397 matches
-
se termina. Să te Încolonezi câte cinci. După ce ne Încolonam erau luați parcă zece rânduri, care erau duși afară din bucățica lagărului nostru, dar tot În lagărul ăsta, tot În lagărul B, la o baracă unde erau, din beton, niște bude uriașe, uriașe ca lungime, pe care te așezai și Îți făceai nevoile. Eu, Învățat de acasă cu baie, cu apă, cu curățenie... Mă mai Învățasem În ghetou oarecum cu mizeria... Dar era cel mai mare coșmar. Mai ales că după
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
care este și azi loc de pelerinaj pentru turci și arabi. Coaliția de armate creștine a eliberat orașul la 2 septembrie 1686, iar împăratul Leopold I i-a recordat privilegiul de oraș liber în 1703 (atât și Pestei, cât și Budei, cea din urmă fiind declarată oficial capitala țării). În acești ani (începutul anilor 1700) orașele au fost reconstruite complet, iar din anul 1749 împărăteasa Maria Terezia a început reconstruirea palatului din Buda. În secolul următor se construiește primul pod permanent
Budapesta () [Corola-website/Science/296866_a_298195]
-
îmbunătățește și circulația în capitală, fiind construite cheiuri pe cele două maluri ale Dunării, podurile Margit (Margareta), Szabadság (Libertatea) și cea feroviară în nordul orașului. Se construiesc și bulevarde în formă de semicerc, având poduri la ambele capete. Sub cetatea Budei se construiește un tunel (1853), iar la Pesta în 1896 primul metrou de pe continent și al doilea din Europa (primul fiind la Londra). Între 1884-1902 pe malul stâng al Dunării se construiește Parlamentul Ungariei. În perioada interbelică se formează suburbia
Budapesta () [Corola-website/Science/296866_a_298195]
-
eșec a fost și implicarea sa cu entuziasm în planul de cruciadă al principilor creștini împotriva turcilor. L-a împrumutat pe Ioachim al II-lea de Brandenburg, capul cruciadei, cu 200.000 de florini, însă inițiativa eșuează în momentul asedierii Budei, în 1542. A doua domnie a lui Petru Rareș a fost mai liniștită decât prima, fără evenimente militare semnificative, voievodul fiind nevoit să respecte puterea otomană, aflată în acea perioadă la apogeul său. În acest timp a ctitorit mănăstirile Probota
Petru Rareș () [Corola-website/Science/299144_a_300473]
-
cu sultanul, protectorul și suzeranul său, în timp ce în secret căuta să sprijine orice acțiune antiotomană ce părea să aibă sorți de izbândă (cum a fost cea a principilor germani, sub conducerea markgrafului Ioachim al II-lea de Brandenburg, pentru eliberarea Budei, din toamna anului 1542. Petru Rareș a murit la 3 septembrie 1546, într-o vineri, la miezul nopții (după cum relatează cronicarii). Domnia lui Petru Rareș a reprezentat o epocă însemnată din istoria Moldovei, cu lumini și umbre, cu ambiții poate
Petru Rareș () [Corola-website/Science/299144_a_300473]
-
un detectiv cu un doctorat În istoria religiilor să scoată lucrurile la lumină. Wakefield se duce În camera lui, lăsînd-o pe Susan la bar În fața unui martini. În drum spre camera lui, În lift, Îl sună pe Zamyatin. — SÎnt În budă, prietene. Tocmai am aterizat pe planeta ta și habar nu am cum să mă adresez băștinașilor. Îi spune despre expoziția de artă preși post-comunistă, despre tensiunile etnice, despre Petrovicii pe picior de război, despre Susan. Ce dracu’ am să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
alt cuplu, o femeie și o cowgirl În genunchi, cu capul băgat Între pulpele femeii. — Scuzați-mă, murmură Wakefield, dînd Încă o dată cu spatele. Așteaptă afară cîteva minute, În care vezica lui stă să crape, apoi se pișă sonor pe peretele budei. În timpul acestui exercițiu prea mult amînat, ambele cupluri ies, În cele din urmă, din cabine. — Bărbații, ce porci sînt! spune femeia care tocmai trăsese ceva pe nas În toaleta bărbaților. Cowgirl și partenera ei spun doar „bleah“. Wakefield Își face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
pentru niscai acțiune pe furiș, dar ai habar ce se-ntîmplă acolo? Barmanul, bunul său prieten, se face rău: — Amice, nu știu de unde vii! Dar te afli În singurul bar din țară care nu are niște afurisite de camere video În budă. CÎțiva libertarieni fioroși Își pun jos paharele și dau din cap aprobator. Unul dintre ei arată cu degetul către afișul de deasupra casei de marcat. Toalete afară. Zece minute maxim. Fără camere. Curînd Wakefield se trezește sprijinit de Anton, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
