481 matches
-
sudul Nigeriei, "Mandingas" din Niger, Senegal și Gambia, "Arara" din Benin, "Mina" din Coasta de Fildeș, "Ganga" din Sierra Leone, "Carabali" din Biafra, "Congo" din Congo și Angola. Conform unor "studii de piață" din acele vremuri, Yolofii din Senegal erau considerați belicoși și dificil de manevrat, Mandingas erau blânzi, docili, ușor de instruit, generoși, deschiși dar... fataliști, Bambaras robuști, obraznici, volubili, leneși, dar veseli și simpatici. Lucumi erau considerați sclavii cei mai inteligenți, fiind însă dificili de dominat, Carabalii apreciați ca sălbatici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
-i pur și simplu pentru a-i îndepărta, ziua, în absența noastră, într-o cumplită bătaie de joc, excavau și dislocau o cantitate atât de mare de pământ încât căram afară cinci-șase căldări pline din scobiturile lor. Era o provocare belicoasă, un război declarat în toată puterea cuvântului. Fără menajamente, fără iertare, fără tratative de pace, armistițiu sau conciliere. Ori ei, ori noi! Nu exista alternativă. Pentru a supraviețui, eram constrânși să ne apărăm. Atacurile lor deveniseră tot mai repetate și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
salutam, fiind gata la orice moment să ne luăm de păr și să ne tăvălim prin curte ca niște adversari ireductibili și ireconciliabili. Era tevatură mare. Văzând această stare de lucruri care generase între copiii ei o stare de tensiune belicoasă, mama, care era neutră, a hotărât că este cazul să intervină și s-a constituit ad-hoc judecător în cadrul unui tribunal civil. Pentru dezamorsarea situației, părțile au fost citate în fața instanței în vederea susținerii cauzei. Prin tragere la sorți dosarul numărul unu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
fanatism și prostie Unii suntem bântuiți de spiritul de turmă, alții nu putem pune geană pe geană dacă nu ne delimităm permanent de restul „turmei”. Ne ucide scârba față de numitorul comun și ne sinucidem pe altarul diferențelor specifice. Predomină excesele belicoase. Cândva, dacă nu erai structuralist, nu erai nimic. Puțin conta că, în afara unei cărți-reper despre structuralism - datorată lui Virgil Nemoianu - și doxei câtorva puțini alți erudiți, majoritatea preopinenților ciripea cam după ureche. Damblaua noului roman - dacă nu scriai în linia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
amuzament secret și în mâiniile lui G. Ivașcu, ba chiar și o urmă de răsfăț, eu nu am nici o îndoială. Și mai era ceva: o formă paradoxală de manifestare a discreției de sine. Prefera să se creadă că este „rău“, belicos, chiar brutal, decât să-și destăinuie firea afectuoasă și sentimentală. Cum era George Ivașcu în fond. Geo Dumitrescu L-am cunoscut pe Geo Dumitrescu în redacția Gazetei literare, prin 1960, cred, adică în perioada în care, într-un fel, poetul
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
unii împotriva altora, ca niște fiare sălbatice. Dacă anumiți preoți s-ar gândi serios, că războiul împinge omul să își sfâșie propriul frate, nu ar mai găsi cu siguranță - dat fiind că aud spiritul Evangheliei - atâta entuziasm în descărcările lor belicoase. Orașe rase de pe fața pământului, regiuni foarte întinse pustiite, popoare întregi înfometate, perspective ale altor catastrofe, o zi de mâine de mizerie și de probleme înfricoșătoare, o reconstruire ce va trebui făcută fără de mijloace și poate printre neînțelegeri civile mult
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
totală față de Cristos, în fața oricui așteaptă un răspuns din partea unui preot al Său. În capitolul VIII, autorul ne prezintă încrederea Apostolilor în rugăciunea către Duhul Sfânt și consecințele dezastruoase ale vieții sacerdotale în absența acesteia. Respectul lumesc, conflictele (personale sau belicoase), dialogul ecumenic și interreligios (evrei), pot fi depășite prin căutarea desăvârșirii noastre vocaționale în Cristos, de Care nimic nu trebuie să ne despartă pentru nici o rațiune. În capitolul IX, plecând de la reacția Sf. Ap. Petru față de Simon Magul, autorul ia
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
se târăște în genunchi, cu fruntea în țărână înaintea lui". Diagnosticarea este cât se poate de exactă și rămâne valabilă până în ziua de azi când vocile se întretaie într-o polemică mult mai subtilă, fiecare din preopinenți luând atitudine tranșant belicoasă de parcă și-ar disputa propria existență, propria cauză. Discreditarea de către unii stârnește furii în tabăra adoratorilor, "apărători ai altarului" poetului, "strigând în gura mare "profanare!" când cineva încearcă să-l vadă pe poet ca om". Sunt acestea ideile pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
