Unul l-am înmormântat, dar unul cu ce-o rămas? La mine-i greu, casa-i grea. Dar de ce n-a venit băietul meu? Când o să vină el?... Nu, nu! Până nu se rezolvă cu Moscova, cu Odesa și cu Chișinăul, nu! Cei mai mari îs de la Chișinău și îl țin... și mi-au tăiat toate gazetele. Numai Dabija de la Chișinău trimite “Literatura
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]