dormea, visând vise de copil mic, despre norișori roz și paturi călduțe și oameni pufoși care miros bine și multă mâncare și mult somn și mulți oameni care te iubesc. Și despre lipsa necesității de a sta la coadă la budă. Am luat sticla de vin și m-am dus jos, la bucătărie, unde am deschis-o sfârșită. Știam că, după ce-o să beau un pahar, o să mă simt mai bine. Tocmai când îmi turnam vinul, Anna a apărut în ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
stau pe-afară ca un vagabond, uitându-mă pe fereastră și, de data asta, cineva a încercat să cumpere metadonă de la mine. Nici urmă de Racey O’Grady însă. Ca să mă asigur, am intrat sub pretextul că aveam nevoie la budă (acum, nu era un pretext, în domeniul acesta, te duci la budă ori de câte ori ai ocazia) și ele patru stăteau învăluite într-un nor de parfum de-ți tăia respirația, bete turtă, și râdeau pe seama soților. Când am intrat, una din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
data asta, cineva a încercat să cumpere metadonă de la mine. Nici urmă de Racey O’Grady însă. Ca să mă asigur, am intrat sub pretextul că aveam nevoie la budă (acum, nu era un pretext, în domeniul acesta, te duci la budă ori de câte ori ai ocazia) și ele patru stăteau învăluite într-un nor de parfum de-ți tăia respirația, bete turtă, și râdeau pe seama soților. Când am intrat, una din ele - cu ochii încercănați, părul negru și unghii ca ale lui Freddie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
scris un morman de minciuni, nu s-ar fi aflat în situația respectivă. Nu, tu să asculți, Domnișoară Încurcă-Tot! Numai pentru că ești un avocat de rahat și ești pe cale să pierzi procesul, nu te aștepta să te scot eu din budă. Clic. Bârr. Amanda închisese. Alice s-a holbat la receptorul pe care-l ținea în mână. Era tentată să dea cu el de perete. Însă furia și stresul nu-i făceau bine copilului. Închizând ochii, Alice a dat capul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
ar fi trezit în urmă cu mai multe zile și ar fi trecut prin mai multe provocări decât Frăția Inelului. S-a gândit cu nostalgie la zilele în care cea mai presantă întâlnire de dimineață era o lungă sesiune pe budă, cu ziarele din ziua precedentă în poală. Și, Hugo știa, urmau și alte provocări. Văzându-l pe Neil uitându-se la el prin lateralele din sticlă ale biroului, și-a amintit ce spusese Sue despre angajatorii lipsiți de înțelegere. Incidentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
amintesc ca trucul să fi dat vreodată rezultatul scontat). Ne întâlneam seara în stația lui 31 de la Lupoaică și luam birturile la rând, supărați pe viață și pe sistem. Făceam Turul Franței la cârciumi: începeam cu „Doina“, cu scările de la budă în pantă, pe care te prăbușeai ca un avion în picaj. Ne mutam apoi pe Dorobanți, la „Varșovia“ (unde te întâmpinau cele mai soioase fețe de masă) și „Primăvara“ (nu găseai niciodată bere acolo, doar votcă „Săniuța“). Apoi, până la Hotel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
dat Mihnea un cot. Mă lua peste picior. Parcă era bunicu’ Vitalian, când nu mai auzea și se rățoia la mine. Mânca mămăliguță cu lapte în farfurie adâncă, apoi ducea mâna stângă la ureche, făcând-o pâlnie. „Cum ajung la budă?“, m-am interesat, fără să-i răspund. „Pe ușa din față.“ Ușa dădea spre baie, fără culoar, ca-n casele vagon de pe strada Toamnei sau Viitorului. În Tuzla, nu găseai etaje. Țăranii locali făcuseră economie de spațiu și proiectaseră baia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pe-avertismentul ăstuia...“ „Ești sigur?“, l-am întrebat, fără să zâmbesc. Îl invidiam când găsea ceva înaintea mea. „Nu.“, mi-a întors-o, „Da’ algoritmii mei or să fie. Ia vezi mai departe ce zice, până mă duc eu la budă.“ L-am lăsat să plece și m-am lipit de ecran. Undeva sus, lângă textul lui Paul, se învârtea un fel de căsuță colorată, de formă dreptunghiulară, ca la antivirușii care-ți scanează mail-ul. Era unul din algoritmii lui Mihnea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
regulă.“ „Parcă ai fi un expert imobiliar...“, am tachinat-o. „Asta și sunt. Doar că, în loc de paturi și tabureți, expertizez tablouri. Și mai e ceva, o chestie care-o să-ți placă: au capac de lemn.“ „Capac de lemn la budă?!“ Eram extaziat, nu mai dădusem peste așa ceva din copilărie. Te simțeai ca într-un Rolls, abia așteptai să demarezi. „Trebuie să văd asta...“ M-am apropiat, strecurându-mi și eu capul înăuntru. Caroseria ovală lucea în două ape, lemnul fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