gândesc asupra poeziei, nu doar să mă las târât de „vocație“ și abia așteptam să-l întâlnesc pe Beniuc, să apară în casa Popa - măcar într-o permisie (îi rugasem să mă anunțe, de apare). Dar atmosfera generală era cam belicoasă, chiar tatăl meu fusese iar chemat sub arme, se găsea pe granița de vest, de unde ne trimitea lăzi cu diferite soiuri de mere frumos ambalate. De pe rafturile bibliotecii lui Grigore Popa, atât de actual alcătuită, mă îmbiau volumele albe de la
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Furia, anxietatea este îmblânzită ceea ce nu înseamnă că ea nu există. Dimpotrivă, avem o prezență hilară a anxie- tăților, sunt pline momentele și piesele de personaje care fie se declară nevricoase, fie invocă fandacsii și ipohondrii, fie au un temperament belicos, nestăpânit. Niciodată con- flictul nu este dus până la ultimele consecințe, iar sinucide- rea lui Nenea Anghelache din Inspecțiunea sau uciderea lui Mitică din 1 Aprilie sunt mai degrabă accidente miste- rioase, aparent inexplicabile, decât simptome ale unui fenomen endemic. II
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
vrea să iasă d-acolo cu nici un preț, țipa că vrem să-l omorâm... Am ridicat ușa din țâțâni...”. Putem observa că lașitatea lui Mișu care-l diminuează sub toate aspectele validează prin contrast gesticulația eroică a micului func- ționar belicos care scoate ușa din țâțâni pentru a-l elibera pe acest captiv întru teroare. De remarcat faptul că Mișu nu mai este capabil să discearnă între amici și inamici. În starea de stres în care se află inversiunea s-a
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
întreținut de el ca și ceilalți membri ai familiei, și-a redobândit brusc dignitatea și o statură aproape mar- țială după ce a primit serviciul de portar la o bancă. Chipiul și uniforma îi conferă atât dimensiunile statuare, cât și aplombul belicos care va costa viața lui Gregor Samsa. Intimidat, acesta contemplă de jos în sus cizma acestui tată statuar, cizmă care la rândul ei îi pare uriașă, metonimie pe care o facilitează deformarea orizontului perceptiv și care îl înscrie pe tatăl
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
dramaturgul într-un alt articol unde privirea sa scrutează o nouă epocă, nimeni nu va mai râde. L & M Lache și Mache funcționează după aceeași logică a personajului degeminat într-un cuplu de forțe, un coleric și un flegmatic, un belicos și un împăciuitorist, un fel de oximoron ontologic. Și nu doar Lache și Mache, ci și Farfu- ridi și Brânzovenescu, Leonida și Efimița sau confundabilii amici și Mitici, apar câte doi. Această degeminare a per- sonajului, simptomatică la Caragiale, o
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
lui Caragiale nu intră niciodată în jocul ideilor, cel mult vehiculează vulgate, și ne referim acum la cele care revendică zone specifice de competență. Aceste personaje fără conținut sunt însă eficienți dispensatori discursivi, animați de o stare de neliniște. Intervențiile belicoase ale lui Lache nu aduc niciun supliment de com- prehensiune temei dezbătute de ziar, ele sunt doar expresia unei imponderabilități agitatorice, a unei irascibilități inter- mitente. Există aici predispoziția unei exaltări retorice, iar Lache are nevoie doar de public pentru ca
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
Lache decurge dintr-o violare a intimității, a unui calm familial care se acordă cu satisfacția deplină a îndeplinirii angajamentelor contractuale, adică a responsa- bilității de pater familias. Onoarea de familist și-o apără și jupân Dumitrache cu același aplomb belicos. Sentimentul familiei pe care-l exaltă Lache se redimensionează la scara unei țări întregi. Acest Ulise de provincie balcanică face tot ce-i stă tactic în putință pentru a ajunge cât mai târziu în Ithaca la Penelopa lui. Combativitatea discursivă
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
pe care-l exaltă Lache se redimensionează la scara unei țări întregi. Acest Ulise de provincie balcanică face tot ce-i stă tactic în putință pentru a ajunge cât mai târziu în Ithaca la Penelopa lui. Combativitatea discursivă, dispo- nibilitatea belicoasă constituie expresia esențială a anga- jamentului întru exces al personajelor caragialiene. Lache caută combatanții opiniilor adverse, cei care „în numele principiilor moderne” refuză ideea introducerii pedepsei cu moartea. Invocarea „principiilor moderne” este o încer- care palidă, - citatul indică de fapt vehicularea
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
