233 matches
-
în română. Ninja - asasini sau spioni din istoria Japoniei, aduși în atenția publicului occidental de moda filmelor japoneze de acțiune - au produs și în română un termen comun pentru un anume tip de luptători, cu fața ascunsă, tipic, de o cagulă. În limbajul standard și în mass-media, substantivul ninja a rămas invariabil, ca atîtea alte împrumuturi recente; altminteri, e un cuvînt destul de cunoscut, care poate fi folosit ca termen de comparație: "Preotul și dascălul, mascați ca doi ninja" (Ziarul de Iași
"Ninjalău" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9475_a_10800]
-
din culise, ci, aplicîndu-se un procedeu de teatru de revistă și de circ, convoiul sosea de la intrare și, luminat de un reflector, se îndrepta în șiruri de câte doi spre scenă, pe care se urca, așezîndu-se în jurul ei. Bandiții purtau cagule negre găurite la ochi. Pe scenă, în anumite momente ale piesei, își lăsau pe spate gluga, păstrând totuși mereu cîte-o mască pe față. Pe placardele de afară erau pictați bandiții în cagule, ceea ce atrăgea pe copii. Aceștia se aflau în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
care se urca, așezîndu-se în jurul ei. Bandiții purtau cagule negre găurite la ochi. Pe scenă, în anumite momente ale piesei, își lăsau pe spate gluga, păstrând totuși mereu cîte-o mască pe față. Pe placardele de afară erau pictați bandiții în cagule, ceea ce atrăgea pe copii. Aceștia se aflau în culmea emoției când vedeau trecând pe lângă ei convoiul. Cronicarii mobilizați ai spectacolului făceau și aici o teorie. Separarea completă a scenei de public petrecută de vreo două secole falsificase teatrul. Înainte, publicul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
îmbrățișare. "Trădare!" strigau G. Călinescu bandiții din fundul sălii, iar soția țipa de pe scenă la soțul ei: "Canalie!" Cortina cădea și urma ultimul act, al judecății. Acum, din fundul sălii, iluminați de reflector, soseau din nou în convoi bandiții cu cagule, având în mijlocul lor pe Jack, numai mascat și în jachetă. Jack era dus pe scenă și așezat în mijlocul ei. În dreapta și în stânga, în două sferturi de cerc, ședeau bandiții în picioare. Urmau un interogatoriu, un verdict și execuția imediată, de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
a actorului, din teamă să nu dea de bănuit. Pentru operația gravă cu care era autorizat de Siguranță îi trebuiau agentului dovezi că nu se înșela asupra persoanei lui Jack. Intrarea în sală în scenele forte o făceau actorii cu cagulă prin vestibulul unde era casieria. Ușierii, ajutați de un sergent, apărau ușile de curioși. Agentul văzu pe Jack în așteptarea momentului de a intra în sală, rezemîndu-se de un perete al vestibulului pe care era o placardă cu șiruri de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
liniștită și fericită, ca și cum mă aștepta un bun prieten. Probabil îmi petreceam prea mult timp cu mașina mea. Am schimbat tenișii pe cizmele negre elegante pe care le pusesem acolo cu grijă, pentru nevoi de genul ăsta, mi-am scos cagula și am demarat. Clădirea McCott Shaw, situată chiar lângă Great Portland Street, era fără îndoială o companie corporatistă. Fațada impunătoare era din marmură rozalie, care la parter era sculptată în coloane dând impresia unor gardieni aliniați în tăcere în fața clădirii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
experiment, nu-l vor mai dori decît așa?!). Am lucrat de multe ori, În teatre de păpuși; am văzut nu o dată reprezentațiile, din scenă ; dar tipul acesta de concentrare, de „trucaje” În lanț, de țopăieli pe coturni și mînuiri cu cagulă neagră, transpirația, oboseala, mimica inutilă, relaxările specifice...tot fascinante rămîn pentru cineva care nu joacă zilnic, genul ăsta de teatru. O incredibilă maltratare a titlului unei capodopere, găsesc Într-o revistă studențească de acum cîțiva ani : Regizorul , În loc de Revizorul. Da
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
și se împiedică de câteva ori, o voce răsunătoare și plăcută îl făcu să se oprească. - Bine ați venit, domnule Fritz, bine ați venit. Mă numesc Frank Sun. Ați găsit ce căutați. Băieți, dați-i jos chestia aia de pe cap. Cagula fu îndepărtată. Frank stătea în pragul ușii, înconjurat de cel puțin douăzeci de gărzi înarmate până în dinți. Reporterul se uită la cei care-l aduseră. Odată ajunși înăuntrul fabricii, santinelelor nu le mai păsa de ascunderea armelor, căci toți își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