alții, pe care nici nu-i știi dumneata; cu ce crezi că se ocupau? Cel mai simpatic a fost cu Felicia: dintele ei rotativ era emițătorul perfect. Acolo îi implantasem un microfon miniatural, care îți asculta fiecare cuvânt. Mergeai la budă, veneam după tine. Mâncai fasole la borcan, știam cum arată boabele. Schimbai pozițiile, aflam care nu-ți place. De discuții, n-are rost să-ți mai povestesc, alea erau primele captate. Noi înregistram totul, aveam mașina în fața blocului. Te pândeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mare conducător de oști, cum o dovediseră campaniile întreprinse de el până atunci. Planul era simplu în genialitatea sa, căci, după cucerirea Moldovei, turcii puteau pătrunde prin pasurile Carpaților de Răsărit și Nordici în pusta ungară, la nord de cetatea Budei. Dintr-o lovitură era anihilat rolul pe care ar fi trebuit să-l joace cetățile Belgradului și a Budei în oprirea ofensivei otomane spre centrul Europei. Așadar, cucerirea Moldovei reprezenta pentru turci posibilitatea de a ajunge în Polonia și Ungaria
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
căci, după cucerirea Moldovei, turcii puteau pătrunde prin pasurile Carpaților de Răsărit și Nordici în pusta ungară, la nord de cetatea Budei. Dintr-o lovitură era anihilat rolul pe care ar fi trebuit să-l joace cetățile Belgradului și a Budei în oprirea ofensivei otomane spre centrul Europei. Așadar, cucerirea Moldovei reprezenta pentru turci posibilitatea de a ajunge în Polonia și Ungaria. Ștefan cel Mare îi avertizase deja pe cei doi regi, ungar și polon, și pe principii creștini, despre această
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
în Viena, ceea ce însemna încununarea politicii sale vizând Centrul Europei. Este o politică ce va avea urmări nefavorabile pentru Ungaria, așa cum o vor dovedi evenimentele din deceniile următoare, ce se vor încheia cu dezastrul de la Mohaci, din 1526 și transformarea Budei în pașalâc, în 1541. Jurământul de la Colomeea Ocuparea celor două cetăți din sudul Moldovei afecta și interesele economice ale Poloniei. Din punct de vedere militar, pericolul otoman devenea și mai mare, dacă se are în vedere că hanatul tătar, în
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
cu chirie în Cartierul de Sud, într-o casă de pe Blackston Avenue, unde urcam patru etaje, trei pe un covor roșu și ponosit, iar unul pe scări șubrede de lemn, până ajungeam în cămăruța mea prăfuită, care era imediat lângă budă. Nu eram departe de Azilul Nelson, și întrucât era duminică dimineața când m-am instalat, și aveam timp liber, m-am dus s-o vizitez pe Bunica Lausch. La această dată ajunsese să arate ca toți ceilalți locatari ai căminului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ajuns aproape de Lackawanna, era deja întuneric. Ne-am oprit înainte să intrăm în oraș să ne alimentăm cu benzină, iar Gorman mi-a dat o bancnotă să cumpăr niște hamburgeri de la un local de vis-à-vis. Acolo m-am dus la budă întâi și am văzut pe fereastră un polițist lângă pompa de benzină, care examina mașina; Gorman nu mai era acolo. M-am strecurat în holul murdar și m-am uitat în bucătărie, unde un negru bătrân spăla vase și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să te muți de-acolo? Mimi, nu așa o cheamă? Pare o tipă culantă. Negam, dar nu mă credea. La rândul ei, și pe Mimi o interesa Simon. — Ce naiba are? mă întreba ea. Pe el l-am auzit plângând în budă, nu? De ce își dă atâta osteneală să se pună la patru ace? Care-i problema? Are o femeie pe cap, nu? Era pregătită să-l aprobe chiar dacă făcea mișto, căci observase la el ceva extravagant și în afara legii cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nu vrei să rămâi decât un vagabond. Te rog încheie-mi și mie butonul ăsta. Mi l-a dat soacră-mea. Dumnezeule! Unde mi-or fi pantofii? Prea multe ambalaje! Nimic nu găsești în locul ăsta. Aruncă-le. Pune-le în budă, să le găsească guvernatorul, a spus, cu un râs vioi și emoționat. Doar nu s-or fi isprăvit toate posturile bune de pe pământ. Mai e loc și pentru tine, doar să știi să ți-l croiești. Dacă te uiți un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]