perspectiva pozitivistă în ceea ce privește natura umană, moștenire a mișcării iluministe, din care derivă; b. credința în armonizarea naturală a intereselor (indivizilor, precum și ale statelor), corespunzând doctrinei liberale a secolului al XIX-lea, din care derivă negarea inevitabilității războiului sau a consecințelor belicoase ale anarhiei principala țintă a atacurilor lui E.H. Carr; c. principiile liberale de filosofie a istoriei și anume viziunea lineară, direcțională și teleologică ce conduce la credința în ideea de progres vehiculată de internaționaliștii liberali interbelici, în opoziție cu perspectiva
RELATII INTERNATIONALE by DANIEL BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1509]
-
câte un brăduț împodobit prin vitrina vreunui magazin de cartier, sclipind din toate beculețele de fericire că lumea încă nu l-a uitat. Timidă, prin tramvaie, mai răzbate vreo colindă. Parcă și jurnalele de știri sunt zilele acestea mai puțin belicoase decât altă dată, mai moderate, folosesc un ton mai calm și nu mai vestesc grozăvii de tot felul. Câte o cisternă răsturnată pe la noi, câte o furtună de zăpadă pe la ei, dar nimic încă, din grozăviile „obișnuite”, dezvăluirile terifiante și
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
și m-am convins că națiunea era deja în stare de alarmă, pregătită pentru ce putea fi mai rău. La Sofia, cabinetul Gheșov, vlăguit și dezbinat, nu aștepta decît vestea arbitrajului rusesc pentru a trece ștafeta. O atmosferă de isterie belicoasă apăsa asupra orașului, iar anunțul privind arbitrajul păru să dezamăgească o mulțime care nu visa decît noi răni și dureri. Danev, pe care adversarii îl numeau ironic "Napoleonul bulgarilor", succeda bătrînului Gheșov. Aceasta însemna mai degrabă proclamarea unei încordări decît
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
unul extrem de antipatic: Bubicó. O și sfârșeste rău, nenorocitul, aruncat din tren pe fereastră în noaptea neagră, taman când vagonul trece pe un pod... Numele lui vine de la franțuzirea germanului Bubi. Dar pe rivalul său (al ofițerului Papadopolinii) îl cheama, belicos, Bismark. Într-adevăr, botezarea câinilor cu nume celebre spune ceva despre dorința de a se fuduli a stăpânilor, iar într-un cunoscut roman postbelic autorul, D.R.Popescu, are o întreagă teorie despre asta și câinii se cheamă chiar Napoleon și
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
seară, au convocat o adunare la cârciuma ce funcționa și ca sală de dans modest. Au decis să aleagă o delegație care să meargă să-i spună vreo câteva acelui preot. Au ales câteva femei, dintre cele mai limbute și belicoase. În ziua următoare, cvartetul vociferant a coborât în oraș. Au intrat în bisericuța de la San Benedetto al Monte și au așteptat să se termine liturghia. Apoi au ajuns preotul în sacristie și au clarificat imediat motivul prezenței lor. Don Calabria
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Totul era difuzat gratis. Era un apostolat mărunt dar mlădios. Câteva rugăciuni care invocau pacea, scrise pe o vedere ilustrată, au atras atenția autorităților militare. Vreun nesăbuit a crezut că ar întâlni vreo culpă de descurajare, un atentat împotriva zelului belicos. L-au convocat pe don Calabria la poliție. El cu simplitate și candoare s-a apărat: «Sunt două mii de ani de când creștinii invocă darul păcii: „Mielul lui Dumnezeu, care ridici păcatele lumii, dă-ne pacea!“». Și l-au lăsat fără
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
contesa. «O văd pe contesa Lavinia Perez urmându-l pe fratele ei în slujirea Domnului!». «Hei nu, asta nu se va întâmpla niciodată!», izbucni contesa oripilată; și, salutând cu curtoazie, a plecat. Urcase la San Zeno in Monte cu propuneri belicoase, iar acum se întorcea spre casă răvășită. I-a spus confesorului ei, părintele Natale al lui Isus, că a rămas tulburată. A căzut într-o epuizare puternică. Părintele Natale i-a sugerat să meargă să stea o perioadă de odihnă
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
exprimări pompoase, ceremoniale anacronistice, necesitatea de a coborî în mijlocul poporului etc. «E mai bine să facem noi aceste reduceri - continuă don Calabria la 5 august 1948 -, înainte să intervină Domnul prin vreun alt flagel... Planurile lui Dumnezeu sunt mari, evenimentele belicoase au apropiat popoarele, terenul e arat, multe bariere au căzut, totul e coordonat spre triumful lui Cristos și al Bisericii, în unitatea tuturor credincioșilor în El, fără distincții și orice alte diviziuni... Simt că aceasta este o epocă ce marchează
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Când e vorba de pomeni, lumea se bucură, dă năvală, simte că este parte a UE la drepturi, că la îndatoriri și obligații (ce-s alea?) n-am văzut pe nimeni stând la coadă. În paralel, opoziția, cuminte, fără declarații belicoase și fără mișcări sociale, dă semne că nu știe ce să facă: să-i lase la guvernare până vor fi nevoiți să se lase singuri (dacă-i așa, slabă speranță), sau să se pună în mișcare, să facă ceva, să
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]