de gărzi înarmate până în dinți. Reporterul se uită la cei care-l aduseră. Odată ajunși înăuntrul fabricii, santinelelor nu le mai păsa de ascunderea armelor, căci toți își etalau puștile, cuțitele, pistoalele și grenadele de la brâu. Unii din ei purtau cagule cu găuri în dreptul ochilor. - Îmi cer scuze dacă v-am bruscat cu ceva, domnule Fritz, dar, vedeți dumneavoastră, sunt un om cu foarte mulți dușmani și nu-mi permit să fiu neprevăzător, spuse Frank încercând să zâmbească. Parcă doreați să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
impresiile și cu gândurile, m-am îndreptat spre scări ca să urc la 433 - și atunci am văzut că lumina venise iar: o grămadă de oameni se strânseseră din nou lângă geamuri, dar nu erau studenți, ci inși în negru, cu cagule, cameramani care aruncau conuri de lumină, oameni îmbrăcați ciudat; se auzeau sunete metalice. Am înaintat. La fiecare pas aveam senzația că mă trezesc, dar după ce totul s-a terminat mi-am dat seama că sunt de fapt obosit, tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
clădiri de beton sau de aluminiu, cu electricitate și apă caldă și nu vânează foci și balene, ci mănâncă de la supermarket ! Îmi cade în mână o poză a unui eschimos al cărui chip e aproape în întregime acoperit de o cagulă de iarnă și de o căciulă de blană cu urechi, care lasă dezgolit doar micul oval al privirii. De gene îi atână mici țurțuri de gheață. Mai mult decât țurțurii însă mă uimește privirea de animal liber și sălbatic a
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Harris Cohen, zis „Mickey“, și David Goldman, zis „Davey“, au fost răniți ieri În timpul unui atac sălbatic În plină zi. Cohen și Goldman, programați amîndoi să fie eliberați condiționat În septembrie, urmăreau un joc de softball cînd trei atacatori cu cagule, Înarmați cu țevi și șișuri improvizate, au coborît În curte. Goldman a fost Înjunghiat de două ori În umăr și lovit cu bestialitate la cap, iar Cohen a scăpat cu plăgi perforate superficiale. Doctorii Închisorii spun că rănile lui Goldman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
scuture de rămășițele unui vis: bolboroselile de autist ale lui Davey Goldman. „Olandezul“ era Dean Van Gelder. „Pisica irlandeză“ era Dudley. „Băieții cu francizele și-au Încasat-o - trei pistolari, poc, poc, poc“: ăștia erau „pistolarii“ - Stompanato, Vachss, Teitlabaum - cu cagulele scoase. „Bumpa, bumpa, bump, bump, bump, bump, ce tren drăguț“... ?????? O nebunie, dar poate că drogul lui Patchett Încă nu-și epuizase efectele malefice. Mașina lui Karen nu era acolo. Jack intră și văzu pe măsuța de cafea niște bilete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
și fotolii cu tapițerii imemoriale și un suprarealist pat de spital. Acestui artefact genuin & delicios, artiștii i-au adăugat: o lampă Art Nouveau, o oglindă cu ramificații stilizate, un darts play station, o colecție halucinantă de bibelouri îmbunătățite (balerine cu cagule, zâne însărcinate sau tatuate ș.a.), un ghiveci cu violete, lucrări pictate de tineri și foarte tineri artiști și, cu siguranță, multe altele care-mi scapă acum. Începând cu 15 mai, de la orele 16, gazdele, dna Dulham și fiica ei, Amalia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
întărite de jeg și pătate. Zdrențăroasa are în picioare teniși prea largi, fără șireturi. I se zărește părul încâlcit, strivit sub plasa unei peruci ale cărei fire de plastic sunt cenușii și dure ca sârma de oțel. Bețivul poartă o cagulă maro tricotată, trasă pe frunte. O tot pipăie pe zdrențăroasă, împingându-și o mână pe sub pantalonii ei de poliester elastic, vârând-o pe cealaltă sub tricou. Zdrențăroasa se zbate gemând în hainele ei, trecându-și limba peste buzele întredeschise. De sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
spart, apoi a stropit cu apă sfințită duhul care i-a tulburat rugăciunea. Petru, speriat, a privit dincolo. Umbra avea chip: era roșie-vineție la față, mâinile noduroase, degetele strâmbe, pline de negi, fără gât, fără umeri, părul și barba o cagulă de întuneric trasă peste creștet, ochii împăienjeniți de aburi albi. Era frig. Pe cine cauți matale? Te-ai rătăcit? Nu cred. Turiștii în octombrie nu prea dau pe-aici. Sigur, te-au aruncat niște derbedei din vreo mașină, altfel nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
pe care o să-l recunoști acum. N-am nici un fiu. — Acum o să ai: eu. Facem toate actele într-o zi, în România. Cine mă mai asigură când toată lumea știe c-o să mor? — Eu. Din Bentley coboară un individ cu o cagulă pe față. Lionel recunoaște imediat vocea: — Bună ziua, domnule Hirsch. Vă știu, dumneavoastră l-ați asigurat și pe domnul Claude împotriva inundațiilor. Sami Hirsch își scoate cagula. Stiopa îl întreabă: — Ce faci, ai înnebunit? — Dacă m-a recunoscut, spune Sami, fericit
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
când toată lumea știe c-o să mor? — Eu. Din Bentley coboară un individ cu o cagulă pe față. Lionel recunoaște imediat vocea: — Bună ziua, domnule Hirsch. Vă știu, dumneavoastră l-ați asigurat și pe domnul Claude împotriva inundațiilor. Sami Hirsch își scoate cagula. Stiopa îl întreabă: — Ce faci, ai înnebunit? — Dacă m-a recunoscut, spune Sami, fericit că poate să respire în voie. Stiopa deschide o servietă plină cu bancnote de cinci sute de euro. — Semnezi acum toate actele și ai aici o
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
noi să mori luni. Stiopa râde. Cei doi racheți râd și ei, deși n-au înțeles nimic din ce s-a vorbit în franceză. Și le mai amorțesc și mâinile. Sami rămâne sobru și își șterge transpirația de pe frunte cu cagula. Lionel trage concluzia acestei plăcute discuții: — Nu semnez. N-am cum să cheltuiesc atâția bani până duminică. Dacă-mi ofereai doar cinci mii, făceam târgul, îi zâmbește el. Stiopa își pierde răbdarea, mai ales că, din clipă în clipă, poate
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
două. Și de una e spălată Precum sună zicala, Alta rămâne pătată Chiar depășindu-și scala. * În tăcere viața-mi trece Ca izvorul lin spre șes, Care-și pierde unda rece, Limpezimea mai ales. 27 mai 2005 Au pe inimă cagulă Și în creier doară eu, Egoismul e-n basculă, Lăcomia în nucleu. Bicisnica natură Se revoltă tot mai des; Omul nu se satură Cu ce timpul drept l-a dres. Rugina pe suflet crește, Nimănui nu-i pasă, nu; Neputința
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
aude, probabil din camera de alături. Dintr-odată, mă simt inundată de un val de milă pentru victimele jalnice din filmele cu criminali în serie, pentru victimele care abia au timp să țipe și să se zbată, în timp ce ucigașul cu cagulă pe față se apropie de ele cu un satâr în mână. Aproape că e mai sigur să stau aici, tremurând, afundându-mi fața în umărul lui Daisy, decât să fac ceva care să-mi grăbească moartea groaznică. Din camera de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
doar ți l-am spus de mult.,, -Scoate-ți-l dracului de acolo, mai repede! Mascatul, un uriaș de aproape doi metri, slujitor neînduplecat al legii, cu pistolul la cingătoare, clipește amenințător din ochi Ăde fapt singurii care i se vădă, de sub cagula neagră trasă pe cap. Are o respirație șuierătoare care se aude de la câțiva metri și bate din picior cu furie. Cotrobăie cartierul de câteva zile și nopți, căutând un evadat periculos, și au dat peste un mort, și un câine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
gălăgios, filmul pe care tocmai l-au văzut, și călcând peste ele, până când se vor face una cu zăpada moale și murdară ce acoperă orașul. -Ca și cel de azi dimineață, pare mort de frig. Mascatul ridică pentru o secundă cagula și scuipă Într-o parte, cu sete. Legistul aprobă dând din cap și se urcă În dubă. Mașina se pune În mișcare, cu un scrâșnet lugubru, de motor.. Cei trei mascați rămân să cotrobăie În continuare prin măruntaiele orașului, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
când încercaseră să-i scoată afară, lucrurile deveniseră ceva mai dificile. Erau speriați și refuzau să o facă. Le puseseră cătușele și îi forțaseră să se alinieze lângă peretele clădirii. Doi subofițeri în uniformă de luptă și chipul ascuns sub cagule îi păzeau, să nu facă nici o mișcare. Ceva mai departe, lângă o grămadă de arme așezate una peste alta, stătea agentul Aniko Szabo. Le găsiseră la cei de la Pinforest, polițiștilor nevenindu-le să creadă cât de multe erau. Două persoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
câmp mai erau trei corturi, exact la fel. Fiecare își avea propria echipă de medici și, în centru, stindardul Autorității pentru Sănătate. La sosirea în tabără, Alan primise un clipboard, o hartă, o insignă, o busolă pentru orientare și o cagulă portocalie, conform instrucțiunilor Autorității pentru Sănătate, cagulă pe care scria de-a curmezișul, cu litere mari și negre, PARAMEDIC. Alan se simțea plictisit și fără chef. Crezuse că această Competiție Educațională va fi un fel de exercițiu care să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]